Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego zakup licencji podlega pod art. 21 ust. 1 ustawy z dnia (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 17 sierpnia 2010r.), uzupełnionym w dniu 04 listopada 2010r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie:

• obowiązku pobrania i uiszczenia przez Spółkę zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu zakupu licencji na oprogramowanie komputerowe w związku z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
• obowiązku posiadania certyfikatu rezydencji zagranicznych dostawców Spółki,
• obowiązku sporządzenia informacji IFT-2/IFT-2R -
  jest prawidłowe.

(pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1)

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie :

• obowiązku pobrania i uiszczenia przez Spółkę zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu zakupu licencji na oprogramowanie komputerowe w związku z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
• obowiązku posiadania certyfikatu rezydencji zagranicznych dostawców Spółki,
• obowiązku sporządzenia informacji IFT-2/IFT-2R.
  
  

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 25 października 2010 r. Znak IBPBI/2/423-1060/10/BG wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 02 i 04 listopada 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka nabywa od zagranicznych osób prawnych m.in. z Niemiec, Austrii i Francji licencje na oprogramowanie komputerowe. Nabywane licencje nie przenoszą praw do programu komputerowego na Spółkę, a jedynie dają prawo do użytkowania programu wyłącznie na własne potrzeby, bez prawa do dalszej odsprzedaży, modyfikowania czy kopiowania. Obok licencji na oprogramowanie Spółka bardzo często obciążana jest przez zagranicznych dostawców również za serwis, w ramach którego Spółka otrzymuje aktualizacje zakupionych programów.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego zakup licencji podlega pod art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych i na Spółce ciąży obowiązek pobrania i uiszczenia podatku zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, posiadania certyfikatów rezydencji swoich zagranicznych dostawców i sporządzenia informacji IFT-2/IFT-2R...

(pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1)

Zdaniem Spółki, na Spółce nie ciąży obowiązek poboru podatku u źródła w świetle regulacji art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka dokonała bowiem zakupu licencji na poszczególny egzemplarz programu komputerowego wyłącznie na własny użytek i jest jego ostatecznym odbiorcą i użytkownikiem. Należności tych nie można więc zakwalifikować jako 'należności z tytułu praw autorskich lub praw pokrewnych lub z tytułu zbycia tych praw'. Czynność ta nie podlega więc pod regulację art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym Spółka nie ma również obowiązku posiadania certyfikatów rezydencji swoich zagranicznych dostawców ani sporządzania informacji IFT-2/IFT-2R.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm. określanej dalej ?updop?) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 21 ust. 1 pkt 1 updop stanowi, iż z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), podatek dochodowy ustala się w wysokości 20% przychodów.

Należy również zauważyć, iż zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 18 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 254, poz. 2533) podatek dochodowy od przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2 tej ustawy, ustala się w wysokości:

1. 10 % przychodów - od dnia 1 lipca 2005 r. do dnia 30 czerwca 2009 r.,
2. 5 % przychodów - od dnia 1 lipca 2009 r. do dnia 30 czerwca 2013 r.

-jeżeli spełnione są łącznie warunki określone w art. 21 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do art. 21 ust. 2 przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W myśl natomiast art. 26 ust. 1 updop, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

W cytowanym wyżej art. 21 updop wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potracenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem ?u źródła? ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 updop.

W katalogu przychodów uzyskiwanych przez nierezydentów, które podlegają podatkowi ?u źródła? wymienione zostały m.in. przychody z tytuły praw autorskich.

W celu określenia zakresu praw autorskich wg polskich przepisów, należy odnieść się do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm., zwanej dalej ustawą o prawie autorskim), który stwierdza, iż przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Ponadto w art. 1 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, stwierdza się, iż przedmiotem prawa autorskiego są w szczególności utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim, zawiera ogólną normę, opisującą utwór, będący przedmiotem prawa autorskiego, natomiast ust. 2 tegoż artykułu ma charakter pomocniczy. Dla uznania danego dzieła za przedmiot prawa autorskiego nie wystarcza ustalenie, że mieści się ono w jednej z nazwanych ustawowo kategorii, podanych jako katalog otwarty.

Ustawodawca, wyszczególniając przykładowe kategorie utworów, posłużył się porządkującym kryterium przedmiotu twórczości i użytych w niej środków wyrazu. Oznacza to, iż niektóre dzieła chronione mogą być przyporządkowane do więcej niż jednego przedziału klasyfikacyjnego. Utwory wyrażone w sposób określony w art. 1 ust. 2 pkt 1 stanowią niejednorodną grupę utworów będących przedmiotem prawa autorskiego. Grupa ta została wyodrębniona ze względu na stosowane przez twórcę techniczne środki wyrazu, czyli utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. W grupie tej wyodrębniono podkategorie wg przedmiotu twórczości, czyli literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe.

Zatem, automatyczne wykluczenie programów komputerowych, jako utworów literackich czy też naukowych, nie znajduje uzasadnienia.

W myśl art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim, programy komputerowe podlegają ochronie według takich samych zasad, jak utwory literackie, o ile przepisy Rozdziału 7 ustawy o prawie autorskim nie stanowią inaczej. Ponadto, zgodnie z art. 74 ust. 2 zdanie pierwsze ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Jak wskazuje powołany przepis, program komputerowy podlega ochronie niezależnie od formy (sposobu) wyrażenia, a więc w postaci ?programu źródłowego? i ?programu maszynowego?, ?programu wpisanego do pamięci stałej komputera? itd. Podlega on ochronie również wówczas, gdy jest utrwalony w odręcznie sporządzonych notatkach, w dokumentacji projektowej, wytwórczej i użytkowej.

Reasumując, należy stwierdzić, iż w rozumieniu polskich przepisów o prawie autorskim, przedmiotem tego prawa są wszelkie przejawy działalności twórczej o indywidualnym charakterze bez względu na to, czy są to dzieła artystyczne, utwory naukowe lub literackie.

Program komputerowy został wymieniony przez ustawodawcę jako przedmiot prawa autorskiego, i jak wskazano powyżej nie ma znaczenia, iż wymieniony został obok dzieła naukowego czy literackiego. Wyliczenie egzemplifikujące zawarte w art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim, czyni uprawnionym twierdzenie, iż istnieją programy komputerowe, które mogą być jednocześnie dziełem naukowym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka nabywa od zagranicznych osób prawnych m.in. z Niemiec, Austrii i Francji ?licencje? na oprogramowanie komputerowe. Nabywane ?licencje? nie przenoszą praw do programu komputerowego na Spółkę, a jedynie dają prawo do użytkowania programu wyłącznie na własne potrzeby, bez prawa do dalszej odsprzedaży, modyfikowania czy kopiowania. We własnym stanowisku Spółka wskazała, iż dokonała zakupu ?licencji? na poszczególny egzemplarz programu komputerowego wyłącznie na własny użytek i jest jego ostatecznym odbiorcą i użytkownikiem.

W świetle powyższego należy przyjąć, iż Spółka zawiera w istocie umowy o korzystanie z egzemplarza programu, które nie przenoszą na nią żadnych praw autorskich. Zatem, płatności dokonywane przez Spółkę na rzecz dostawców zagranicznych z Niemiec, Austrii i Francji nie będą objęte dyspozycją art. 21 updop.

Oznacza to, że w związku z wypłatą należności na Spółce nie będą ciążyły obowiązki ustawowe wskazane w art. 26 updop.

Z uwagi na fakt, iż płatności dokonywane na rzecz zagranicznych kontrahentów nie są objęte zakresem przedmiotowym art. 21 ust. 1 updop, to Spółka nie będzie miała obowiązku posiadania certyfikatu rezydencji warunkującego niepobranie podatku ?u źródła?. W związku z tym na Spółce nie będzie również ciążył obowiązek wynikający z art. 26 ust. 3, 3a i 3d updop do złożenia informacji IFT-2/IFT-2R.

Biorąc powyższe pod uwagę, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Nadmienia się, iż w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (pyt. 2) wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Referencje

IBPBI/2/423-1569/10/BG, interpretacja indywidualna