Dot. skutków podatkowych otrzymania i wydatkowania jednorazowych środków przyznanych Wnioskodawcy, (...)

Dot. skutków podatkowych otrzymania i wydatkowania jednorazowych środków przyznanych Wnioskodawcy, jako osobie bezrobotnej na podjęcie działalności gospodarczej

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 listopada 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 12 listopada 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych otrzymania i wydatkowania jednorazowych środków przyznanych Wnioskodawcy, jako osobie bezrobotnej, na podjęcie działalności gospodarczej ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie w zakresie skutków podatkowych otrzymania i wydatkowania jednorazowych środków przyznanych Wnioskodawcy, jako osobie bezrobotnej, na podjęcie działalności gospodarczej.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, jako osoba bezrobotna otrzymał środki w kwocie 20.000,00 zł w ramach zawartej 18 czerwca 2013 r. z Grodzkim Urzędem Pracy umowy o przyznaniu jednorazowo środków na podjęcie działalności gospodarczej. Pomoc ta została zrealizowana w oparciu o projekt ? ...? współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego i Funduszu Pracy - Poddziałania 6.1.3 - Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki 2007-2013. Przyznana dotacja została otrzymana na podstawie art. 46 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. W dniu 1 lipca 2013 r. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej (PKD 85.51.Z.). Zdarzenia gospodarcze związane z tą działalnością ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, stosując opodatkowanie kwartalne na tzw. ?zasadach ogólnych??. Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przyznane środki w kwocie 20.000 zł Wnioskodawca wydatkował w następujący sposób:

  • zakup różnego rodzaju sprzętu do ćwiczeń i pływania, urządzeń i zabawek (jednostkowa cena każdej rzeczy była niższa niż 3.500 zł). Jedna rzecz natomiast została objęta ewidencją wyposażenia (wartość powyżej 1.500 zł). W sumie Wnioskodawca wydatkował na nie kwotę 16.785,00 zł,
  • zakup materiałów reklamowych -1.400 zł,
  • wykonanie strony internetowej -1.815 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Jak powinno rozliczyć się przychody i koszty sfinansowane otrzymaną dotacją?

Czy można zakwalifikować przychód (otrzymaną dotację), jako zwolnioną z opodatkowania i nie wykazywać jej ani w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, ani w rozliczeniu rocznym, a koszty uznać za koszty uzyskania przychodu z działalności gospodarczej, jako że zostały sfinansowane ze środków otrzymanych na podstawie art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy?

Zdaniem Wnioskodawcy, dotację należy uznać jako otrzymaną na podstawie art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód z działalności gospodarczej stanowią dotacje otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych. Przychód ten jest jednakże zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ww. ustawy. W związku z powyższym przychód ten nie powinien być nigdzie wykazany, tj. ani poprzez wpis w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, ani w rozliczeniu rocznym (PIT). Wnioskodawca uważa, że wszystkie wydatki sfinansowane dotacją może uznać za koszty uzyskania przychodu z działalności gospodarczej, bowiem nie zostały one wymienione w katalogu wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów (art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), a Wnioskodawca nie nabył żadnych środków trwałych sfinansowanych z dotacji. Jeżeli zakupione rzeczy natomiast stanowią wyposażenie o wartości powyżej 1.500 zł powinny być wtedy objęte ewidencją wyposażenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosowanie do treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, iż ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

  • dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych ? zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,
  • ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych ? nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 121 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Zgodnie natomiast z art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 674 ze zm.), starosta z Funduszu Pracy może przyznać bezrobotnemu jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej, w tym na pokrycie kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa związane z podjęciem tej działalności, w wysokości określonej w umowie, nie wyższej jednak niż 6-krotnej wysokości przeciętnego wynagrodzenia (...).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, jako osoba bezrobotna otrzymał środki w kwocie 20.000,00 zł w ramach zawartej 18 czerwca 2013 r. z Grodzkim Urzędem Pracy umowy o przyznaniu jednorazowo środków na podjęcie działalności gospodarczej. Pomoc ta została zrealizowana w oparciu o projekt ? ...? współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego i Funduszu Pracy - Poddziałanie 6.1.3 - Program Operacyjny Kapitał Ludzki 2007-2013. Przyznana dotacja została otrzymana na podstawie art. 46 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. W dniu 1 lipca 2013 r. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej, sklasyfikowanej pod symbolem PKD 85.51.Z., a zdarzenia gospodarcze związane z tą działalnością ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, stosując opodatkowanie na tzw. ?zasadach ogólnych?. Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przyznane środki w kwocie 20.000 zł Wnioskodawca wydatkował w następujący sposób:

  • zakup różnego rodzaju sprzętu do ćwiczeń i pływania, urządzeń i zabawek (jednostkowa cena każdej rzeczy była niższa niż 3.500 zł). Jedna rzecz natomiast została objęta ewidencją wyposażenia (wartość powyżej 1.500 zł). W sumie Wnioskodawca wydatkował na nie kwotę 16.785,00 zł,
  • zakup materiałów reklamowych -1.400 zł,
  • wykonanie strony internetowej -1.815 zł.

W świetle ww. przepisów oraz na gruncie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, że o ile w istocie otrzymane przez Wnioskodawcę, jako bezrobotnego środki finansowe są środkami, o których mowa w art. 46 ust.

1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (kwestia ta jako nieuregulowana przepisami prawa podatkowego nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej), to zważywszy, iż ze złożonego wniosku jednoznacznie wynika, iż otrzymane środki nie zostały przeznaczone na cele inwestycyjne (tj. na zakup lub wytworzenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych) środki te stanowią przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, zwolniony jednakże od opodatkowania na podstawie ww. art. 21 ust. 1 pkt 121 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztami uzyskania przychodu są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby określony wydatek mógł zostać zaliczony do ww. kosztów, należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu z danego źródła.

Poniesiony wydatek może zatem zostać uznany za koszt uzyskania przychodów w myśl powołanego przepisu, o ile spełnia łącznie następujące warunki:

  • pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i został poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  • nie znajduje się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, enumeratywnie wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  • został właściwie udokumentowany.

Fakt sfinansowania wydatków poniesionych na zakup urządzeń o wartości nieprzekraczajacej 1.500 zł, materiałów reklamowych, wykonanie strony internetowej oraz innego wyposażenia, ze środków przyznanych osobie bezrobotnej z Funduszu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej nie wyklucza możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, mimo iż przyznane środki korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie cytowanego art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten nie został bowiem wymieniony w art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122 i 129, 136, 137.

Dodać należy, że zgodnie z § 3 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz.U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.), przez wyposażenie rozumieć należy rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, do środków trwałych. Na podstawie § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia, wyposażenie o wartości przekraczającej 1.500 zł należy objąć ewidencją wyposażenia.

W związku z powyższym, ww. wydatki sfinansowane wskazanymi we wniosku środkami, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów tej działalności.

Odnosząc się natomiast do konieczności ujmowania otrzymanych przez Wnioskodawcę środków z Urzędu Pracy oraz sfinansowanych nimi wydatków w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, wskazać należy, że zgodnie z art. 24a ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Z wyżej przytoczonego przepisu wynika obowiązek prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów lub ksiąg rachunkowych. Jak wskazano we wniosku, Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, w której obowiązany jest ewidencjonować przychody i koszty mające wpływ na ustalenie podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku. Sposób prowadzenia księgi określa cytowane powyżej rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Zawarte w załączniku Nr 1 do ww. rozporządzenia ?Objaśnienia do podatkowej księgi przychodów i rozchodów? określają w jakich kolumnach wpisywać określone przychody i koszty.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że przychody i koszty, których wysokość nie ma wpływu na podstawę opodatkowania i wysokość należnego podatku, nie podlegają ujęciu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Wynika to m.in. także z treści pkt 13 ?Objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów? w myśl którego ?Kolumna 13 jest przeznaczona do wpisywania pozostałych kosztów (poza wymienionymi w kolumnach 10-12) z wyjątkiem kosztów, których zgodnie z art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów?.

Zgodnie z objaśnieniami do księgi jedynym miejscem, gdzie fakultatywnie można księgować otrzymane środki nie podlegające opodatkowaniu oraz wydatki, które nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów, jest kolumna 16 (uwagi), gdzie mogą być ujęte faktycznie otrzymane przez podatnika przychody, a także dotyczące tych przychodów wydatki. Poza tą kolumną ww. środki oraz wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów nie powinny być w księdze ewidencjonowane, jako nie mające wpływu na ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy.

Mając na względzie powyższe, stwierdzić należy, że otrzymane z Urzędu Pracy środki przeznaczone na rozpoczęcie działalności gospodarczej, jako zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, nie podlegają ujęciu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów i tym samym nie podlegają ujęciu w składanym zeznaniu podatkowym. Natomiast sfinansowane z tych przychodów wydatki, które jak wskazano mogą stanowić koszty uzyskania przychodów podlegają ujęciu w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika