Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej (...)

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej, jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od zakupionych środków trwałych przez ?małego podatnika?.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki cywilnej, przedstawione we wniosku z dnia 4 maja 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 11 maja 2009 r.), uzupełnionym w dniu 20 lipca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej, jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od zakupionych środków trwałych - jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 11 maja 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od zakupionych środków trwałych.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 3 lipca 2009 r. wezwano do jego uzupełnienia. W dniu 20 lipca 2009 r. do tut. Biura wpłynął uzupełniony wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawcą jest Spółka cywilna, która powstała 1 października 2007 r. Jej wspólnicy prowadzą równocześnie samodzielnie działalność gospodarczą od 2003 r. W 2008 r. Spółka skorzystała z jednorazowych odpisów amortyzacyjnych.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż przedmiotem dokonanej w 2008 r. jednorazowej amortyzacji była myjka ciśnieniowa KARCHER (KŚT 436) oraz półautomat spawalniczy (KŚT 484-0). Ww. składniki majątku zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych kolejno: 30 stycznia 2008 r. (myjka ciśnieniowa) oraz 15 lutego 2008 r. (półautomat spawalniczy).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. Czy w tej sytuacji Spółka mogła skorzystać z prawa do jednorazowej amortyzacji w 2008 r....
  2. Czy prawu do jednorazowych odpisów amortyzacyjnych podlegają odpisy z tytułu zakupu samochodów ciężarowych...
  3. Czy w sytuacji gdy Spółka skorzystała z prawa jednorazowych odpisów amortyzacyjnych należy wystąpić do urzędu skarbowego o wydanie zaświadczenia o skorzystaniu z tegoż prawa...

Zdaniem wnioskodawcy, Spółka może skorzystać z prawa do jednorazowego odpisu amortyzacyjnego, gdyż od 2008 r. uzyskała status małego podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ad 1. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do postanowień art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Natomiast zgodnie z art. 22k ust. 7 ww. ustawy podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Określenie ?mały podatnik? jest zdefiniowane w art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; oznacza podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 800.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

W 2008 r. za małego podatnika można było uznać tego, którego przychód ze sprzedaży za 2007 r. nie przekroczył kwoty 3.014.000 zł. (brutto) wg wyliczenia: średni kurs euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na dzień 1 października 2007 r.(pierwszy dzień roboczy) wynosił 3,7680 zł x 800.000 = 3.014.400 zł, w zaokrągleniu 3.014.000 zł.

Natomiast dopuszczalny w 2008 r. limit jednorazowych odpisów amortyzacyjnych stosownie do postanowień art. 22k ust. 7 i 12 ww. ustawy wynosił 188.000 zł wg wyliczenia: ww. kurs euro tj. 3,7680 x 50.000 = 188.400 zł, w zaokrągleniu 188.000 zł.

Dla skorzystania z jednorazowej amortyzacji na podstawie ww. przepisów istotne jest kto nabywa środki trwałe, prowadzi ich ewidencję i dokonuje odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 24a ww. ustawy, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej ?księgą?, z zastrzeżeniem ust.

3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a ? 22o.

Z tych też względów dla celów jednorazowej amortyzacji podatkowej, przy ocenie spełnienia kryteriów pojęcia ?małego podatnika? w przypadku:

  1. osób fizycznych prowadzących samodzielnie działalność gospodarczą do limitu 800.000 euro należy uwzględnić przychody wyłącznie z tej działalności, bez względu na uzyskiwanie przychodów z udziału w spółce nie będącej osobą prawną,
  2. gdy działalność gospodarcza wykonywana jest w formie spółki nie będącej osobą prawną do limitu 800.000 euro należy uwzględniać przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w tej spółce.

A zatem, aby skorzystać z możliwości dokonywania, na podstawie art. 22k ust. 7 ww. ustawy, jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3 ? 8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych, kryteria małego podatnika, o których mowa w art. 5a pkt 20 ustawy spełniać musi podmiot dokonujący tych odpisów.

Jak wynika z treści złożonego wniosku, w roku podatkowym 2008 r., tj. w roku, w którym ww. składniki majątku zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, Spółka spełniała kryterium małego podatnika. Ponadto myjka ciśnieniowa (KŚT 436) oraz półautomat spawalniczy (KŚT 484-0) zostały zaliczone do grupy 4 Klasyfikacji Środków Trwałych, co oznacza, iż mieszczą się w przedziale grupy 3-8 tej Klasyfikacji.

W związku z powyższym w 2008 r. Spółka mogła dokonać jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od zakupionych środków trwałych (do wysokości wskazanej przepisami wynoszącej w 2008 r. kwotę 188.000 zł).

Fakt równoczesnego prowadzenia samodzielnych działalności gospodarczych przez wspólnika Spółki cywilnej, pozostaje bez wpływu na możliwość dokonania przez Spółkę jednorazowego odpisu w 2008 r.

Ad 2. Odnosząc się do kwestii dot. możliwości skorzystania z jednorazowej amortyzacji samochodów ciężarowych wskazać należy, iż cyt. przepis art. 22k ust. 7 ww. ustawy wyłącza z tej możliwości samochody osobowe. Zgodnie z art. 5a pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, samochodem osobowym jest pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, z wyjątkiem:

  1. pojazdu samochodowego mającego jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanego na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van,
  2. pojazdu samochodowego mającego więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u którego długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50 % długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków,
  3. pojazdu samochodowego, który ma otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków,
  4. pojazdu samochodowego, który posiada kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu,
  5. pojazdu samochodowego będącego pojazdem specjalnym w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 5c ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony spełnienie wymagań określonych w art. 5a pkt 19 lit. a)-d), pozwalających na niezaliczenie danego pojazdu samochodowego do samochodów osobowych, stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Jak wskazuje art. 22k ust. 7 ww. ustawy, jednorazowych odpisów amortyzacyjnych można dokonywać jedynie od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych, z wyłączeniem samochodów osobowych. Zatem samochód ciężarowy mieści się w tej grupie Klasyfikacji i jeżeli w istocie spełnia wszystkie przesłanki, pozwalające uznać go za samochód ciężarowy, to również może być amortyzowany na zasadach określonych w art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad 3. Wskazać należy, iż z uwagi na konstrukcję pomocy de minimis w formie jednorazowej amortyzacji ? tj. o skorzystaniu z tej pomocy decyduje samodzielnie podatnik, bez wymogu wydania decyzji przez właściwy urząd skarbowy ? podatnik powinien samodzielnie sprawdzić spełnienie warunków uzyskania tej pomocy. Weryfikacji spełnienia warunków uzyskania pomocy, powinien dokonać urząd skarbowy wydając zaświadczenie o udzieleniu pomocy de minimis. Dopiero wtedy bowiem pomoc publiczna o nieokreślonym charakterze staje się pomocą de minimis. Do czasu wydania takiego zaświadczenia podatnik nie może mieć pewności, iż zastosowana metoda jednorazowej amortyzacji stanowi pomoc de minimis i czy ta metoda może być zastosowana. W interesie zatem podatnika leży poinformowanie urzędu skarbowego o skorzystaniu z jednorazowej amortyzacji. Biorąc pod uwagę, iż o wyborze tej metody decyduje sam podatnik, bez udziału urzędu skarbowego, urząd skarbowy może wszcząć postępowanie o wydanie zaświadczenia de minimis jedynie w przypadku gdy uzyska informacje o skorzystaniu z tej metody przez podatnika, tj. w przypadku, gdy podatnik poinformuje urząd skarbowy o tym fakcie, w wyniku przeprowadzonej kontroli lub gdy uzyskał informacje w inny sposób. Obowiązujące przepisy nie precyzują przy tym w jakim terminie winno nastąpić ww. zawiadomienie.

Zważywszy na fakt, iż wnioskodawcą jest Spółka cywilna niniejsza interpretacja stosownie do postanowień m. in. art. 14k Ordynacji podatkowej jest wiążąca tylko dla tego podmiotu co oznacza, iż nie wywołuje bezpośrednio skutków dla wspólników tej Spółki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w sprawie będącej przedmiotem drugiej części pytania ujętego w poz. 55 jako pierwsze, wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika