przychód z tytułu zbycia rzeczy otrzymanej w zastaw tytułem zabezpieczenia udzielonej pożyczki

UZASADNIENIE

W dniu 29 lipca 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie sposobu określenia przychodu z tytułu zbycia rzeczy otrzymanej w zastaw tytułem zabezpieczenia udzielonej pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność lombardową, polegającą na udzielaniu pożyczek pieniężnych. Zabezpieczeniem udzielonej pożyczki są rzeczy oddane Wnioskodawcy w zastaw. Wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu udzielonej pożyczki składa się z dwu składników: prowizji, która pobierana jest z góry, tj. w dacie podpisania umowy pożyczki oraz z odsetek, które pobierane są z dołu wraz ze spłatą pożyczki. Zgodnie z regulaminem stanowiącym część umowy z pożyczkobiorcą, w przypadku braku spłaty pożyczki, Wnioskodawca nabywa prawo własności rzeczy objętych zastawem. Prawo własności zastawionych rzeczy przechodzi na Wnioskodawcę po upływie 10 dni od daty upływu terminu na jaki zawarta została umowa pożyczki. Uzyskana w ten sposób rzecz jest ujmowana w ewidencji księgowej, jako towar i następnie zbywana. W przypadku terminowej spłaty pożyczki i należnych odsetek, rzeczy zastawione podlegają zwrotowi.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w przypadku, gdy pożyczkobiorca nie zwraca w terminie wskazanym w umowie pożyczonej kwoty wraz z odsetkami, Wnioskodawca postępuje prawidłowo uznając w momencie sprzedaży zastawionych rzeczy przychód z działalności gospdorczej w wysokości ró1)żnicy pomiędzy kwotą należną z tytułu sprzedaży zastawionych rzeczy a kwotą udzielonej pożyczki...

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdy pożyczkobiorca nie zwraca pożyczki w terminie jednocześnie nie płacąc odsetek, Wnioskodawca, który zgodnie z umową po upływie 10 dni od upływu terminu zwrotu pożyczki nabywa prawo własności rzeczy objętych zastawem, uzyska przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Wnioskodawca zbywając rzecz wcześniej objętą zastawem a nabytą wskutek przewłaszczenia w związku z brakiem spłaty pożyczki, rozpoznaje przychód z działalności gospodarczej w momencie zbycia tych rzeczy. Przychodem tym będzie różnica pomiędzy kwotą należną z tytułu sprzedaży zastawionych rzeczy a kwotą udzielonej pożyczki.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Podstawowe prawa i obowiązki stron zawierających umowę kupna ? sprzedaży regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). W myśl art. 535 Kodeksu cywilnego, przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Powyższe oznacza, że w przypadku sprzedaży rzeczy, kupujący ma obowiązek zapłacić cenę określoną w zawartej umowie, a sprzedający posiada prawo do domagania się zapłaty tej ceny. W konsekwencji stwierdzić należy, iż przychodem należnym sprzedawcy z tytułu sprzedaży rzeczy jest jej cena wskazana w umowie zawartej z kupującym. W przypadku gdy sprzedawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, a zawarta transakcja jest opodatkowana tym podatkiem, za przychód należny uważa się wyrażoną w zawartej umowie kupna ? sprzedaży cenę rzeczy, pomniejszoną o należny podatek od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, wykonuje działalność lombardową, polegającą na udzielaniu pożyczek pieniężnych. Zabezpieczeniem pożyczki jest zastaw na rzeczach. Zdarzając się sytuacje, w których pożyczkobiorca nie zwraca w terminie pożyczki, ani nie płaci należnych odsetek. W takiej sytuacji Wnioskodawca nabywa prawo własności rzeczy objętych zastawem. Prawo własności zastawionych rzeczy przechodzi na Wnioskodawcę po upływie 10 dni od daty upływu terminu na jaki zawarta została umowa pożyczki. Uzyskana w ten sposób rzecz jest ujmowana w ewidencji księgowej, jako towar i następnie zbywana.

Biorąc pod uwagę cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż w przedstawionym stanie faktycznym, przychodem należnym będzie wyrażona w umowie cena sprzedaży rzeczy uzyskanej w wyniku realizacji zastawu, pomniejszona o ewentualnie należny podatek od towarów i usług. Jednocześnie z uwagi na specyfikę działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę, wartość udzielonej, a niespłaconej pożyczki można uznać za kosztu uzyskania przychodu. Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z uwagi na powyższe, stanowisko przedstawione we wniosku, iż ?przychodem tym będzie różnica pomiędzy kwotą należną z tytułu sprzedaży zastawionych rzeczy a kwotą udzielonej pożyczki? należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie wskazać należy, iż w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie działalności lombardowej, sposób techniczny wyliczania przychodu oraz ustalania podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzależniony jest od rodzaju prowadzonej przez podatnika ewidencji księgowej. Kwestia ta nie jest jednak objęta zakresem niniejszego wniosku. W przypadku, gdy wolą Wnioskodawcy jest uzyskanie interpretacji w ww. zakresie, powinien wystąpić z nowym, kompletnym wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej obejmującym ww. kwestie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1 i 3 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.