Czy zasądzona kwota w całości (zaległość główna, odsetki ustawowe, koszty procesu, koszty egzekucyjne) (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), uzupełnionym 23 grudnia 2014 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wspólnoty, przedstawione we wniosku z 18 września 2014 r. (wpływ do tut. Biura 23 września 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2014 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 10 grudnia 2014 r. Znak: IBPBI/2/423-1172/14/JD, wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 23 grudnia 2014 r.

We wniosku zostało przedstawione następujący stan faktyczny:

Wspólnota Mieszkaniowa powstała 30 stycznia 1995 r. Członkowie wspólnoty mieszkaniowej na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o własności lokali dokonują wpłat zaliczek na poczet kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej jak i zaliczek na poczet utrzymania indywidualnych lokali. Wspólnota nie posiada lokali użytkowych. Wspólnota pozwała do Sądu poprzedniego administratora zarządcy za zaniedbania, zaniechania egzekwowania zaległości od właściciela lokalu co skutkowało przedawnieniem roszczeń wobec niego, który zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o własności lokali, zobowiązany był do regulowania na bieżąco zaliczek na poczet kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej. Wspólnota Mieszkaniowa, na podstawie wyroku sądowego z dnia 1 lutego 2013 r. wydanego przez Sąd Rejonowy, otrzymuje na bieżący rachunek bankowy zasądzone kwoty sukcesywnie ściągane od dłużnika przez Komornika Sądu Rejonowego. Kwota ta stanowi zaległość główną, odsetki ustawowe, koszty procesu, koszty egzekucyjne. Wpłacane kwoty przeznaczane są na cele mieszkaniowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zasądzona kwota w całości (zaległość główna, odsetki ustawowe, koszty procesu, koszty egzekucyjne) jest zwolniona z podatku dochodowego od osób prawnych z art. 17 ust. 1 pkt 44 updop?

Zdaniem Wnioskodawcy, zasądzona kwota w całości jest zwolniona z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44, ponieważ są spełnione przesłanki zawarte w art. 17 ust. 1 pkt 17 (winno być art. 17 ust. 1 pkt 44) Ustawy o CIT, tj. kwota ta jest przeznaczona na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych Wspólnoty Mieszkaniowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych określa ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t.j. Dz.U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.). Zgodnie z art. 6 tej ustawy, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

Wspólnota mieszkaniowa nie posiada jednak osobowości prawnej. Wspólnotę mieszkaniową tworzą zarówno właściciele odrębnych lokali mieszkalnych, jak i właściciele odrębnych lokali użytkowych.

Wspólnoty jako jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych (art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.). Jednocześnie, nie zostały one wymienione przez ustawodawcę w treści art. 6 ust. 1 oraz ust. 2 tej ustawy, jako podmioty, które zwolnione są od podatku. W konsekwencji, wspólnoty mieszkaniowe podlegają ogólnym regułom podatkowym przewidzianym w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Oznacza to, że przedmiotem opodatkowania jest ? co do zasady ? dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty (art. 7 ust. 1 ustawy). Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 ustawy).

Jednocześnie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi ? w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Jak wynika z treści tego przepisu, aby dochód podmiotów, o których w nim mowa, korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

• dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi,
• dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie tych zasobów mieszkaniowych.
  
  

Podkreślenia wymaga fakt, że oba te warunki muszą być spełnione łącznie. Powyższe oznacza, że nie podlegają zwolnieniu dochody otrzymane z innych źródeł niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet jeśli zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów oraz dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nieprzeznaczonej na utrzymanie tych zasobów. W takim stanie rzeczy nie dojdzie bowiem do spełnienia kumulatywnych warunków wskazanych w cyt. art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy.

Ponadto, na mocy art. 17 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i ? bez względu na termin ? wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów.

W tym miejscu należy stwierdzić, że powołana ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji ?zasobów mieszkaniowych? oraz ?gospodarki zasobami mieszkaniowymi?. Posługując się zatem językiem potocznym, wskazać należy, że pojęcie ?gospodarka? ? w kontekście omawianego przypadku ? oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś. Z definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo PWN) wynika również, że pojęcie ?gospodarki? nie ogranicza się tylko do zarządzania i dysponowania, ale obejmuje także całość mechanizmów i warunków działania podmiotów gospodarczych związanych z wytwarzaniem i podziałem dóbr i usług. ?Zasób? zaś to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojęcie ?mieszkanie? jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN). Tak więc przymiotnik ?mieszkaniowy?, określa rzeczy związane z mieszkaniem.

Tym samym z interpretacji językowej wynika, że przez pojęcie ?zasób mieszkaniowy? należy rozumieć zgromadzone pomieszczenia mieszkalne, natomiast ?gospodarka zasobami mieszkaniowymi? obejmuje całość mechanizmów i podejmowanych działań mających na celu prawidłowe gospodarowanie substancją mieszkaniową znajdującą się w budynkach mieszkalnych.

I tak, zgodnie z ugruntowanym poglądem przez ?zasoby mieszkaniowe? rozumie się:

• budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże,
• pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno ? remontowe,
• urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się ww. budynki: zbiorniki ? doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo ? kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), budowle komunikacyjne (np. drogi osiedlowe, ulice, chodniki), inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych (np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia),
• grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, na których posadowione są budynki mieszkalne.
  
  

Z powyższego wynika, że do zasobów mieszkaniowych ? oprócz lokali mieszkalnych ? należą także inne pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające jego sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie.

Zatem, związane z wyżej wymienionymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami przychody oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). W konsekwencji, dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, może skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z gospodarką zasobami mieszkaniowymi.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, Wspólnota Mieszkaniowa składa się wyłącznie z lokali mieszkalnych. Wspólnota pozwała do Sądu poprzedniego administratora zarządcy za zaniedbania, zaniechania egzekwowania zaległości od właściciela lokalu co skutkowało przedawnieniem roszczeń wobec niego, który zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o własności lokali, zobowiązany był do regulowania na bieżąco zaliczek na poczet kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej. Wspólnota Mieszkaniowa, na podstawie wyroku sądowego z dnia 1 lutego 2013 r. wydanego przez Sąd Rejonowy, otrzymuje na bieżący rachunek bankowy zasądzone kwoty sukcesywnie ściągane od dłużnika przez Komornika Sądu Rejonowego. Kwota ta stanowi zaległość główną, odsetki ustawowe, koszty procesu, koszty egzekucyjne. Wpłacane kwoty przeznaczane są na cele mieszkaniowe.

Odnosząc powołane wcześniej przepisy do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że środki o jakich mowa we wniosku, jako związane z gospodarką zasobami mieszkaniowymi Wspólnoty, stanowią przychód z tej gospodarki. W konsekwencji, dochód z tego tytułu mieści się w pojęciu dochodu z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Równoczesne przeznaczenie tego dochodu na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych będzie równoznaczne ze spełnieniem warunków o jakich mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co skutkuje zwolnieniem tego dochodu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.