1. Czy wydatki poniesione przez Spółkę na zakup oprogramowania (wiedzy technologicznej), w przypadku (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2011r. (data wpływu do tut. Biura 21 listopada 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawidłowości kwalifikacji wydatków na zakup oprogramowania (wiedzy technologicznej) w świetle przepisów dot. tzw. ?nowych technologii? - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2011r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawidłowości kwalifikacji wydatków na zakup oprogramowania (wiedzy technologicznej) w świetle przepisów dot. tzw. ?nowych technologii?.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest przedsiębiorstwem inżynieryjno - budowlanym. Głównym przedmiotem działalności Spółki są kompleksowe, wielobranżowe usługi projektowe oraz generalne realizacje inwestycji i realizacje inwestycji w formule ?pod klucz? oraz wynajem powierzchni biurowych. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka poniosła wydatki na nabywanie nowych technologii, ujęte następnie w ewidencji wartości niematerialnych i prawnych Spółki. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka nabywała w przeszłości różnego rodzaju oprogramowanie, które dla celów CIT traktowane jest jako wartość niematerialna i prawna podlegająca amortyzacji. Co więcej, Spółka planuje nabywać tego typu oprogramowanie (wiedzę technologiczną) również w przyszłości.

Celem nabywania przez Spółkę przedmiotowej wiedzy technologicznej jest wytwarzanie udoskonalonych usług związanych z przygotowywaniem projektów i generalną realizacją inwestycji. W szczególności, dzięki nabytemu oprogramowaniu proces przygotowania dokumentacji projektowych zamawianych przez klientów ulegnie skróceniu, a zaawansowane funkcje nabytego oprogramowania pozwolą na:

1. usprawnienie koordynacji pracy pomiędzy konstruktorem, architektem i projektantem.
2. wykonywanie obliczeń i analiz nawet najbardziej skomplikowanych obiektów inżynierskich z uwzględnieniem najważniejszych aspektów procesu tworzenia dokumentacji takich jak: bezpieczeństwo, sprawność czy produktywność.
3. analizę kolizji i raportowania błędów, ułatwiających diagnozowanie i lokalizowanie wszelkich nieprawidłowości, które występują w projekcie.
4. wydajniejsze zarządzanie projektem, które zapewnia pełną współpracę międzybranżową w zakresie analizy i ponownego zastosowania danych projektowych, a także ich aktualizację do bieżących wersji.
5. efektywniejszą współpracę z inwestorem oraz podwykonawcami, wykorzystując najbardziej popularną na świecie platformę produktów firmy.
   
   

Spółka pragnie podkreślić, że nabywana wiedza technologiczna na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej stanowi ogólnie dostępne i standardowe oprogramowanie nabyte od dostawcy/sprzedawcy rozwiązań technologicznych, które cechuje się innowacyjnością oraz nowością. Nabywane oprogramowanie nie podlega istotnemu dostosowaniu do potrzeb Spółki, tj. nie są to rozwiązania dedykowane tylko dla Spółki (?szyte na miarę?). Oprogramowanie podlega jedynie instalacji oraz wdrożeniu w Spółce w celu zapewnienia jego sprawnego funkcjonowania. Analogiczne, innowacyjne oprogramowanie jest jednak dostępne także dla innych podmiotów.

Przedmiotowe oprogramowanie (wiedza technologiczna) cechuje się innowacyjnością oraz nowatorstwem w skali światowej. Co istotne, innowacyjność przedmiotowej, nabytej wiedzy technologicznej, w tym jej wpływ na wytwarzanie udoskonalonych usług związanych z przygotowywaniem projektów i generalną realizacją inwestycji przez Spółkę oraz stosowanie jej na świecie przez okres nie dłuższy niż 5 lat, mogą być potwierdzone przez opinię niezależnej jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615 ze zm.; dalej: ?ustawa o zasadach finansowania nauki?).

Należy podkreślić, iż nabycie przedmiotowego oprogramowania (wiedzy technologicznej) nastąpiło w drodze umowy o przeniesienie praw bądź w drodze umowy o korzystanie z tych praw.

Spółka w roku podatkowym nabycia oraz w roku poprzedzającym nabycie nowych technologii nie prowadziła działalności w specjalnej strefie ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Spółka nie zamierza również prowadzić działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia w przyszłości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wydatki poniesione przez Spółkę na zakup oprogramowania (wiedzy technologicznej), w przypadku opisanym w stanie faktycznym, stanowią wydatki na zakup nowych technologii w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o CIT, przy założeniu posiadania przez Spółkę potwierdzenia jego innowacyjności oraz stosowania go w świecie przez okres nie dłuższy niż 5 lat przez odpowiednią niezależną jednostkę naukową wskazaną w ustawie o zasadach finansowania nauki?
2. Jeśli odpowiedź na pytanie 1 jest pozytywna, to czy wydatki na zakup oprogramowania (wiedzy technologicznej) przy spełnieniu pozostałych warunków wskazanych w art. 18b ust. 2a -11 ustawy o CIT, mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania CIT zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy o CIT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione na zakup oprogramowania w przypadku opisanym w stanie faktycznym, stanowią wydatki na zakup nowych technologii w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o CIT, pod warunkiem posiadania przez Spółkę potwierdzenia ich innowacyjnego charakteru oraz stosowania ich w świecie przez okres nie dłuższy niż 5 lat przez odpowiednią niezależną jednostkę naukową wskazaną w ustawie o zasadach finansowania nauki. Wynika to z faktu, iż przedmiotowe oprogramowanie (wiedza technologiczna stanowiąca wartość niematerialną i prawną) przyczynia się do udoskonalenia usług oferowanych przez Spółkę, co może potwierdzić ww. opinia wydana przez właściwą jednostkę naukową. W konsekwencji, powyższe wydatki poniesione przez Spółkę na nabycie oprogramowania (wiedzy technologicznej) mogą zostać odliczone przez Spółkę od podstawy opodatkowania CIT zgodnie z art. 18b ust. 1 (pod warunkiem spełnienia wszystkich wymogów wskazanych w przepisach art. 18b ust. 2a -11 ustawy o CIT).

Zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy o CIT, od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o CIT, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii. W myśl art. 18b ust. 2 ustawy o CIT, za nowe technologie (w rozumieniu art. 18b ust. 1 ustawy o CIT), uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej, w rozumieniu ustawy o zasadach finansowania nauki.

Z powyższych przepisów wynika, iż dany wydatek może być traktowany jako wydatek na nowe technologie w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o CIT, jeśli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. nabywana wiedza technologiczna ma formę wartości niematerialnych i prawnych,
2. nabywana wiedza technologiczna ma charakter innowacyjny i umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług (wymagane jest potwierdzenie tego faktu przez odpowiednią jednostkę naukową),
3. nabywana wiedza technologiczna nie była stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnie 5 lat (wymagane jest potwierdzenie tego faktu przez odpowiednią jednostkę naukową).
   
   

Spółka podkreśla, iż dla potwierdzenia innowacyjności i wpływu tego typu wiedzy technologicznej na procesy gospodarcze w ramach Spółki wystarczająca jest opinia niezależnej jednostki naukowej, dlatego też, jeśli wpływ umożliwiający wytwarzanie nowych bądź udoskonalonych produktów oraz innowacyjność rozwiązania zostaną potwierdzone w opinii wydanej przez niezależną jednostkę naukową, o której mowa w ustawie o zasadach finansowania nauki, nie powinno budzić wątpliwości, iż kolejny z warunków uznania nabywanego oprogramowania za nową technologię, w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o CIT, zostaje spełniony.

Jak wskazano w stanie faktycznym, Spółka nabywała i planuje nabywać w przyszłości ogólnie dostępne i standardowe oprogramowanie nabyte od dostawcy/sprzedawcy rozwiązań technologicznych, które cechuje się innowacyjnością oraz nowością. Nabywane oprogramowanie nie podlega istotnemu dostosowaniu do potrzeb Spółki, tj. nie są to rozwiązania dedykowane tylko dla Spółki (?szyte na miarę?). Oprogramowanie podlega jednak instalacji oraz wdrożeniu w Spółce w celu zapewnienia jego sprawnego funkcjonowania. Analogiczne, innowacyjne oprogramowanie jest jednak dostępne również dla innych podmiotów.

Co istotne, tego typu oprogramowanie stanowi dla Spółki wartość niematerialną i prawną z perspektywy przepisów o CIT. Co więcej, przedmiotowe oprogramowanie cechuje się innowacyjnością i przyczynia się do wytwarzania nowych bądź udoskonalonych produktów/usług przez Spółkę. Dodatkowo, oprogramowanie cechuje się nowością (tj. nie było stosowane w skali światowej przez okres dłuższy niż 5 lat).

W ocenie Spółki, jeśli wpływ nabywanego oprogramowania umożliwiający wytwarzanie nowych bądź udoskonalonych produktów oraz fakt braku stosowania go w skali świata przez okres nie dłuższy niż 5 lat, zostaje potwierdzony w opinii wydanej przez niezależną jednostkę naukową, o której mowa w ustawie o zasadach finansowania nauki, to takie oprogramowanie (stanowiące wartość niematerialną i prawną dla Spółki), może zostać uznane za nową technologię w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o CIT.

Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, iż przedmiotowe, standardowe oprogramowanie nie jest narzędziem projektowanym i dedykowanym do wyłącznych potrzeb Spółki (tj. takie same oprogramowanie funkcjonować może u innych podmiotów na rynku). Jeśli bowiem stanowi ono innowacyjną i nową wiedzę technologiczną (co potwierdza opinia niezależnej jednostki naukowej), to nie ma przeszkód w uznaniu go za nową technologię dla celów CIT. Z przepisów ustawy o CIT nie wynika bowiem, aby warunkiem uznania danej wartości niematerialnej i prawnej za nową technologię było wykorzystywanie jej tylko i wyłącznie przez jednego podatnika (takie podejście byłoby nieracjonalne gospodarczo).

Stanowisko takie wynika również ze wskazanych poniżej indywidualnych interpretacji podatkowych:

• interpretacja z dnia 22 marca 2010r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (znak: IPPB5/423-13/10-2/AM),
• interpretacja z dnia 19 stycznia 2010r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (znak: IBPBI/2/423-1284/09/JD),
• interpretacja z dnia 23 lipca 2009r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (znak: ILPB3/423-328/09-4/HS),
• interpretacja z dnia 29 maja 2009r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (znak: ITPB3/423-166/09/DK),
• interpretacja z dnia 28 września 2010r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (znak: ILPB4/423-74/10-3/MC).
  
  

W żadnej z powyższych interpretacji nie stwierdzono, iż warunkiem uznania danego oprogramowania informatycznego (technologicznego) za nową technologię dla celów CIT jest wykorzystywanie go tylko i wyłącznie przez jednego podatnika, dlatego też, Spółka stoi na stanowisku, iż nabywane oprogramowanie może być uznane za nową technologię w rozumieniu ustawy o CIT, pod warunkiem posiadania odpowiedniej opinii wydanej przez niezależną jednostkę naukową potwierdzającą jego innowacyjność i wskazany okres stosowania w świecie.

Jak wskazano powyżej (w uzasadnieniu stanowiska do Pytania 1), oprogramowanie nabywane przez Spółkę, może być uznane za nową technologię w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o CIT (pod warunkiem posiadania odpowiedniej opinii wydanej przez niezależną jednostkę naukową potwierdzającą jego innowacyjność i okres stosowania). W konsekwencji, na podstawie art. 18b ust. 1 ustawy o CIT, Spółka może mieć prawo do odliczenia wydatków poniesionych na jego nabycie od podstawy opodatkowania CIT.

Szczegółowe dodatkowe warunki oraz zasady dokonywania odliczeń wydatków na nowe technologie od podstawy opodatkowania CIT zostały określone w art. 18b ust. 2a-11 ustawy o CIT. Zgodnie z nimi m.in. nabycie nowych technologii powinno nastąpić w drodze umowy o przeniesienie lub korzystanie z tych praw (art. 18b ust. 2a ustawy o CIT) zaś podatnik nie może prowadzić działalności w specjalnej strefie ekonomicznej na podstawie zezwolenia w bieżącym lub poprzedzającym roku podatkowym (art. 18b ust. 3 ustawy o CIT) - te wymienione przykładowe warunki są spełnione przez Spółkę i będą spełnione również w przyszłości.

W ocenie Spółki, przy założeniu, iż warunki korzystania z odliczenia na nabycie nowych technologii określone w art. 18b ust. 2a-11 ustawy o CIT są zachowane, Spółka ma prawo odliczyć wydatki na oprogramowanie przedstawione w stanie faktycznym, od podstawy opodatkowania CIT. Wynika to z faktu (co wskazano w uzasadnieniu do niniejszego wniosku), iż stanowią one wydatki na nowe technologie w rozumieniu ustawy o CIT, dlatego też, jeśli pozostałe warunki odliczenia zostają zachowane (określone w art. 18b ust. 2a-11 ustawy o CIT), brak jest podstaw do ograniczenia Spółce prawa dokonywania odliczeń takich wydatków od podstawy opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej: ?updop?), od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii.

Stosownie do art. 18b ust. 2, za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615).

Przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej, o której mowa w ust. 2, w drodze umowy o ich przeniesienie, oraz korzystanie z tych praw (art. 18b ust. 2a updop).

Prawo do odliczeń nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia (art. 18b ust. 3 updop).

Zgodnie natomiast z art. 18b ust. 4 updop, podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w ust. 4 w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji (art. 18b ust. 5 updop).

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w ust. 4 i 5. W sytuacji gdy podatnik osiąga za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu z pozarolniczej działalności podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (art. 18b ust. 6 updop). Co istotne, odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć 50% kwoty ustalonej zgodnie z ust. 4 i 5 (art. 18b ust. 7 updop).

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Spółka w drodze umowy o przeniesienie praw bądź w drodze umowy o korzystanie z tych praw nabyła oprogramowanie (wiedzę technologiczną), które dla celów podatku dochodowego od osób prawnych traktuje jako wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji.

Nadmienić zatem należy, że stosownie do brzmienia art. 16b ust. 1 pkt 5 updop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania licencje o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Oprogramowanie komputerowe stanowi jeden ze szczególnych rodzajów utworów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2006 r., Nr 90, poz. 631 ze zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 1 tej ustawy, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie (?). W sytuacji nabycia licencji do programów komputerowych przez jednostkę w celu wykorzystywania ich w działalności gospodarczej (a przewidywany okres ich ekonomicznej użyteczności jest dłuższy niż rok), ujmowane one powinny być więc w ewidencji bilansowej jako wartości niematerialne i prawne na podstawie art. 16b ust. 1 pkt 5 updop.

Odpowiednio natomiast do treści art. 16g ust. 1 pkt 1 updop, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia. Za cenę nabycia natomiast, zgodnie z art. 16g ust. 3 tejże ustawy uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Wdrożenie oprogramowania stanowi natomiast pewien proces, mający na celu jego zaadaptowanie na potrzeby jednostki. Będą to wszelkie działania polegające na instalacji oprogramowania oraz mające na celu dostosowanie oprogramowania do potrzeb podatnika, sprawdzenie poprawności działania systemu informatycznego u podatnika, czy też wprowadzenie ewentualnych poprawek przez firmę udzielającą licencji na użytkowanie systemu. Dopiero jego zakończenie spowoduje, iż podmiot uzyskuje możliwość użytkowania oprogramowania w bieżącej działalności. W konsekwencji, do wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej jaką jest licencja na program komputerowy zalicza się nie tylko kwotę należną sprzedającemu, ale także inne wydatki związane z zakupem, naliczone do dnia przekazania składnika majątku do używania.

Zatem, kwota należna sprzedającemu licencję, jak również wydatki związane z wdrożeniem nowej technologii są elementem wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej. Tak ustalona wartość początkowa będzie wielkością podlegającą odliczeniu od podstawy opodatkowania w roku podatkowym, w którym jednostka wprowadzi wartość niematerialną i prawną do ewidencji.

Reasumując, odliczenie wskazane w art. 18b updop stanowi formę zachęty podatkowej i ma na celu zwiększenie ilości przedsiębiorstw wykorzystujących nowoczesne rozwiązania technologiczne, a co za tym idzie ? zwiększenie innowacyjności całej gospodarki ? przy jednoczesnym wzroście nakładów ponoszonych przez przedsiębiorstwa na badania, których efektem są nowe technologie.

Odliczeniu od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18, czyli po uwzględnieniu odliczeń przewidzianych w tym przepisie, podlegają wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii. Za nowe technologie, o których mowa w komentowanym przepisie uważa się natomiast wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych ? szczególnie wyniki badań i prac rozwojowych ? nabyte przez podatnika. Ponadto nabyta wiedza technologiczna powinna umożliwiać wytwarzanie nowych lub udoskonalonych produktów lub usług, a jej stosowanie na świecie musi być krótsze niż pięć lat. Okres stosowania ? a nie istnienia ? takiej wiedzy musi również potwierdzić opinia sporządzona przez niezależną jednostkę naukową.

Zaznaczyć należy również, że przepis art. 2 pkt 9 ustawy o zasadach finansowania nauki określa, iż jednostkami naukowymi są jednostki prowadzące w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe:

1. podstawowe jednostki organizacyjne uczelni w rozumieniu statutów tych uczelni,
2. jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. Nr 96, poz. 619),
3. instytuty badawcze,
4. międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych przepisów, działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
5. Polską Akademię Umiejętności,
6. inne jednostki organizacyjne, niewymienione w lit. a-e, posiadające osobowość prawną i siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym przedsiębiorców posiadających status centrum badawczo-rozwojowego, nadawany na podstawie ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. Nr 116, poz. 730 oraz z 2010 r. Nr 75, poz. 473).
   
   

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka poniosła wydatki na nabycie nowych technologii w postaci oprogramowania, ujętego następnie w ewidencji wartości niematerialnych i prawnych. Oprogramowanie to umożliwi Spółce:

1. usprawnienie koordynacji pracy pomiędzy konstruktorem, architektem i projektantem.
2. wykonywanie obliczeń i analiz nawet najbardziej skomplikowanych obiektów inżynierskich z uwzględnieniem najważniejszych aspektów procesu tworzenia dokumentacji takich jak: bezpieczeństwo, sprawność czy produktywność.
3. analizę kolizji i raportowania błędów, ułatwiających diagnozowanie i lokalizowanie wszelkich nieprawidłowości, które występują w projekcie.
4. wydajniejsze zarządzanie projektem, które zapewnia pełną współpracę międzybranżową w zakresie analizy i ponownego zastosowania danych projektowych, a także ich aktualizację do bieżących wersji.
5. efektywniejszą współpracę z inwestorem oraz podwykonawcami, wykorzystując najbardziej popularną na świecie platformę produktów firmy.
   
   

Spełniona zatem zostanie przesłanka umożliwienia wytwarzania nowych lub udoskonalania wyrobów lub usług. Nabyta przez Spółkę wiedza technologiczna nie jest również stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnie 5 lat, co może zostać potwierdzone przez opinię niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615).

W konsekwencji, biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku okoliczności, stwierdzić należy, iż poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na nabycie oprogramowania, kwalifikują się jako wydatki na nabycie nowej technologii w rozumieniu art. 18b updop.

Spełniając zatem kumulatywnie warunki określone w art. 18b updop, Spółka będzie miała prawo do zastosowania odliczenia od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, wydatków na nabycie nowych technologii.

Należy również zwrócić uwagę na art. 18b ust. 11 updop, który pozwala, w przypadku nabycia nowej technologii, na odstąpienie od zasady wynikającej z art. 16 ust. 1 pkt 48 updop. Oznacza to, że z tytułu tych samych wydatków na nabycie nowej technologii podatnik może korzystać zarówno z prawa do odliczenia, jak i zaliczyć w koszty uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od tej technologii obliczane od pełnej kwoty poniesionych na ten cel wydatków.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.