Czy przyznane środki z Urzędu Pracy i EFS na rozpoczęcie działalności gospodarczej (dla osób poprzednio (...)

Czy przyznane środki z Urzędu Pracy i EFS na rozpoczęcie działalności gospodarczej (dla osób poprzednio bezrobotnych) są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
Czy zakup wyposażenia (w przypadku wnioskodawcy narzędzi nieprzekraczających 1.500 PLN netto) może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2009 r. (data wpływu do tut. Biura ? 15 maja 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania z Powiatowego Urzędu Pracy jednorazowych środków na podjęcie działalności gospodarczej ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania z Powiatowego Urzędu Pracy jednorazowych środków na podjęcie działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 20 października 2008 r. wnioskodawca otrzymał środki z Urzędu Pracy i EFS na podjęcie działalności gospodarczej (POKL Poddziałanie 6.1.3) w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki 2007-2013 (Projekt ?Różne drogi jeden cel?) w kwocie 14.000 PLN. Uzyskał kilka sprzecznych informacji dotyczących rozliczenia ww. środków podatkowo. Zastosował się do zaleceń uzyskanych na infolinii Krajowej Informacji Podatkowej.

Dostał następujące wyjaśnienia:

  1. środki są zwolnione z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych,
  2. zakup wyposażenia można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  3. od zakupu ww. wyposażenia może odliczać podatek VAT art. 86 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Dokonał zakupu narzędzi o wartości nieprzekraczającej 1.500 PLN netto każde i zaliczył je do kosztów uzyskania przychodu. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT, prowadzi książkę przychodów i rozchodów, rozlicza się z podatku dochodowego na zasadach ogólnych (comiesięczne zaliczki).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

  1. Czy przyznane środki z Urzędu Pracy i EFS na rozpoczęcie działalności gospodarczej (dla osób poprzednio bezrobotnych) są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych...
  2. Czy zakup wyposażenia (w przypadku wnioskodawcy narzędzi nieprzekraczających 1.500 PLN netto) może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu...

Zdaniem wnioskodawcy:

  1. środki na rozpoczęcie działalności gospodarczej z Urzędu Pracy i EFS są zwolnione z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
  2. zakup wyposażenia (w przypadku wnioskodawcy narzędzi o wartości nieprzekraczającej 1.500 PLN netto każde) finansowanych ze środków przyznanych na rozpoczęcie działalności gospodarczej z Urzędu Pracy i EFS może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  3. od zakupu wyposażenia za ww. środki może odliczyć podatek VAT na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy i podatku od towarów i usług

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t. j. Dz. U. z 2008r. Nr 69, poz. 415 ze zm.) Starosta ze środków Funduszu Pracy może przyznać bezrobotnemu jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej, w tym na pokrycie kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa związane z podjęciem tej działalności. Szczegółowe warunki przyznania powyższych środków oraz refundacji zostały określone w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 21 listopada 2005r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu dokonywania refundacji ze środków Funduszu Pracy kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego, przyznawania bezrobotnemu środków na podjęcie działalności gospodarczej oraz form zabezpieczania zwrotu otrzymanych środków (Dz. U. Nr 236, poz. 2002 ze zm.).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca otrzymał środki z Funduszu Pracy i EFS w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki 2007-2013, (Projekt ?Różne Drogi, Jeden Cel?). Beneficjentami ww. środków są Powiatowe Urzędy Pracy natomiast grupą docelową są osoby zarejestrowane w Powiatowym Urzędzie Pracy jako bezrobotne. Typy realizowanych projektów to m.in. instrumenty i usługi wymienione w ww. ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, związane z realizację m.in. następującej formy wsparcia: przyznania jednorazowych środków na podjęcie działalności gospodarczej, w tym pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa związanego z podjęciem działalności gospodarczej. Zatem wszystkie wskazane we wniosku środki tj. zarówno pochodzące z Funduszu Pracy jak i Europejskiego Funduszu Społecznego przyznane zostały wnioskodawcy przez Urząd Pracy na podstawie ww. art. 46 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodu winien w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

  • pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  • nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  • być właściwie udokumentowany.

Analiza treści zarówno art. 22 ust. 1 jaki i art. 23 ww. ustawy wskazuje, że co do zasady, nie ma przeszkód, aby podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na zakup wyposażenia sfinansowane ze środków otrzymanych z Urzędu Pracy. Zauważyć przy tym należy, iż zgodnie z § 3 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) przez wyposażenie rozumieć należy - rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, do środków trwałych.

Natomiast warunkiem zaliczenia poniesionych na zakup wyposażenia wydatków do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej jest istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionymi wydatkami, a przychodami z prowadzonej przez wnioskodawcę działalności gospodarczej oraz należyte udokumentowanie poniesionych wydatków.

Fakt sfinansowania wydatków na zakup wyposażenia ze środków przyznanych osobie bezrobotnej z Urzędu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej, nie wyklucza możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, mimo iż przyznane środki korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten nie został bowiem wymieniony w art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122 i 129.

Reasumując stwierdzić należy, iż jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na rozpoczęcie działalności gospodarczej są objęte zwolnieniem przedmiotowym. Wydatki sfinansowane z tych środków przeznaczone na zakup składników majątku nie zaliczonych do środków trwałych, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie oznaczone we wniosku nr 1 i 2). Ocena stanowiska wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) została zawarta w odrębnej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika