Jakie stawki amortyzacji zastosować do środków trwałych wymienionych w stanie faktycznym?Czy należy (...)

Jakie stawki amortyzacji zastosować do środków trwałych wymienionych w stanie faktycznym?
Czy należy zwiększyć wartość samochodu o wartość obydwu zakupionych przyczep?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 października 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 14 października 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji zakupionych przyczep jako samodzielnych środków trwałych ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2010 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji zakupionych przyczep jako samodzielnych środków trwałych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w miesiącu sierpniu 2010 zakupił dwie przyczepy jednoosiowe do samochodu. Pierwsza przyczepa Typ P075 o wartości 6.270,80 zakupiona została do celów marketingowych. Zamontowany na niej bilbord reklamowy, będący nośnikiem informacji o działalności Wnioskodawcy, spełnia swoją funkcję niezależnie od tego czy przyczepa przemieszcza się, czy też stoi samodzielnie w jednym określonym miejscu.

Druga przyczepa - to przyczepa ciężarowa rok produkcji 2010 w cenie 5.850,00 zakupiona została do celów transportowych. Samodzielne funkcjonowanie nie jest jej przeznaczeniem. Wnioskodawca podkreślił, że jest w posiadaniu samochodu osobowego marki Renault Kangoo, będącego środkiem trwałym w całości zamortyzowanym, z którym obie przyczepy mogą współpracować.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Jakie stawki amortyzacji zastosować do środków trwałych wymienionych w stanie faktycznym...

Czy należy zwiększyć wartość samochodu o wartość obydwu zakupionych przyczep...

Zdaniem Wnioskodawcy, przyczepa transportowa stanowiąca jego własność, której okres używania jest dłuższy niż rok, wykorzystywana na potrzeby związane z prowadzoną działalnością Statutową nie stanowi środka trwałego mogącego występować samodzielnie.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyta lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

  • budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
  • maszyny, urządzenia i środki transportu,
  • inne przedmioty

-o przewidywalnym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą (?), zwane środkami trwałymi.

Biorąc pod uwagę powyższy przepis, stwierdzić należy, iż kwestią pierwotną dla uznania, czy w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, Wnioskodawca może dokonywać kwalifikacji zakupionych przyczep jako samodzielnych środków trwałych, jest rozstrzygnięcie czy Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą.

Z wyżej wymienionego przepisu wynika bowiem, że składniki majątkowe mogą być uznane za środki trwałe wtedy, gdy spełniony jest m.in. warunek ich wykorzystywania w prowadzonej działalności gospodarczej.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji działalności gospodarczej. Wobec braku definicji w tej ustawie, pojęcie to, zgodnie z regułami wykładni systemowej zewnętrznej, należy rozumieć w takim znaczeniu, jaki nadała mu Ordynacja podatkowa, która w art. 3 ust. 9 stanowi, że przez działalność gospodarczą rozumie się każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność - do przedsiębiorców.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że składniki majątku zakupione zostały przez Wnioskodawcę do celów marketingowych, zaś w przedstawionym stanowisku wskazano, iż składniki te wykorzystywane są na potrzeby prowadzonej działalności statutowej.

Z art. 4 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach (Dz. U. Nr 85, poz. 539 ze zm.), wynika, że do podstawowych zadań bibliotek należy:

  1. gromadzenie, opracowywanie, przechowywanie i ochrona materiałów bibliotecznych,
  2. obsługa użytkowników, przede wszystkim udostępnianie zbiorów oraz prowadzenie działalności informacyjnej, zwłaszcza informowanie o zbiorach własnych, innych bibliotek, muzeów i ośrodków informacji naukowej, a także współdziałanie z archiwami w tym zakresie.

Do zadań bibliotek może ponadto należeć prowadzenie działalności bibliograficznej, dokumentacyjnej, naukowo-badawczej, wydawniczej, edukacyjnej, popularyzatorskiej i instrukcyjno-metodycznej.

Jak wynika z powyższych unormowań działalność statutowa Wnioskodawcy nie obejmuje prowadzenia działalności gospodarczej, a jeżeli tak, to wykorzystywane w prowadzeniu działalności statutowej składniki majątkowe nie mogą być uznane za środki trwałe, od których dokonywana jest amortyzacja.

Bezzasadne jest zatem kwalifikowanie przedmiotowych składników majątkowych do określonej grupy, podgrupy, rodzaju i stawki amortyzacyjnej.

Koszt związany z zakupem składników majątkowych, których dotyczy wniosek, powinien zostać ujęty w kosztach uzyskania przychodu na podstawie przepisu art. 15 ust. 1 w związku z art. 4d i 4e updop, tj. w dniu poniesienia kosztu za który uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych.

Stanowisko wnioskodawcy jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W związku ze stwierdzeniem, w niniejszej interpretacji, że składniki majątkowe których dotyczy wniosek nie mogą być uznane za środki trwałe, bezzasadne okazało się udzielenie odpowiedzi w zakresie stawki wg jakiej przedmiotowe składniki majątkowe winny być amortyzowane.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. St. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika