Czy wydatki na zakup wyposażenia dla motocyklisty (odzieży ochronnej, kasku) związane z wykonywaniem (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 18 lipca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 26 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym 5 listopada 2013 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na zakup kasku i odzieży ochronnej niezbędnych do poruszania się na motocyklu, stanowiącym środek trwały w tej działalności - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 sierpnia 2013 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na zakup kasku i odzieży ochronnej niezbędnych do poruszania się na motocyklu, stanowiącym środek trwały w tej działalności. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 25 października 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-867/13/AP wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 5 listopada 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie wykonywania usług informatycznych. Do celów wykonywanej działalności gospodarczej (tj. spotkania z klientami) zakupił motocykl. Pojazd został wprowadzony do ewidencji środków trwałych firmy. Ze względów bezpieczeństwa oraz chcąc stosować się do przepisów prawa drogowego, jest zmuszony do zakupu kasku oraz odzieży ochronnej, tj. specjalnie wzmocnionych butów, kurtki, spodni oraz rękawic, które to wykorzystywane będą jedynie w momencie jazdy na motocyklu.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 31 października 2013 r. wskazano, że zakupiona w przyszłości odzież specjalistyczna oraz kask, będą opatrzone w sposób trwały cechami charakterystycznymi dla firmy Wnioskodawcy, tj. będzie na nich umieszczona nazwa firmy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatek, który Wnioskodawca poniesie na zakup kasku oraz odzieży ochronnej, przystosowanej specjalnie do jazdy na motocyklu oraz opatrzonej w sposób trwały cechami charakterystycznymi dla firmy Wnioskodawcy (nazwa firmy), będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez siebie firmy?

Zdaniem Wnioskodawcy, planowany zakup odzieży specjalistycznej oraz kasku, używanych do ochrony przed skutkami ewentualnych wypadków drogowych, jest niezbędnym kosztem, który musi ponieść, aby móc wykonywać usługi w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Odzież ta oraz kask będą opatrzone w sposób trały cechami charakterystycznymi dla firmy Wnioskodawcy (nazwa firmy). W związku z powyższym, Wnioskodawca uważa, iż wydatki które będą poniesione na zakup wyżej wymienionej odzieży oraz kasku będą związane z osiąganymi przychodami, a zatem będą mogły zostać ujęte jako koszty uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.
  
  

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, iż konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań, braku nadzoru lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości. Podkreślić przy tym należy, iż ciężar wykazania związku przyczynowo-skutkowego z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnienia wynika, iż Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie wykonywania usług informatycznych. Dla potrzeb tej działalności (tj. spotkań z klientami) zakupił motocykl. Pojazd został wprowadzony do ewidencji środków trwałych firmy. Ze względów bezpieczeństwa oraz chcąc stosować się do przepisów prawa drogowego, Wnioskodawca jest zmuszony do zakupu kasku oraz odzieży ochronnej, tj. specjalnie wzmocnionych butów, kurtki, spodni oraz rękawic, które to wykorzystywane będą jedynie w momencie jazdy na motocyklu. Zakupiona w przyszłości odzież specjalistyczna oraz kask, będą opatrzone w sposób trwały cechami charakterystycznymi dla firmy Wnioskodawcy, tj. będzie na nich umieszczona nazwa firmy.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż kwestią oczywistą jest, że zakup ubioru niezbędnego do poruszania się na motocyklu związany jest z bezpieczną jazdą na motocyklu. Fakt ten nie może jednak przesądzać o tym, że wydatek na zakup takiego ubioru jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Aby wydatki poniesione na zakup kasku i odzieży ochronnej tj. specjalnie wzmocnione buty, kurtka, spodnie oraz rękawice, można było uznać za koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, ubiór motocyklisty musi spełniać określone wymogi.

Wnioskodawca musi wykazać związek przyczynowo-skutkowy lub przedstawić rzeczowe argumenty wskazujące na celowość i racjonalność poniesionych wydatków z punktu widzenia uzyskiwania przychodów z działalności gospodarczej, czy też zachowania lub zabezpieczenia ww. źródła przychodów. Wydatki powyższe nie mogą również zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto elementy wyposażenia motocyklisty muszą być zakupione wyłącznie na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej. Podkreślić bowiem należy, iż wydatki te będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów tylko i wyłącznie w sytuacji, jeśli nie mają one charakteru osobistego, bowiem wydatki osobiste nie mają na celu uzyskania przychodu z działalności gospodarczej, czy też zachowania lub zabezpieczenia tego źródła przychodu. W konsekwencji wydatki ponoszone w celach prywatnych (osobistych) nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem, aby poniesione wydatki na wskazane we wniosku elementy wyposażenia (ubioru) motocyklisty mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, nie mogą być one wykorzystywane w celach prywatnych, co oznacza, iż muszą utracić charakter odzieży osobistej.

W złożonym wniosku Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowe wyposażenie motocyklisty, tj. kask i odzież ochronna (tzn. specjalnie wzmocnione buty, kurtka, spodnie oraz rękawice) opatrzone zostaną w sposób trwały cechami charakterystycznymi dla Jego firmy poprzez oznakowanie logo firmy (nazwą). Jeżeli zatem w istocie ww. elementy ubioru motocyklisty zostaną w sposób trwały oznaczone w widocznym miejscu nazwą firmy, to oznacza to, iż ww. elementy utracą charakter osobisty.

Zatem, mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż o ile spełnione zostaną powyższe warunki, a ww. wyposażenie nie będzie wykorzystywane przez Wnioskodawcę w celach prywatnych, to wydatki na zakup wyposażenia motocyklisty (kasku, odzieży ochronnej), będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Nadmienić także należy, iż zasadność zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków, do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, może zostać zweryfikowana w toku ewentualnego postępowania podatkowego, prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.