Czy do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć diety ora ryczałty za noclegi za czas podróży (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku, z dnia 3 sierpnia 2010 r., (data wpływu do tut. Biura 6 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej:

• wartości diet za czas podróży służbowych ? jest prawidłowe,
• ryczałtów za noclegi ? jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wartości diet za czas podróży służbowych oraz ryczałtów za noclegi.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną w Polsce w oparciu o wpis do Ewidencji Działalności Gospodarczej (siedziba przedsiębiorstwa). W ramach prowadzonej działalności wykonuje osobiście usługi związane z leśnictwem dla zleceniodawcy mającego siedzibę na terenie Danii. Usługi świadczone są w miejscu wskazanym przez zleceniodawcę i ze względu na ich charakter oraz w celu prawidłowego ich wykonania konieczna jest podróż służbowa oraz pobyt czasowy w Danii. Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca jest w Polsce podatnikiem podatku VAT oraz podatku dochodowego od osób fizycznych uiszczanego w formie podatku liniowego. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Pobyt w Danii ma na celu wykonanie otrzymanego zlecenia. Zdecydowana większość uzyskiwanych przychodów to przychody z działalności otrzymane od kontrahenta zagranicznego.

Z punktu widzenia prowadzonej działalności gospodarczej, wyjazd do Danii ma charakter podróży służbowej w celu wykonania konkretnego zlecenia dla kontrahenta zagranicznego i w ten sposób uzyskania przychodu.

Wnioskodawca zmuszony jest przebywać w Danii przez większą część miesiąca lub nawet cały miesiąc. Wynika to z charakteru zlecenia. Kontrahent nie zapewnia zakwaterowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w opisanym stanie faktycznym można zaliczać do kosztów uzyskania przychodów diety z tytułu zagranicznej podróży służbowej osoby prowadzanej działalność gospodarczą za cały czas jej trwania, w tym za soboty i niedziele...

Czy wydatki poniesione w ramach podróży służbowej, dotyczące zakwaterowania udokumentowane powinny być rachunkiem, czy może fakturą i czy także stanowią koszty uzyskania przychodu...

Jeżeli nie posiada się pokwitowania za noclegi, to czy do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć limit noclegów stosowny do danego państwa (Dania)...

Zdaniem Wnioskodawcy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest w podróży służbowej, w trakcie której musi ponosić wydatki na swoje utrzymanie, dlatego koszty diet i ryczałtów za noclegi powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 52 ww. ustawy, nie uznaje się za koszt uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Powyższe oznacza, że osoby prowadzące działalność gospodarczą mają prawo zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów wartość diet związanych z własnymi podróżami służbowymi do wysokości nieprzekraczającej wysokości diet określonych dla wskazanej grupy pracowników (w przypadku podróży zagranicznej w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991 ze zm.)).

Z treści wniosku wynika, że przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest świadczenie usług związanych z leśnictwem na terenie Danii. Pobyt w Danii ma na celu wykonanie otrzymanego zlecenia.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli usługi świadczone przez Wnioskodawcę, wykonywane są w ramach odbywanych przez niego podróży służbowych, to może On zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wartość diet za czas tych podróży, do wysokości wskazanej w ww. rozporządzeniu.

W powyższym zakresie przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Wskazać przy tym należy, iż pojecie ?podróży służbowej? jak również zasady naliczania diet za czas tych podróży unormowane są w przepisach prawa pracy, tj. w art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) oraz w przepisach wykonawczych do tej ustawy, a w konsekwencji rozstrzygnięcie kwestii, czy podróże jakie Wnioskodawca odbywa są podróżami służbowymi oraz czy Wnioskodawcy przysługują diety za cały czas ich trwania, w tym za soboty i niedziele, nie leży w kompetencji organów podatkowych. W myśl bowiem art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Odnosząc się natomiast do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, tzw. ryczałtów za noclegi, zauważyć należy, iż obowiązujące przepisy nie przewidują takiej możliwości. Do przedsiębiorców nie mają bowiem, co do zasady zastosowania przepisy ww. rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. Przewidziane tymi przepisami należności z tytułu podróży służbowych, w tym ?ryczałty za noclegi? nie przysługują, przedsiębiorcom a jedynie pracownikom, wobec czego nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Możliwość uznania za koszty uzyskania przychodów wartości diet w wysokości określonej dla pracowników jest w tym zakresie wyjątkiem, wynikającym z analizowanego uprzednio przepisu art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji należy stwierdzić, iż w przedstawionym stanie faktycznym, brak jest podstaw prawnych do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej ryczałtów za noclegi, naliczonych w związku z wyjazdami do Danii w celu wykonania otrzymanych zleceń od kontrahenta zagranicznego.

Z tej przyczyny przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy w ww. zakresie jest nieprawidłowe.

Kosztami uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, mogą być natomiast, stosownie udokumentowane wydatki (spełniające wymogi cytowanego wyżej art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), z tytułu noclegów, poniesione w trakcie odbywanych przez niego podróży służbowych.

Przy czym, szczegółowe warunki jakie muszą spełniać dokumenty, potwierdzające ww. wydatki aby mogły stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, określają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.