Czy do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć diety za czas długotrwałych podróży służbowej (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. , poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 maja 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 4 czerwca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej:

• wartości diet za czas odbywania podróży służbowych - jest prawidłowe,
• ryczałtów za noclegi - jest nieprawidłowe,
• faktycznie poniesionych i udokumentowanych wydatków na noclegi - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 4 czerwca 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wartości diet za czas odbywania podróży służbowych oraz kosztów noclegów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od maja 2011 r. prowadzi na terenie Polski działalność gospodarczą. Działalność ta jest opodatkowana na ?zasadach ogólnych?. W celu wykonania usług wyjechał do Irlandii dla firmy mającej siedzibę w tym kraju. Przebywał tam do dnia 28 października 2011 r. oraz w okresie od 13 lutego 2012 do 11 maja 2012 r. Do dnia złożenia wniosku Wnioskodawca tylko dla ww. firmy świadczył usługi, a były one wykonywane na terytorium Irlandii. Działalność Wnioskodawcy polega głównie na wykonywaniu bezpośrednio u klienta prac IT, które są związane z usprawnieniem procesu monitorowania sieci telekomunikacyjnych. Prace te, związane są z oceną stanu aplikacji monitorujących urządzenia telekomunikacyjne, wprowadzaniem korekt i poprawek, wykonywaniem testów napisanych przez Wnioskodawcę itp. Praca ta wymaga bezpośredniego kontaktu z ludźmi, którzy znają tę sieć ?od podszewki ? i są w stanie udzielić Wnioskodawcy jak najobszerniejszych informacji na temat funkcjonalności systemów. Z tej też przyczyny, praca ta nie może być wykonywana zdalnie. W związku z wyjazdem Wnioskodawca ponosi koszty noclegu, wyżywienia i przejazdów. Do kosztów uzyskania przychodów chciałby zaliczyć diety i koszty noclegów w rozumieniu przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991 ze zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wartości diet związanych z odbywaniem podróży służbowych i wydatków związanych z noclegami w czasie tych podróży jest zasadne?

Zdaniem Wnioskodawcy, zagraniczna podróż służbowa przedsiębiorcy, to wykonywanie zadań przedsiębiorcy poza granicami kraju, czyli poza jego siedzibą. Twierdzi On, iż wykonując pracę w Irlandii znajduje się w ?podróży służbowej", ponieważ stałe miejsce prowadzenia działalności znajduje się nadal w Polsce.

Mimo, iż w Polsce nie świadczył jeszcze żadnych usług, to uważa, że do kosztów uzyskania przychodów może zaliczyć:

1. ?diety służbowe?, zgodnie z art. 22 oraz 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
2. koszty noclegów, na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991 ze zm..)
   
   

Na potwierdzenie przedstawionego stanowiska Wnioskodawca powołał wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 września 2005 r., Sygn. akt FSK 2175/2004 i FSK 2176/2004 oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 17 stycznia 2007 r. Sygn. akt SA/Lu 757/06.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.
  
  

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 52 ww. ustawy, nie uznaje się za koszt uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Powyższe oznacza, że osoby prowadzące działalność gospodarczą mają prawo zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów, wartość diet związanych z własnymi podróżami służbowymi do wysokości nieprzekraczającej wysokości diet określonych dla wskazanej grupy pracowników - w przypadku podróży zagranicznych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991 ze zm.).

Z treści wniosku wynika m.in., iż Wnioskodawca od maja 2011 r. prowadzi na terenie Polski działalność gospodarczą. Działalność ta jest opodatkowana na ?zasadach ogólnych?. Wnioskodawca wyjechał do Irlandii w celu wykonania usług dla firmy mającej siedzibę w tym kraju. Działalność Wnioskodawcy polega głównie na wykonywaniu bezpośrednio u klienta prac IT, które są związane z usprawnieniem procesu monitorowania sieci telekomunikacyjnych. Prace te związane są z oceną stanu aplikacji monitorujących urządzenia telekomunikacyjne, wprowadzaniem korekt i poprawek, wykonywaniem testów napisanych przez Wnioskodawcę itp. Praca ta z uwagi na swój charakter nie może być wykonywana na odległość. W związku z wyjazdem Wnioskodawca ponosi koszty noclegu, wyżywienia i przejazdów.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli działalność usługowa w zakresie IT , o której mowa we wniosku, wykonywana jest przez Wnioskodawcę w ramach odbywanych przez niego zagranicznych podróży służbowych, to do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej może On zaliczać wartości diet za czas tych podróży, do wysokości wskazanej w ww. rozporządzeniu.

Wyjaśnić przy tym należy, iż pojęcie ?podróży służbowej?, unormowane jest w przepisach prawa pracy, tj. w art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) oraz w przepisach wykonawczych do tej ustawy, a w konsekwencji rozstrzygnięcie kwestii, czy wyjazdy Wnioskodawcy, jakie odbywa w celu wykonywania ww. usług są podróżami służbowymi, nie leży w kompetencji organów podatkowych.

Przeto w powyższym zakresie przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do możliwości zaliczania przez Wnioskodawcę, do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, kosztów noclegów, na podstawie ww. rozporządzenia z dnia 19 grudnia 2002 r. stwierdzić należy, iż obowiązujące przepisy nie przewidują takiej możliwości. Zgodnie z § 2 pkt 2 ww. rozporządzenia, z tytułu podróży, odbywanej w terminie i w państwie określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługuje:
- zwrot kosztów,

• przejazdów i dojazdów,
• noclegów,
• innych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.
  
  

Stosownie natomiast do treści § 9 ust. 1 i 2 tego rozporządzenia, za nocleg przysługuje pracownikowi zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem hotelowym, w granicach ustalonego na ten cel limitu określonego w załączniku do rozporządzenia. W razie nieprzedłożenia rachunku za nocleg, pracownikowi przysługuje ryczałt w wysokości 25% limitu, o którym mowa w ust. 1. Ryczałt ten nie przysługuje za czas przejazdu.

Zauważyć jednakże należy, iż do przedsiębiorców nie mają, co do zasady zastosowania przepisy ww. rozporządzenia. Przewidziane tymi przepisami należności z tytułu podróży służbowych, w tym ?ryczałty za noclegi" nie przysługują, przedsiębiorcom a jedynie pracownikom, wobec czego nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Możliwość uznania za koszty uzyskania przychodów wartości diet w wysokości określonej dla pracowników jest w tym zakresie wyjątkiem, wynikającym z analizowanego uprzednio przepisu art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji należy stwierdzić, iż w przedstawionym stanie faktycznym, brak jest podstaw prawnych do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej tzw. ryczałtów za noclegi, naliczonych w związku z wyjazdami w celu wykonania zleconych prac poza miejscowość, w której znajduje się siedziba firmy. Z tej przyczyny przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy w ww. zakresie jest nieprawidłowe.

Kosztami uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej mogą być bowiem, udokumentowane stosownie do rodzaju prowadzonych ksiąg podatkowych, wydatki (spełniające wymogi cytowanego wyżej art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), z tytułu noclegów, poniesione w trakcie odbywanych przez niego podróży służbowych. W tym też zakresie przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż przytoczone we wniosku wyroki sądów administracyjnych, nie odnoszą się do zagadnienia obejmującego możliwość zaliczania do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej ryczałtu na noclegi, w odniesieniu do przedsiębiorców odbywających podróże służbowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.