Czy odsetki od nieterminowej wpłaty przedstawionych w stanie faktycznym (winno być zdarzeniu przyszłym) (...)

18.12.2014

Czy odsetki od nieterminowej wpłaty przedstawionych w stanie faktycznym (winno być zdarzeniu przyszłym) opłat z tytułu użytkowania wieczystego gruntów mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 września 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 18 września 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od nieterminowych wpłat opłaty z tytułu użytkowania wieczystego gruntów (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 września 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od nieterminowych wpłat opłaty z tytułu użytkowania wieczystego gruntów.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Urząd Miasta i Gminy podwyższył opłatę roczną z tytułu użytkowania wieczystego gruntu przez Spółkę (pismo z 4 grudnia 2008 r.). Spółka uznała wysokie podwyższenie opłaty rocznej za nieuzasadnione i złożyła do Samorządowego Kolegium Odwoławczego stosowny wniosek o ustalenie ww. podwyższenia opłaty za nieuzasadnione.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w decyzji wydanej 30 października 2013 r. oddaliło wniosek. Decyzja została doręczona Spółce 27 marca 2014 r. Spółka zaakceptowała decyzję Kolegium Odwoławczego i w związku z faktem, że za rok 2009, 2010, 2011, 2012, 2013 z tytułu użytkowania wieczystego gruntu uiszczona została opłata roczna w wysokości sprzed jej podwyżki uregulowała zaległe należności z tytułu użytkowania wieczystego gruntu w następujących kwotach:

za rok 2009 w kwocie 88.341,31 zł
za rok 2010 w kwocie 88.341,31 zł
za rok 2011 w kwocie 88.341,31 zł
za rok 2012 w kwocie 88.341,31 zł

Zapłata ww. kwot miała miejsce w 2014 r.

W najbliższym czasie Spółka zamierza uregulować również należność za rok 2013, także w kwocie 88.341,31 zł oraz dokonać zapłaty odsetek za zwłokę.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy, odsetki od nieterminowej wpłaty przedstawionych w stanie faktycznym opłat z tytułu użytkowania wieczystego gruntów mogą zostać zaliczone do kosztów podatkowych. Do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się odsetek za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat należności budżetowych i innych należności, do których stosuje się przepisy Ordynacji podatkowej (art. 16 ust. 1 pkt 21 updop).

Natomiast odsetki od niepodatkowych należności budżetowych, takich jak np. odsetki od opłat z tytułu użytkowania wieczystego gruntów, do których nie stosuje się przepisów Ordynacji podatkowej mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodu. Odsetki te stanowią bowiem niepodatkowe należności o charakterze publicznoprawnym, których obowiązek rozliczania z budżetem państwa lub budżetami samorządowymi powstaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Dopuszczalność zaliczania opłat z tytułu użytkowania wieczystego gruntów do kosztów podatkowych potwierdzały w swoich wyjaśnieniach również organy podatkowe, np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 17 lutego 2014 r. (znak ILPB4/423-448/13-2/ŁM).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Urząd Miasta i Gminy podwyższył opłatę roczną z tytułu użytkowania wieczystego gruntu przez Spółkę. Spółka uznała wysokie podwyższenie opłaty rocznej za nieuzasadnione i złożyła do Samorządowego Kolegium Odwoławczego wniosek o ustalenie ww. podwyższenia opłaty za nieuzasadnione. Samorządowe Kolegium Odwoławcze oddaliło wniosek Spółki. Spółka zaakceptowała decyzję Kolegium Odwoławczego i w związku z faktem, że za rok 2009, 2010, 2011, 2012, 2013 z tytułu użytkowania wieczystego gruntu uiszczona została opłata roczna w wysokości sprzed jej podwyżki, uregulowała/ureguluje zaległe należności z tytułu użytkowania wieczystego gruntu w 2014 r. W najbliższym czasie Spółka zamierza również dokonać zapłaty odsetek za zwłokę. Wątpliwości Spółki dotyczą możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od nieterminowych wpłat opłaty z tytułu użytkowania wieczystego gruntów.

Zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów, pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania, ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

koszt został poniesiony przez podatnika,
koszt jest definitywny, a więc bezzwrotny,
koszt pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
koszt poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
koszt został właściwie udokumentowany,
koszt nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ww. ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowym z osiąganymi przychodami.

Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz
potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

W art. 16 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawodawca wprowadził wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów odsetek za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat należności budżetowych i innych należności, do których stosuje się przepisy Ordynacji podatkowej.

Stosownie natomiast do art. 2 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), przepisy ustawy stosuje się do:

podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetu państwa oraz budżetów jednostek samorządu terytorialnego, do których ustalania lub określania uprawnione są organy podatkowe;
opłaty skarbowej oraz opłat, o których mowa w przepisach o podatkach i opłatach lokalnych;
spraw z zakresu prawa podatkowego innych niż wymienione w pkt 1, należących do właściwości organów podatkowych.

Ponadto, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, przepisy działu III stosuje się również do opłat oraz niepodatkowych należności budżetu państwa, do których ustalenia lub określenia uprawnione są inne niż wymienione w § 1 pkt 1 organy (art. 2 § 2 Ordynacji podatkowej). Przepisów ustawy nie stosuje się natomiast do świadczeń pieniężnych wynikających ze stosunków cywilnoprawnych (art. 2 § 4 Ordynacji podatkowej).

Dodać należy również, że stosownie do treści art. 3 pkt 8 Ordynacji podatkowej, niepodatkowymi należnościami budżetowymi są niebędące podatkami i opłatami należności stanowiące dochód budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, wynikające ze stosunków publicznoprawnych.

Tymczasem opłata za użytkowanie wieczyste wynika ze stosunku cywilnoprawnego, tym samym w odniesieniu do niej oraz odsetek naliczanych w związku z nieterminową jej wpłatą nie znajdują zastosowania przepisy Ordynacji podatkowej, a co za tym idzie wyłączenie określone w art. 16 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie będzie miało zastosowania w niniejszej sprawie.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na treść art. 16 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

W konsekwencji odsetki zapłacone w związku z nieterminowym uregulowaniem należności z tytułu opłat za użytkowanie wieczyste będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu Spółki.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie pytania Nr 1 wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.