Dot. sposobu opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu udostępnienia miejsca na reklamy na stronie (...)

Dot. sposobu opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu udostępnienia miejsca na reklamy na stronie internetowej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 18 września 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 19 września 2014 r.), uzupełnionym 12 grudnia 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

  • możliwości zaliczenia wynagrodzenia uzyskiwanego z tytułu udostępniania miejsca na reklamy na stronie internetowej do przychodów z tzw. innych źródeł ? jest nieprawidłowe,
  • możliwości opodatkowania ww. przychodu na zasadach wskazanych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2014 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu udostępnienia miejsca na reklamy na stronie internetowej. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 1 grudnia 2014 r. Znak: IBPBI/1/415-1053/14/ŚS wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 12 grudnia 2014 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest uczestnikiem programu partnerskiego. Organizatorem programu jest X. z siedzibą w Irlandii. Jako użytkownik programu partnerskiego Wnioskodawczyni gromadzi środki pieniężne (wyrażone w złotówkach), które są uzyskiwane przez umieszczenie reklam internetowych dostarczonych przez ww. firmę, na prowadzonej przez Wnioskodawczynię w wolnym czasie stronie internetowej. Do programu przystąpiła poprzez akceptację za pomocą internetu warunków współpracy zawartych na stronie internetowej programu. Zasady współpracy z firmą X. są następujące: każdy uczestnik programu otrzymuje kod reklamowy, który musi umieścić na swojej witrynie www. poprzez wystawienie na swojej stronie internetowej bannerów reklamowych firmy X.; uczestnik programu otrzymuje wynagrodzenie za każde kliknięcie bannera reklamowego. Wynagrodzenie za umieszczenie bannerów reklamowych przysługuje uczestnikowi dopiero w momencie, gdy na swoim koncie zgromadzi sumę przekraczającą 300 zł. Dopóki wynagrodzenie z tytułu uczestnictwa w programie nie przekroczy 300 zł, całość środków gromadzona jest w Irlandii przez organizatora programu. Po przekroczeniu przez Wnioskodawczynię kwoty przychodu 300 zł i złożeniu wniosku o wypłatę, firma X. wpłaca przelewem bankowym środki na konto w polskim banku. W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 9 grudnia 2014 r., Wnioskodawczyni wskazała m.in., że udostępnienie strony internetowej dla potrzeb reklamowych nie następuje w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Z tytułu prowadzenia strony internetowej nie uzyskuje ona żadnych innych dochodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. Czy w związku z opisaną sytuacją zobowiązana jestem do zapłaty podatku dochodowego z tzw. innych źródeł?
  2. Czy przychody mogę opodatkować 8,5 % stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych?

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Uzyskiwany przychód pochodzi z zagranicy, jednak podlega opodatkowaniu w Polsce, jako przychód z innych źródeł.

Przychody mogę opodatkować stawką ryczałtu 8,5%, ale dopiero za 2015 r. W 2014 r. nie złożyła oświadczenia, że przychody z takiej umowy opodatkuje 8,5% stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 6 i 9 powołanej ustawy, źródłami przychodów są odpowiednio:

  • najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą,
  • inne źródła.

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Umowa najmu oraz umowa dzierżawy są umowami nazwanymi, uregulowanymi w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121).

Zgodnie z art. 659 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

W myśl natomiast art. 693 § 1 ww. Kodeksu przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Zgodnie natomiast z art. 709 Kodeksu cywilnego, przepisy o dzierżawie rzeczy stosuje się odpowiednio do dzierżawy praw.

W rezultacie, zgodnie z obowiązującymi regułami prawa cywilnego przedmiotem dzierżawy może być jedynie rzecz (przedmiot materialny) i prawo a przedmiotem najmu tylko rzecz.

Strona internetowa nie jest ani rzeczą ani prawem. W konsekwencji nie może być przedmiotem dzierżawy, czy też najmu w rozumieniu Kodeksu cywilnego. Niemniej jednaj umowa o udostępnienie powierzchni internetowej traktowana jest jako umowa o charakterze podobnym do umowy najmu lub dzierżawy. Umowa, na podstawie której jeden podmiot udostępnia innemu podmiotowi możliwość wyświetlania na stronie internetowej określonych treści (najczęściej reklamowych), jest umową nienazwaną o charakterze podobnym do najmu lub dzierżawy. Wprawdzie przedmiotem takiej umowy nie jest ani najem rzeczy, ani dzierżawa rzeczy lub prawa, jednakże następuje oddanie do używania bytu wirtualnego, jakim jest część powierzchni strony internetowej.

W związku z powyższym, wynagrodzenie otrzymywane przez osobę fizyczną z tytułu udostępniania strony internetowej, pod warunkiem, że nie jest to czynione w ramach działalności gospodarczej, należy zakwalifikować do źródła przychodów, najem, dzierżawa lub inne umowy o podobnym charakterze, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest uczestnikiem programu partnerskiego. Organizatorem programu jest X. z siedzibą w Irlandii. Jako użytkownik programu partnerskiego Wnioskodawczyni gromadzi środki pieniężne (wyrażone w złotówkach), które są uzyskiwane przez umieszczenie reklam internetowych dostarczonych przez ww. firmę, na prowadzonej przez Wnioskodawczynię w wolnym czasie stronie internetowej. Po uzyskaniu przez Wnioskodawczynię przychodu przekraczającego 300 zł i złożeniu wniosku o wypłatę, firma X. wpłaca przelewem bankowym środki na konto w polskim banku. Udostępnienie strony internetowej dla potrzeb reklamowych nie następuje w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Z tytułu prowadzenia strony internetowej nie uzyskuje ona żadnych innych dochodów.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni udostępniając na swojej prywatnej stronie internetowej powierzchnię pod reklamy za wynagrodzeniem uzyskuje przychód z tytułu umowy o podobnym charakterze do umowy najmu lub dzierżawy. Przychody z tego tytułu należy zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem przychodu takiego nie należy kwalifikować do przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazanych przykładowo w art. 20 ust. 1 ww. ustawy, czyli do tzw. przychodów z innych źródeł.

Mając powyższe na względzie, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawczyni wskazujące, że przedstawione przychody stanowią przychody z tzw. innych źródeł (z którego to źródła przychody w ogóle nie mogą być opodatkowane w formie ryczałtowej) uznano za nieprawidłowe.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że konsekwencją klasyfikacji przychodów, o których mowa we wniosku do przychodów ze źródła przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest także możliwość ich opodatkowania w formie zryczałtowanej przewidzianej w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 1998 r. Nr 144, poz. 930 ze zm.), o ile Wnioskodawczyni spełnia warunki do korzystania z tej formy opodatkowania w szczególności te dot. wyboru (w stosownym terminie) tej formy opodatkowania.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawczyni odnośnie dopuszczalnego sposobu (formy) opodatkowania wskazanych we wniosku przychodów (przychody, może opodatkować stawką ryczałtową 8,5%), pomimo że tut. Organ nie zgodził się z zaproponowaną kwalifikacją wskazanych we wniosku przychodów do źródła przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uznano za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie:

  • możliwości zaliczenia wynagrodzenia uzyskiwanego z tytułu udostępniania miejsca na reklamy na stronie internetowej do przychodów z tzw. innych źródeł ? uznano za nieprawidłowe,
  • możliwości opodatkowania ww. przychodu na zasadach wskazanych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne ? uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. ). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika