Czy po wprowadzeniu do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych darowany (...)

12.9.2014

Czy po wprowadzeniu do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych darowany lokal może podlegać amortyzacji?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 czerwca 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 16 czerwca 2014 r.), uzupełnionym 29 sierpnia i 2 września 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej wskazanego we wniosku składnika majątku oraz możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od jego wartości początkowej ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 czerwca 2014 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej wskazanego we wniosku składnika majątku oraz możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od jego wartości początkowej. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 25 sierpnia 2014 r. Znak: IBPBI/1/415-713/14/ZK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 29 sierpnia i 2 września 2014 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Od dnia 1 czerwca 2014 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną na ?zasadach ogólnych?. Zdarzenia gospodarcze związane z tą działalnością ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Jest zarejestrowanym podatnikiem VAT. W 2011 r. otrzymał od swojej żony lokal niemieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość wraz udziałem w nieruchomości wspólnej. Aktualnie małżonkowie są po rozwodzie. W momencie otrzymania darowizny nie prowadził działalności, ani nie był podatnikiem VAT. Darowany lokal niemieszkalny Wnioskodawca wprowadził do ewidencji środków trwałych w swojej firmie według wartości rynkowej, jednak nie wyższej niż wynikająca z umowy darowizny i zamierza go amortyzować. W przyszłości, gdy zajdzie taka potrzeba, nie wyklucza zbycia darowanej nieruchomości.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 29 sierpnia 2014 r., wskazano, że:

przedmiotem prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej jest wynajem,
lokal niemieszkalny nie był objęty współwłasnością majątkową małżeńską,
lokal początkowo (po jego nabyciu w 2011 r.) nie był wykorzystywany, a później po rozpoczęciu działalności gospodarczej był wynajmowany (stanowi środek trwały podlegający amortyzacji),
lokal był amortyzowany od rozpoczęcia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę,
lokal został wprowadzony do ewidencji środków trwałych niezwłocznie po rozpoczęciu działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy po wprowadzeniu do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych darowany lokal niemieszkalny może podlegać amortyzacji?

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od otrzymanego w drodze darowizny środka trwałego i zaliczania ich do kosztów podatkowych. Odpisów tych należy dokonywać od właściwie ustalonej wartości początkowej, będącej podstawą do naliczania odpisów. Wartość początkową środka trwałego otrzymanego w darowiźnie należy ustalić zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli w wartości rynkowej z dnia nabycia, a wiec z dnia otrzymania darowizny, chyba, że umowa darowizny określa tę wartość w niższej wysokości. W przypadku gdy umowa darowizny określa niższą wartość składnika majątku, niż ta wynikająca z wyceny rynkowej, wówczas za wartość początkową należy przyjąć niższą kwotę.

Dla obdarowanego fakt otrzymania darowizny może wiązać się z ewentualnym opodatkowaniem podatkiem od spadków i darowizn, ale i z możliwością korzystania z odpisów amortyzacyjnych, które stanowić będą dla niego koszt. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a - 22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) powołanej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:

nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

Z ww. przepisu wynika więc, że nabycie składników majątkowych w formie darowizny nie stanowi przeszkody do ich amortyzacji i zaliczania odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem, że składniki te są środkami trwałymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Składnik majątku może zostać zaliczony do środków trwałych, jeżeli łącznie zostaną spełnione następujące warunki:

stanowi on własność lub współwłasność podatnika,
został nabyty lub wytworzony we własnym zakresie,
jest kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,
przewidywany okres używania tego składnika na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej jest dłuższy niż rok (decyzja w tym względzie należy do podatnika),
składnik ten jest wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo został oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1 ww. ustawy.

Z kolei w myśl art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny (?).

Zatem kosztem uzyskania przychodów mogą być również odpisy z tytułu zużycia składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny (odpisy amortyzacyjne), dokonywane od wartości początkowej tych składników (spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe).

Zgodnie z art. 22f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa środków trwałych, ustalona zgodnie z zasadami określonymi w art. 22g ww. ustawy. Sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych jest zróżnicowany m.in. z uwagi na sposób ich nabycia. Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 tej ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób uważa się wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., że w 2011 r. Wnioskodawca otrzymał od swojej żony lokal niemieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość wraz udziałem w nieruchomości wspólnej. Lokal ten nie był objęty współwłasnością majątkową małżeńską. Po nabyciu w 2011 r. lokal nie był wykorzystywany. W momencie otrzymania darowizny Wnioskodawca nie prowadził działalności gospodarczej. Od 1 czerwca 2014 r. prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie wynajmu. Ww. lokal niemieszkalny, który jest wynajmowany w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawca wprowadził do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że jeżeli lokal niemieszkalny, o którym mowa we wniosku spełnia warunki określone w art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do uznania go za środek trwały (zwłaszcza te dot. okresu jego wykorzystania na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej), to Wnioskodawca może dokonywać jego amortyzacji podatkowej. Wartością początkową tego składnika majątku będzie jego wartość wynikająca z umowy darowizny, nie wyższa od jej wartości rynkowej. Dokonywane od tak ustalonej wartości początkowej odpisy amortyzacyjne mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie sposobu ustalenia dochodu ze sprzedaży wskazanego we wniosku składnika majątku oraz skutków podatkowych dokonania darowizny jakie powstały dla darczyńcy, wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Zaznaczyć także należy, że uprawniony organ podatkowy może w toku ewentualnego postępowania podatkowego zweryfikować, czy wskazany we wniosku składnik majątku (lokal niemieszkalny) spełnia kryteria podatkowe do uznania go za środek trwały.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.