Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej (...)

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od zakupionego środka trwałego (samochodu ciężarowego) przez ?małego podatnika?.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 23 lutego 2009 r.), uzupełnionym w dniu 15 kwietnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od zakupionego środka trwałego (samochodu ciężarowego) - jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od zakupionego środka trwałego (samochodu ciężarowego).

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 7 kwietnia 2009 r. wezwano do jego uzupełnienia. W dniu 15 kwietnia 2009 r. do tut. Biura wpłynął uzupełniony wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 24 grudnia 2008 r. wnioskodawca zakupił (zgodnie z fakturą) samochód ciężarowy za kwotę 129.000 zł netto, w którym dokonano określonych zmian technicznych. Dnia 22 stycznia 2009 r. ww. samochód po przeprowadzeniu okresowych badań technicznych został zarejestrowany. Wnioskodawca prowadzi firmę będącą małym przedsiębiorstwem (przychody netto ze sprzedaży w poprzednim roku nie przekroczyły kwoty 1.200.000 euro). Działalność gospodarczą prowadzi od dnia.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż:
- zakupiony środek trwały został wprowadzony do ewidencji środków trwałych w dniu 23 stycznia 2009 r., amortyzacja do tej pory nie jest liczona do kosztów,
- w roku podatkowym, w którym został wprowadzony środek trwały do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wnioskodawca spełnia kryteria ?małego podatnika? zawarte w art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W roku poprzedzającym wprowadzenie środka trwałego do ewidencji środków trwałych prowadził księgę przychodów i rozchodów. Wartość przychodu ze sprzedaży wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług nie przekroczyła równowartości 800.000 euro.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy po wprowadzeniu powyższego samochodu do ewidencji środków trwałych, ma prawo do wpisania wartości tego samochodu do kosztów uzyskania przychodów jako jednorazowy odpis amortyzacyjny...

Zdaniem wnioskodawcy, w oparciu o istniejące przepisy do zakupu środka trwałego może być zastosowany jednorazowy odpis amortyzacyjny i zaliczony do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do postanowień art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Natomiast zgodnie z art. 22k ust. 7 ww. ustawy podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych. Przepis ten nie ma zastosowania do podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej, który w roku rozpoczęcia tej działalności, a także w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, prowadził działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niemającej osobowości prawnej lub działalność taką prowadził małżonek tej osoby, jeżeli między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa (art. 22k ust. 11 ww. ustawy).

Zatem z możliwości jednorazowej amortyzacji mogą skorzystać mali podatnicy lub podatnicy, którzy rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej za wyjątkiem sytuacji, gdy zostaną wypełnione przesłanki określone w art. 22k ust. 11 powołanej ustawy.

Małym podatnikiem zgodnie z art. 5a pkt 20 ww. ustawy jest podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 800.000 euro. Przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

W 2009 r. za małego podatnika można uznać tego, którego przychód ze sprzedaży za 2008 rok nie przekroczył kwoty 2.702.000 zł przychodu brutto, wg wyliczenia: średni kurs euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na dzień 1 października 2008 roku (pierwszy dzień roboczy) wynosił 3,3775 zł x 800.000 = 2.702.000 zł.

Natomiast dopuszczalny w 2009 r. limit jednorazowych odpisów amortyzacyjnych stosownie do postanowień art. 22k ust. 7 i 12 ww. ustawy wynosi 169.000 zł wg wyliczenia: ww. kurs euro tj. 3,3775 x 50.000 = 168.875 zł, w zaokrągleniu 169.000 zł.

Jak wynika z wniosku wnioskodawca w dniu 28 grudnia 2008 r. zakupił samochód ciężarowy i w dniu 23 stycznia 2009 r. wprowadził go do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W roku podatkowym, w którym wprowadził ww. środek trwały do stosownej ewidencji, a więc w 2009 r. spełnia kryteria ?małego podatnika?.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, iż na gruncie przedmiotowej sprawy, spełnione zostały warunki określone w powołanym wyżej art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym, należy uznać, iż w 2009 r. wnioskodawca jako ?mały podatnik? ma prawo skorzystać z jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od zakupionego i wprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu ciężarowego do wysokości limitu 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych, przy jednoczesnym zachowaniu warunków pomocy de minimis.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika