Spółka powinna zaliczyć do przychodów podatkowych wartość sprzedanych voucherów?

Spółka powinna zaliczyć do przychodów podatkowych wartość sprzedanych voucherów?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2011 r. (data wpływu do tut. BKIP 23 września 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu rozpoznania przychodu z tytułu sprzedaży vouchera - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu rozpoznania przychodu z tytułu sprzedaży vouchera.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy m.in. usługi gastronomiczne i hotelowe. Chcąc pozyskać nowych odbiorców usług chce wprowadzić nowy produkt w swoich obiektach. Spółka chce sprzedawać swoim klientom vouchery o określonej wartości nominalnej wyrażonej w pieniądzu. Wydanie voucherów następować będzie w kwocie równej jego wartości nominalnej (wpłata = wartość vouchera). Klient nie ma prawa zamiany vouchera na równowartość gotówki, na którą opiewa voucher. Voucher uprawnia do zamiany ich na usługę wykonaną w obiektach hotelowych bądź gastronomicznych. Wartość vouchera jest wartością brutto, gdyż w momencie sprzedaży nie jest znana usługa, która zostanie zrealizowana. Termin ważności vouchera obejmuje 6 miesięcy od dnia sprzedaży vouchera. W przypadku, gdy cena wykonanej usługi przewyższa wartość vouchera klient uiszcza różnicę pomiędzy ceną usługi a wartością vouchera gotówką bądź kartą kredytową. W przypadku niewykorzystania vouchera w terminie ważności voucher przepada. Wydanie voucherów jako niepodlegające VAT na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej nie będzie rejestrowane w kasie fiskalnej. W Spółce prowadzona będzie dla celów rozliczeniowych ewidencja voucherów zawierająca m.in. termin ważności.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

W którym momencie Spółka powinna zaliczyć do przychodów podatkowych wartość sprzedanych voucherów...

Zdaniem Spółki, wydanie (sprzedaż) vouchera nie jest wydaniem towaru ani świadczeniem usługi. Wobec powyższego przychód podatkowy powinien być rozpoznany w momencie wykonania usługi, a nie w momencie otrzymania zapłaty za voucher.

Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Ogólną zasadę ustalenia momentu uzyskania przychodu związanego z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej określa przepis art. 12 ust. 3a ustawy. Stanowi on, że za datę powstania tego przychodu uważa się z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury bądź uregulowania należności.

Ponadto, w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c, 3d - zgodnie z art. 12 ust. 3e ustawy - za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Wnioskodawca emituje i sprzedaje vouchery, które uprawniają nabywców do zamiany ich na usługi w obiektach hotelowo - gastronomicznych należących do Spółki.

Korzystając ze słownika języka polskiego sjp.pl voucher to:

  • dowód na piśmie,
  • dokument świadczący o zawarciu transakcji,
  • oświadczenie lub upoważnienie na piśmie,
  • certyfikat, list uwierzytelniający.

Zdaniem Spółki, voucher nie jest rzeczą ani prawem majątkowym, nie mieści się również w pojęciu ?usługa?. Jest to jedynie dokument, który poświadcza przysługujące jego posiadaczowi uprawnienia, np. do nabycia w oznaczonym terminie pewnego świadczenia (wykonania usługi). Przychód dla celów podatkowych nie jest rozpoznawalny w momencie sprzedaży vouchera głównie z uwagi, że nie jest to usługa, ale również z uwagi na fakt, że nie jest znana kwota przychodu. Przychód zatem powstaje w momencie wykonania usługi lub w dacie upływu terminu ważności vouchera (w przypadku gdy voucher nie został zrealizowany).

Podobne stanowisko w sprawie zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 15 lipca 2010 r. Znak: ITPB3/423-224/10/AW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74 poz. 397 ze zm., dalej ?ustawa o pdop?), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

O zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa osoby prawnej. Otrzymane świadczenie może być uznane za przychód, jeżeli ma ono charakter definitywny, ostateczny oraz pewny w tym znaczeniu, że podatnik uzyskuje swobodę dysponowania określonym świadczeniem lub środkami pieniężnymi.

Stosownie do treści art. 12 ust. 3 ustawy o pdop, za przychody związane z działalnością gospodarczą i działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Natomiast moment zaliczenia uzyskanych przysporzeń do przychodów określają przepisy art. 12 ust. 3a, ust. 3c, ust. 3d i ust. 3e ustawy o pdop.

Przepis art. 12 ust. 3a tejże ustawy stanowi, iż za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c - 3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

  1. wystawienia faktury albo
  2. uregulowania należności.

Przepis ten wprowadza ogólną zasadę decydującą o dacie powstania przychodu. Powstanie przychodu następuje w dniu zaistnienia ww. zdarzeń, a jeżeli wystąpią one po dniu wystawienia faktury, czy po dniu dokonania zapłaty należności, o momencie powstania przychodu decydują te dni, a nie fakt zaistnienia konkretnego zdarzenia.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4 ustawy o pdop, do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Mimo, iż art. 12 ust. 3a ustawy o pdop, wskazuje, że możliwa jest sytuacja, gdy przychód powstanie jeszcze przed wydaniem towaru, wykonaniem usługi, częściowym wykonaniem usługi lub zbyciem prawa majątkowego w związku z wcześniejszym otrzymaniem należności, to przepis art. 12 ust. 4 pkt 1 tej ustawy, wprowadza wyjątek i stanowi, że do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka chce sprzedawać swoim klientom vouchery o określonej wartości nominalnej wyrażonej w pieniądzu. Wydanie voucherów następować będzie w kwocie równej jego wartości nominalnej (wpłata = wartość vouchera). Klient nie ma prawa zamiany vouchera na równowartość gotówki, na którą opiewa voucher. Voucher uprawnia do jego zamiany na usługę wykonaną w obiektach hotelowych bądź gastronomicznych Wnioskodawcy.

Biorąc pod uwagę wyżej przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że wydanie (sprzedaż) vouchera bez wątpienia nie jest wydaniem towaru ani świadczeniem usługi. W opisanym zdarzeniu przyszłym otrzymaną zapłatę za wydanie vouchera należy traktować jako zaliczkę na poczet późniejszego wydania towaru (wykonania usługi). Tego rodzaju przysporzenie jest wyłączone z przychodów na podstawie cytowanego art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o pdop.

Natomiast w sytuacji, gdy w oznaczonym terminie klient nie zrealizuje uprawnień wynikających z vouchera Spółka ma obowiązek rozpoznania przychodu w wysokości kwoty niewykorzystanej przez klienta z upływem ostatniego dnia terminu ważności vouchera. Podstawę zaliczenia tej kwoty do przychodów stanowi art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o pdop.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w sprawie będącej przedmiotem pytań oznaczonych we wniosku Nr 2 i Nr 3 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika