możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej przez Spółkę pozarolniczej działalności (...)

możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej przez Spółkę pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych w związku z budową infrastruktury drogowej

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 09 września 2009r. (data wpływu do tut. Biura 10 września 2009r.), uzupełnionym w dniu 28 października 2009r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej przez Spółkę pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych w związku z budową infrastruktury drogowej ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej przez Spółkę pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych w związku z budową infrastruktury drogowej.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 27 października Znak IBPBI/1/415-746/09/KB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 28 października 2009r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność handlowo usługową i zdarzenia gospodarcze, dla potrzeb podatku dochodowego, ewidencjonuje w księgach handlowych. Jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Spółka zamierza zrealizować inwestycję budowlaną w postaci obiektu handlowo ? usługowo ? magazynowego, w którym będzie mogła rozwijać i kontynuować prowadzoną przez siebie działalność gospodarczą. W związku z powyższym kupiła grunty, na których będzie budowany zakład. Jednakże grunty są położone na terenach, na których obecnie nie istnieje odpowiednia infrastruktura drogowa, dzięki której możliwy byłby dojazd. Zgodnie ze stanem faktycznym, Spółka zobowiązała się do realizacji infrastruktury drogowej (zjazdu/wyjazdu), na terenie należącym do Skarbu Państwa, będącego w zarządzaniu przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad. Literalnie Spółka zobowiązana jest do wybudowania pasa ruchu na odcinku ok. 390 metrów, który umożliwi zjazd i wyjazd na drogę krajową, a równocześnie zapewni dojazd do parcel położonych na terenie gminy, w tym również do obiektu Spółki. Dodatkowo zgodnie z porozumieniem zawartym z gminą, część powstającej drogi będzie przechodzić przez pas drogowy, stanowiący własność gminy. Zgodnie z przyjętą procedurą, po realizacji budowy drogi oraz odbioru przez zarządcę ? Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad ? wybudowany pas, na którego nakłady poniesie Spółka, zostanie przekazany nieodpłatnie w zarząd Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad. Realizacja inwestycji budowlanej w postaci nowej siedziby Spółki i miejsca prowadzenia działalności gospodarczej nie byłaby możliwa bez poniesienia przez Spółkę wydatków na realizację infrastruktury drogowej (zjazdu/wyjazdu). Przedmiotowa infrastruktura drogowa wybudowana przez Spółkę, a następnie przekazana Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, będzie bowiem jedyną możliwością dojazdu do zakładu Spółki. Zapewnienie dojazdu do budowanego obiektu stanowi zatem konieczny element funkcjonowania Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. Czy planowane wydatki na budowę infrastruktury drogowej w postaci zjazdu i wyjazdu z drogi krajowej, znajdującej się na terenie należącym do Skarbu Państwa, będącego w zarządzaniu przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad i nie będącej własnością Spółki, ani przez nią nie dzierżawionej, stanowią dla Spółki koszt uzyskania przychodu...
  2. Czy powyższe wydatki Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, na podstawie wystawionej faktury przez wykonawcę na Spółkę...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z regulacją art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Poniesienie kosztów polegających na realizacji infrastruktury drogowej (zjazdu/wyjazdu) z drogi krajowej, znajdującej się na terenie należącym do Skarbu Państwa, będącego w zarządzaniu przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad i nie będącej własnością Spółki, ani przez nią nie dzierżawionej, stanowią dla Spółki koszt uzyskania przychodu, ponieważ są związane bezpośrednio z przychodem, jaki Spółka ma zamiar osiągnąć, działając po wybudowaniu nowej siedziby z zapleczem biurowo ? handlowo ? magazynowym.

Na podstawie art. 22a ww. ustawy, poniesienie wydatków na budowę infrastruktury drogowej (zjazdu/wyjazdu), do której Spółka nie posiada żadnego tytułu prawnego, np. umowy najmu, dzierżawy lub innej o podobnym charakterze, nie powinno być rozpatrywane, jako wydatki na inwestycje w obcym środku trwałym, Dobudowany pas ruchu nie będzie przedmiotem wymienionych umów, a zatem nakłady poniesione na przebudowę drogi krajowej nie mogą stanowić inwestycji w obcym środku trwałym, a tym samym nie mogą być rozliczane w formie odpisów amortyzacyjnych.

Stosownie do powyższego, zdaniem Spółki, wydatki powinny stanowić koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, gdyż są to koszty pośrednio związane z przychodami (art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Spółka podkreśla, iż nakłady na przebudowę drogi mają ścisły związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Bez tych wydatków Spółka nie mogłaby prowadzić swojej działalności, a co z tym się wiąże ? nie mogłaby uzyskiwać przychodów.

Na poparcie swojego stanowiska Spółka powołała interpretację indywidualną:

  • z dnia 26 września 2008r. IP-PB3-423/940/08-3/JG, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie oraz
  • z dnia 17 grudnia 2008r. ILPB1/415-766/08-2/AA, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Zatem aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu, musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

  • musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu;
  • nie może być wymieniony w art. 23 w/w ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów;
  • musi być należycie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, iż konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz, aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

W myśl art. 22 ust. 5 ww. ustawy, u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Natomiast stosownie do art. 22 ust. 5c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Przy czym w przypadku podatników dokonujących ewidencji zdarzeń gospodarczych w księgach rachunkowych za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 22 ust. 5d ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 22a ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

  1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
  2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
  3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 22a ust. 2 ww. ustawy, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania:

  1. przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej 'inwestycjami w obcych środkach trwałych',
  2. budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie,
  3. składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art. 23a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych składników - jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający

-zwane także środkami trwałymi.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia ?inwestycji w obcych środkach trwałych?. Wobec tego należy zastosować wykładnię językową, zgodnie z którą inwestycje w obcych środkach trwałych, są to poniesione przez podatnika nakłady w cudzym środku trwałym, nie będącym własnością podatnika, ale używanym w prowadzonej przez niego działalności na podstawie tytułu prawnego np. umowy najmu, dzierżawy, lub innej umowy o podobnym charakterze.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka, w związku z budową nowej siedziby i miejsca prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, została zobowiązana do wybudowania na gruncie należącym do Skarbu Państwa infrastruktury drogowej tj. zjazdu i wyjazdu na drogę krajową. Wybudowana infrastruktura będzie miała postać pasa drogowego, który po zakończeniu inwestycji zostanie przekazany nieodpłatnie w zarząd Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad. Wybudowanie ww. zjazdu jest niezbędne w celu zapewnienia dojazdu do budowanej siedziby Spółki. Spółka nie posiada tytułu prawnego do dysponowania gruntami należącymi do Skarbu Państwa, na którym budowany będzie wskazany we wniosku odcinek drogi tj. grunty te nie zostały oddane Spółce do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy ani żadnej innej o podobnym charakterze. Spółka nie będzie także właścicielem wybudowanego zjazdu.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż brak jest podstaw prawnych aby Spółka mogła uznać budowaną infrastrukturę drogową za środek trwały lub inwestycję w obcym środku trwałym. Z uwagi na fakt, iż wydatki poniesione na budowę wskazanego we wniosku odcinka drogi, będą miały związek z uzyskaniem przez Spółkę przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej (droga ta jest niezbędna w celu zapewnienia dojazdu do nowej siedziby Spółki), będą one mogły stanowić koszty uzyskania przychodu prowadzonej przez Spółkę pozarolniczej działalności gospodarczej. Jako koszty pośrednio związane z prowadzoną działalnością, będą podlegały zaliczeniu do ww. kosztów w dacie poniesienia tj. w dniu, w którym zostaną ujęte w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zważywszy na fakt, iż wnioskodawcą jest Spółka jawna, niniejsza interpretacja, stosownie do postanowień m. in. art. 14k Ordynacji podatkowej, jest wiążąca tylko dla tego podmiotu co oznacza, iż nie wywołuje bezpośrednio skutków dla wspólników tej Spółki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44 ? 100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika