możliwość zaliczenia należnego spółce cywilnej zwrotu podatku od towarów i usług, w części (...)

możliwość zaliczenia należnego spółce cywilnej zwrotu podatku od towarów i usług, w części w jakiej Wnioskodawca uczestniczy w zysku tej spółki, na poczet Jego zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 13 grudnia 2011r. (data wpływu do tut. Biura 15 grudnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie możliwości zaliczenia należnego spółce cywilnej zwrotu podatku od towarów i usług, w części w jakiej Wnioskodawca uczestniczy w zysku tej spółki, na poczet zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych jednego ze wspólników spółki ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie możliwości zaliczenia należnego spółce cywilnej zwrotu podatku od towarów i usług, w części w jakiej Wnioskodawca uczestniczy w zysku tej spółki, na poczet zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych jednego ze wspólników spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki cywilnej składającej się z dwóch osób. Spółka ta ze względu na profil działalności (usługi budowlane) po pewnych okresach działalności ma nadwyżki w podatku VAT, kupuje bowiem materiały budowlane ze stawka VAT 23% i sprzedaje je w ramach usługi budowlano ? montażowej ze stawką VAT 8%, jako usługi w budownictwie mieszkaniowym. Wspólnicy spółki oraz prowadzona przez nich spółka rozliczają się w tym samym urzędzie skarbowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji całkowitej zgody drugiego wspólnika, spółka może złożyć wniosek do urzędu skarbowego o zaliczenie zwrotu z tytułu nadwyżki w podatku VAT na poczet należnego podatku dochodowego jednego z dwóch wspólników tej spółki...

Zdaniem Wnioskodawcy, odpowiedź na postawione prze Niego pytanie powinna być twierdząca. W przedstawionej sytuacji, zwrot podatku z tytułu nadwyżki w podatku VAT w przypadku spółki, która ma dwóch wspólników i rozlicza się w tym samym urzędzie skarbowym, co jej właściciele, znacznie upraszczałby wszelkie procedury, związane z zapłatą podatku dochodowego wspólników. Rozwiązanie to pozwala na przeksięgowanie określonych w stosownym wniosku kwot, w ramach jednego urzędu skarbowego, z jednego konta na drugie. Zamiast zwracać określone kwoty na konto spółki, następnie je z tego konta pobierać (przez tych samych wspólników) i dopiero wtedy dokonywać wpłat na podatek dochodowy, można je po otrzymaniu/złożeniu stosownego wniosku przeksięgować, na rzecz należnego podatku jednego z dwóch wspólników lub nawet przy odpowiednio sformułowanym wniosku na rzecz obojga wspólników, zakładając oczywiście całkowitą pisemną zgodę obojga wspólników na dokonanie opisywanej powyżej operacji przeksięgowania wzajemnych należności. Rozwiązanie to ułatwiałoby wszelkie procedury płatnicze, zarówno z punktu widzenia podatnika (płatnika), jak i urzędu skarbowego, który nie musiałby dokonywać przelewów na konto wskazane przez wspólników, a dokonywałaby jedynie operacji wewnątrz ?systemu?. Rozwiązanie takie z całą pewnością daje dodatkowe korzyści dla urzędu skarbowego. W przypadku gdyby wspólnicy omawianej spółki, ?składaliby? nadwyżkę w podatku VAT na zasadzie narastającej, czyli przyrostu jego wartości (kwoty), to wniosek o przeksięgowanie na rzecz podatku dochodowego wspólników, byłby składany dopiero w momencie, kiedy będzie konieczna zapłata podatku, a przez cały okres, urząd skarbowy dysponowałby kwotą nadwyżki. W innej sytuacji wspólnicy spółki zmuszeni będą do co miesięcznego składania wniosku o zwrot wszelkiej nadwyżki, tak aby kwoty te deponowane były na rachunku bankowym (dodatkowo może być oprocentowany) i byłyby dostępne w momencie konieczności zapłaty podatku dochodowego wspólników. Rozwiązanie to dałoby pewne oszczędności (zysk z lokaty), ale ze względu na chęć dobrej współpracy z urzędem skarbowym i pewien komfort związany z procedurą zapłaty, przeksięgowanie, o którym mowa we wniosku, byłoby, w opinii Wnioskodawcy, dla wszystkich stron lepszym rozwiązaniem (analogia do art. 498 kodeksu cywilnego).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, iż spółka cywilna jest instytucją prawa cywilnego, uregulowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm. ? określanego w dalszej części skrótem ?K.c?.). Zgodnie z art. 860 § 1 K.c., przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów. Stosownie do art. 861 § 1 k.c., wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług. W myśl art. 862 k.c., regulującego kwestię tworzenia wspólnego majątku wspólników poprzez wniesienie rzeczy, w przypadku gdy wspólnik zobowiązał się wnieść do spółki własność rzeczy, do wykonania tego zobowiązania jak również do odpowiedzialności z tytułu rękojmi oraz do niebezpieczeństwa utraty lub uszkodzenia rzeczy stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży. Przytoczony przepis oznacza zobowiązanie się wspólnika do przeniesienia własności rzeczy na współwłasność łączną wspólników (w tym i jego) oraz wydanie wspólnikom (spółce) tej rzeczy bez zapłaty ceny. Wspólnik nie może rozporządzać udziałem we wspólnym majątku wspólników ani udziałem w poszczególnych składnikach tego majątku (art. 863 § 1 k.c.). Każdy wspólnik jest uprawniony do równego udziału w zyskach i w tym samym stosunku uczestniczy w stratach, bez względu na rodzaj i wartość wkładu. W umowie spółki można inaczej ustalić stosunek udziału wspólników w zyskach i stratach. Można nawet zwolnić niektórych wspólników od udziału w stratach. Natomiast nie można wyłączyć wspólnika od udziału w zyskach (art. 867 § 1 K.c.). Spółka cywilna jest osobową spółką prawa cywilnego, która nie ma osobowości prawnej. Spółka cywilna nie posiada własnego majątku. W spółce tej właścicielami poszczególnych składników majątku pozostają wspólnicy spółki w ramach współwłasności łącznej. Współwłasność ta ma charakter bezudziałowy, a każdemu ze wspólników przysługują równe prawa do całego majątku.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem od towarów i usług. Podatnikami podatku od towarów i usług są natomiast są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności (art. 15 ust. 1 ww. ustawy).

W myśl art. 87 ust. 1 ww. ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zwrot różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 6, następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazane w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanego w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej lub postępowania kontrolnego na podstawie przepisów o kontroli skarbowej. Jeżeli przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca podatnikowi należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty (art. 87 ust. 2 ww. ustawy).

Z powyższego wynika, iż w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ta spółka, jako jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, o której mowa w cyt. art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem to spółce cywilnej, a nie jej wspólnikom, przysługuje zwrot tego podatku. Należny spółce zwrot wypłacany jest na rachunek bankowy spółki. Z odmienną sytuacją mamy do czynienia na gruncie przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.). Zgodnie bowiem z art. 1 tej ustawy, ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych. W myśl art. 5a pkt 26 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną, oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego. Jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (art. 5b ust. 2 ww. ustawy). W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 2 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

  1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;
  2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

W przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki niemającej osobowości prawnej (w tym spółki cywilnej), podatnikiem podatku dochodowego nie jest spółka lecz jej poszczególni wspólnicy. Zatem to na nich, a nie na spółce, ciąży obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Powyższe oznacza, iż w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej, na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług mamy do czynienia z odrębnymi podatnikami. Podatnikami podatku dochodowego są bowiem poszczególni wspólnicy spółki, natomiast podatnikiem podatku od towarów i usług jest spółka cywilna.

Zgodnie z art. 59 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zobowiązanie podatkowe wygasa w całości lub w części wskutek zaliczenia nadpłaty lub zaliczenia zwrotu podatku.

W myśl art. 76 § 1 Ordynacji podatkowej, nadpłaty wraz z ich oprocentowaniem podlegają zaliczeniu z urzędu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę, odsetek za zwłokę określonych w decyzji, o której mowa w art. 53a, oraz bieżących zobowiązań podatkowych, a w razie ich braku podlegają zwrotowi z urzędu, chyba że podatnik złoży wniosek o zaliczenie nadpłaty w całości lub w części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych, z zastrzeżeniem § 2.

Przepisy art. 76, art. 76a, art. 77b i art. 80 stosuje się odpowiednio do zwrotu podatku. Zaliczenie, o którym mowa w art. 76a § 2 pkt 1, następuje z dniem złożenia deklaracji wykazującej zwrot podatku (art. 76b Ordynacji podatkowej).

Stosownie natomiast do art. 5 Ordynacji podatkowej, zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.

Przy czym, podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu (art. 7 § 1 Ordynacji podatkowej). Ustawy podatkowe mogą ustanawiać podatnikami inne podmioty niż wymienione w § 1. (art. 7 § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe oznacza, iż w przypadku, gdy u podatnika dojdzie do powstania nadpłaty w podatku, bądź będzie przysługiwał mu zwrot podatku, a nie posiada on żadnych zaległości podatkowych, może zwrócić się z wnioskiem o zaliczenie ww.

kwot na poczet jego przyszłych zobowiązań podatkowych. Przy czym, przepisy nie ograniczają prawa do zaliczenia nadpłaty, bądź zwrotu podatku na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych w podatku, w związku z którym nadpłata ta, bądź zwrot powstały. Brak jest zatem, co do zasady, przeszkód prawnych do wystąpienia przez podatnika z wnioskiem o zaliczenie przysługującego mu zwrotu podatku od towarów i usług na poczet jego przyszłych zobowiązań w podatku dochodowym. Jednakże aby możliwym było wystąpienie z ww. wnioskiem, zarówno zwrot podatku, jak i przyszłe zobowiązanie podatkowe muszą, co do zasady, dotyczyć tego samego podatnika. Jednakże w przypadku zobowiązań podatkowych wynikających z prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej, kwestii możliwości złożenia wniosku o przeksięgowanie przysługującego spółce cywilnej zwrotu podatku od towarów i usług na poczet zobowiązań wspólnika tej spółki w podatku dochodowym nie sposób rozstrzygać bez uwzględnienia cyt. wyżej regulacji kodeksu cywilnego, stanowiących podstawę funkcjonowania spółek cywilnych. Jak wynika z cyt. przepisów k.c., spółka cywilna nie posiada własnego majątku, współwłaścicielami składników majątku związanych z prowadzoną w tej formie działalnością gospodarczą pozostają wspólnicy tej spółki w ramach współwłasności łącznej. Choć samodzielnie każdy ze wspólników nie może dysponować swoim udziałem w tym majątku, ma prawo do udziału w korzyściach uzyskanych z prowadzonej działalności gospodarczej w wysokości określonej w umowie spółki. W konsekwencji, w przypadku gdy spółce cywilnej, jako podatnikowi podatku od towarów i usług, przysługuje zwrot tego podatku, uzyskane z tego tytułu środki stanowią współwłasność wspólników spółki (a nie własność spółki), którymi wspólnicy, na podstawie wspólnej i jednomyślnej decyzji, mogą dowolnie dysponować.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą jako wspólnik dwuosobowej spółki cywilnej. W pewnych okresach działalności spółka ta wykazuje nadwyżki w podatku od towarów i usług.

Dokonując wykładni językowej, uzupełnionej wykładnią systemową i celowościową cyt. wyżej przepisów stwierdzić należy, iż w przypadku gdy spółce cywilnej przysługiwać będzie zwrot podatku od towarów i usług, brak jest przeszkód prawnych uniemożliwiających Wnioskodawcy, przy jednoczesnej zgodzie drugiego wspólnika spółki, złożenie wniosku o zaliczenie przysługującej mu proporcjonalnie do udziału w zysku spółki kwoty zwrotu na poczet przyszłego zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych jednego ze wspólników spółki cywilnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w zakresie możliwości zaliczenia należnego spółce cywilnej zwrotu podatku od towarów i usług, w części odpowiadającej udziałowi w zysku drugiego wspólnika tej spółki, na poczet zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31 ? 511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika