możliwość uznania opłat za studia pracownika za koszt uzyskania przychodów prowadzonej działalności (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 15 września 2010 r.), uzupełnionym w dniu 1 października 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania opłat za studia pracownika za koszt uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania opłat za studia pracownika za koszt uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 22 września 2010 r. Znak: IBPBI/1/415-874/10/SK, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 1 października 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zatrudnia pracownika (swojego syna) na stanowisku kierowca-przedstawiciel handlowy w firmie transportowej. W 2009 roku pracownik rozpoczął studia na kierunku zarządzanie i marketing - specjalność zarządzanie małą firmą. Podpisana została umowa o podnoszenie kwalifikacji zawodowych pracownika. Począwszy od października 2010r. Wnioskodawca, jako pracodawca chciałby sfinansować koszty nauki (czesnego) za pozostałe semestry studiów. Po ukończeniu studiów i zdobyciu praktycznej wiedzy Wnioskodawca planuje, aby pracownik był współwłaścicielem firmy i przejął część obowiązków. Studia pracownika pozwolą mu zdobyć wiedzę z zakresu rachunkowości, księgowości, zagadnień prawa pracy, co umożliwi samodzielne rozliczanie i prowadzenie księgowości, rozliczanie spraw pracowniczych. Sprawy te są obecnie zlecane firmie, co wiąże się z kosztami. Pracownik, jako przedstawiciel handlowy ma kontakt z klientami i jego profesjonalne podejście może pozytywnie wpłynąć na pozyskiwanie nowych zleceń dla firmy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy udokumentowane koszty nauki pracownika, Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów firmy...

Zdaniem Wnioskodawcy, może zaliczyć koszty studiów pracownika do kosztów uzyskania przychodów firmy. Profil studiów jest związany z prowadzeniem i działalnością firmy. Dodatkowym argumentem jest planowany awans pracownika. Zdobyta przez niego wiedza pozwoli na lepszy rozwój firmy i obniżenie kosztów jej prowadzenia (księgowość, płace, ZUS, podatki). Wnioskodawca uważa, iż studia pracownika są racjonalne i celowe i wpłyną na podniesienie i utrzymanie przychodów firmy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie przypomnieć należy, iż stosownie do postanowień art. 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (t.j. Dz. U. z 1998r. Nr 21 poz. 94 ze zm.), pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.
  
  

Katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów, określonych w art. 23 ww. ustawy nie przewiduje wykluczenia z kosztów uzyskania przychodów, wydatków związanych z podnoszeniem kwalifikacji pracowników w formie studiów.

Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia omawianych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Dla uzyskania takiego uprawnienia, konieczne jest by wydatek mógł przyczynić się do osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła oraz by był prawidłowo udokumentowany. Celowość ponoszenia tego rodzaju kosztów przez pracodawcę jest uzasadniona wynikającym z przepisów prawa pracy nakazem ułatwiania pracownikom podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Zakres wiedzy, jaki pracownicy mogą zdobywać na koszt pracodawcy w ramach wyżej wymienionego obowiązku podnoszenia kwalifikacji nie jest jednak nieograniczony. Wydatki na podnoszenie kwalifikacji pracowniczych, aby mogły stanowić koszt uzyskania przychodu dla pracodawcy, muszą mieć ścisły związek z zakresem obowiązków pracownika wynikającym ze stosunku pracy oraz charakterem działalności pracodawcy. Koszty ponoszone przez Wnioskodawcę należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodu, ale jednocześnie nie jest niezbędne odnoszenie ich do konkretnego przychodu.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza pokryć koszty nauki (opłaty za studia) swojego pracownika (syna). Kierunek studiów (zarządzanie i marketing) pozytywnie wpłynie na wykonywane przez pracownika w ramach stosunku pracy obowiązki. Studia pracownika mają na celu poszerzenie wiedzy przydatnej do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku, jak i przygotować go do pełnienia w przyszłości nowej roli (współwłaściciela firmy). W konsekwencji mogą przyczynić się do lepszego zarządzania firmą oraz zapewnić jej rozwój.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w związku ze studiami pracownika (syna), choć trudno przypisać je konkretnym przychodom to jako przydatne do prawidłowego wykonywania obowiązków pracownika związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, pod warunkiem należytego ich udokumentowania.

Zauważyć jednakże należy, iż to na Wnioskodawcy spoczywa ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a osiąganymi przychodami oraz okoliczności, iż ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wykazanie takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.