Zastosowania kursu waluty i ustalenia różnic kursowych w przypadku należności i zobowiązań wyrażonych (...)

18.12.2014

Zastosowania kursu waluty i ustalenia różnic kursowych w przypadku należności i zobowiązań wyrażonych w walutach obcych regulowanych za pomocą rachunku walutowego Spółki

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 15 września 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 22 września 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania kursu waluty i ustalenia różnic kursowych w przypadku należności i zobowiązań wyrażonych w walutach obcych regulowanych za pomocą rachunku walutowego Spółki (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1) ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2014 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania kursu waluty i ustalenia różnic kursowych w przypadku należności i zobowiązań wyrażonych w walutach obcych regulowanych za pomocą rachunku walutowego Spółki.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W toku prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje transakcji z podmiotami zagranicznymi, które są rozliczane w walutach obcych. Do takich rozliczeń Spółka wykorzystuje co do zasady rachunki walutowe - na które wypływają środki wpłacane przez kontrahentów regulujących należności i z których opłacane są zobowiązania Spółki wyrażone w walutach obcych.

Pozostałe operacje dokonywane na rachunkach walutowych obejmują:

wpływ waluty nabytej przez Wnioskodawcę od banku po wynegocjowanych kursach EUR/PLN;
przeksięgowania środków własnych pomiędzy rachunkami walutowymi należącymi do Wnioskodawcy prowadzonymi w tej samej walucie, lecz w różnych bankach, oraz
wpływ odsetek w walutach obcych otrzymanych z tytułu środków zdeponowanych na rachunkach walutowych oraz zapłata odsetek w walutach obcych.

Poza sytuacją opisaną w pkt 1 zarówno w momencie wpływu, jak i wypływu środków z rachunku walutowego nie dochodzi do konwersji wartości wyrażonych w walucie na PLN (tj. nie dochodzi do kupna bądź sprzedaży waluty).

Poza regulowaniem należności i zobowiązań poprzez rachunki walutowe, Spółka rozlicza się z podmiotami powiązanymi za pomocą systemu nettingowego, który służy do kompensaty wzajemnych należności i zobowiązań w ramach grupy kapitałowej. Informacje o wystawionych fakturach są przekazywane do systemu, który w wyznaczonym dniu (raz w miesiącu) dokonuje rozliczenia, podając następnie saldo pozostałe po kompensacie (nadwyżka należności bądź zobowiązań) do uregulowania poprzez przelew środków z rachunku walutowego lub na ten rachunek.

Kompensata kwot wyrażonych w PLN i w EUR odbywa się odrębnie, tj. za pomocą osobnych kont dla PLN i EUR prowadzonych w systemie dla każdego podmiotu. W przypadku należności i zobowiązań wyrażonych w EUR, system nie przelicza tych wartości na PLN (ani inną walutę), saldo jest także regulowane przez Spółkę w EUR.

Do przewalutowania w ramach nettingu dochodzi jedynie sporadycznie, gdy wystąpią kwoty wyrażone w USD. Spółka nie posiada bowiem odrębnego konta w centrum nettingowym w USD, a w celu kompensaty system dokonuje wirtualnej wymiany walut po kursie bazowym USD/PLN podanym przez system nettingowy. Saldo jest wypłacane bądź dopłacane przez Spółkę w PLN.

Do wyceny rozchodu środków z rachunku walutowego Spółka stosuje kurs średnioważony, zgodnie z przyjętą polityką rachunkowości.

Wnioskodawca ustala i będzie ustalał różnice kursowe na podstawie art. 15a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: ?updop?) (tzw. podatkowa metoda ustalania różnic kursowych).

Istotne elementy opisu zdarzenia przyszłego zostały zawarte we własnym stanowisku w sprawie z którego wynika, że kurs średnioważony to kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wpływu waluty lub kurs po którym nastąpiło nabycie waluty wg którego Spółka przelicza wpływ środków pieniężnych na rachunek walutowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanych okolicznościach, w przypadku należności i zobowiązań wyrażonych w walutach obcych i regulowanych z pomocą rachunku walutowego, prawidłowe będzie ujmowanie wpływu/wypływu środków pieniężnych po średnim kursie NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień zapłaty oraz ustalenie różnic kursowych dla celów podatkowych jako różnicy pomiędzy:

kwotą przychodu lub kosztu przeliczonego po średnim kursie NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu/poniesienia kosztu, oraz
kwotą przychodu lub kosztu przeliczoną po średnim kursie NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień zapłaty (tj. wpływu/wypływu środków pieniężnych z rachunku walutowego)?

(pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1)

Zdaniem Spółki, w przypadku należności lub zobowiązań wyrażonych w walutach obcych regulowanych za pomocą rachunku walutowego, prawidłowe będzie ustalenie różnic kursowych dla celów podatkowych jako różnicy pomiędzy:

kwotą przychodu/kosztu przeliczoną po średnim kursie NBP z dnia poprzedzającego dzień uzyskania przychodu / poniesienia kosztu (kurs 1), oraz
kwotą przychodu/kosztu przeliczoną po średnim kursie NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznej zapłaty, tj. otrzymania należności od kontrahenta (wpływ waluty na rachunek walutowy) lub zapłaty zobowiązania w walucie obcej (wypływ środków z rachunku walutowego) (kurs 2).

Zastosowanie kursu (1) wynika wprost z art. 12 ust. 2 i art. 15 ust. 1 updop. Zgodnie z powołanymi przepisami, przychody i koszty wyrażone w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu (gdzie moment uzyskania przychodu/poniesienia kosztu określają odpowiednie regulacje).

Z kolei kwestia zastosowania kursu (2) do przeliczenia wartości należności i zobowiązań w dniu faktycznej zapłaty oraz obliczenia różnic kursowych, w przypadku podatników ustalających różnice kursowe metodą podatkową, została uregulowana w art. 15a ust. 2 i 3 updop.

W przypadku należności i zobowiązań wyrażonych w walutach obcych, w świetle tego przepisu dodatnie lub ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego NBP jest niższa / wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego NBP jest wyższa / niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Ustawodawca podkreślił, że przy obliczaniu różnic kursowych w powyższy sposób uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane jedynie w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień (art. 15a ust. 4 updop).

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku regulowania należności lub zobowiązań za pomocą rachunku walutowego, gdy nie dochodzi do faktycznej wymiany walut, prawidłowe będzie zastosowanie jako kursu zapłaty zobowiązań / otrzymania należności średniego kursu NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznej zapłaty (kurs 2). Skoro nie będzie dochodziło w analizowanym przypadku do kupna ani sprzedaży walut obcych, to nie wystąpi ?kurs faktycznie zastosowany?, o którym mowa w art. 15a ust. 4 updop, gdyż - w ocenie Wnioskodawcy - pod tym pojęciem należy rozumieć wyłącznie kurs faktycznej wymiany pieniężnej. W szczególności, w opisanej sytuacji takiej funkcji nie będzie pełnić kurs kupna lub sprzedaży walut ogłaszany przez bank - nie można bowiem twierdzić, ze kurs bankowy będzie ?kursem faktycznie zastosowanym?, skoro nie będzie dochodziło do rzeczywistej wymiany walut.

Stanowisko, zgodnie z którym w przypadku transakcji dokonywanych z wykorzystaniem rachunku walutowego do przeliczenia wpływu należności na rachunek oraz wypłat waluty z tego rachunku tytułem zapłaty zobowiązań stosuje się średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji potwierdził również wielokrotnie Naczelny Sąd Administracyjny.

Przykładowo, w wyroku z 13 września 2013 r., sygn. II FSK 2499/11, sąd podkreślił, że Faktycznie zastosowany kurs waluty, to taki kurs, który był w istocie, rzeczywiście, naprawdę zastosowany. Mógł on być rzeczywiście i naprawdę zastosowany tylko wtedy, gdy na jego podstawie, w oparciu o wyrażoną w nim cenę waluty, doszło do przeprowadzenia operacji finansowej przewalutowania, czyli do wyrażenia w danej walucie wartości pieniężnej określonej pierwotnie w innej walucie. Cechy ?faktycznego zastosowania? kursu nie można odnieść do sytuacji, gdy w istocie nie dochodzi do operacji przewalutowania w następstwie sprzedaży lub zakupu określonej waluty, ponieważ w takiej sytuacji nie następuje rzeczywiste wyrażenie w określonej walucie wartości pieniężnej wyrażonej pierwotnie w innej walucie; można tu jedynie mówić o zastosowaniu kursu do potencjalnej oceny wartości zawartej w określonej jednostce pieniężnej, a więc o potencjalnym zastosowaniu danego kursu, ale nie o jego zastosowaniu rzeczywistym, które musi odnosić się do rzeczywistej, naprawdę przeprowadzonej transakcji. (podobnie wyroki NSA z 5 lipca 2012 r., sygn. II FSK 221/11, 28 sierpnia 2012 r., sygn. II FSK 159/11, z 27 września 2011 r., sygn. II FSK 524/10 oraz z 3 lutego 2011 r., sygn. II FSK 1682/09).

Poglądy Wnioskodawcy i sądów administracyjnych podzielają także organy podatkowe, które potwierdziły ten fakt w licznych interpretacjach indywidualnych dotyczących zastosowana właściwych kursów w przypadku rozliczeń w walutach obcych - najnowsze z nich to:

interpretacja indywidualna wydana 10 czerwca 2014 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (sygn. ITPB1/415-283/14/WM),
interpretacja indywidualna wydana 29 maja 2014 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (sygn. IBPBI/1/415-266/14/KB),
interpretacja indywidualna wydana 25 kwietnia 2014 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPB4/423-68/14-2/ŁM),
interpretacja indywidualna wydana 17 stycznia 2014 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (sygn. IBPBI/1/415-1070/13/KB).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851, ze zm., dalej ?updop?), przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Z kolei, na podstawie art. 15 ust. 1 updop koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Z art. 9b ust. 1 updop wynika, że podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

art. 15a, albo
przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.

Należy zauważyć, że konsekwencją wprowadzonych od 1 stycznia 2007 r. zmian w sposobie rozpoznawania różnic kursowych (w tym art. 15a updop) jest ich wyodrębnienie w przychodach i kosztach podatkowych. Zatem, różnice kursowe jako element przychodów i kosztów podatkowych bezpośrednio rzutują na wysokość podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Prawidłowe wyliczenie podatku uzależnione jest więc m.in. od właściwego ustalenia różnic kursowych, w tym od zastosowania właściwego kursu waluty do przeliczenia danej transakcji, czy też operacji finansowej.

W myśl art. 15a ust. 1 updop, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Stosownie do art. 15a ust. 2 updop, dodatnie różnice kursowe powstają m.in., jeżeli wartość:

przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5.

Z kolei art. 15a ust. 3 updop stanowi, że ujemne różnice kursowe powstają m.in., jeżeli wartość:

przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka dokonuje transakcji z podmiotami zagranicznymi, które są rozliczane w walutach obcych. Do takich rozliczeń Spółka wykorzystuje rachunki walutowe - na które wypływają środki wpłacane przez kontrahentów regulujących należności i z których opłacane są zobowiązania Spółki wyrażone w walutach obcych. Zarówno w momencie wpływu, jak i wypływu środków z rachunku walutowego nie dochodzi do konwersji wartości wyrażonych w walucie na PLN (tj. nie dochodzi do kupna bądź sprzedaży waluty). Wnioskodawca ustala i będzie ustalał różnice kursowe na podstawie art. 15a updop.

Zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2012 r. brzmieniem art. 15a ust. 4 updop, przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień. Przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu (art. 15a ust. 6 updop).

Do określenia różnic kursowych w odniesieniu do wartości wymienionych w art. 15a ust. 2 pkt 1 i 2 oraz ust. 3 pkt 1 i 2 updop, należy porównać wartość przeliczoną z zastosowaniem określonego wyżej kursu średniego NBP do wartości przeliczonej wg kursu faktycznie zastosowanego z odpowiednich dni wymienionych w cyt. art. 15a. Natomiast, w stosunku do wartości wymienionych w art. 15a ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3 updop, należy porównać, wartości przeliczone z zastosowaniem kursu faktycznie zastosowanego z tych dni.

Przepisy updop nie definiują pojęcia faktycznie zastosowanego kursu waluty. Obowiązujący od 1 stycznia 2012 r. art. 15a ust. 4 updop, również nie wprowadza definicji ww. kursu faktycznego. Zdaniem tut. Organu faktycznie zastosowany kurs waluty z określonego dnia, to taki kurs, który rzeczywiście został użyty, a więc którym się posłużono, wykorzystując go w danej operacji gospodarczej. Dotyczy to zwłaszcza przypadków, gdy w dniu otrzymania przychodu lub dokonania zapłaty rzeczywiście doszło do zastosowania konkretnego kursu przy zrealizowaniu operacji polegającej na zamianie wartości wyrażonych w walucie polskiej na waluty obce lub odwrotnie. Użyte w art. 15a ust. 4 updop określenie faktycznie zastosowany kurs waluty oznacza taki kurs waluty, po jakim podatnik rzeczywiście sprzedał lub nabył walutę. Z powyższego wynika, że w przypadku, gdy nie dochodzi do faktycznej wymiany waluty (przewalutowania) należy stosować kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań.

Powyższe rozumienie znowelizowanego przepisu potwierdza m.in. wykładnia językowa. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego (Słownik języka polskiego PWN, Wydanie nowe, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2006), pojęcie ?faktyczny? należy rozumieć jako ?rzeczywisty, realny, istotny?, podczas gdy ?zastosować - zastosowywać? oznacza ?użyć czegoś w jakiejś sytuacji?.

W świetle powyższych stwierdzeń należy zatem przyjąć, że ?faktycznie zastosowany kurs waluty? jest kursem, który był w istocie, rzeczywiście, realnie zastosowany. Kurs waluty mógł być rzeczywiście (realnie) zastosowany tylko wtedy, gdy na jego podstawie, w oparciu o wyrażoną w nim cenę waluty, doszło do przeprowadzenia operacji finansowej przewalutowania - do wyrażenia w danej walucie wartości pieniężnej określonej pierwotnie w innej walucie.

Cechy ?faktycznego zastosowania? kursu nie można odnosić do sytuacji, gdy w istocie nie dochodzi do operacji przewalutowania w następstwie sprzedaży lub zakupu określonej waluty lub przy otrzymaniu należności lub zapłacie zobowiązania na rachunek walutowy, ponieważ w takim przypadku nie następuje rzeczywiste wyrażenie w określonej walucie, np. w złotych polskich wartości pieniężnej wyrażonej pierwotnie w walucie obcej. Co najwyżej jest to jedynie potencjalne zastosowanie danego kursu, ale nie jego rzeczywiste zastosowanie, które musi odnosić się do rzeczywistej, naprawdę przeprowadzonej transakcji.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że jeżeli nie występuje operacja sprzedaży lub kupna waluty lub nie dochodzi do przewalutowania otrzymywanej należności lub płaconego zobowiązania z zastosowaniem faktycznego kursu - wówczas dla celów ustalenia podatkowych różnic kursowych, zastosowanie znajdzie kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania danej operacji.

Stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Na marginesie wskazać należy, że dla potrzeb ustalania różnic kursowych dniem poniesienia kosztu wyrażonego w walucie obcej, w sytuacji gdy koszt jest udokumentowany fakturą lub rachunkiem, jest dzień wystawienia faktury lub rachunku, kwestia ta jednak nie była przedmiotem niniejszej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku jako nr 2-6 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-512 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z 14 marca 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.