Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), po ponownym rozpatrzeniu, w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 01 lipca 2009r. Sygn. akt I SA/Kr 618/09, wniosku z dnia 07 października 2008r. (data wpływu do tut. Biura 13 października 2008r.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione w ww. wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z emisją akcji (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2008r. wpłynął do tut. Biura wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z emisją akcji.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego z dnia 30 grudnia 2008r. Znak: IBPB3/423-912/08/MS, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Pismem z dnia 16 stycznia 2009r. wniesiono wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, na które udzielono odpowiedzi pismem z dnia 11 lutego 2009r. Znak:IBPBI/2/423W-9/08/MS odmawiając zmiany ww. interpretacji. Odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa została skutecznie doręczona w dniu 13 lutego 2009r.

Pismem z dnia 12 marca 2009r. wniesiono skargę na ww. interpretację indywidualną. Pismem z dnia 14 kwietnia 2009r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, udzielił odpowiedzi na skargę przesyłając ją, wraz z aktami sprawy, do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.

W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 01 lipca 2009r. Sygn. akt I SA/Kr 618/09 uchylił zaskarżoną interpretację. Prawomocny wyrok wpłynął do tut. Biura w dniu 03 grudnia 2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Spółka zajmuje się wynajmem krótko i długoterminowym samochodów. Spółka planuje wejście na Giełdę Papierów Wartościowych. W ten sposób chce pozyskać dodatkowy kapitał na prowadzenie i rozszerzenie działalności gospodarczej. Za uzyskane środki pieniężne z emisji akcji Spółka zamierza kupić nowe samochody przeznaczone do wynajmu, co spowoduje znaczne zwiększenie przychodów opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób prawnych. W związku z powyższym Spółka ponosi i będzie ponosić koszty związane z organizacją i przeprowadzeniem procesu publicznej emisji akcji (tj. koszty związane z usługami firmy doradczej, usługi prawnicze, audytu podatkowo rachunkowego, biura maklerskiego, ogłoszeń, reklamy, itp.).

W związku z powyższym zadano m.in. następująca pytanie:

Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych wydatki związane z emisją akcji (tj. koszty związane z usługami firmy doradczej, usługi prawnicze, audytu podatkowo rachunkowego, biura maklerskiego, ogłoszeń, reklamy, itp.) - zgodnie z art. 15 ust. 1... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty uzyskania przychodów obejmują również wydatki związane z emisją akcji. Zgodnie z przepisami art. 15 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. nr 54 poz. 654, ze zm.) - kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z literalnego brzmienia tego przepisu wynika, że aby dany wydatek mógł być zaliczony do kosztów w podatku dochodowym, muszą być spełnione warunki określone w tym przepisie, to jest:

1. wydatek musi być poniesiony na jeden z trzech celów wymienionych w tym przepisie:
   - w celu osiągnięcia przychodów, albo
   - w celu zachowania źródła przychodów, albo
   - w celu zabezpieczenia źródła przychodów,
   
2. wydatek ten nie jest wymieniony w art. 16 ust. 1 jako wydatek nie stanowiący kosztów uzyskania przychodów.
   
   

Zmieniony od 1 stycznia 2007r. przepis art. 15 ust. 1 poszerzył katalog kosztów podatkowych o dodatkowe wydatki, mające na celu zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów - nie definiując jednocześnie rodzaju czy charakteru tych wydatków. W ocenie Spółki przy emisji akcji powstają dwie odrębne grupy kosztów, to jest:

• wydatki związane z emisją akcji, powstające w spółce emitującej akcje,
• wydatki na nabycie akcji, poniesione przez nabywcę tych akcji.
  
  

Nie ulega wątpliwości, że w art. 16 ust. 1 jako koszty 'nieuzasadnione' nie są wymienione wydatki na emisje akcji poniesione przez spółkę emitującą.

Ponadto z art. 7 ust. 3 wynika, że przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku oraz kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 4 do przychodów nie zalicza się kwot otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego.

Oceniając łącznie przepisy art. 7 ust. 3 i art. 12 ust. 4 pkt 4 i skutki z nich wynikające należy stwierdzić, że wyłączają one z rachunku podatkowego:

• przychody z tytułu sprzedaży akcji oraz
• koszty związane z tą sprzedażą.
  
  

Tymczasem wydatki na emisję akcji nie są związane z osiągnięciem przychodu lecz z powiększeniem kapitału, to jest mające na celu zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów.

Reasumując, zdaniem Spółki wydatki poniesione na podwyższenie kapitału zakładowego, w tym poprzez emisję akcji stanowią koszty uzyskania przychodów.

W uchwale 7 sędziów NSA z dnia 18 czerwca 2007r. sygn. akt II FPS 8/2006 stwierdzono między innymi:

cyt. ?(...) Warunkiem zakwalifikowania pewnych wydatków jako tak pojmowanego kosztu jest ich celowe ponoszenie przez podatnika dla osiągnięcia przychodów. Ustawodawca nieprzypadkowo posłużył się pojęciem 'przychodów' a nie 'przychodu'. Liczba mnoga, w której użyto tego słowa, wskazuje, że aby jakiś wydatek uznać za koszt w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, nie trzeba wykazywać zależności miedzy nim, a powstaniem lub powiększeniem konkretnego, poddającego się kwantyfikacji (mierzalnego) przychodu. W myśl dominującego w orzecznictwie sądowym poglądu, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zmierzającą do stworzenia, zabezpieczenia i zachowania źródła przychodów - tak orzeczono np. w wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 marca 1998 r. sygn. akt SA/Lu 230/97 (niepublikowany) i z dnia 12 września 1999r. sygn. akt i SA/Wr 482/97 (niepublikowany).

W literaturze podnosi się zarazem, że ponoszenie określonych wydatków w celu osiągnięcia przychodów nie przesądza automatycznie o wystąpieniu w każdej sytuacji związanego z nimi, ujmowanego w sposób konkretny, przychodu. Może się bowiem zdarzyć, że mimo uzasadnionych ekonomicznie, uwzględniających zasady logiki, działań nie dojdzie do powstania lub zwiększenia przychodu (B. Dauter Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz 2004, Wrocław 2004, s. 297).

Istotne jest natomiast to, że kosztami będą wydatki poniesione z zamiarem zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów tak, aby przynosiło ono przychody także w przyszłości.(...)'.

Takie stanowisko znajduje pełne uzasadnienie także w linii orzecznictwa z 2008r., prezentowanej przez WSA i NSA, a jako przykładowe można przywołać najnowsze wyroki:

• z dnia 31 lipca 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 782/08,
• z dnia 09 lipca 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 545/08,
• z dnia 10 czerwca 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 544/08,
• z dnia 27 maja 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 405/08,
• z dnia 06 maja 2008 r. sygn. akt I SA/Po 257/08,
• z dnia 01 kwietnia 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 115/08,
• z dnia 01 kwietnia 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 44/08,
• z dnia 26 marca 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 2218/07,
• z dnia 20 marca 2008 r. sygn. akt II FSK 66/07.
  
  

Spółka przywołała również przepisy art. 14a Ordynacji podatkowej zgodnie, z którymi Minister właściwy do spraw finansów publicznych dąży do zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej, dokonując w szczególności jego interpretacji, przy uwzględnieniu orzecznictwa sądów oraz Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

W indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 30 grudnia 2008r. Znak: IBPB3/423-912/08/MS Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Wnioskodawca zaskarżył, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, ww. interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach prawomocnym wyrokiem z dnia 01 lipca 2009r. Sygn. akt I SA/Kr 618/09 uchylił ww. interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 2008r. Znak: IBPB3/423-912/08/MS.

W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał m.in., iż z akt sprawy wynika, że uzasadnienia stanowiska Ministra Finansów w przedmiocie objętym interpretacją i odpowiedzią na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa (w części odpowiadającej na zarzuty strony skarżącej) były identyczne. Dopiero w odpowiedzi na skargę organ, podtrzymując co do zasady swoje stanowisko w sprawie, zmodyfikował uzasadnienie odnosząc się również do argumentów strony skarżącej dotyczących celu zwiększenia kapitału akcyjnego, a co za tym idzie do argumentów strony skarżącej dotyczących celu ponoszenia wydatków na zwiększenie tegoż kapitału.

W ocenie Sądu taki sposób prowadzenia postępowania w przedmiocie interpretacji indywidualnej naruszył przepisy postępowania określone w art. 14c § 2 oraz art. 121 § 1 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137 poz. 926 ze zm.) w stopniu, który miał wpływ na wynik sprawy.

Mając powyższe na względzie Sąd uchylił zaskarżoną indywidualną interpretację wskazując na konieczność dokonania analizy ponoszonych wydatków pod kątem przesłanek wskazanych w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oraz treść art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), który stanowi, iż ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, rozpatrując ponownie wniosek z dnia z dnia 07 października 2008r. stwierdza, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 431 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000r. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) podwyższenie kapitału zakładowego spółek akcyjnych wymaga zmiany statutu i następuje w drodze emisji nowych akcji lub podwyższenia wartości nominalnej dotychczasowych akcji. Oznacza to, iż wszelkie koszty ponoszone przez spółkę akcyjną przy jej założeniu lub rozszerzeniu pozostają w bezpośrednim związku z podwyższeniem kapitału zakładowego.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm., zwanej dalej ?updop?), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop. Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 updop), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Wprawdzie wskazane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wydatki nie zostały wymienione w tzw. negatywnym katalogu kosztów ujętym w art. 16 ust. 1 updop, jednak w tej sprawie istotny jest cel ich poniesienia.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 updop przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Jednak z treści art. 12 ust. 4 pkt 4 updop wynika, iż do przychodów nie zalicza się m.in. przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego. W świetle powołanego przepisu stwierdzić należy, iż przychody skutkujące podwyższeniem kapitału zakładowego, nie stanowią przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wymienione we wniosku o interpretację wydatki mają bez wątpienia bezpośredni związek z podwyższeniem kapitału zakładowego, były niezbędne do jego podwyższenia i zostały poniesione w tym właśnie widocznym w momencie ich ponoszenia celu. Tak też określa je Wnioskodawca, przypisując im równocześnie pośredni związek z przychodami z działalności gospodarczej, które dopiero zostaną osiągnięte jako skutek tej działalności. Może się tak zdarzyć, iż w określonej perspektywie czasu podwyższenie kapitału zakładowego i związane z tym rozszerzenie działalności Spółki będzie generowało zwiększone przychody, ale będą to już przychody z bieżącej działalności gospodarczej. Przychód z tej działalności jest przychodem odrębnym od przychodu otrzymanego na podwyższenie kapitału zakładowego. Z osiągnięciem tego przychodu będą się wiązały odrębne wydatki stanowiące koszty jego uzyskania.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne, do przedstawionego przez Spółkę we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego należy więc stwierdzić, że skoro opisane przez jednostkę wydatki pozostają w bezpośrednim związku z podwyższeniem jej kapitału zakładowego, a więc są związane z przysporzeniem nie stanowiącym przychodu podatkowego, to nie mogą stanowić podatkowych kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 updop.

Należy w tym miejscu wskazać również na treść art. 15 ust. 2 updop, który stanowi, iż jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Zasadę, o której mowa w ust. 2, stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio (art. 15 ust. 2a updop).

W przepisie tym ustawodawca statuuje zasadę, iż jeżeli dany wydatek jest związany zarówno z przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym jak nie podlegającym opodatkowaniu (m.in. na skutek nieuznania go za przychód dla celów podatkowych) konieczne jest proporcjonalne przypisanie kosztów do ww. przychodów. Tym bardziej zatem jeżeli wydatek (koszt) jest związany wyłącznie z przychodem nie stanowiącym przychodu podatkowego nie może on być rozpatrywany jako koszt uzyskania przychodów dla celów podatkowych (w rozumieniu art. 15 ust. 1 updop).

Przychodu otrzymanego na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego nie zalicza się do przychodów, gdyż jego celem jest zapewnienie zgromadzenia środków niezbędnych dla funkcjonowania podatnika, zatem nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z powiększeniem kapitału zakładowego.

Z przepisu art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 updop wynika, iż przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:

• przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku (pkt 1),
• kosztów uzyskania przychodów, o których mowa m. in. w pkt 1 (art. 7 ust. 3 pkt 3 updop).
  
  

Powyższa regulacja prawna stanowi wprost, iż przy ustalaniu dochodu podlegającego opodatkowaniu, nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są wolne od podatku oraz kosztów uzyskania przychodów związanych z tymi przychodami. Ustawodawca w powyższym przepisie posługuje się sformułowaniem ?dochodu ze źródeł nie podlegających opodatkowaniu?. Zdaniem tut. Organu, sformułowanie ?dochód ze źródeł nie podlegających opodatkowaniu? może obejmować zarówno przychód ze źródła o którym mowa w art. 2 updop czyli taki, do którego nie stosuje się przepisów updop jak i przychód o którym mowa w art. 12 ust. 4 pkt 4 updop, czyli przysporzenie które nie stanowi przychodu podatkowego. Przychód otrzymany na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, o którym stanowi art. 12 ust. 4 pkt 4 updop, nie będący przychodem podatkowym mieści się bowiem w kategorii przychodów ze źródeł przychodów, ?jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym?. Przychód, który z woli ustawodawcy nie jest przychodem podatkowym spełnia kryterium niepodlegania opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Skoro zatem przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, to automatycznie w rachunku podatkowym nie uwzględnia się kosztów uzyskania tych przychodów.

Zaliczenie przez Wnioskodawcę przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów spowodowałoby zachwianie tej równowagi.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem nieprawidłowe.

Odnosząc się do powoływanych przez Spółkę we wniosku orzeczeń sądowych organ podatkowy podkreśla, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach w odzwierciedleniu do konkretnego stanu faktycznego i nie mają charakteru wiążącej wykładni prawa podatkowego. W tym miejscu należy zaznaczyć, iż w ostatnich latach zostały wydane orzeczenia zarówno zgodne ze stanowiskiem jak i przeciwne do stanowiska Wnioskodawcy (por.: wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 sierpnia 2007r. sygn. akt III SA/Wa 3917/06, wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 sierpnia 2008r. sygn. akt III SA/Wa 501/08, wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 maja 2008r. sygn. akt III SA/Wa 405/08, wyrok NSA z dnia 26 lutego 2009r. sygn. akt II FSK 1753/07, wyrok NSA z dnia 15 grudnia 2009r. sygn. akt II FSK 1207/08).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego ? stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.