w zakresie ustalenia czy wypłacone wynagrodzenie dla niemieckiego udziałowca Spółki dotyczące kosztów (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 03 września 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy wypłacone wynagrodzenie dla niemieckiego udziałowca Spółki dotyczące kosztów audytu w szczególności raport audytora, doradztwo i opłaty na rzecz instytucji finansujących podlegają obowiązkowi opodatkowania ?u źródła? na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03 września 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy wypłacone wynagrodzenie dla niemieckiego udziałowca Spółki dotyczące kosztów audytu w szczególności raport audytora, doradztwo i opłaty na rzecz instytucji finansujących podlegają obowiązkowi opodatkowania ?u źródła? na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny

Spółka zawarła umowę z głównym udziałowcem (posiada 90% udziałów w Spółce) dotyczącą uczestnictwa w pokrywaniu kosztów audytu etc.

Brzmienie przedmiotu umowy jest następujące:

§ 1. Przedmiot umowy.

1. Dający zlecenie zleca a Przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do audytu na poziomie grupy kapitałowej w celu opracowania i stałego weryfikowania standardów sprawozdawczych w ramach grupy kapitałowej i w stosunku do instytucji finansowych przez poszczególne spółki z grupy ze szczególnym uwzględnieniem Przyjmującego zlecenie.
2. Wynagrodzenie Przyjmującego zlecenie Strony ustalają na kwotę 150.000 EURO.
3. Wynagrodzenie Przyjmującego zlecenie jest ostateczne i obejmuje w szczególności:
• raport audytora,
• doradztwo,
• opłaty na rzecz instytucji finansujących.

Dającym zlecenie jest Spółka a Przyjmującym zlecenie jest udziałowiec, który ma swoją siedzibę w Niemczech.

Wnioskodawca posiada certyfikat rezydencji dokumentujący miejsce siedziby udziałowca dla celów podatkowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wypłacając wynagrodzenie dla udziałowca z tytułu zlecenia Wnioskodawca ma obowiązek pobrać 20% podatek dochodowy, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Spółki, instytucja ograniczonego obowiązku podatkowego została uregulowana w treści art. 3 ust. 2 updp, który stanowi, że podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Należy zatem ustalić, czy dochody uzyskane przez udziałowca, który nie ma siedziby na terytorium, w związku z wykonaniem umowy są dochodami osiąganymi na terenie Polski.

W przypadku świadczenia usług przez zagraniczne podmioty na rzecz polskiego podmiotu, w sytuacji, gdy usługi te nie są wykonywane na terytorium Polski, o tym czy dochód z wykonania usługi został osiągnięty na terytorium Polski przesądzać będzie to, czy efekt usługi będzie wykorzystany w Polsce. Raport audytora, jak i doradztwo dotyczyć będą całej grupy kapitałowej, a więc również Wnioskodawcy, co daje podstawę do przyjęcia, że usługi będą wykorzystywane a terytorium Polski. Mamy zatem do czynienia z dochodem osiągniętym na terenie Polski.

Świadczone przez udziałowca usługi obejmują audyt na poziomie grupy kapitałowej w celu opracowania i stałego weryfikowania standardów sprawozdawczych w ramach grupy kapitałowej i w stosunku do instytucji finansowych przez poszczególne spółki z grupy ze szczególnym uwzględnieniem udziałowca, a więc uzyskane z tego tytułu przychody przez udziałowca należy zakwalifikować do źródła określonego w art. 21 ust. 1 pkt 2a updp.

Zgodnie z art. 21 ust. 2 updp przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W świetle art. 22 ust. 1 Umowy dochód udziałowca, jako osoby nie mającej siedziby w Polsce, będzie podlegał opodatkowaniu w Niemczech. Wnioskodawca spełnia również dodatkowe wymogi do niepobrania podatku wynikające z art. 26 ust. 1 updp, tj. posiada certyfikat rezydencji udziałowca.

Wnioskodawca nie ma zatem w przedstawionym stanie faktycznym obowiązku pobrania podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a updp.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zakres podmiotowy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest ściśle związany z instytucją ograniczonego i nieograniczonego obowiązku podatkowego. Jest to wynikiem tego, że powstanie obowiązku podatkowego wyznacza bądź siedziba lub zarząd usytuowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (zasada rezydencji), bądź osiąganie dochodów na tym terytorium (zasada źródła).

Zgodnie z art. 3 ust.

2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm. dalej ?ustawa o pdop?), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W przepisie tym, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowym w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o pdop stanowi, iż z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze ustala się w wysokości 20% przychodów.

W art. 21 wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potracenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem ?u źródła? ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta. Skoro źródłem przychodu podmiotów zagranicznych, wykonujących usługi audytu są należności od podmiotu polskiego, to dla celów podatku dochodowego uznać należy, że podmioty zagraniczne osiągają przychód na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Ustawodawca nie uzależnił opodatkowania tych źródeł od faktu, czy są one wykonywane na terytorium Polski, ale wskazał, że opodatkowaniu podlegają przychody uzyskane na terytorium Polski.

Katalog usług wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o pdop jest katalogiem otwartym, na co wskazuje sformułowanie ?(...) oraz świadczeń o podobnym charakterze?. Sformułowanie to uprawnia do przyjęcia, iż za świadczenia o podobnym charakterze należy uznać świadczenia równorzędne pod względem prawnym do wymienionych w ustawie. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, należy spełnić takie same przesłanki, aby daną usługę uzyskać, albo wynikają z niej takie same prawa i obowiązki dla stron. Innymi słowy, lista ta obejmuje również takie świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej określane (nazwane). Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, iż dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń.

Ustawodawca w treści art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o pdop nie wymienił wprost usług audytu obejmujących w szczególności raport audytora, doradztwo i opłaty na rzecz instytucji finansujących. Nie oznacza to jednak, że przychody z tytułu świadczenia tych usług nie podlegają opodatkowaniu u źródła. Treść w/w przepisu tego artykułu jednoznacznie bowiem wskazuje, że oprócz usług wymienionych w tym przepisie ustawodawca objął obowiązkiem podatkowym także inne usługi nie wymienione w tym przepisie o charakterze podobnym do świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń.

Stosownie do art. 21 ust. 2 ustawy o pdop przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajduje umowa zawarta między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, która została podpisana w Berlinie dnia 14 maja 2003r. (Dz. U. z 2005r, Nr 12 poz. 90, dalej umowa polsko-niemiecka). Umowa polsko-niemiecka nie wymienia bezpośrednio jako źródła przychodów usług dotyczących audytu w szczególności raport audytora, doradztwo i opłaty na rzecz instytucji finansujących.

W myśl art. 7 ust. 1 umowy polsko-niemieckiej zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Jednocześnie zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o pdop osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Opisane przez Spółkę w stanie faktycznym usługi audytu obejmujące w szczególności raport audytora, doradztwo i opłaty na rzecz instytucji finansujących świadczone przez niemieckiego udziałowca Spółki wchodzą w zakres art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o pdop, gdyż mają charakter świadczeń o podobnym charakterze do świadczeń doradczych, zatem przychody z tego tytułu mieszczą się w kategorii przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o pdop.

Jednakże w świetle przedstawionego stanu faktycznego i powołanych przepisów prawa, przychód z tytułu świadczonych usług przez udziałowca niemieckiego będzie zwolniony z opodatkowania w Polsce na podstawie art. 7 umowy polsko-niemieckiej, przy spełnieniu warunku udokumentowania miejsca siedziby podmiotu niemieckiego dla celów podatkowych certyfikatem rezydencji. Tak więc stwierdzić należy, iż zyski osiągane przez niemieckiego udziałowca nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce i Wnioskodawca jako płatnik nie będzie zobowiązany do potrącenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od wypłat należności za usługi audytu świadczone przez niemieckiego udziałowca Spółki.

Ponadto należy wskazać, iż powołany przez Wnioskodawcę art. 22 ust. 1 umowy polsko- niemieckiej nie znajduje zastosowania w przedmiotowej sprawie, gdyż odnosi się do dochodów z majątku nieruchomego.

Biorąc powyższe pod uwagę, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.