możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu cła antydumpingowego oraz odsetek od tego cła

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2011r. (data wpływu do tut. Biura 24 maja 2011r.), uzupełnionym w dniu 29 czerwca 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej:

• zapłaconego cła antydumpingowego ? jest prawidłowe,
• odsetek do ww. cła ? jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 24 maja 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej zapłaconego cła antydumpingowego oraz odsetek od tego cła. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 20 czerwca 2011r. Znak IBPBI/1/415-518/11/KB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 29 czerwca 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w 2008r. sprowadził do Polski z Chin kompresory bezolejowe, płacąc przy odprawie celnej cło i podatek VAT. Obecnie otrzymał z urzędu celnego wezwanie do zapłaty cła antydumpingowego wraz z odsetkami.

W uzupełnieniu wniosku wskazano m.in., iż:

• Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej wyrobów medycznych oraz naprawy i konserwacji urządzeń medycznych,
• dochody z ww. działalności rozlicza wg tzw. zasad ogólnych,
• kompresory, o których mowa we wniosku zostały sprowadzone w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej i służyły do dalszej odsprzedaży do gabinetów stomatologicznych, nie zostały tym samym uznane jako środki trwałe,
• Wnioskodawca został wezwany na podstawie decyzji naczelnika urzędu celnego z dnia 27 kwietnia 2011r. do zapłaty cła antydumpingowego w kwocie 1.656 zł wraz z odsetkami,
• ww. decyzja została doręczona Wnioskodawcy w dniu 10 maja 2011r.,
• w dniu 13 maja 2011r. Wnioskodawca dokonał zapłaty ww. należności,
• Wnioskodawca nie ubiegał się o zwrot zapłaconego cła i odsetek.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy zapłacone przez Wnioskodawcę cło antydumpingowe można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów...
2. Czy naliczone odsetki również można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, kwotę zapłaconego cła wraz z odsetkami może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, gdyż w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ujęto ceł, jako nieuznawanych za koszty uzyskania przychodu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.
  
  

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, iż konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań, braku nadzoru lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 18 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodu odsetek za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat należności budżetowych i innych należności, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.

Stosownie do art. 2 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, przepisy ustawy stosuje się do podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetu państwa oraz budżetów jednostek samorządu terytorialnego, do których ustalania lub określania uprawnione są organy podatkowe.

Zgodnie natomiast z art. 13 § 1 pkt 1 i 2 Ordynacji podatkowej, organem podatkowym, stosownie do swojej właściwości, jest:

1. naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego, wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa - jako organ pierwszej instancji,
2. dyrektor izby skarbowej, dyrektor izby celnej - jako:
1. organ odwoławczy odpowiednio od decyzji naczelnika urzędu skarbowego lub naczelnika urzędu celnego,
2. organ pierwszej instancji, na podstawie odrębnych przepisów,
3. organ odwoławczy od decyzji wydanej przez ten organ w pierwszej instancji.

W myśl art. 2 ustawy z dnia 19 marca 2004r. Prawo celne (Dz. U. Nr 68, poz. 622 ze zm.), wprowadzenie towaru na obszar celny Wspólnoty lub jego wyprowadzenie z tego obszaru powoduje z mocy prawa powstanie obowiązków i uprawnień przewidzianych w przepisach prawa celnego, jeżeli przepisy prawa, w tym umowy międzynarodowe, nie stanowią inaczej. Zgłaszający oblicza i wykazuje w zgłoszeniu celnym kwotę należności przywozowych lub wywozowych (art. 23 ust. 1 ww. ustawy). Jeżeli przed zwolnieniem towaru organ celny stwierdzi, że zgłaszający w zgłoszeniu celnym podał nieprawidłowe dane, mające lub mogące mieć wpływ na wysokość kwoty wynikającej z długu celnego lub zastosowaną procedurę celną, wydaje decyzję, w której określa kwotę wynikającą z długu celnego lub rozstrzyga o nadaniu towarowi właściwego przeznaczenia celnego zgodnie z przepisami prawa celnego (art. 23 ust. 3 ww. ustawy). Po zwolnieniu towaru organ celny może, z urzędu lub na wniosek, wydać postanowienie w sprawie zmiany danych zawartych w zgłoszeniu celnym, innych niż określone w ust. 3. Na postanowienie w sprawie zmiany danych służy zażalenie (art. 23 ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 Rozporządzenia Rady (WE) Nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej oraz z art. 1 Rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (uchylającego ww. rozporządzenie nr 384/96), cło antydumpingowe może zostać nałożone na każdy produkt przywieziony po cenach dumpingowych, którego wprowadzenie do wolnego obrotu we Wspólnocie powoduje szkodę. Produkt uznaje się za przywieziony po cenach dumpingowych, jeżeli jego cena eksportowa do Wspólnoty jest niższa od porównywalnej ceny produktu podobnego ustalonej w kraju wywozu w zwykłym obrocie handlowym (art. 1 ust. 2 ww. rozporządzeń).

W myśl natomiast art. 4 pkt 9 i 10 Rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 z dnia 12 października 1992r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny:

• 'dług celny' oznacza nałożony na osobę obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych (dług celny w przywozie) lub należności wywozowych (dług celny w wywozie), które stosuje się do towarów określonych zgodnie z obowiązującymi przepisami wspólnotowymi,
• 'należności celne przywozowe' oznaczają:
• cła i opłaty o równoważnym skutku należne przy przywozie towarów,
• opłaty przywozowe ustanowione w ramach wspólnej polityki rolnej lub odrębnych przepisów mających zastosowanie do niektórych towarów uzyskanych w wyniku przetworzenia produktów rolnych.

Z powyższego wynika, iż na niektóre towary sprowadzane na teren Unii Europejskiej, mogą być nakładane tzw. cła antydumpingowe, wyższe od ceł stosowanych w normalnym obrocie. W przypadku nałożenia na konkretny produkt cła antydumpingowego, to cło stanowi należność celną, do której uiszczenia importer jest zobowiązany przepisami prawa. Obowiązek zapłaty cła antydumpingowego jest zatem obowiązkiem, o którym mowa w cyt. art. 2 Prawa celnego. W konsekwencji cło antydumpingowe jest należnością budżetu państwa, do której stosuje się przepisy Ordynacji podatkowej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, z której dochody opodatkowuje na tzw. zasadach ogólnych. W 2008r., w ramach tej działalności, zakupił kompresory bezolejowe, w celu ich dalszej odsprzedaży. Ponieważ nabyte kompresory zostały sprowadzone z Chin, Wnioskodawca uiścił należne cło oraz podatek VAT. W dniu 10 maja 2011r. Wnioskodawca otrzymał decyzję z dnia 27 kwietnia 2011r. wydaną przez właściwego naczelnika rzędu celnego, na podstawie której został wezwany do uiszczenia cła antydumpingowego wraz z odsetkami od sprowadzonych z Chin kompresorów. W dniu 13 maja 2011r. Wnioskodawca dokonał zapłaty ww. należności.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż zapłacone przez Wnioskodawcę cło antydumpingowe, jako wydatek związany z nabyciem kompresorów przeznaczonych do dalszej odsprzedaży, może stanowić koszt uzyskania przychodu prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, jako wydatek związany z uzyskaniem przychodu, pod warunkiem jego właściwego udokumentowania.

Natomiast do kosztów uzyskania przychodu Wnioskodawca nie może zaliczyć odsetek naliczonych od ww. cła. Odsetki te, jako odsetki od nieterminowej zapłaty należności budżetowej zostały bowiem wyłączone z kategorii kosztów uzyskania przychodu na podstawie cyt. art. 23 ust. 1 pkt 18 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na powyższe stanowisko przedstawione we wniosku w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej:

• zapłaconego cła antydumpingowego ? jest prawidłowe,
• odsetek do ww. cła ? jest nieprawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku dołączono kserokopie dokumentów źródłowych. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31 ? 511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.