1. Czy Spółka mając oryginał i kopię faktury VAT, może dokonać korekty przychodu ze sprzedaży (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 9 sierpnia 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 13 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym 7 listopada 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

• czy Spółka mając oryginał i kopię faktury VAT, może dokonać korekty przychodu ze sprzedaży wynikającego z anulowanej faktury w czerwcu 2013 r. (pytanie wymienione we wniosku jako drugie),
• czy Spółka, mając oryginał i kopię faktury VAT, może dokonać korekty kosztów związanych z anulowaną fakturą w czerwcu 2013 r. (pytanie wymienione we wniosku jako trzecie)

-jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 sierpnia 2013 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

• czy Spółka mając oryginał i kopię faktury VAT, może dokonać korekty przychodu ze sprzedaży wynikającego z anulowanej faktury w czerwcu 2013 r. (pytanie wymienione we wniosku jako drugie),
• czy Spółka, mając oryginał i kopię faktury VAT, może dokonać korekty kosztów związanych z anulowaną fakturą w czerwcu 2013 r. (pytanie wymienione we wniosku jako trzecie).
  
  

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 30 października 2013 r. Znak: IBPBI/2/423-1069/13/SD wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 7 listopada 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (sformułowany ostatecznie w uzupełnieniu wniosku z 7 listopada 2013 r. ? wpływ do tut. BKIP tego samego dnia):

Spółka zawarła umowę z Urzędem Gminy i Miasta. W czerwcu 2013 r. wystawiła fakturę sprzedaży; ujęła ją w rejestrze sprzedaży i deklaracji VAT za czerwiec 2013 r. oraz odprowadziła do Urzędu Skarbowego podatek. W czerwcu 2013 r. Spółka zaksięgowała w księgach przychód z ww. faktury i odprowadziła do Urzędu Skarbowego zaliczkę na podatek dochodowy od osób prawnych.

W drugiej połowie lipca 2013 r. do Spółki wpłynęła z Urzędu Gminy i Miasta faktura (oryginał) wraz z kopią. Urząd Gminy nie przyjął faktury powołując się na jeden z paragrafów umowy, który określał, że warunkiem zafakturowania robót jest ich bezusterkowe zakończenie, co odbiorca kwestionuje. Spółka, ze względu na dobrą współpracę z klientem i zapisy w umowie kontynuuje do dnia dzisiejszego prace, aż do ostatecznego zaakceptowania przez odbiorcę kształtu i zakresu wykonanych robót.

W następstwie zwrotu faktury VAT i wycofania z obrotu prawnego, Spółka dokonała korekty podatku należnego od anulowanej faktury za czerwiec 2013 r., jak również przychodu ze sprzedaży za ten okres.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku z 7 listopada 2013 r. ? wpływ do tut. BKIP tego samego dnia):

1. Czy Spółka, mając oryginał i kopię faktury VAT, może dokonać korekty przychodu ze sprzedaży wynikającego z anulowanej faktury w czerwcu 2013 r.? (pytanie wymienione we wniosku jako drugie)
2. Czy Spółka, mając oryginał i kopię faktury VAT, może dokonać korekty kosztów związanych z anulowaną fakturą w czerwcu 2013 r.? (pytanie wymienione we wniosku jako trzecie)
   
   

Zdaniem Spółki, (stanowisko sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku z 7 listopada 2013 r. ? wpływ do tut. BKIP tego samego dnia), anulowała fakturę, ponieważ posiada oryginał i kopię. Faktura nie została wprowadzona do obrotu prawnego i tym samym nie spowodowała zdarzenia gospodarczego w czerwcu 2013 r. Następnie wystawiono korektę deklaracji podatku VAT za czerwiec 2013 r. oraz skorygowała dochód ze sprzedaży w czerwcu 2013 r. i zaliczkę na podatek dochodowy od osób prawnych; w następnym okresie rozliczeniowym przekazała zaliczkę w prawidłowej wysokości.

Na tle przestawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Na wstępie zauważyć należy, iż uznanie za nieprawidłowe ww. stanowisk Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym podatku dochodowego od osób prawnych jest w szczególności następstwem oceny jego stanowiska w zakresie dotyczącym podatku od towarów i usług, jakie nastąpiło w wyniku wydania interpretacji indywidualnej z 13 listopada 2013 r. Znak: IBPP2/443-743/13/ICz. W interpretacji tej stwierdzono bowiem m.in. że skoro Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy z Gminą wykonał roboty budowlane na rzecz Gminy, to należy uznać, że przedmiotowa faktura z czerwca 2013 r. dokumentuje faktycznie wykonaną usługę (tj. zdarzenie gospodarcze, które miało miejsce), dlatego też w sytuacji wykonywania robót zmierzających tylko do usunięcia usterek oraz z uwagi na fakt, że Gmina nie przyjęła faktury z czerwca 2013 r., brak jest przesłanek do anulowania tak wystawionej faktury i skorygowania z tego powodu podatku wykazanego w deklaracji VAT-7.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej ?ustawa o CIT?), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. W myśl postanowień art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, przychodami związanymi z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągniętymi w roku podatkowym, są także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zatem, przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że są należne, powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Co do zasady, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa.

Podstawowe zasady określania daty powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą zostały uregulowane przez ustawodawcę w treści art. 12 ust. 3a ustawy o CIT.

Na mocy tego przepisu, za datę powstania przychodu uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c - 3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Przepis ten wprowadza ogólną zasadę decydującą o dacie powstania przychodu. Powstanie przychodu następuje w dniu zaistnienia ww. zdarzeń, a jeżeli wystąpią one po dniu wystawienia faktury, czy po dniu dokonania zapłaty należności, o momencie powstania przychodu decydują te dni, a nie fakt zaistnienia konkretnego zdarzenia.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 1 pkt 1ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Powyższe oznacza, że podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT oraz, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów). Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo - skutkowy.

Dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. Koszty podatkowe na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych można podzielić na:

• koszty bezpośrednio związane z przychodami (art. 15 ust. 4 - 4c ustawy o CIT), oraz
• koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami (art. 15 ust. 4d i ust. 4e ustawy o CIT).
  
  

Za koszty bezpośrednie uznaje się te wydatki, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła i są one niezbędne dla osiągnięcia przychodu (tj. są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów). Natomiast koszty pośrednie stanowią te wydatki, które ponoszone są w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, tj. wydatki na funkcjonowanie przedsiębiorstwa, związane z całokształtem działalności. Co do zasady kosztów takich nie można przypisać konkretnym przychodom, jak również ocenić szczegółowo stopnia ich wpływu na uzyskanie przychodów.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że pytanie przedstawione we wniosku jako trzecie dotyczy kosztów bezpośrednio związanych z osiąganym przychodem, dlatego zastosowanie znajdzie art. 15 ust. 4 ustawy o CIT, zgodnie z którym koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż w sytuacji przedstawionej we wniosku, przychód, wynikający ze spornej faktury, jest dla Wnioskodawcy przychodem należnym z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, w wysokości określonej tą fakturą (w powołanej na wstępie interpretacji indywidualnej z 13 listopada 2013 r. Znak: IBPP2/443-743/13/ICz dotyczącej podatku od towarów i usług uznano, iż na gruncie przedmiotowej sprawy, brak jest przesłanek do anulowania tak wystawionej faktury).

Tym samym, na mocy wyżej wskazanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, brak jest podstaw prawnych do skorygowania zadeklarowanego uprzednio przychodu należnego wynikającego z przedmiotowej faktury oraz kosztów bezpośrednio związanych z przedmiotową inwestycją (rozpoznawanych w związku z uzyskanym przychodem).

W świetle powyższego stanowisko Spółki należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w sprawie będącej przedmiotem pytania wymienionego we wniosku jako pierwsze wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.