Możliwości wspólnego opodatkowania małżonków w przypadku utraty przez jednego z nich w trakcie (...)

Możliwości wspólnego opodatkowania małżonków w przypadku utraty przez jednego z nich w trakcie roku podatkowego prawa do opodatkowania tzw. podatkiem liniowym.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 5 marca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 7 maja 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości wspólnego opodatkowania małżonków w przypadku utraty przez jednego z nich w trakcie roku podatkowego prawa do opodatkowania tzw. podatkiem liniowym ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości wspólnego opodatkowania małżonków w przypadku utraty przez jednego z nich w trakcie roku podatkowego prawa do opodatkowania tzw. podatkiem liniowym.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 20 kwietnia 2010 r. Znak: IBPBI/1/415-228/10/AP, IBPBI/1/415-229/10/AP, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 7 maja 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od 2003 r. Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą. W 2009 r. wybrał podatek liniowy 19% jako formę opodatkowania dochodów uzyskiwanych z działalności gospodarczej, zgodnie z art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ramach swojej działalności świadczy m.in. usługi instalacji, naprawy i konserwacji belownic.

W 2009 r. podjął zatrudnienie na umowę o pracę, w charakterze konserwatora belownicy. Umowa ta została zawarta na czas określony ? jeden miesiąc. Rozwiązała się w dniu 30 listopada 2009 r. z upływem okresu na który była zawarta.

W miesiącu grudniu 2009 r. na prośbę swojego byłego pracodawcy, Wnioskodawca wyświadczył w ramach działalności gospodarczej usługę naprawy belownicy. Na potwierdzenie tej usługi wystawił fakturę VAT.

Pomiędzy Wnioskodawcą a jego małżonką istniej wspólność majątkowa oraz cały rok podatkowy 2009 pozostawali w związku małżeńskim.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może dochody z działalności gospodarczej uzyskane w 2009 r. rozliczyć łącznie z małżonką w jednym zeznaniu rocznym...

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma przeszkód by dochody z działalności gospodarczej osiągnięte przez niego w 2009 r. zsumować z dochodami uzyskanymi z innych źródeł i rozliczyć je w jednym zeznaniu łącznie z jego małżonką.

W art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych znajduje się zapis, że jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, zgodnie z art. 30c uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik wykonywał w roku poprzedzającym rok podatkowy lub wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym ? w ramach stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę.

Zdaniem Wnioskodawcy, oznacza to, że w roku 2009 w związku z wyświadczeniem usługi naprawy belownicy na rzecz byłego pracodawcy (w ramach prowadzonej działalności gospodarczej) utracił prawo do opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej podatkiem liniowym 19%. Uważa również, że dochody z działalności osiągnięte w 2009 r. jest zobowiązany opodatkować zgodnie ze skalą podatkową. Dodatkowo, jest zobowiązany wpłacić należne zaliczki wraz z odsetkami do urzędu skarbowego za cały rok 2009.

Art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mówi o tym, że małżonkowie między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, mogą być (na wniosek wyrażony we wspólnym zeznaniu rocznym), opodatkowani łącznie od sumy sowich dochodów.

W art. 6 ust. 8 ww. ustawy zawarto zastrzeżenie, iż sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4 nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, (?) mają zastosowanie przepisy art. 30c (?). Wnioskodawca uważa jednak, że zastrzeżenie to go nie dotyczy, ponieważ za 2009 r. jest zobowiązany płacić podatek dochodowy zgodnie ze skalą podatkową, dlatego też Wnioskodawca uważa, że jako osoba spełniająca wymagania art. 6 ust. 2 może złożyć zeznanie PIT-36 za rok podatkowy 2009 i rozliczyć podatek dochodowy razem z małżonką.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307), małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów. Przepis art. 6 ust. 2 ww. ustawy, stanowi jednak, iż małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, mogą być jednak, z zastrzeżeniem ust.

8, na wniosek wyrażony we wspólnym zeznaniu rocznym, z zastrzeżeniem art. 6a, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26c; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany.

W myśl art. 6 ust. 8 ww. ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa m.in. w ust. 2 ww. artykułu nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków mają zastosowanie przepisy art. 30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Przepis art. 30c ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż podatek dochodowy m.in. od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2, z zastrzeżeniem art. 29, 30, 30d i art. 44 ust. 4, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 9a ust. 2 ww. ustawy, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania, a jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego ? do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Zauważyć jednocześnie należy, iż ustawą z dnia 18 marca 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2010 r. Nr 75, poz. 473) został uchylony pkt 1 przepisu art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem przepis ten otrzymał nowe brzmienie, zgodnie z którym jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki mniemającej osobowości prawnej przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym - w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

Mając jednak na względzie, iż w złożonym wniosku wskazano, że dotyczy on zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę, tj. sposobu opodatkowania dochodów uzyskanych przez Wnioskodawcę w 2009 r. wniosek należało rozpatrzeć na gruncie stanu faktycznego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, tj. w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009 r.

Zatem w myśl art. 9a ust. 3 ww. ustawy, (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009 r.) jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki mniemającej osobowości prawnej przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników:

  1. wykonywał w roku poprzedzającym rok podatkowy, lub
  2. wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym

-w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

Jak wynika z treści złożonego wniosku Wnioskodawca od 2003 r. prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest m.in. świadczenie usług instalacji, naprawy i konserwacji belownic. W listopadzie 2009 r. zwarł umowę o pracę, w charakterze konserwatora belownic, na czas określony wynoszący jeden miesiąc. W grudniu 2009 r. na prośbę swojego byłego pracodawcy dokonał naprawy belownicy w ramach prowadzonej działalności. Z wniosku wynika również, iż pomiędzy Wnioskodawcą a jego małżonką istnieje wspólność majątkowa oraz przez cały rok podatkowy 2009 pozostawali w związku małżeńskim.

Wobec powyższego, w przedmiotowej sprawie zaistniały przesłanki określone w powołanym wyżej art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a mianowicie Wnioskodawca w 2009 r. uzyskał z prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego pracodawcy, z którym w tym samym roku (tj. w 2009) wiązała go umowa o pracę, odpowiadających czynnościom, które wykonywał w 2009 r. w ramach stosunku pracy. Zatem Wnioskodawca utracił w 2009 r. prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c ww. ustawy. W konsekwencji był obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku 2009 r. obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 tej ustawy, a także odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż w efekcie do Wnioskodawcy w 2009 r. nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a skoro tak, to nie wystąpiła przesłanka, o której stanowi art. 6 ust. 8 ww. ustawy. Tym samym Wnioskodawca, poprzez utratę prawa do opodatkowania tzw. podatkiem liniowym uzyskał prawo do preferencyjnego opodatkowania swoich dochodów w sposób określony art. 6 ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc wspólnie z małżonką.

Zauważyć również należy, iż zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następnego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Natomiast w myśl art. 45 ust. 1a pkt 2 ww. ustawy w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z: pozarolniczej działalności gospodarczej (?), opodatkowanej na zasadach określonych w art. 30c.

Skoro, jak wykazano wyżej, w 2009 r. Wnioskodawcy przysługiwało prawo łącznego opodatkowania uzyskanych w tymże roku podatkowych dochodów wraz z małżonką, przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to oznacza, że za 2009 r. obowiązany był złożyć zeznanie podatkowe o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) na formularzu przeznaczonym dla podatników prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą PIT-36.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1, wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika