Czy wydatki poniesione na kurs licencji pilota samolotu (kurs pilotażu) stanowią koszt uzyskania przychodu (...)

Czy wydatki poniesione na kurs licencji pilota samolotu (kurs pilotażu) stanowią koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 31 sierpnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków związanych z opłaceniem kursu pilotażu ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków związanych z opłaceniem kursu pilotażu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, jako osoba prowadząca działalność gospodarczą związaną z usługami w pozyskiwania personelu oraz doradztwem w zarządzaniu zasobami ludzkimi, obsługując klientów mających siedzibę zlokalizowaną w różnych miastach na terytorium Polski. Z uwagi na zakres obsługi powstaje konieczność osobistych wizyt zarówno w siedzibie klientów zlokalizowanych na terenie całej Polski, jaki i konieczność bezpośrednich spotkań z potencjalnymi kandydatami w różnych częściach kraju związanych z prowadzonymi projektami rekrutacyjnymi i doradczymi. W bazie klientów Wnioskodawca posiada również klientów z udziałem kapitału zagranicznego, co zobowiązuje Wnioskodawcę do cyklicznych wizyt w siedzibie spółek zagranicznych wpływających bezpośrednio na politykę personalną spółek zależnych. Chcąc zachować najwyższy poziom jakości świadczonych usług na rzecz podmiotów gospodarczych o zaawansowanej strukturze organizacyjnej i prawnej Wnioskodawca zobligowany jest do osobistych spotkań. Zapewnienie najszybszego środka lokomocji zapewni skuteczność dotarcia w wyznaczone miejsce, w wyznaczonym czasie, przy skróceniu do minimum czasu przeznaczonego na pokonywanie drogi. To z kolei umożliwi efektywną komunikację z obcymi kontrahentami jak również potencjalnymi kandydatami, znajdującymi się w różnych częściach kraju oraz poza jego granicami, co zwiększy zadowolenie klientów z dotychczasowej współpracy powodując utrzymanie dotychczasowych kontraktów. Powyższe pozwoli również na powiększenie bazy klientów nie tylko o podmioty zlokalizowanie w bezpośrednim sąsiedztwie geograficznym. Zwiększona mobilność powoduje wzrost pozycji wśród konkurencji na rynku dając realne szanse na zwiększenie ilości kontraktów.

Możliwość szybkiego przemieszczania się w czasie i przestrzeni umożliwi rozwój firmy i praktycznie nieograniczone możliwości dalszego usprawniania działalności firmy. W związku z powyższym Wnioskodawca rozpoczął kurs związany ze zdobyciem licencji pilota (kurs pilotażu).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki poniesione na kurs licencji pilota samolotu (kurs pilotażu) stanowią koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W świetle powyższego uregulowania można stwierdzić, że wydatek na kurs pilotażu można uznać za koszt uzyskania przychodu, gdyż zaistniały łącznie trzy warunki, a mianowicie:

  • celem poniesienia wydatku jest osiągnięcie przychodu i zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów - możliwość szybkiego przemieszczania się w czasie i przestrzeni umożliwi rozwój firmy i praktycznie nieograniczone możliwości dalszego usprawniania działalności firmy,
  • wydatki na opłatę kursów specjalistycznych, w tym nabycie licencji pilota, nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ww. ustawy,
  • wydatek został prawidłowo udokumentowany poprzez fakturę VAT.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. z 2010r. Dz. U. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów). Ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodu.

Do stwierdzenia, czy wydatek poniesiony przez Wnioskodawcę na opłacenie kursu pilotażu może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, istotnym jest ustalenie:

  • czy taki wydatek związany jest z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek,
  • czy taki wydatek służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy, umiejętności i wykształcenia nie związanego z działalnością, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.

Tym samym w przedmiotowej sprawie istotna jest analiza poniesionego wydatku i jego wpływu na powstanie przychodu, względnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż wydatek poniesiony na kurs pilotażu, chociaż związany z prowadzoną działalnością ? nie ma na celu osiągania przychodów, a jego zapłata nie przynosi żadnego przychodu. Nie sposób również stwierdzić, iż przedmiotowy wydatek w jakikolwiek sposób warunkuje zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

W złożonym wniosku Wnioskodawca nie wykazał bowiem, iż brak licencji pilota spowoduje utratę źródła przychodów (np. zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej), a zatem, że jego działania pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z zachowaniem lub zabezpieczeniem tego źródła przychodów. Co więcej biorąc pod uwagę, iż jak wynika, ze złożonego wniosku Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą związaną usługami pozyskiwania personelu oraz doradztwem w zarządzaniu zasobami ludzkimi nie sposób stwierdzić, iż brak licencji pilota samolotu wiązałby się z utratą przez Niego przedmiotowego źródła przychodów.

Ponadto omawiany wydatek, którego poniesienie ma na celu zdobycie uprawnień umożliwiających pilotowanie samolotu ma charakter osobisty, bowiem w znacznym stopniu może przyczynić się do ułatwienia życia prywatnego Wnioskodawcy.

Zatem wydatek, związany ze sfinansowaniem kursu licencji pilota, nie ma bezpośredniego związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i nie jest wydatkiem ponoszonym w celu powstania lub zwiększenia przychodu czy też zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodu, jakim jest ta działalność gospodarcza.

Powyższe oznacza, iż nie została spełniona, w stosunku do przedmiotowego wydatku, podstawowa przesłanka zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodu, zawarta w treści art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Niezależnie od powyższego zauważyć należy, iż w myśl art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje terminu ?reprezentacja?, dlatego też należy posłużyć się wykładnią językową. Przez reprezentację rozumie się ?okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną? - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007). Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, należy uznać, że reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika w celu ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności.

Mając powyższe na względzie zauważyć należy, iż w złożonym wniosku wskazano m.in., iż ?zwiększona mobilność powoduje wzrost pozycji wśród konkurencji na rynku dając realne szanse na zwiększenie ilości kontraktów?. Powyższe stwierdzenie wskazuje, iż przedmiotowy wydatek może nosić cechy okazałości, wystawności w ww. rozumieniu, a tym samym stanowić wydatek o charakterze reprezentacyjnym, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie mogąc tym samym stanowić kosztu podatkowego.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika