Uznanie licencji na wdrożenie zintegrowanego systemu zarządzania przedsiębiorstwem za wartość niematerialną (...)

Uznanie licencji na wdrożenie zintegrowanego systemu zarządzania przedsiębiorstwem za wartość niematerialną i prawną oraz ustalenie wartości początkowej

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 1 października 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 7 października 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie:

  • sposobu ustalenia wartości początkowej wskazanej we wniosku wartości niematerialnej i prawnej ? jest nieprawidłowe,
  • określenia momentu jej wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także momentu rozpoczęcia jej amortyzacji podatkowej ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 października 2014 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej wskazanej we wniosku wartości niematerialnej i prawnej oraz określenia momentu jej wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także momentu rozpoczęcia jej amortyzacji podatkowej.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest komandytariuszem spółki osobowej (dalej: ?Spółka?). Spółka realizuje strategiczną dla przedsiębiorstwa przebudowę systemu informatycznego i informacyjnego poprzez wdrożenie zintegrowanego systemu zarządzania przedsiębiorstwem tzw. ERP (ang. enterprise resource planning; dalej: ?System?). Proces obejmuje zakup sprzętu (hardware) i Systemu (software) oraz zakup kompleksowej usługi wdrożeniowej. Proces wdrożenia jest długotrwały - wielomiesięczny, złożony - wymaga adaptacji szablonowych rozwiązań dostawcy (modułów) oprogramowania do rozpoznanych podczas analizy przedwdrożeniowej potrzeb i procesów wnioskodawcy (parametryzacji) oraz stworzenia dodatkowych funkcjonalności (implementacji). Z małymi odstępstwami, do momentu odbioru rozumianego jako zakończenie (przez dostawcę oprogramowania) procesu wdrożenia, procesy gospodarcze będą rejestrowane w dotychczasowym systemie informatycznym - wyjątkiem są moduły w mniejszym stopniu skomplikowane, tj. sprzedaż i fakturowanie, których testowanie i wykorzystanie (zdatność do użytku) jest możliwa ?od zaraz? co nie oznacza, a praktycznie jest pewne, że ten proces biznesowy również będzie dostosowywany do całości. Odbiór - czyli etap potwierdzający całkowitą integrację wszystkich procesów gospodarczych wraz z zakończonymi wdrożonymi implementacjami zgodnie z umową nastąpi na koniec lutego 2015 r. Wdrażany System stanowi jednorodny układ modułów współpracujących ze sobą i tworzących jako całość system wspomagający kompleksowo procesy gospodarcze (moduły to: sprzedaż, zamówienia, produkcja, księgowość, kadry. Business Intelligence, Administrator, środki trwałe, CRM). Oznacza to, że ww. obszary będą oddane w 100% i w takim zakresie będą w pełni gospodarczo i funkcjonalnie wykorzystywane i co najważniejsze dla oceny stanowiska Wnioskodawcy - funkcjonowanie każdego z osobna nie ma dla jednostki znaczenia - nie przyniesie zakładanej korzyści i nie spełniłoby celu umowy o dostawę Systemu czyniąc ją niewykonaną.

Jednocześnie jednostka korzysta z usług dostawcy Systemu w zakresie szkoleń pracowniczych z zakresu obsługi Systemu.

Po dacie odbioru jednostka korzystać będzie z usług asysty technicznej dostawcy Systemu, na odrębnych warunkach umownych, które nie są związane z wdrożeniem, oraz dodatkowych usług ?serwerowych? polegających na udostępnieniu przez dostawcę, także na odrębnych warunkach umownych, zasobów sprzętowych ze zdalnym dostępem. W chwili obecnej Spółka nabyła 46 licencji serwerowych programu ERP czyli 46 licencji równoczesnego dostępu dla 46 użytkowników. Licencja serwerowa pozwala każdemu uprawnionemu użytkownikowi korzystać z pełnych funkcjonalności systemu. Zakup 46 licencji serwerowych zabezpiecza efektywną pracę 60 użytkownikom z uwagi na system pracy zmianowej występujący u Wnioskodawcy. Na dzień dzisiejszy licencja serwerowa nie jest kompletna do wykorzystania w pełnym umownym zakresie, ponieważ proces wdrażania funkcjonalności jest w toku. Funkcjonalności zdefiniowane dla danego użytkownika mogą być ograniczone tylko i wyłącznie przez konfiguracje parametrów dostępowych przez administratora systemu.

Spółka, kierując się zasadami (polityką) rachunkowości, nie rozpoznaje na dzień dzisiejszy wdrażanego Systemu w ewidencji podatkowej wartości niematerialnych i prawnych (dalej: ?WNiP?), nie dokonuje odpisów amortyzacyjnych i nie zalicza ich na bieżąco w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Ponoszone koszty wdrażania systemu, w tym koszt analizy przedwdrożeniowej, są natomiast doliczane do ceny nabycia licencji i będą wspólnie tworzyć jedną wartość początkową WNiP w momencie oddania systemu do użytkowania.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

W jakiej wartości i kiedy Spółka powinna wprowadzić wartość niematerialną i prawną w postaci Systemu do rejestru wartości niematerialnych i prawnych oraz rozpocząć dokonywanie podatkowych odpisów amortyzacyjnych, które u Wnioskodawcy stanowią koszty uzyskania przychodu? (pytanie wymienione we wniosku jako pierwsze)

Zdaniem Wnioskodawcy tytuł do amortyzacji Systemu powstanie w miesiącu następującym po odbiorze potwierdzonym przez strony umowy o dostawę oprogramowania. Wartością początkową (podstawą do amortyzacji) wartości niematerialnej i prawnej zwanej System ERP będzie konglomerat jednorodnych składników - wielu praw do użytkowania wielomodułowego systemu, konstrukcyjnie tworzących całość, zawierający w swej wartości cenę Systemu oraz wydatki na wdrożenie.

Za podlegające amortyzacji wartości niematerialne i prawne uważa się m.in. nabyte, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania autorskie lub pokrewne prawa majątkowe oraz licencje o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej lub sublicencyjnej, jak również umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingowej (art. 22b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dalej: ?updof?).

Z kolei składniki majątku, o których mowa wprowadza się do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych najpóźniej w miesiącu przekazania do używania (art. 22d ust. 2 updof). W związku z powyższym wskazanie odpowiedniego momentu, w którym będzie można uznać, że System jest w pełni funkcjonalnym i nadającym się do gospodarczego wykorzystania produktem jest kluczowe z perspektywy decyzji o jego wprowadzeniu do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych. Jako, że w przypadku wartości niematerialnych i prawnych, moment ten często nie jest możliwy do ustalenia w sposób prosty i jednoznaczny, w związku z czym do przedmiotowej sprawy należy podejść indywidualnie biorąc pod uwagę specyfikę oraz złożoność danej wartości niematerialnej i prawnej. Wnioskodawca wskazuje, że inwestycja związana z tworzeniem narzędzia w postaci kompleksowego systemu ERP została rozpoczęta wraz z chwilą nabycia licencji serwerowych i zakończy się wdrożeniem wszystkich zamówionych funkcjonalności i implementacji, co pozwoli uznać system ERP za kompletny i w pełni zdatny do gospodarczego wykorzystania. Z uwagi na to, że przepisy podatkowe nie definiują pojęcia zdatności danego składnika do jego gospodarczego wykorzystania, w celu określenia właściwego momentu wprowadzenia wartości niematerialnej i prawnej do ewidencji, Wnioskodawca podziela stanowisko prezentowane przez organy podatkowe, jak i orzecznictwo sądów administracyjnych, które zakładają, że dla oceny od kiedy podatnik może dokonywać odpisów amortyzacyjnych, konieczne jest ustalenie czy w dacie oddania do użytkowania wartości niematerialnej i prawnej była ona kompletna i zdatna do użytku, zarówno faktycznie, jak i w świetle poszczególnych przepisów prawa.

Biorąc pod uwagę cechy umowy Wnioskodawca wskazuje, że dopiero z dniem odbioru użytkownicy będą mogli wykorzystywać pełnię umownych możliwości Systemu.

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze powyższe, gospodarcze wykorzystywanie Systemu w pełni będzie możliwe z dniem odbioru, amortyzacja będzie możliwa od miesiąca następującego po miesiącu w którym nastąpi odbiór, a składniki stanowią jedną nierozerwalną wartość niematerialną i prawną.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie wpływają na wartość początkową Systemu wydatki na szkolenia pracowników z obsługi programu na żadnym etapie wdrażania, koszty asysty technicznej rozumianej jako doraźnej pomocy dla użytkowników Systemu, a także koszty usług serwerowych polegających na udostępnieniu przez dostawcę, także na odrębnych warunkach umownych, zasobów sprzętowych ze zdalnym dostępem.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części, wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust.

1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia. Kosztem uzyskania przychodów są jednak odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 (art. 22 ust. 8 ww. ustawy). Stosownie do art. 22b ust. 1 pkt 5 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania licencje, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Z powyższych przepisów wynika, że (co do zasady) wydatki poniesione na nabycie licencji stanowiącej wartość niematerialną i prawną podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu pośrednio, poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od jej wartości początkowej.

Przy czym, aby licencja mogła zostać uznana za wartość niematerialną i prawną:

  • musi zostać nabyta, a nie wytworzona we własnym zakresie,
  • musi być zdatna do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
  • musi być wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej lub oddana do używania na podstawie wskazanych w ww. przepisie umów,
  • przewidywany okres jej używania musi być dłuższy niż rok.

Jednocześnie zauważyć należy, że oceny przydatności do gospodarczego wykorzystania dokonuje sam podatnik uwzględniając m.in. charakter prowadzonej działalności, przedmiot licencji oraz cele jakim ma ona służyć w wykonywanej działalności gospodarczej. Za wartość niematerialną i prawną uznać można taką licencję, którą w pełni można wykorzystywać na potrzeby prowadzonej działalności.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki komandytowej, która jest w trakcie wdrażania zintegrowanego systemu zarządzania przedsiębiorstwem. System ten składa się z zakupu sprzętu, Systemu oraz kompleksowej usługi wdrożeniowej. System stanowi jednorodny układ modułów współpracujących ze sobą i tworzących jako całość system wspomagający kompleksowo procesy gospodarcze. Do modułów tych należą sprzedaż, zamówienia, produkcja, księgowość, kadry, Business Intelligence, Administrator, środki trwałe, CRM. Na chwilę obecną możliwe jest korzystanie z mniej skomplikowanych modułów, tj. sprzedaży i fakturowania, jednakże dopiero oddanie w 100% wszystkich ww. obszarów pozwoli w pełni na gospodarcze i funkcjonalne wykorzystanie systemu. Jak wskazał Wnioskodawca funkcjonowanie każdego z modułów osobno nie dostarczy spółce oczekiwanych korzyści; nie spełniłoby także celu umowy o dostawę Systemu czyniąc ją niewykonalną. Spółka nabyła 46 licencji równoczesnego dostępu do Systemu co umożliwi efektywną pracę 60 użytkowników (z uwagi na obowiązujący w spółce system pracy zmianowej).

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, że skoro jak wskazał Wnioskodawca opisany System będzie dla spółki w pełni zdatny do gospodarczego i funkcjonalnego wykorzystania, dopiero po wdrożeniu wszystkich jego modułów, to dopiero zakończenie wdrożenia wszystkich zamówionych funkcjonalności i implementacji (co jak wskazał Wnioskodawca pozwoli uznać system za kompletny i w pełni zdatny do gospodarczego wykorzystania) umożliwi zaliczenie nabytych licencji do wartości niematerialnych i prawnych w prowadzonej przez spółkę działalności gospodarczej. Przy czym, licencje te należy ująć w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w miesiącu, w którym będą one spełniały wszystkie kryteria uznania ich za wartość niematerialną i prawną, tj. w opisanym stanie faktycznym w miesiącu, w którym zakończy się proces wdrożenia i implementacji Systemu. Zgodnie bowiem z art. 22d ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4. Od następnego zaś miesiąca spółka będzie mogła rozpocząć amortyzację nabytych licencji stosownie do art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, który stanowi, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Odnosząc się natomiast do kwestii sposobu ustalenia wartości początkowej nabytych licencji wskazać należy, że zgodnie z art. 22f ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b. Sposób ustalenia tej wartości początkowej uregulowany został w art. 22g ww. ustawy. W myśl art. 22g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w razie odpłatnego nabycia, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się cenę ich nabycia.

Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku (art. 22g ust. 3 ww. ustawy). Wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych, stanowi cena nabycia tych praw; jeżeli wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy licencyjnej albo z umowy o przeniesienie innych praw majątkowych jest uzależnione od wysokości przychodów z licencji lub praw uzyskanych przez licencjobiorcę albo nabywcę - przy ustalaniu wartości początkowej praw majątkowych, w tym licencji, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia (art. 22g ust. 18 ww. ustawy).

Jak wynika z powołanych przepisów, do wartości początkowej nabytej wartości niematerialnej i prawnej zalicza się nie tylko kwotę należną sprzedającemu z tego tytułu, ale także inne wydatki związane z zakupem, naliczone do dnia przekazania składnika majątku do używania. Ze względu na to, że katalog tych wydatków, określony w art. 22g ust. 3 ww. ustawy ma charakter otwarty, mogą do niego należeć także inne wydatki niewymienione wprost w tym przepisie, które zostały poniesione przed dniem ujęcia wartości niematerialnej i prawnej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a których poniesienie było niezbędne dla możliwości wykorzystywania, bądź przystosowania danego składnika majątku do charakteru prowadzonej działalności. Wobec tego, co do zasady wydatki naliczone do dnia oddania licencji do użytkowania, które powodują że nabyta licencja nadaje się do gospodarczego wykorzystania, powinny zwiększać jej wartość początkową. Do wartości początkowej licencji należy zatem zaliczyć także koszty wdrożenia systemu komputerowego, w tym koszty przeszkolenia personelu, naliczone do dnia przyjęcia systemu do używania i wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Z wniosku wynika, że spółka komandytowa, której wspólnikiem jest Wnioskodawca, jest w trakcie wdrażania zintegrowanego systemu zarządzania przedsiębiorstwem, tj. nabyła licencje serwerowe do programu. W związku z tym ponosi wydatku tytułem nabycia:

  • sprzętu,
  • Systemu,
  • kompleksowej usługi wdrożeniowej,
  • szkoleń dla pracowników z obsługi Systemu,
  • asysty technicznej po dacie odbioru Systemu, niezwiązanej z wdrożeniem.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że w opisanym stanie faktycznym do wartości początkowej licencji należy zaliczyć wydatki na nabycie Systemu, jego wdrożenie, a także na szkolenia dla pracowników niezbędne do korzystania z Systemu poniesione przed ujęciem licencji w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Wydatki te są bowiem niezbędne dla prawidłowego korzystania z nabytego Systemu dla celów prowadzonej przez spółkę działalności gospodarczej. Do ww. wartości początkowej nie należy natomiast zaliczać kosztów nabycia sprzętu oraz asysty technicznej, jak również kosztów szkoleń dla pracowników, które poniesione zostaną już po ujęciu licencji w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Od tak ustalonej wartości początkowej spółka będzie uprawniona dokonywać odpisów amortyzacyjnych, których część (stosownie do posiadanego udziału w zysku spółki) Wnioskodawca będzie mógł zaliczać do kosztów uzyskania przychodu. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Z uwagi na powyższe stanowisko przedstawione we wniosku w zakresie:

  • sposobu ustalenia wartości początkowej wskazanej we wniosku wartości niematerialnej i prawnej ? jest nieprawidłowe,
  • określenia momentu jej wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także momentu rozpoczęcia jej amortyzacji podatkowej ? jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie wskazać należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika