Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwotę 80.000,00 zł?/pytanie oznaczone (...)

Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwotę 80.000,00 zł?/pytanie oznaczone we wniosku nr 1/

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2010r. (data wpływu do tut. BKIP 01 lipca 2010r.), uzupełnionym w dniu 29 września 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów w związku ze sprzedażą wierzytelności /część pytania oznaczonego we wniosku nr 1/ - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01 lipca 2010r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów w związku ze sprzedażą wierzytelności.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 09 września 2009r. znak: IBPBI/2/423-870/10/CzP, IBPBII/2/415-777/10/MM, IBPBII/1/436-156/10/MZ, IBPP2/443-557/10/ICz wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienie wniosku wpłynęło do tut. BKIP 29 września 2010r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W wyniku porozumienia zostanie zawarta umowa sprzedaży wierzytelności pomiędzy Panem S. - kupujący (równocześnie prowadzący działalność jako osoba fizyczna - kupuje jako osoba fizyczna a nie firma) a Spółką (Wnioskodawca) ? sprzedający.

Sprzedawca jest wierzycielem innej spółki prawa handlowego (Spółki E.) z tytułu dokonanej umowy przelewu wierzytelności (Spółka kupiła wcześniej dług Spółki E.). Spółka sprzeda ten dług Panu S. po cenie niższej niż wartość nominalna (przykładowe liczby: wartość nominalna wynosi 1.088.604,85 zł; cena za jaką Spółka kupiła ten dług wynosi 422.803,84 zł; cena za jaką Spółka planuje sprzedać ten dług panu Markowi S. wynosi 80.000,00 zł).

Pan S. jest wspólnikiem Spółki. Spółka ma wobec Pana S. zobowiązanie z tytułu dywidendy przykładowo w kwocie 150.000,00 zł. W wyniku zawartej umowy sprzedaży wierzytelności Pan S. miałby z kolei zapłacić dla Spółki kwotę 80.000,00 zł. Dokonana zostałaby kompensata wzajemnych rozrachunków, a więc zobowiązanie Spółki z tytułu dywidendy zostałoby skompensowane do kwoty 80.000,00 zł.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwotę 80.000,00 zł...

/część pytania oznaczonego we wniosku nr 1/

Zdaniem Spółki, może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na nabycie wierzytelności w kwocie 80.000,00 zł (kosztem bilansowym będzie natomiast kwota za jaką kupiła ten dług czyli przykładowa kwota 422.803,84 zł). W wyniku tej sprzedaży Spółka osiągnie stratę bilansową w wysokości 342.803,84 zł. Strata ta nie będzie kosztem podatkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm. ? dalej ?updop?), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania podmiotu. Przywołana regulacja wskazuje, iż definicja kosztów uzyskania przychodów ? dla celów podatku dochodowego ? składa się z dwóch podstawowych elementów, które łącznie tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną.

Pierwszy z tych elementów określić można mianem przesłanki pozytywnej, zakładającej spełnienie łączne dwóch warunków, tj.:

  • konieczność faktycznego ? co do zasady ? poniesienia wydatku,
  • poniesienie wydatku musi nastąpić w celu osiągnięcia przychodu, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.

Drugi z tych elementów określić można mianem przesłanki negatywnej, zgodnie z którą ponoszony wydatek nie został ujęty w zamkniętym katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, określonym w art. 16 ust. 1.

Biorąc pod uwagę powyższe kwota wydatkowana na nabycie wierzytelności obcej stanowi koszt uzyskania przychodu, w dacie uzyskania przychodu z jej sprzedaży.

Jednocześnie należy podkreślić, iż zgodnie z art. 16. ust. 1 pkt 39 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat z tytułu sprzedaży wierzytelności chyba, że wierzytelności te uprzednio na podstawie art. 12 ust. 3 zostały zarachowane jako przychód należny.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego, Spółka ma zamiar dokonać sprzedaży tzw. wierzytelności ?obcej?, zatem nie była ona wcześniej zaliczona przez Spółkę do przychodów należnych. Mając powyższe na uwadze, zaliczenie wydatków na nabycie przedmiotowej wierzytelności winno nastąpić z uwzględnieniem postanowień cytowanego art. 16 ust. 1 pkt 39 updop, tj. maksymalnie do wysokości odpowiadającej uzyskanemu przychodowi ze zbycia wierzytelności.

W świetle powyższego, stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Na marginesie zaznaczyć należy, iż procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanym we wniosku. Nie prowadzi natomiast postępowania dowodowego, a zatem arytmetyczne wyliczenia nie podlegają urzędowej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie uprzejmie informuję, iż w zakresie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych odnośnie ustalenia przychodów, podatku od towarów i usług, podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od czynności cywilnoprawnych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika