sposób ustalenia kosztów uzyskania przychodu z tytułu zbycia przez spółkę jawną nieruchomości (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2009r. (data wpływu do tut. Biura 04 grudnia 2009r.), uzupełnionym w dniu 25 stycznia 2009r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodu z tytułu zbycia przez spółkę jawną nieruchomości wniesionej do tej spółki w formie aportu, stanowiącej towar handlowy w tej spółce ? jest nieprawidłowe,
• sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodu z tytułu zbycia przez spółkę jawną nieruchomości wniesionej do tej spółki w formie aportu, stanowiącej środek trwały w tej spółce ? jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 27 listopada 2009 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodu z tytułu zbycia przez spółkę jawną nieruchomości wniesionej do tej spółki w formie aportu.

Pismem z dnia 01 grudnia 2009r. Znak ITPB1/071-19/09/HD, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów, przesłał przedmiotowy wniosek do tut. Biura, celem załatwienia zgodnie z właściwością miejscową.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 11 stycznia 2010r. Znak IBPBI/1/415-1049/09/KB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 25 stycznia 2010r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W roku 2000 Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem do majątku wspólnego grunt rolny niezabudowany o pow. 1,71 ha. Na nieruchomości nie były dotąd dokonywane żadne nakłady materialne. Wnioskodawczyni wraz z mężem wystąpiła z wnioskiem o wydanie pozwolenia na budowę na tej nieruchomości zespołu budynków mieszkalnych jednorodzinnych wraz z infrastrukturą towarzyszącą. Wnioskowane pozwolenie zostało wydane w dniu 24 lipca 2009r.

Obecnie planowane jest wniesienie opisanej nieruchomości do spółki jawnej, zawiązanej przez Wnioskodawczynię wraz z mężem, w celu zrealizowania budowy zgodnie z pozwoleniem oraz sprzedaży wzniesionych budynków mieszkalnych. W umowie spółki wartość wkładu każdego ze wspólników określona zostanie odpowiednio w wartości rynkowej nieruchomości.

W chwili obecnej Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem są usługi marketingowe oraz public relations. Jest również zarejestrowana jako podatnik VAT w zakresie tej działalności. Jej małżonek także prowadzi indywidualną działalność gospodarczą (przede wszystkim w zakresie doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania) i jest zarejestrowany jako podatnik VAT.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż:

• nieruchomość gruntowa, będąca przedmiotem planowanego wniesienia, zostanie uznana za towar handlowy. Możliwe jest jednak, że niektóre budynki wzniesione na niej zostaną wynajęte, a wówczas związana z nimi działka zostanie uznana za środek trwały,
• spółka jawna prowadzić będzie księgowość zgodnie z obowiązującymi przepisami. W pierwszym roku działalności będzie to podatkowa księga przychodów i rozchodów, na zasadach określonych w art. 22 ust. 5 i 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc właściwych dla ksiąg rachunkowych. W kolejnych latach możliwe jest przejście na księgi rachunkowe ? ten element zdarzenia przyszłego objętego wnioskiem uzależniony jest od okoliczności, których obecnie nie można przewidzieć.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wartość rynkowa nieruchomości, wniesionej w formie wkładu niepieniężnego do spółki jawnej, stanowić będzie koszt uzyskania przychodu z tytułu zbycia przez tą spółkę poszczególnych budynków mieszkalnych wraz z przynależnymi do tych budynków działkami...

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku. Zasada ta ma również odpowiednie zastosowanie do rozliczania m.in. kosztów uzyskania przychodów. Wkład niepieniężny wnoszony jest do spółki jawnej w celu pokrycia udziałów (praw udziałowych). Przedmiotem aportu mogą być tylko takie prawa i rzeczy, które można wycenić, tzn. przypisać im określoną wartość rzeczywistą. Zdolność aportową posiadają m.in. grunty.

W świetle art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2 ? 18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do osobowej spółki handlowej (czyli również do spółki jawnej) ? ustalona przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższa jednak od ich wartości rynkowych z dnia wniesienia wkładu. Oznacza to, iż wspólnicy mogą ustalić wartość wkładu na poziomie cen rynkowych lub w niższej wysokości.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni uważa, że gdy w przyszłości dojdzie do odpłatnego zbycia przez spółkę jawną poszczególnych części nieruchomości (działek) wraz z wybudowanymi na nich budynkami mieszkalnymi, w celu ustalenia kosztów uzyskania przychodów należy uwzględnić wartość, w jakiej wyceniono wkład w umowie spółki, pod warunkiem, że wartość ta nie jest wyższa od wartości rynkowej wkładu. Tym samym, koszty uzyskania przychodów przypadające na każdego wspólnika, należy ustalić, z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 8 ww. ustawy, w wysokości ? ujawnionej w umowie spółki ? rynkowej wartości nieruchomości wniesionej aportem.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawczyni powołała:

• interpretację Izby Skarbowej w Gdańsku z 28 grudnia 2007r. Znak BI/415-1070/07,
• interpretację Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 15 listopada 2007r. Znak ITPB3/423-61/07/DK,
• interpretację Izby Skarbowej w Warszawie z 19 maja 2008r. Znak IPPB1/415-335/08-2/AJ,
• interpretację Izby Skarbowej w Poznaniu z 16 lipca 2008r. Znak ILPB3/423-231/08-2/HS oraz z 12 grudnia 2008r Znak ILPB1/415-746/08-2/AA,
• interpretację Izby Skarbowej w Warszawie z 24 lutego 2009r. Znak IPPB3/423-1649/08-2/MS.
  
  

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.- określanego dalej skrótem K.s.h.), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo- akcyjna.

W myśl art. 22 § 1 K.s.h,. spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową.

Z powyższego wynika, iż spółka jawna jest osobową spółką prawa handlowego i tym samym nie posiada osobowości prawnej. Zatem z punktu widzenia prawa podatkowego podatnikami nie jest spółka lecz poszczególni jej wspólnicy. Zgodnie bowiem z treścią art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy, prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej).

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku, oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat,
2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki nie będącej osobą prawną.
   
   

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 lit a ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodu wydatków na nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Stosownie do art. 22c pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W myśl natomiast art. 22g ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej, ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu.

Z powyższego wynika, iż wartość początkową środka trwałego - nieruchomości gruntowej, wniesionej do spółki w formie aportu ? można ustalić w wysokości jej wartości rynkowej z dnia wniesienia do spółki.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust.

2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących środkami trwałymi - ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 24 ust. 2 zdanie drugie pkt 1 ww. ustawy, dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b), a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni wraz z mężem zamierza utworzyć spółkę jawną. Do spółki tej zostanie wniesiona nieruchomość gruntowa. Nieruchomość ta może zostać uznana za środek trwały w prowadzonej przez spółkę jawną pozarolniczej działalności gospodarczej

Mając na względzie cytowane wyżej przepisy stwierdzić należy, iż z uwagi na fakt że nieruchomości gruntowe nie podlegają amortyzacji, w przypadku odpłatnego zbycia przez spółkę ww. nieruchomości gruntowej kosztem uzyskania przychodu będzie jej wartość początkowa. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym może to być zatem wartość rynkowa tej nieruchomości z dnia wniesienia jej do spółki, o ile taka wartość zostanie wcześniej przyjęta, jako wartość początkowa tej nieruchomości w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Zgodnie z cytowanym art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawczyni winna będzie ustalić, przypadające na nią koszty uzyskania przychodów z tytułu zbycia wskazanych we wniosku nieruchomości proporcjonalnie do jej udziału w zysku spółki jawnej.

Z uwagi na powyższe stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodu z tytułu zbycia przez spółkę jawną nieruchomości wniesionej do tej spółki w formie aportu, stanowiącej środek trwały w tej spółce jest prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodu z tytułu zbycia przez spółkę jawną nieruchomości wniesionej do tej spółki w formie aportu, stanowiącej towar handlowy w tej spółce stwierdzić należy, iż w myśl art. 24a ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej 'księgą', z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Stosownie natomiast do art. 24 ust. 2 ww. ustawy, u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

Szczegółowe zasady prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.).

Zgodnie z § 3 pkt 1 lit. a ww. rozporządzenia, towarami handlowymi są wyroby przeznaczone do sprzedaży w stanie nieprzerobionym; towarami handlowymi są również produkty uboczne uzyskiwane przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej.

W myśl § 27 ust. 1 ww. rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej 'spisem z natury', na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności.

Zgodnie z § 29 ust. 1 ww. rozporządzenia, podatnik jest obowiązany wycenić materiały i towary handlowe objęte spisem z natury według cen zakupu lub nabycia albo według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu lub nabycia; spis z natury półwyrobów (półfabrykatów), wyrobów gotowych i braków własnej produkcji wycenia się według kosztów wytworzenia, a odpadów użytkowych, które w toku działalności utraciły swoją pierwotną wartość użytkową, wycenia się według wartości wynikającej z oszacowania uwzględniającego ich przydatność do dalszego użytkowania.

Przy działalności usługowej i budowlanej produkcję niezakończoną wycenia się według kosztów wytworzenia, z tym że nie może to być wartość niższa od kosztów materiałów bezpośrednich zużytych do produkcji niezakończonej (§ 29 ust. 3 ww. rozporządzenia).

Przy czym za cenę zakupu uważa się cenę, jaką nabywca płaci za zakupione składniki majątku, pomniejszoną o podatek od towarów i usług, podlegający odliczeniu zgodnie z odrębnymi przepisami, a przy imporcie powiększoną o należne cło, podatek akcyzowy oraz opłaty celne dodatkowe, obniżoną o rabaty opusty, inne podobne obniżenia, w przypadku zaś otrzymania składnika majątku w drodze darowizny lub spadku ? wartość odpowiadającą cenie zakupu takiego samego lub podobnego składnika (§ 3 pkt 2 ww. rozporządzenia).

Natomiast zgodnie z § 3 pkt 3 ww. rozporządzenia, cena nabycia oznacza cenę zakupu składnika majątku powiększoną o koszty uboczne związane z zakupem towarów i składników majątku do chwili złożenia w magazynie według ich cen zakupu, a w szczególności koszty transportu, załadunku i wyładunku oraz ubezpieczenia w drodze.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni zamierza utworzyć z mężem spółkę jawną. Do spółki tej wspólnicy zamierzają wnieść nieruchomość gruntową, którą zakupili wspólnie w 2000 roku. Nieruchomość ta może zostać uznana za towar handlowy w prowadzonej przez spółkę pozarolniczej działalności gospodarczej. Spółka rozpocznie ewidencjonowanie zdarzeń gospodarczych związanych z prowadzoną działalnością w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż nieruchomość stanowiącą towar handlowy należy ująć w sporządzonym remanencie początkowym, wpisanym do prowadzonej przez spółkę podatkowej księgi przychodów i rozchodów i wycenić ją według jej ceny zakupu lub nabycia, w momencie nabycia jej przez Wnioskodawczynię oraz jej męża, tj. według historycznej ceny ich zakupu lub nabycia wynikającej z dokumentów potwierdzających nabycie. Nie jest bowiem możliwe ustalenie wartości tego towaru handlowego na dzień jego wniesienia do spółki zgodnie z ww. § 3 pkt 2 i 3 ww. rozporządzenia, gdyż spółka nie dokona jego zakupu ani nie nabędzie go w drodze spadku czy darowizny.

Tak wyceniony składnik majątku będzie miał wpływ na ustalenie dochodu z prowadzonej przez Wnioskodawczynię w ramach spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej poprzez różnice remanentowe, zgodnie z cyt. wyżej art. 24 ust. 2 oraz z uwzględnieniem zasad wynikających z art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodu z tytułu zbycia przez spółkę jawną nieruchomości wniesionej do tej spółki w formie aportu, stanowiącej towar handlowy w tej spółce, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45 ? 372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.