Czy zastosowanie klucza podziałowego kosztów związanych z organizacją imprezy integracyjnej na część (...)

Czy zastosowanie klucza podziałowego kosztów związanych z organizacją imprezy integracyjnej na część stanowiącą koszty uzyskania przychodów, dotyczącą pracowników i część niestanowiącą kosztów uzyskania przychodów, dotyczącą pozostałych uczestników na podstawie planowanej/hipotetycznej liczby poszczególnych grup uczestników jest prawidłowe?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 04 sierpnia 2011 r. (data wpływu do tut. BKIP 16 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania klucza podziału kosztów związanych z organizacją imprezy integracyjnej ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 18 sierpnia 2011 r. wpłynął do Urzędu Skarbowego ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania klucza podziału kosztów związanych z organizacją imprezy integracyjnej.

Pismem z dnia 24 sierpnia 2011 r. Znak ... Naczelnik Urzędu Skarbowego, działając na podstawie art. 170 § 1 Ordynacji podatkowej, przekazał przedmiotowy wniosek do tut. BKIP celem załatwienia zgodnie z właściwością.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka planuje organizację imprezy integracyjnej dla pracowników, ich rodzin/partnerów oraz gości zewnętrznych m.in. przedstawicieli lokalnych władz, która sfinansowana będzie ze środków obrotowych firmy. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. W ocenie Spółki, wydatki związane z organizacją imprezy integracyjnej m.in.: oprawa muzyczna, dekoracje, prowadzenie imprezy, obsługa cateringowa itp. w części dotyczącej pracowników mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów firmy, ponieważ są one związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy i relacji między pracownikami firmy, wpływają na rozwinięcie wśród pracowników świadomości przynależności do firmy oraz poczucia, że są jej ważną częścią i pracodawca dba o ich samopoczucie. W efekcie czynniki te wpływają na pozytywną motywację pracowników do wykonywania swoich obowiązków służbowych, co przekłada się na polepszenie jakości ich pracy i prowadzi do wzrostu przychodu firmy. Natomiast wydatki dotyczące osób towarzyszących, niebędących pracownikami Spółki oraz gości zewnętrznych, mają charakter wydatków na reprezentację i kreowanie dobrego wizerunku firmy na zewnątrz, zatem zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Organizacja tego przedsięwzięcia bazuje na szacunkowej liczbie uczestników opartej na przypuszczeniach i wstępnych deklaracjach potencjalnych uczestników. W rzeczywistości ze względu na charakter imprezy bardzo trudne będzie faktyczne ustalenie, kto w imprezie uczestniczył i z jakich atrakcji skorzystał.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zatem zastosowanie przez Spółkę klucza podziału kosztów związanych z organizacją imprezy integracyjnej na część stanowiącą koszty uzyskania przychodów, dotyczącą pracowników i część niestanowiącą kosztów uzyskania przychodów, dotyczącą pozostałych uczestników na podstawie planowanej/hipotetycznej liczby poszczególnych grup uczestników jest prawidłowe...

W ocenie Spółki, zastosowanie klucza alokcyjnego kosztów na część stanowiącą koszty uzyskania przychodów i koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodów bazującego na planowanej liczbie uczestników, wobec braku możliwości zweryfikowania ich faktycznej liczby podczas imprezy i określenia rzeczywistej liczby osób korzystających z danych atrakcji, jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., określanej w dalszej części skrótem ?updop?), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Treść przywołanego art. 15 ust. 1 updop wskazuje, iż definicja kosztów uzyskania przychodów ? dla celów podatku dochodowego ? składa się z dwóch podstawowych elementów, które łącznie tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną.

Pierwszy z tych elementów określić można mianem przesłanki pozytywnej, zakładającej spełnienie łączne dwóch warunków, tj.:

  1. poniesienie wydatku,
  2. poniesienie wydatku musi nastąpić w celu osiągnięcia przychodu, względnie zabezpieczenia bądź zachowania źródła przychodów.

Tak więc dany podmiot gospodarczy ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków po wyłączeniu tych, których możliwość odliczenia jest wprost ograniczona w ustawie - zarówno kosztów bezpośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, jak i kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami - pod warunkiem, że ich poniesienie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Ustawodawca w omawianym przepisie nie zdefiniował pojęcia 'koszty bezpośrednio związane z przychodami' oraz 'koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami'. Jednak treść tych pojęć można ustalić posługując się ich językowym znaczeniem.

Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpłynęło bezpośrednio na uzyskanie określonego przychodu. Kosztami zaś innymi niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są wszelkie koszty niebędące kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami, w tym koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika związane z jego funkcjonowaniem.

Jednak nie każdy wydatek ponoszony w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowić może koszt uzyskania przychodów i jako taki rzutować na podstawę opodatkowania. Skoro bowiem ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z określonym celem, to cel ten musi być widoczny. Ponoszone koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność.

Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

  1. przeznaczenie wydatku (celowość, zasadność wydatku dla funkcjonowania podmiotu). Ze względu na szeroki zakres celowości, powinno poddawać się szczegółowej analizie czynniki wpływające na celowość w postaci racjonalności i efektywności;
  2. potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu, względnie zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Ponadto obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku przyczynowo-skutkowego z osiąganymi przychodami lub zabezpieczeniem ich źródła, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 updop.

Drugi z elementów zawartych w omawianym przepisie stanowi przesłankę negatywną, zgodnie z którą, ponoszony wydatek nie może być ujęty w zawartym w art. 16 ust. 1 updop katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że zakres przedmiotowy wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, wyznacza słownikowe znaczenie pojęcia reprezentacja. Oznacza to, że wymienione przykładowo w art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, koszty związane z usługami gastronomicznymi, zakupem żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie stanowią kosztów podatkowych w sytuacji, w której realizują cel jakim jest reprezentacja.

Wyłączając z kosztów podatkowych koszty reprezentacji, ustawa podatkowa nie definiuje pojęcia 'reprezentacja?, ani też nie odsyła do innych przepisów prawa. Brak ustawowej definicji pojęcia 'reprezentacja?, nie uprawnia jednak do dowolnego określania jego zakresu znaczeniowego. Interpretacji tego pojęcia należy dokonać w oparciu o wykładnię językową, która przy rozwiązywaniu problemów podatkowych jest metodą podstawową. Takie stanowisko zajął również Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 7 kwietnia 2004 r., SN V KK 337/03, stwierdzając, że w procesie wykładni pierwszeństwo mają dyrektywy językowe.

Według Słownika języka polskiego PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996, redaktor naukowy prof. Mieczysław Szymczak, ?reprezentacja? to grupa osób, instytucja występująca w czyimś imieniu, reprezentująca czyjeś interesy, przedstawicielstwo, okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną. W związku z powyższą definicją na gruncie ustawy podatkowej należy przyjąć, że reprezentacja to występowanie w imieniu podatnika wiążące się z okazałością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia.

W orzecznictwie prezentowany jest pogląd, że analizując pojęcie reprezentacji należy uznać, że jest to takie działanie podatnika, które ma na celu utrzymanie kontaktów oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami, przyjmowanie i utrzymywanie delegacji lub kontrahentów, uczestniczenie w przyjęciach. Za wydatki związane z reprezentacją należy uznać te, które mają na celu kształtowanie własnego wizerunku firmy, powodujące pozytywne postrzeganie przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne, co z kolei stanowi zachętę do podejmowania rozmów, czy współpracy. Takie wydatki nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka planuje organizację imprezy integracyjnej dla pracowników, ich rodzin/partnerów oraz gości zewnętrznych m.in. przedstawicieli lokalnych władz. Organizacja tego przedsięwzięcia bazuje na szacunkowej liczbie uczestników opartej na przypuszczeniach i wstępnych deklaracjach potencjalnych uczestników. W tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania klucza podziału wydatków związanych z organizacją imprezy integracyjnej na część stanowiącą koszty uzyskania przychodów (dotyczącą pracowników) i część niestanowiącą kosztów uzyskania przychodów (dotyczącą pozostałych uczestników) na podstawie planowanej/hipotetycznej liczby poszczególnych grup uczestników.

Mając powyższe na uwadze, wydatki związane z organizacją imprezy integracyjnej w części dotyczącej pracowników stanowią koszty uzyskania przychodów, natomiast w części przypadającej na pozostałych uczestników imprezy jako wydatki reprezentacyjne, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów,.

W sytuacji, gdy Spółka faktycznie nie ma możliwości zweryfikowania faktycznej liczby uczestników podczas imprezy integracyjnej i określenia rzeczywistej liczby poszczególnych kategorii osób korzystających z danych atrakcji prawidłowym jest zastosowanie klucza podziału na podstawie wstępnych deklaracji potencjalnych uczestników.

Stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika