-Czy w przypadku sprzedaży przez spółkę cywilną nieruchomości zakupionej w 2005r. będącej środkiem (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2011r. (data wpływu do tut. Biura 18 maja 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej w prowadzonej w formie spółki cywilnej działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 maja 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej w prowadzonej w formie spółki cywilnej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni prowadzi w formie spółki cywilnej działalność gospodarczą, w której drugim wspólnikiem jest Jej małżonek. W spółce posiada 50% udziałów. Przedmiotem działalności jest działalność poligraficzna. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej polegającej na zakupie i sprzedaży nieruchomości. W dniu 04 marca 2005r. wspólnicy zakupili nieruchomość, co zostało potwierdzone aktem notarialnym. Przedmiotem umowy była nieruchomość określona w akcie notarialnym, jako budynek mieszkalny. Ponadto w umowie stwierdzono, że nieruchomość w rejestrze gruntów wpisana jest jako tereny mieszkaniowe budowlane nie jest i nie może być wykorzystywana do prowadzenia działalności wytwórczej w rolnictwie. W dniu 04 marca 2005r. budynek został wprowadzony na stan środków trwałych spółki, a do kosztów uzyskania przychodów były i są zaliczane zgodnie z art. 22 ust. 8, odpisy z tytułu zużycia ww. nieruchomości. Ponadto podatek od nieruchomości jest obliczany przy zastosowaniu stawki właściwej dla nieruchomości związanych z działalnością gospodarczą. Wspomniany budynek jest wykorzystywany na cele działalności gospodarczej, tzn. mieści się tam siedziba spółki. Poza tym część wolnych pomieszczeń niewykorzystywanych przez Wnioskodawczynię jest wynajmowana na podstawie umowy najmu innym podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą. U drugiego ze wspólników w ewidencji działalności gospodarczej jest ujęta działalność polegająca na wynajmie nieruchomości. Przychody z wspomnianego najmu są rozliczane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W najbliższym czasie Wnioskodawczyni zamierza sprzedać nieruchomość.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w przypadku sprzedaży przez spółkę cywilną nieruchomości zakupionej w 2005r. będącej środkiem trwałym spółki cywilnej, której 50% udziałowcem jest Wnioskodawczyni, przychód uzyskany ze sprzedaży korzysta ze zwolnienia zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...
2. Czy sprzedaż wyżej opisanej nieruchomości po likwidacji spółki cywilnej nie spowoduje konieczności zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych tzn. przychód ten będzie korzystał ze zwolnienia na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, w obydwu przypadkach nie powstanie przychód podatkowy. Zgodnie z art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów jest m.in. działalność gospodarcza. Przychodami z działalności gospodarczej zgodnie art. 14 ust. 2 pkt 1 są przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku będących środkami trwałymi ujętych w ewidencji środków trwałych. W treści art. 14 ust. 2c ustawodawca wyklucza jednak z przychodów uzyskiwanych z działalności gospodarczej odpłatne zbycie wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą budynków mieszkalnych i w zakresie opodatkowania odsyła do art. 30e przedmiotowej ustawy. Jednakże stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Art. 10 ust. 3 ww. ustawy, dodatkowo precyzuje, że przepisy art. 10 ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanego na potrzeby związane z działalnością gospodarczą m.in. budynku mieszkalnego. Wnioskodawczyni zakupiła budynek w 2005r. który został wprowadzony na stan środków trwałych i jest wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej. W przypadku sprzedaży nieruchomości w roku 2011r. lub późniejszym u Wnioskodawczyni nie powstanie przychód ponieważ odpłatne zbycie nie nastąpi w ramach wykonywanej działalności gospodarczej i zostanie dokonane po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawczyni, nie powstanie u Niej obowiązek zapłaty podatku dochodowego, ponieważ sprzedaż nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
• odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.
  
  

W myśl art. 10 ust.

2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednakże przepisy art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie (art. 10 ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

-ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio (art. 14 ust. 2c ww. ustawy).

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż przychód ze sprzedaży budynku mieszkalnego stanowi zawsze przychód, o którym mowa w ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezależnie od tego czy budynek ten stanowił, czy też nie środek trwały w prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej, ani czy był wykorzystywany w tej działalności, z wyjątkiem sytuacji, gdy podatnik prowadzi działalność w zakresie obrotu nieruchomościami, a nieruchomość ta stanowi towar handlowy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 (art. 22 ust. 8 ww. ustawy).

W myśl art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni jako wspólnik spółki cywilnej zakupiła w 2005r. budynek mieszkalny. Budynek został wprowadzony na stan środków trwałych i jest wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej, a do kosztów uzyskania przychodów były i są zaliczane, zgodnie z art. 22 ust. 8 ww. ustawy, odpisy z tytułu jego zużycia. Ponadto podatek od nieruchomości jest obliczany przy zastosowaniu stawki właściwej dla nieruchomości związanych z działalnością gospodarczą. Przedmiotowy budynek jest wykorzystywany jako siedziba spółki cywilnej, której Wnioskodawczyni jest wspólnikiem, a jego część jest wynajmowana innym podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą.

Klasyfikacji środków trwałych dokonuje się na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz. U. Nr 242, poz. 1622 ze zm.). Zgodnie z ?Uwagami ogólnymi? zawartymi w części I KŚT Objaśnienia wstępne, Klasyfikacja Środków Trwałych (KŚT) jest usystematyzowanym zbiorem obiektów majątku trwałego służącym m.in. do celów ewidencyjnych, ustalaniu stawek odpisów amortyzacyjnych oraz badań statystycznych. Podziały występujące w grupie 1 i 2 zdefiniowano w oparciu o grupowania Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB).

Zgodnie z Uwagami do grupy 1 ? Budynki i lokale, spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, budynek jest to obiekt budowlany, który jest na trwałe powiązany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiadający fundamenty i dach (ustawa z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane ? tj. Dz. U. z 2010r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.). Budynki mieszkalne wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny zgodnie z jego przeznaczeniem. Budynki niemieszkalne są to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych.

Pamiętać jednocześnie należy, iż Prawo budowlane nakłada obowiązek użytkowania budynków i lokali w sposób zgodny z ich przeznaczeniem. W myśl bowiem art. 5 ust. 2 tej ustawy, obiekt budowlany należy użytkować w sposób zgodny z jego przeznaczeniem i wymaganiami ochrony środowiska oraz utrzymywać w należytym stanie technicznym i estetycznym, nie dopuszczając do nadmiernego pogorszenia jego właściwości użytkowych i sprawności technicznej, w szczególności w zakresie związanym z wymaganiami, o których mowa w ust. 1 pkt 1-7. Zgodnie natomiast z art. 71 ust. 2 zd. 1 i 2 ww. ustawy, zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części wymaga zgłoszenia właściwemu organowi. W zgłoszeniu należy określić dotychczasowy i zamierzony sposób użytkowania obiektu budowlanego lub jego części.

Dla ustalenia właściwego źródła przychodu i zasad jego opodatkowania dla przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, stanowiących środki trwałe w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, decydujące znaczenie ma sposób faktycznego wykorzystania tych nieruchomości, a nie figurujące w dokumentach ich przeznaczenie. Zakwalifikowanie uzyskanego przychodu do odpowiedniego źródła nie może bowiem zależeć jedynie od faktu dochowania przez podatnika obowiązku bądź nie dokonania zgłoszenia zmiany użytkowania nieruchomości.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż przychód uzyskany ze sprzedaży wskazanego we wniosku budynku wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej i wynajmowanego (w części) innym podmiotom gospodarczym, a więc będącego w konsekwencji budynkiem niemieszkalnym (użytkowym) będzie stanowił przychód ze źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.