czy wydatki ponoszone w związku z organizacją spotkań z kontrahentami, w tym wydatki na nabycie drobnego (...)

czy wydatki ponoszone w związku z organizacją spotkań z kontrahentami, w tym wydatki na nabycie drobnego poczęstunku, napojów, zapłata za posiłek w restauracji, wydatki związane z pobytem zagranicznych kontrahentów (przejazd z lotniska i na lotnisko, pobyt w hotelu) stanowią koszty uzyskania przychodów dla Spółki?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 03 listopada 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 16 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

  • wydatków związanych z organizacją spotkań biznesowych z kontrahentami, w tym na nabycie drobnego poczęstunku, napojów (w siedzibie firmy) ? jest prawidłowe,
  • wydatków związanych z organizacją spotkań biznesowych z kontrahentami (poza siedzibą firmy) ? jest nieprawidłowe,
  • wydatków związanych z pobytem zagranicznych kontrahentów, w tym dotyczących przejazdu z lotniska i na lotnisko, pobytu w hotelu ? jest nieprawidłowe,
  • wydatków związanych z pobytem zagranicznych kontrahentów, dotyczących usługi tłumacza ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2009 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

  • wydatków związanych z organizacją spotkań z kontrahentami, w tym na nabycie drobnego poczęstunku, napojów (w siedzibie firmy),
  • wydatków związanych z organizacją spotkań biznesowych z kontrahentami (poza siedzibą firmy),
  • wydatków związanych z pobytem zagranicznych kontrahentów, w tym dotyczących przejazdu z lotniska i na lotnisko, pobytu w hotelu,
  • wydatków związanych z pobytem zagranicznych kontrahentów, dotyczących usługi tłumacza.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka zajmuje się produkcją i sprzedażą urządzeń (...) zarówno na rynku krajowym, unijnym jak i eksportem. W związku z tym organizuje okazjonalnie spotkania z kontrahentami krajowymi jak i zagranicznymi. W czasie tych spotkań omawiane są różnego rodzaju sprawy związane z zawieraniem umów i wieloetapowych kontraktów. Przykładowo Spółka ustala warunki sprzedaży towarów, przedstawia aktualną ofertę handlową, negocjuje postanowienia umów zawieranych z kontrahentami itp. Jeśli spotkania odbywają się w biurze Spółki, Spółka w czasie spotkań zapewnia herbatę, kawę, cukier, śmietankę do kawy, drobne słodycze, czasami drobny poczęstunek, zwłaszcza jeśli spotkanie się przedłuża. Występują także przypadki, gdy kierownictwo i pracownicy działu sprzedaży, wyjeżdżają na spotkania z kontrahentem lub przedstawicielem kontrahenta w miejsce poza biurem Spółki, np. do restauracji. W takim wypadku Wnioskodawca ponosi koszt posiłku (np. lunchu, obiadu, czy kolacji).

Zdarzają się także przypadki, gdy Spółka zaprasza przedstawicieli krajowych i zagranicznych odbiorców do firmy celem uzgodnienia w siedzibie firmy szczegółów kontraktów z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb odnośnie urządzeń (...). Jest to niezbędne ze względu na obecność w firmie specjalistów, np. działu konstrukcyjnego, jakości. Kontrakty na dostawę urządzeń wymagają opiniowania specjalistów.

Z tego powodu Spółka ponosi wydatki związane z pobytem przedstawicieli zagranicznych kontrahentów w kraju, m.in. przejazd z lotniska i na lotnisko, pobyt w hotelu, usługi tłumacza. Spółka zazwyczaj umawia się w restauracji i zamawia posiłki z menu.

Spotkanie takie nie ma charakteru wytwornej i okazałej kolacji (obiadu lub lunchu), czy specjalnie zorganizowanej imprezy. Podczas spotkania omawia się bieżące sprawy biznesowe. Poczęstunek klientów zarówno w siedzibie firmy jak i poza jest zachowaniem zwyczajowym i nie ma charakteru okazałości ani wytworności. Wszystkie wydatki dotyczące spotkań z kontrahentami są dokumentowane rachunkami lub fakturami VAT wystawionymi na Spółkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki ponoszone w związku z organizacją spotkań z kontrahentami, w tym wydatki na nabycie drobnego poczęstunku, napojów, zapłata za posiłek w restauracji, wydatki związane z pobytem zagranicznych kontrahentów (przejazd z lotniska i na lotnisko, pobyt w hotelu) stanowią koszty uzyskania przychodów dla Spółki...

Zdaniem Wnioskodawcy, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z organizacją spotkań z kontrahentami.

Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W art. 16 ust. 1 pkt 28 Ustawy CIT z kosztów uzyskania przychodów ustawodawca wyłączył wydatki na reprezentację, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa CIT nie definiuje pojęcia reprezentacji podobnie jak i inne ustawy podatkowe. Reprezentacja, zgodnie z definicją słownikową (?Słownik języka polskiego? pod redakcją M. Szymczaka, Wydawnictwo PWN, Warszawa 1992), oznacza okazałość, wystawność, wytworność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną.

Spółka uważa, że ponoszone przez nią wydatki nie mają charakteru reprezentacyjnego. Zaproponowanie kontrahentom kawy lub herbaty, poczęstowanie drobnymi słodyczami, czy też zaproszenie na obiad w restauracji, zapewnienie tłumacza, przejazdu z lotniska i na lotnisko dla zagranicznego kontrahenta, opłacenie pobytu w hotelu w części dotyczącej noclegu nie jest działaniem o charakterze nadzwyczajnym. Jest to praktyka powszechnie spotykana.

Spotkania takie nie mają na celu zaimponowania kontrahentowi wystawnością, czy wytwornością, gdyż trudno zaimponować kontrahentowi wystawnością czy zasobnością płacąc za kawę i ciastko, czy za ?zwykły' obiad.

W trakcie spotkań omawiane są sprawy biznesowe, związane z działalnością Spółki i omawianiem szczegółów kontraktów. Ponadto zasady dobrego obyczaju nakazują zaproszonemu przedstawicielowi zagranicznego odbiorcy zapewnienie dojazdu do siedziby firmy lub na miejsce spotkania i zapewnienie mu pobytu w kraju (usługa noclegowa). Zwyczajowo strona zapraszająca ponosi koszt takiego spotkania.

Wnioskodawca uznaje, że wydatki na organizację spotkań i przyjęcie kontrahentów, zarówno krajowych jak i zagranicznych, stanowią koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 Ustawy CIT.

Zdaniem Spółki, podobne stanowisko przedstawiają interpretacje organów podatkowych:

  • Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w interpretacji indywidualnej z dnia 15 lipca 2008 r., (sygn. IBPB1/415-313/08/MW (KAN-3829/04/08),
  • Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w interpretacji indywidualnej z dnia 30 października 2008r. (sygn. IBPB3/423-1220/08-2/MW).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje:

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania podmiotu.

Nie każdy koszt poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Takimi kosztami bowiem nie mogą być wydatki enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje terminu ?reprezentacja?, dlatego też należy posłużyć się wykładnią językową.

Przez reprezentację rozumie się ?okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną? - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007).

Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, należy uznać, że reprezentacja to każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika ułatwiającego zawarcie umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego stwierdzić należy, że wydatki poniesione na nabycie drobnego poczęstunku, napojów, serwowanych w siedzibie Spółki w związku z organizacją spotkań z kontrahentami ? jeśli nie noszą znamion wystawności ? mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Zgoła inny charakter mają natomiast wydatki, obejmujące zakup usług gastronomicznych, serwowanych w restauracji w czasie spotkań biznesowych z kontrahentami, czy też usług związanych z pobytem zagranicznych kontrahentów w Polsce (usługi przejazdu z lotniska i na lotnisko, usługi hotelowe).

Wydatki te, w ocenie organu podatkowego, mają charakter typowo reprezentacyjny i jako takie nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów, w związku z ustawowym ich wyłączeniem na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ich charakter świadczy o kreowaniu pozytywnego wizerunku firmy, czyli kształtowaniu lepszego postrzegania Spółki na zewnątrz.

Charakteru reprezentacji nie mają natomiast wydatki związane z usługą tłumacza. Ich celem nie jest bowiem kreowanie wizerunku firmy czy przedstawienie zasobności Spółki, lecz umożliwienie komunikowania się z kontrahentem, czy też potencjalnym klientem. Zatem wydatki te mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

  • wydatków związanych z organizacją spotkań biznesowych z kontrahentami, na nabycie drobnego poczęstunku, napojów (w siedzibie firmy) ? stanowisko Spółki jest prawidłowe,
  • wydatków związanych z organizacją spotkań biznesowych z kontrahentami (poza siedzibą firmy) ? stanowisko Spółki jest nieprawidłowe,
  • wydatków związanych z pobytem zagranicznych kontrahentów, w tym dotyczących przejazdu z lotniska i na lotnisko, pobytu w hotelu ? stanowisko Spółki jest nieprawidłowe,
  • wydatków związanych z pobytem zagranicznych kontrahentów, dotyczących usługi tłumacza ? stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powoływanych we wniosku interpretacji organów podatkowych stwierdzić należy, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika