Czy zapłacone odsetki od kredytu zaciągniętego przez Spółkę cywilną na spłatę kredytu wspólników, (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 1 czerwca 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 5 czerwca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej, odsetek od kredytu zaciągniętego przez spółkę cywilną przeznaczonego na spłatę kredytu zaciągniętego przez wspólników tej spółki ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 czerwca 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej, odsetek od kredytu zaciągniętego przez spółkę cywilną przeznaczonego na spłatę kredytu zaciągniętego przez wspólników tej spółki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest wspólnikiem trzyosobowej rodzinnej spółki cywilnej. Pozostałymi wspólnikami spółki są rodzice Wnioskodawcy, pomiędzy którymi istnieje wspólność majątkowa. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji metalowych elementów stolarki budowlanej (profili stalowych). Obecnie działalność prowadzona jest w obiekcie wynajmowanym od Agencji Rozwoju Regionalnego SA.

W 2011 r. wspólnicy spółki (rodzice Wnioskodawcy) wnieśli aportem do spółki cywilnej

nieruchomość - działkę budowlaną, zakupioną wcześniej na cele prywatne i sfinansowaną kredytem bankowym. Przekazanie nieruchomości potwierdzone zostało aktem notarialnym, na podstawie którego grunt wprowadzony został do ewidencji środków trwałych spółki. Spółka cywilna zaciągnęła kredyt bankowy na spłatę kredytu wspólników spółki (rodziców Wnioskodawcy), zaciągniętego na zakup przedmiotowej działki budowlanej. Spłata prywatnego kredytu zmniejszyła wartość wkładów wspólników, zwiększonych uprzednio o wartość wniesionej nieruchomości. Na wniesionym aportem gruncie, obecnie realizowana jest inwestycja, budowa zakładu produkcyjnego wraz z pomieszczeniami socjalno-biurowymi. Po zakończeniu inwestycji w 2012 r. działalność przedsiębiorstwa zostanie przeniesiona do nowego obiektu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zapłacone odsetki od kredytu zaciągniętego przez Spółkę cywilną na spłatę kredytu wspólników, zaciągniętego na zakup nieruchomości gruntowej, która wniesiona została aportem do Spółki i na której realizowana jest budowa zakładu, będą stanowiły podatkowy koszt uzyskania przychodów dla wszystkich wspólników proporcjonalnie do posiadanych udziałów?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 22 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy - zapłacone odsetki od kredytu będą stanowiły podatkowy koszt uzyskania przychodów. Istnieje bowiem ścisła zależność pomiędzy poniesionymi kosztami związanymi z pozyskaniem nieruchomości, a osiąganymi przez Spółkę przychodami. W nowopowstałym zakładzie zlokalizowanym na wniesionej aportem działce, realizowana będzie produkcja profili stalowych, stanowiąca główne źródło przychodów Spółki. Spółka osiągnie również korzyści finansowe w postaci obniżki kosztów prowadzonej działalności gospodarczej, poprzez eliminację wysokich kosztów wynajmu obiektu. Wnioskodawca wskazał przy tym, że w podobnej sprawie wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w wyroku z dnia 22 grudnia 2010 r., w którym stwierdził, że jeżeli określony wydatek towarzyszący działalności gospodarczej ze swej istoty i z racji rozwiązań prawnych przyjętych w ustawie podatkowej jest kosztem podatkowym (zapłata odsetek od kredytu) i gdyby nie wniesienie aportem, byłby ze względu na wykazywanie związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, to takim kosztem powinien pozostać również u obejmującego aport.

Na zasadzie analogii, Wnioskodawca uważa, że skoro zapłacone odsetki od kredytu zaciągniętego na zakup gruntu w celach realizacji inwestycji, byłyby niewątpliwie kosztem podatkowym, to również kosztem takim będą odsetki od kredytu na uregulowanie zobowiązań związanych z pozyskaniem nieruchomości (przeniesienie współwłasności na wszystkich wspólników Spółki w zamian za spłatę kredytu).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne. Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.
  
  

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów) (?). Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowią również kosztów uzyskania przychodów naliczone, lecz nie zapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Stosownie natomiast do treści art. 23 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Zatem, gdy zaciągnięty kredyt pozostaje w związku z przychodami uzyskiwanymi przez Spółkę z prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, to odsetki od tego kredytu - o ile nie zwiększają kosztów inwestycji - mogą być zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w momencie zapłaty.

Zauważyć należy, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uzależniają możliwości dokonywania pomniejszenia przychodów podatkowych o wydatki poniesione na spłatę odsetek od pożyczek (kredytów) przeznaczonych na sfinansowanie prowadzonej działalności gospodarczej, od klasyfikacji, czy nazwy kredytów stosowanych przez instytucje finansowe. Jednakże istotne jest ich zapłacenie oraz istnienie związku przyczynowo-skutkowego między kredytem, a przychodem z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ze złożonego wniosku wynika, że dwóch wspólników Spółki cywilnej zakupiło na cele prywatne nieruchomość, tj. działkę budowlaną. Zakup przedmiotowej działki budowlanej został sfinansowany kredytem bankowym. W 2011 r. wspólnicy spółki (rodzice Wnioskodawcy) wnieśli aportem do spółki cywilnej przedmiotową nieruchomość. Przekazanie nieruchomości potwierdzone zostało aktem notarialnym, na podstawie którego grunt wprowadzony został do ewidencji środków trwałych spółki. Następnie wspólnicy Spółki cywilnej zaciągnęli kredyt bankowy na spłatę kredytu wspólników spółki (rodziców Wnioskodawcy), zaciągniętego na zakup przedmiotowej działki budowlanej.

W świetle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, należy stwierdzić, że z momentem wniesienia w formie aportu do Spółki cywilnej nieruchomości (działki budowlanej), nieruchomość ta objęta została współwłasnością łączną wszystkich wspólników tej spółki, którzy mogą ją wykorzystywać dla celów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Zatem kredyt bankowy zaciągnięty przez wspólników spółki cywilnej, przeznaczony na spłatę innego kredytu zaciągniętego indywidualnie przez dwóch wspólników tej spółki (jako osoby prywatne) nie był związany z pozyskaniem ww. nieruchomości, bowiem przedmiotowa nieruchomość stanowiła już współwłasność łączną wspólników spółki cywilnej. Tym samym środki pieniężne pochodzące z kredytu bankowego nie zostały w istocie wykorzystane w celu nabycia składnika majątku Spółki cywilnej (wspólników tej spółki, objętego współwłasnością łączną), lecz na spłatę kredytu zaciągniętego przez osoby fizyczne (dwoje ze wspólników spółki), na nabycie na potrzeby prywatne nieruchomości gruntowej (późniejszy przedmiot aportu).

W związku z powyższym odsetki od przedmiotowego kredytu, zaciągniętego przez Spółkę, nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodów, bowiem koszty związane z tym kredytem nie pozostają w uchwytnym związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i nie były poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu.

Mając powyższe na względzie stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że nie odniesiono się do powołanego we wniosku wyroku, albowiem podanie wyłącznie jego daty i sądu przez który został wydany (bez podania jego sygnatury) uniemożliwia zapoznanie się z jego treścią.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała