Czy Wnioskodawczyni ma prawo zarachować w koszty uzyskania przychodu, część odsetek od kredytu, wyliczoną (...)

Czy Wnioskodawczyni ma prawo zarachować w koszty uzyskania przychodu, część odsetek od kredytu, wyliczoną wg wskaźnika 26%, tj. wskaźnika procentowej powierzchni przeznaczonej pod wynajem dla turystów?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2010r. (data wpływu do tut. Biura 01 października 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, części odsetek od kredytu zaciągniętego na remont budynku mieszkalnego ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01 października 2010r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, części odsetek od kredytu zaciągniętego na remont budynku mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 05 września 2006r. Wnioskodawczyni zakupiła nieruchomość (budynek mieszkalny) za cenę 386.456 zł. W celu dokonania remontu budynku zaciągnęła kredyt w wysokosci 120.000 zł. Koszty remontu objęły część mieszkalną oraz pomieszczenia przeznaczone pod wynajem dla turystów. Wnioskodawczyni przeznaczyła 26% powierzchni użytkowej budynku na wynajem. Czynności te wykonała przed rozpoczęciem działalności gospodarczej. Z dniem 01 lutego 2010r. Wnioskodawczyni rozpoczęła działalność gospodarczą polegającą na wynajmie lokali dla celów turystycznych. Działalność ta przynosi określone przychody finansowe, począwszy od miesiąca lutego 2010r. Wnioskodawczyni zaznacza, iż ujęła w ewidencji środków trwałych wartość nieruchomości wycenioną według ceny nabycia wynikającej z aktu notarialnego, przeliczoną wskaźnikiem wynoszącym 26% (powierzchnia użytkowa wynajmowanej powierzchni w stosunku do powierzchni użytkowej ogółem w m#178; x 100). Od tak wycenionej nieruchomosci Wnioskodawczyni nalicza co miesiąc amortyzację w wysokosci 2,5% w skali roku i ujmuje w księdze podatkowej 1/12 wartości amortyzacji w koszty uzyskania przychodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni ma prawo zarachować w koszty uzyskania przychodu, część odsetek od kredytu, wyliczoną wg wskaźnika 26%, tj. wskaźnika procentowej powierzchni przeznaczonej pod wynajem dla turystów...

Zdaniem Wnioskodawczyni, ponoszone wydatki (odsetki od kredytu) mają związek z uzyskanym przychodem, mimo, iż kredyt został zaciagnięty w roku 2006. Uzyskany kredyt przeznaczony został w znacznej części na przeprowadzenie niezbędnych remontów lokali mieszkalnych w celu ich wynajmu. Bez znaczenia jest fakt, iż Wnioskodawczyni uzyskała kredyt jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, bowiem wszelkie podjete działania skierowane zostały na przygotowanie lokali pod wynajem w celach zarobkowych. Osiągnięty standard lokali mieszkalnych wraz z zapleczem sanitarnym i socjalnym pozwala obecnie uzyskiwać określone przychody.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

  • pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  • nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  • być właściwie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Przy czym związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Należy przy tym podkreślić, iż obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu każdorazowo spoczywa na podatniku.

Zgodnie z przepisem art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów) (?).

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 32 ww. ustawy, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów naliczone, lecz nie zapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Artykuł 23 ust. 1 pkt 33 ww. ustawy stanowi z kolei, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Z powyższych przepisów wynika, iż warunkiem uznania za koszt uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, odsetek od kredytu jest istnienie związku przyczynowo-skutkowego między zaciągniętym kredytem, a przychodem z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ww. ustawy oraz fakt ich zapłacenia. Ponadto odsetki te nie mogą zwiększać kosztów inwestycji.

Zauważyć przy tym należy, iż przepisy ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów, wydatków poniesionych na spłatę odsetek od pożyczek (kredytów) przeznaczonych na sfinansowanie kosztów prowadzonej działalności gospodarczej, od klasyfikacji, czy nazwy kredytów stosowanych przez instytucje finansowe, jak również od rodzaju zaciągniętego kredytu.

Decydujące znaczenie dla ustalenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ma więc faktyczne przeznaczenie pożyczki, a nie treść umowy zawartej z bankiem.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 05 września 2006r. Wnioskodawczyni nabyła budynek mieszkalny. W celu dokonania jego remontu w tym samym roku zaciągnęła kredyt w wysokości 120.000 zł. Remont został przeprowadzony w części mieszkalnej oraz w pomieszczenia przeznaczonych pod wynajem dla turystów, przed rozpoczęciem działalności gospodarczej. Z dniem 01 lutego 2010r. Wnioskodawczyni rozpoczęła działalność gospodarczą polegającą na wynajmie lokali dla celów turystycznych. Na wynajem przeznaczyła 26% powierzchni użytkowej budynku. Wnioskodawczyni ujęła w ewidencji środków trwałych wartość nieruchomości według ceny nabycia wynikającej z aktu notarialnego, przeliczoną wskaźnikiem wynoszącym 26%, od której nalicza co miesiąc amortyzację w wysokości 2,5% w skali roku.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż odsetki od kredytu, o których mowa we wniosku, nie stanową odsetek, o których mowa w cyt. przepisach ww. ustawy, tak więc możliwość zaliczenia wydatku z tego tytułu do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej uzależniona jest od spełnienia przesłanek ogólnych zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów, wynikających z art. 22 ust. 1 tej ustawy.

Mając na względzie, iż:

  • kredyt został zaciągnięty w 2006r., tj. na około 4 lata przed rozpoczęciem prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej,
  • Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą od dnia 01 lutego 2010r.,
  • kredyt wykorzystany został na remont zakupionego budynku mieszkalnego, który zostały przeprowadzony przed rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej,

stwierdzić należy, iż przedmiotowe wydatki nie spełniają przesłanek, o których mowa w cyt. wyżej art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedmiotowy kredyt nie został bowiem zaciągnięty w ramach, ani na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Również jego spłata jest niezależna od tego, czy Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą (gdyby tej działalności nie prowadziła i tak byłaby obowiązana do spłaty kredytu). Brak jest tym samym związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesieniem wydatków na spłatę odsetek od tego kredytu, a uzyskiwaniem przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając na względzie powyższe, stwierdzić należy, iż wskazane we wniosku wydatki związane z zapłatą odsetek od kredytu nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej.

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, stanowisko Wnioskodawczyni jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika