Jak ustalić wartość początkową rozpoczętej inwestycji?

Jak ustalić wartość początkową rozpoczętej inwestycji?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2010r. (data wpływu do tut. Biura 27 grudnia 2010r.), uzupełnionym w dniach 10 i 18 marca 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia:

  • wartości początkowej środka trwałego ? jest prawidłowe,
  • wysokości nakładów poniesionych na budowę niedokończonego budynku przed jego ?przekazaniem? do działalności gospodarczej ? jest nieprawidłowe.

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 4)

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej środka trwałego oraz wysokości nakładów poniesionych na budowę niedokończonego budynku przed jego ?przekazaniem? do działalności gospodarczej.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 22 lutego 2011r. Znak: IBPBI/1/415-1292/10/ZK i IBPP3/443-1038/10/KO wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 10 i 18 marca 2011r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 2002r. Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła nieruchomość. W 2006r. rozpoczęła budowę pawilonu handlowo-usługowo-mieszkalnego. Budowa budynku nie została do tej pory ukończona. Nieruchomość znajduje się w stanie tzw. surowym otwartym. Obecnie trwają prace nad podłączeniem wszystkich niezbędnych mediów. Małżonkowie posiadają wycenę ww. pawilonu według wartości rynkowej wg stanu na dzień 04 stycznia 2010r. dla potrzeb wniesienia obiektu do działalności gospodarczej. Podstawa materialno-prawna wyceny przez rzeczoznawcę - rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 stycznia 1997r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także aktualizacji wyceny środków trwałych z późniejszymi zmianami. Nieruchomość powstała w trakcie trwania małżeńskiej wspólności majątkowej. Zamiarem jest przekazanie nieruchomości z majątku prywatnego do działalności gospodarczej. Przedmiotowa nieruchomość o powierzchni użytkowej wynoszącej 1990,76 m2 będzie wykorzystana na:

  • własne cele mieszkaniowe (461,94 m2),
  • poszerzenie działalności gospodarczej o restaurację i usługi gastronomiczne,
  • wynajem lokali.

W związku z przeznaczeniem części nieruchomości na cele gospodarcze Wnioskodawczyni rozważa możliwość przekazania w chwili obecnej nieukończonej nieruchomości do prowadzonej we własnym imieniu działalności gospodarczej. Inwestycja budowlana miałaby zostać dokończona w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu wniosku wskazano:

  1. przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej jest: ­
    • 46.90.Z - Sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana­
    • 46.39.Z - Sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana żywności, napojów i wyrobów tytoniowych­
    • 47.11.Z - Sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych,
  2. data rozpoczęcia działalności: 13 grudnia 1995r.,
  3. małżonek Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej,
  4. w skład nabytej w 2002r. nieruchomości wchodził grunt wraz z budynkiem po byłej przepompowni (rozebranym w 2006r.),
  5. przedmiotem przekazania do działalności gospodarczej nie będzie część budynku przeznaczona na cele mieszkaniowe.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Jak ustalić wartość początkową rozpoczętej inwestycji...

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 4)

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku z tym, iż prace budowlane nie zostały ukończone, a sam budynek nie uzyskał pozwolenia na używanie (nie został dokonany odbiór techniczny) nie można uznać go za środek trwały kompletny i zdatny do użytku. Do czasu, aż inwestycja nie zostanie ukończona Wnioskodawczyni powinna ewidencjonować ponoszone wydatki na osobnym koncie, a w przyszłości (po ukończeniu prac budowlanych i odebraniu budynku) powiększą one wartość początkową nieruchomości. Na skutek braku możliwości ustalenia kosztu wytworzenia nieukończonej inwestycji w postaci Pawilonu Handlowo-Usługowo-Mieszkalnego, na środki trwałe w budowie, ww. ?pawilon? należałoby wprowadzić do ksiąg handlowych w wysokości określonej przez rzeczoznawcę majątkowego z uwzględnieniem cen rynkowych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

  1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
  2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
  3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie do treści art. 22c pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Środki trwałe stanowią składniki majątku trwałego przedsiębiorcy.

Składnik majątku może zostać zaliczony do środków trwałych, jeżeli łącznie zostaną spełnione następujące warunki:

  • stanowi on własność lub współwłasność podatnika,
  • został nabyty lub wytworzony we własnym zakresie,
  • jest kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,
  • przewidywany okres używania tego składnika na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej jest dłuższy niż rok (decyzja w tym względzie należy do podatnika),
  • składnik ten jest wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo został oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1 ww. ustawy.

Sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych, który jest zróżnicowany m.in. z uwagi na sposób ich nabycia, określa art. 22g ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 2 tej ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, w razie wytworzenia we własnym zakresie uważa się koszt wytworzenia.

Art. 22g ust. 4 cytowanej ustawy stanowi, że za koszt wytworzenia uważa się wartość w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za pracę wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się wartości pracy własnej podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Zgodnie z art. 22g ust. 9 ww. ustawy, jeżeli podatnik nie może ustalić kosztu wytworzenia, o którym mowa w ust. 4, wartość początkową środków trwałych ustala się w wysokości określonej z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu oraz stanu i stopnia ich zużycia, przez biegłego, powołanego przez podatnika.

Jednakże niemożność ustalenia kosztu wytworzenia środka trwałego musi być spowodowana sytuacją szczególną, wyjątkową, np. gdy podatnik dla celów prywatnych, a zwłaszcza mieszkaniowych wytworzył dany składnik majątku, a następnie pragnie wykorzystywać go dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, ujmując w ewidencji (wykazie) środków trwałych.

Zasady wyrażonej w art. 22g ust. 9 przedmiotowej ustawy, nie można stosować do składników majątku, które zostały wytworzone w ramach (w trakcie) prowadzonej działalności gospodarczej i z zamiarem wykorzystywania ich na potrzeby tej działalności. W takim przypadku ponoszone koszty wytworzenia środka trwałego powinny być ewidencjonowane z uwzględnieniem wymogów określonych w ww. art. 22g ust. 1 pkt 2 i ust. 4 tej ustawy. Tym bardziej dotyczy to sytuacji wytworzenia budynku niemieszkalnego.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż w 2002r. Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła nieruchomość. W 2006r. rozpoczęła budowę pawilonu handlowo-usługowo-mieszkalnego. Budowa budynku nie została do tej pory ukończona. Nieruchomość znajduje się w stanie tzw. surowym otwartym. Obecnie trwają prace nad podłączeniem wszystkich niezbędnych mediów. Małżonkowie posiadają wycenę ww. obiektu w wysokości wartości rynkowej wg stanu na dzień 04 stycznia 2010r. dla potrzeb wniesienia obiektu do działalności gospodarczej. W związku z przeznaczeniem części nieruchomości na cele gospodarcze, Wnioskodawczyni rozważa możliwość ?przekazania? w chwili obecnej nieukończonej nieruchomości do prowadzonej we własnym imieniu działalności gospodarczej. Inwestycja budowlana miałaby zostać dokończona w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Z uwagi na brak możliwości ustalenia kosztu wytworzenia nieukończonej inwestycji, jej wartość jako środki trwałe w budowie Wnioskodawczyni zamierza wprowadzić do ksiąg handlowych w wysokości określonej przez rzeczoznawcę majątkowego z uwzględnieniem cen rynkowych.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, iż przedmiotowy budynek nie jest kompletny i zdatny do użytku, a zatem nie może, do czasu jego wykończenia i przekazania na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, stanowić środka trwałego w tej działalności. Zatem Wnioskodawczyni obowiązana jest gromadzić dokumenty potwierdzające wysokość wydatków poniesionych na wybudowanie (wytworzenie) ww. składnika majątku, które będę składały się na jego koszt wytworzenia, czyli jego wartość początkową. W tym zakresie przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawczyni jest zatem prawidłowe.

Przepisy cyt. wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie przewidują możliwości ustalenia wartości początkowej realizowanej inwestycji (budowanego budynku), a więc nie przewidują także możliwości ustalania wartości początkowej nakładów poniesionych na środek trwały w budowie.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż nakłady poniesione do dnia przekazania przedmiotowej inwestycji do działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, będą stanowić element wartości początkowej wytworzonego środka trwałego, tj. pawilonu handlowo-usługowo-mieszkalnego. Zważywszy przy tym, iż:

  • nakłady na przedmiotową inwestycję Wnioskodawczyni ponosiła w okresie prowadzenia działalności gospodarczej,
  • budowany budynek jest budynkiem użytkowym (przeważająca powierzchnia przeznaczona jest na cele niemieszkalne),
  • budynek ten jest budowany m.in. z zamiarem poszerzenia działalności gospodarczej o restaurację i usługi gastronomiczne,
  • jak wynika z uzupełnienia wniosku (pkt 1 w zakresie podatku od towarów i usług) nieruchomość gruntową nabyto z zamiarem dalszej odsprzedaży (w celach zarobkowych). W 2004/2005 zmieniono koncepcję i podjęto decyzję o budowie pawilonu handlowo-usługowo-mieszkalnego, ale nadal z myślą dalszej odsprzedaży poszczególnych lokali, co miałoby przynieść większe korzyści majątkowe,

stwierdzić należy, iż Wnioskodawczyni od rozpoczęcia inwestycji winna była gromadzić dokumenty (rachunki) potwierdzające wysokość poniesionych z tego tytułu wydatków dla celów ustalenia wysokości nakładów poniesionych na budowę niedokończonego budynku przed jego ?przekazaniem? do działalności gospodarczej.

Z uwagi na powyższe wartość przedmiotowej inwestycji, tj. poniesionych na budowę budynku nakładów przed ?przekazaniem? do działalności gospodarczej nie może zostać określona przez rzeczoznawcę majątkowego z uwzględnieniem cen rynkowych. Zatem przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawczyni w tym zakresie jest nieprawidłowe.

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie sposobu ustalenia:

  • wartości początkowej środka trwałego ? jest prawidłowe,
  • wysokości nakładów poniesionych na budowę niedokończonego budynku przed jego ?przekazaniem? do działalności gospodarczej ? jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1, 2, 3, 5, 6 i 7, wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika