Sposób ustalenia podstawy obliczenia wysokości przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia od podatku (...)

15.11.2011

Sposób ustalenia podstawy obliczenia wysokości przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia od podatku dochodowego z tytułu prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 09 sierpnia 2011r. (data wpływu do tut. Biura 16 sierpnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu ustalenia podstawy obliczenia wysokości przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia od podatku dochodowego z tytułu prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu ustalenia podstawy obliczenia wysokości przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia od podatku dochodowego z tytułu prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) uzyskał w dniu 19 grudnia 1996r. zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Zezwolenie obejmuje prowadzenie działalności w zakresie:

produkcji mebli, sklasyfikowanej według EKD DN 36,
produkcji szkła giętego, sklasyfikowanej według EKD DI 26.12,
produkcji listew ozdobnych i oklejania płyt MDF sklasyfikowanej według EKD DD 20.20

oraz produkcji uzupełniającej niezbędnej do realizacji zakresu określonego w punktach 1 ? 3.

W zezwoleniu określono m.in. następujące warunki prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej:

wybudowanie nowej hali produkcyjnej,
zatrudnienie 130 pracowników nie później niż 31 grudnia 1997r.,
osiągnięcie poziomu zatrudnienia 400 pracowników nie później niż 31 grudnia 1999r.

Spółka spełniła warunki określone w zezwoleniu. Zezwolenie zostało udzielone do dnia 06 października 2015r. Na dzień 01 mają 2004r. Spółka była tzw. dużym przedsiębiorcą w rozumieniu załącznika 1 do rozporządzenia 70/2001/WE z dnia 12 stycznia 2001r. w sprawie zastosowania art. 87 i art. 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do obliczenia wysokości przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm. dalej ?ustawa o PDOP?) należy brać pod uwagę 75% wartości kwalifikowanych wydatków inwestycyjnych faktycznie poniesionych do dnia 31 grudnia 2006r...

Zdaniem Wnioskodawcy, do obliczenia wielkości pomocy publicznej udzielanej w formie zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP, należy brać pod uwagę 75% wartości kwalifikowanych wydatków inwestycyjnych faktycznie poniesionych do dnia 31 grudnia 2006r. Wnioskodawca opiera swoje stanowisko na treści zezwolenia, jak również na analizie przepisów prawa, w trybie których wydano zezwolenie.

Analiza przepisów prawa dotyczących podstawy kalkulacji wielkości przysługującego zwolnienia podatkowego.
Sposób kalkulacji dostępnej puli pomocy uzależniony jest od tego, w jakim okresie wydane zostało zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie strefy. Wnioskodawca zauważa, że sytuacja prawna przedsiębiorców korzystających z pomocy publicznej w SSE nie jest jednolita. Przedsiębiorcy, którzy uzyskali zezwolenie strefowe przed dniem 01 stycznia 2001r. korzystali z nielimitowanego zwolnienia podatkowego w PDOP. W okresie pierwszych 10 lat całość dochodu tych przedsiębiorców z działalności gospodarczej prowadzonej w SSE na podstawie zezwolenia była zwolniona z opodatkowania PDOP, natomiast po tym okresie dochód taki mógł podlegać zwolnieniu z PDOP w części nie przekraczającej 50% jego wysokości (bez ograniczeń wynikających z kwot poniesionych wydatków). W tym czasie ustawa z dnia 20 października 1994r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz. U. z 2007r., Nr 42, poz. 274 ze zm. dalej ?ustawa o SSE?), nie wprowadzała jeszcze obligatoryjnie obowiązku umieszczania w zezwoleniu warunku dotyczącego dokonania przez przedsiębiorcę na terenie strefy inwestycji o określonej wartości.
W związku z wejściem Polski do Unii Europejskiej pojawiła się potrzeba dostosowania przepisów o pomocy publicznej w SSE do wymogów wspólnotowych. W szczególności za niezgodną z przepisami wspólnotowymi uznano możliwość korzystania przez inwestorów strefowych z nielimitowanej pomocy publicznej ? nawet na zasadzie praw nabytych. W związku z powyższym, na mocy postanowień ustawy zmieniającej, która weszła w życie 01 maja 2004r., zmieniono zasady korzystania z pomocy publicznej przez starych inwestorów, przy czym poszczególne rozwiązania były zróżnicowane w zależności od statusu (wielkości) danego inwestora strefowego. Zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy zmieniającej, inwestorzy wspomniani powyżej, którzy posiadali status dużego przedsiębiorcy (tj. tacy którzy w dniu akcesji Polski do Unii Europejskiej nie posiadali statusu średniego, bądź małego przedsiębiorcy w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia nr 70/2001/WE z dnia 12 stycznia 2001r w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw) korzystają ze zwolnienia z PDOP na nowych zasadach, z tym że maksymalna dopuszczalna wielkość pomocy publicznej wynosi:
- 30% kosztów inwestycji poniesionych do dnia 31 grudnia 2006r. - dla przedsiębiorców prowadzących działalność w sektorze motoryzacyjnym,
- 75% kosztów inwestycji poniesionych do dnia 31 grudnia 2006r. - dla przedsiębiorców prowadzących działalność inną niż określona w lit. a na podstawie zezwolenia wydanego przed dniem 01 stycznia 2000r.,
- 50% kosztów inwestycji poniesionych do dnia 31 grudnia 2006r. - dla przedsiębiorców prowadzących działalność inną niż określona w lit. a na podstawie zezwolenia wydanego po dniu 31 grudnia 1999r.,

Treść zezwolenia udzielonego Spółce ? brak limitu kosztów kwalifikowanych.
Warunki zwolnienia dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej z podatku dochodowego od osób prawnych określone są w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP, zgodnie z którym zwolnione z podatku są dochody uzyskane z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Ponadto, zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, podstawą do korzystania z pomocy publicznej jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej. Zdaniem Wnioskodawcy, na uwagę zasługuje fakt, iż uzyskane przez Niego zezwolenie nie określa ani minimalnej, ani też maksymalnej kwoty wydatków inwestycyjnych, które powinny zostać poniesione na terenie SSE. Wynika to z faktu, iż przepisy obowiązujące w dniu udzielenia Spółce zezwolenia nie nakładały jeszcze takiego obowiązku. Na podstawie art. 12 ust. 5 i 6 ustawy o SSE, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2000r. Rada Ministrów w rozporządzeniu dotyczącym utworzenia SSE mogła ustalić warunki, od których spełnienia przez przedsiębiorcę uzależnione jest prawo do preferencji w zakresie podatku dochodowego. Warunki te mogły dotyczyć w szczególności dokonania przez przedsiębiorcę trwałej inwestycji o charakterze produkcyjnym na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 05 września 1995r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej (dalej ?rozporządzenie SSE?) nie wprowadzono jednak takiego warunku. Dopiero na mocy ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2001r. (zmiana wprowadzona ustawą z dnia 16 listopada 2000r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych) zezwolenie powinno określać warunki dotyczące dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę. Co szczególnie istotne, zezwolenie udzielone Wnioskodawcy nie określa również maksymalnej kwoty wydatków inwestycyjnych, które powinny zostać poniesione na terenie SSE. Taki warunek wprowadzono do zezwoleń strefowych dopiero na mocy ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 04 sierpnia 2008r. (zmiana wprowadzona ustawą z dnia 30 mają 2008r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, Dz. U. Ne 118, poz. 746). Na podstawie tej nowelizacji, zezwolenie powinno dodatkowo określać m.in. maksymalną wysokość kosztów kwalifikowanych inwestycji. Skoro zezwolenie nie określa ani minimalnej, ani też maksymalnej kwoty wydatków inwestycyjnych, które powinny zostać poniesione na terenie SSE, to zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie obowiązujących Go przepisów, do objęcia pomocą publiczną kwalifikują się wszystkie faktycznie poniesione przez Niego do dnia 31 grudnia 2006r. wydatki inwestycyjne. Wielkość przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia podatkowego powinna zostać skalkulowana na podstawie wydatków inwestycyjnych faktycznie poniesionych do dnia 31 grudnia 2006r. W konsekwencji, jeżeli poniesione przez Spółkę wydatki w SSE spełniają warunki określone dla wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną, stanowią one tym samym podstawę do obliczania zwolnienia podatkowego w SSE. Aby wydatek mógł zostać uznany za kwalifikowany i aby mógł zostać uwzględniony w kalkulacji puli zwolnienia podatkowego, spełnione muszą zostać warunki określone w odpowiednich przepisach prawa.
Warunki uznania wydatku za koszt kwalifikowany do objęcia pomocą
Szczegółowe warunki uznania wydatku za koszt kwalifikowany w SSE określone zostały w rozporządzeniu o SSE. Na mocy art. 1 pkt 1 ustawy zmieniającej, rozporządzenie w sprawie ustanowienia strefy określa również koszty inwestycji uwzględniane przy obliczaniu wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorców, którzy uzyskali zezwolenie po dniu 31 grudnia 2000r. oraz dla przedsiębiorców, o których mowa w art. 5 ust. 2 ustawy zmieniającej.
Zgodnie z § 6 ust. 2 ww. rozporządzenia, koszty inwestycji mogą być podwyższone o wydatki na wytworzenie lub zakup wartości niematerialnych i prawnych związanych z uzyskaniem patentów, licencji operacyjnych bądź opatentowanych licencji typu know ? how oraz nieopatentowanych know ? how, jednak nie więcej niż o wartość poniesionych wydatków, z uwzględnieniem ust. 3. Ponadto, na podstawie § 6a ww. rozporządzenia, w przypadku przedsiębiorców, o których mowa w art. 5 ust. 2 ustawy zmieniającej, za koszty kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji określone w § 6, a także koszty z tytułu wkładów niepieniężnych wniesionych do ich przedsiębiorstwa przed dniem 01 mają 2004r., spełniające kryteria kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, określone w § 6 ust. 1 ? 3.

Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z rozporządzeniem SSE stwierdzić należy, iż aby wydatek inwestycyjny mógł zostać uznany za kwalifikowany i aby mógł stanowić podstawę do kalkulacji puli zwolnienia podatkowego, spełnione muszą zostać następujące warunki:

powinien istnieć związek danego wydatku z inwestycją na terenie specjalnej strefy ekonomicznej,
wydatek musi zostać poniesiony na cele wymienione w rozporządzeniu,
wydatek musi zostać poniesiony po dniu uzyskania zezwolenia,
wydatki muszą zostać zaliczone do składników majątku podatnika.

W przypadku wydatków inwestycyjnych Spółki faktycznie poniesionych do 31 grudnia 2006r. powyższe warunki są spełnione. Skoro więc faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę do dnia 31 grudnia 2006r. wydatki inwestycyjne spełniają wskazane warunki, stanowią one wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną.

Mając na względzie powyższą argumentację, zarówno z przepisów prawa, jak i treści zezwolenia udzielonego Wnioskodawcy wynika, że do obliczenia wysokości przysługującego Mu zwolnienia podatkowego, należy brać pod uwagę 75% wartości wszystkich kwalifikowanych wydatków inwestycyjnych faktycznie poniesionych przez Niego do dnia 31 grudnia 2006r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35 ? 016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.