Jak należy określić dochód do opodatkowania w przypadku sprzedaży poszczególnych Nieruchomości (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23 grudnia 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 31 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia dochodu do opodatkowania w przypadku sprzedaży nieruchomości przez spółkę komandytową, w szczególności ustalenia kosztu uzyskania przychodu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia dochodu do opodatkowania w przypadku sprzedaży nieruchomości przez spółkę komandytową, w szczególności ustalenia kosztu uzyskania przychodu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest właścicielem kilku nieruchomości, przy czym nie jest wykluczony zakup kolejnych nieruchomości. Posiadane nieruchomości wykorzystywane są w prowadzonej działalności gospodarczej, częściowo mają też charakter inwestycyjny.

Chcąc zachować przejrzysty charakter realizacji konkretnych projektów jak również posiadanego stanu majątkowego dla poszczególnych nieruchomości (w tym realizacji określonych wskaźników finansowych dla poszczególnych nieruchomości), Spółka planuje wyodrębnić poszczególne nieruchomości do odrębnych podmiotów. Nieruchomości zostaną wniesione do podmiotów będących spółkami osobowymi.

Co do zasady każda z nieruchomości zostanie przeniesiona do odrębnego podmiotu, choć Spółka rozważa także ewentualne wniesienie do jednego podmiotu nieruchomości wykorzystywanych w działalności bieżącej, do innych zaś nieruchomości o charakterze inwestycyjnym. Tym samym stworzona zostanie przejrzysta struktura własnościowa dla poszczególnych nieruchomości, która ułatwi kontrolowanie poszczególnych aktywów/inwestycji, a w konsekwencji pozyskiwanie środków finansowych na ich ewentualne prowadzenie lub kontynuowanie.

Mając na uwadze powyższe, Spółka planuje dokonać wyżej wymienionych czynności w odniesieniu do nieruchomości składających się, w zależności od konkretnej nieruchomości z:

• prawa wieczystego użytkowania gruntów, które nie są zabudowane lub na których posadowione są budynki oraz/lub budowle;
• prawa własności gruntów, które nie są zabudowane lub na których posadowione są budynki oraz/lub budowle (dalej: ?Nieruchomości?).
  
  

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka wraz z drugim wspólnikiem planuje utworzenie spółki komandytowej (dalej ?SPK'). Na pokrycie swojego wkładu Spółka zamierza wnieść do SPK wkład pieniężny lub niepieniężny w postaci powyższych Nieruchomości w trybie art. 107 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (dalej: ?KSH'). Spółka rozważa również możliwość wniesienia Nieruchomości w terminie późniejszym po powstaniu spółki osobowej w celu podniesienia kapitału spółki osobowej.

Spółka przewiduje, iż w zależności od charakteru danego składnika majątkowego konkretna nieruchomość alternatywnie:

• zostanie wprowadzona do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych stanowiąc element majątku podlegający amortyzacji dla celów podatkowych lub

• nie zostanie wprowadzona do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych spółki osobowej (stanowiąc tym samym zapas/towar handlowy).
  
  

Drugi Wspólnik spółki komandytowej (?Spółka kapitałowa?) obejmie swój udział w SPK poprzez wniesienie wkładu pieniężnego lub niepieniężnego i będzie pełnił funkcję komplementariusza.

Wartość wkładu zostanie wyceniona na podstawie cen rynkowych i taka też wartość zostanie wykazana w umowie spółki SPK.

Nieruchomości, w zależności od ich przeznaczenia, wykorzystywane będą w działalności gospodarczej SPK, przy czym istnieje możliwość, iż niektóre Nieruchomości stanowić będą w przyszłości przedmiot sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jak należy określić dochód do opodatkowania w przypadku sprzedaży poszczególnych Nieruchomości przez SPK... W szczególności, co będzie kosztem uzyskania przychodów w momencie zbycia Nieruchomości przez SPK...

Spółka jest zdania, że w przypadku sprzedaży w przyszłości przez SPK Nieruchomości wniesionej uprzednio jako wkład niepieniężny, dochodem do opodatkowania na moment sprzedaży będzie różnica pomiędzy kwotą uzyskaną ze zbycia Nieruchomości (pod warunkiem, iż odpowiada ona wartości rynkowej Nieruchomości na moment zbycia) a wartością Nieruchomości ustaloną (i określoną przez wspólników w akcie notarialnym) na dzień wniesienia wkładu do spółki komandytowej (nie wyższa od jej wartości rynkowej z dnia wniesienia) zwiększona o dokonane ewentualne nakłady na realizacje inwestycji oraz pomniejszona o wartość ewentualnie dokonanych przez SPK odpisów amortyzacyjnych ? w przypadku, gdy dana Nieruchomość (lub jej część) wprowadzona została do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W przypadku Nieruchomości, która nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartość niematerialnych i prawnych (stanowiąc zapas/towar handlowy), za koszt uzyskania przychodów uznana zostanie wartość Nieruchomości ustalona (i określona przez wspólników w akcie notarialnym) na dzień wniesienia wkładu do spółki komandytowej (nie wyższą od jej wartości rynkowej z dnia wniesienia) zwiększona o dokonane ewentualne nakłady na realizację inwestycji.

Biorąc pod uwagę, iż z punktu widzenia podatków dochodowych spółka osobowa nie posiada osobowości prawnej, podatnikami są poszczególni jej wspólnicy. W konsekwencji, wszystkie skutki podatkowe wynikające z działalności spółki komandytowej, a dotyczące jej wspólników będących osobami prawnymi powinny zostać poddane analizie na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 5 ustawy o CIT, przychody z tytułu udziału w spółce komandytowej łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. Powyższe zasady stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów. W rezultacie dochód osiągnięty przez SPK z tytułu sprzedaży Nieruchomości nie będzie opodatkowany na poziomie tej spółki, lecz powinien zostać alokowany (poprzez odpowiednie ustalenie strumienia przychodów i kosztów) do poszczególnych wspólników proporcjonalnie do udziału posiadanego przez każdego wspólnika.

Pomimo istniejących wątpliwości, w dotychczasowej praktyce sformułowanie ?proporcjonalnie do posiadanego udziału? rozumie się, jako dokonanie alokacji przychodów i kosztów do poszczególnych wspólników w oparciu o proporcję, w jakiej poszczególni wspólnicy partycypują w zyskach spółki osobowej. Potwierdza to stanowisko Departamentu Podatków Dochodowych Ministerstwa Finansów, wyrażone w piśmie p.t. ?Podział zysku w spółce komandytowej?, opublikowanym w Biuletynie Skarbowym, nr 3/2007 (str. 19). Wskazano w nim wyraźnie, iż ?zasady wykładni systemowej nakazują (?) przyjąć, że podział przychodów i kosztów między wspólników spółki komandytowej (zarówno będącymi osobami prawnymi, jak i fizycznymi) powinien być dokonany jednolicie, w takiej proporcji, w jakiej poszczególni wspólnicy partycypują w zyskach tej spółki.? Oznacza to tym samym, że dochód podatnika ustala się na podstawie ksiąg rachunkowych (przy uwzględnieniu regulacji podatkowych) prowadzonych przez spółkę komandytową, w której aport jest ewidencjonowany w wartości określonej przez wspólników na dzień wniesienia, nie wyższej niż jego wartość rynkowa z dnia wniesienia.

Spółka jednocześnie podkreśla, że analogiczne stanowisko zarówno w odniesieniu do zapasów jak i do innych składników majątkowych (środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych) zostało potwierdzone przez organy podatkowe w analogicznych sprawach. Takie stanowisko zostało zaprezentowane m.in. przez Ministra Finansów w interpretacji indywidualnej z dnia 14 lutego 2008 roku wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej Katowicach, (sygn. IBPB3/423-292/07/SD), który stwierdził, że ?koszty uzyskania przychodów w przypadku zbycia przez spółkę komandytowo - akcyjną akcji wniesionych tytułem wkładu niepieniężnego będzie stanowiła wartość, w jakiej przedmiotowe akcje zostały wniesione do spółki komandytowo - akcyjnej, zapisana w księgach rachunkowych spółki przyjmującej aport'.

Poniżej Spółka prezentuje inne stanowiska, poza wymienioną interpretacją Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, które jej zdaniem potwierdzają prawidłowość przyjętego na wstępie stanowiska:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach (działając z upoważnienia Ministra Finansów) w interpretacji indywidualnej z dnia 12 maja 2008 r. (sygn. IBPB3/423-116/08/AP/KAN-1361/08) potwierdził, iż w przypadku zbycia nieruchomości otrzymanej w formie aportu przez spółkę komandytową można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość nieruchomości ustalonej przez wspólników spółki komandytowej na moment wniesienia nie wyższą jednak od wartości rynkowej tej nieruchomości z dnia wniesienia aportu.
• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach (działając z upoważnienia Ministra Finansów) w interpretacji indywidualnej z dnia 26 marca 2008 r. (sygn. IBPB3/423-246/08/SD) wskazuje, iż kierując się zatem literalnym brzmieniem art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz powołanych powyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy stwierdzić, że Spółka, jako jeden ze wspólników spółki komandytowej, ma prawo do uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodów (proporcjonalnie do posiadanego udziału) odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od nieruchomości stanowiącej majątek spółki komandytowej, a w przypadku sprzedaży tej nieruchomości przez spółkę komandytową-również kosztów związanych z tym przychodem. Koszt uzyskania przychodu z tego tytułu należy ustalić w wysokości wartości początkowej nieruchomości wniesionej aportem do spółki komandytowej, pomniejszonej o dokonane dotychczas odpisy amortyzacyjne, czyli wartości rynkowej określonej w umowie spółki osobowej, pomniejszonej o dokonane odpisy amortyzacyjne.
• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach (działając z upoważnienia Ministra Finansów) w interpretacji indywidualnej z dnia 4 lipca 2008 r., (sygn. IBPB1/415-292/08/ZK) stwierdził, iż ?kosztem uzyskania przychodów ze sprzedaży wniesionych do spółki w formie aportu niepodlegających amortyzacji nieruchomości gruntowych jest wynikająca z ewidencji środków trwałych ich wartość początkowa (nie wyższa od wartości rynkowej z dnia wniesienia wkładu), którą należy powiększyć o sumę poniesionych wydatków modernizacyjnych'.
• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie (działając z upoważnienia Ministra Finansów) w interpretacji indywidualnej z dnia 13 sierpnia 2009 r. (sygn. IPPB3/423-408/09-3/MS), uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, że ?dochodem do opodatkowania na moment sprzedaży przez sk nieruchomości wniesionej uprzednio jako wkład niepieniężny, będzie różnica pomiędzy kwotą uzyskaną ze zbycia tej nieruchomości oraz wartością wkładu wniesionego do sk, określoną w akcie notarialnym podpisanym na okoliczność wniesienia wkładu do sk (pomniejszoną o ewentualne odpisy amortyzacyjne dokonane w sk).?
• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie (działając z upoważnienia Ministra Finansów) w interpretacji indywidualnej z dnia 2 lipca 2009 r. (sygn. IPPB3/423-232/08-2/MS) uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, że ?w razie sprzedaży przez Spółkę Komandytową wniesionego do niej aportem Prawa do Lokalu, kosztem uzyskania przychodów z tego tytułu (rozpoznanym przez Spółkę proporcjonalnie do posiadanego udziału w zyskach Spółki Komandytowej) będzie wartość tego Prawa określona na dzień jego wniesienia aportem do Spółki Komandytowej (zgodnie z umową Spółki Komandytowej) pomniejszona o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych.'
• Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu (działając z upoważnienia Ministra Finansów) w interpretacji indywidualnej z dnia 15 czerwca 2009 r. (sygn. ILPB3/423-232/09-3/MM) uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, że ?W przypadku zbycia przez spółkę osobową wniesionych do niej przez Wnioskodawcę tytułem wkładu nieruchomości koszt uzyskania przychodów należy określić jako wartość początkową przedmiotowych nieruchomości wykazaną w księgach i ewidencji środków trwałych spółki osobowej, nie wyższą niż ich wartość rynkowa - o ile przedmiotem aportu będzie grunt lub prawo wieczystego użytkowania gruntu - pomniejszoną dodatkowo o dokonane odpisy amortyzacyjne, o He przedmiotem aportu będzie inny niż grunt lub prawo wieczystego użytkowania gruntu środek trwały; z tym, że opisany w zdaniu poprzednim koszt należy przypisać Wnioskodawcy w stosunku do udziału posiadanego w spółce osobowej.'
• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie (działając z upoważnienia Ministra Finansów) w interpretacji indywidualnej z dnia 28 maja 2008 r. (sygn. IP-PB3-423-242/08-2/PS, uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, zgodnie z którym ?w przypadku zbycia nieruchomości wniesionej jako wkład niepieniężny, zaewidencjonowanej w księgach rachunkowych spółki komandytowo-akcyjnej jako zapas dochodem podatkowym na moment sprzedaży przez spółkę osobową samej nieruchomości wniesionej uprzednio jako wkład niepieniężny, będzie różnica pomiędzy kwotą uzyskaną ze zbycia nieruchomości (z uwzględnieniem jej wartości rynkowej) oraz różnicą wartości tej nieruchomości ustaloną na dzień wniesienia'.
• Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy (działając z upoważnienia Ministra Finansów), który w interpretacji indywidualnej z dnia 15 listopada 2007 r. (sygn. ITPB3/423-61/07/DK) uznał, że ?biorąc pod uwagę fakt, iż stosownie do art. 16c pkt 1 amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntu, kosztem uzyskania przychodów w przypadku zbycia nieruchomości gruntowej będzie wartość początkowa nieruchomości określona w ewidencji środków trwałych prowadzonych przez spółkę jawną, z zastrzeżeniem, iż wartość ta nie może być wyższa od wartości rynkowej z dnia wniesienia tego wkładu'.
  
  

Podsumowując, w momencie sprzedaży określonej Nieruchomości niestanowiącej w SPK środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej dla celów podatkowych. Spółka będzie zobowiązana do wykazania dochodu na takiej sprzedaży (poprzez wykazanie przychodów i kosztów alokowanych do Spółki w odpowiedniej proporcji wynikającej z prawa do udziału w zysku SPK) stanowiącego różnicę pomiędzy ceną sprzedaży Nieruchomości (pod warunkiem, iż cena ta nie odbiega od wartości rynkowej) i wartością Nieruchomości ustaloną na dzień jej wniesienia do SPK (określoną w akcie notarialnym), nie wyższą niż wartość rynkowa na dzień wniesienia. Wartość takiego kosztu podlegała będzie zwiększeniu o ewentualne nakłady na Nieruchomość, niezaliczone wcześniej do kosztów podatkowych.

Zaś w przypadku, gdy dana Nieruchomość stanowić będzie w SPK środek trwały lub wartość niematerialną i prawną, wówczas kosztem uzyskania przychodów będzie wartość Nieruchomości ustalona przez wspólników na dzień jej wniesienia do SPK (określona w akcie notarialnym), nie wyższa niż wartość rynkowa na dzień wniesienia powiększona o ewentualne nakłady modernizacyjne/inwestycyjne (czyli wartość początkowa tego środka wynikająca z ewidencji) pomniejszona o sumę dokonanych przez SPK odpisów amortyzacyjnych od tej Nieruchomości. Biorąc pod uwagę, iż w przypadku gruntów oraz prawa wieczystego użytkowania gruntów, składniki te pomimo ich wprowadzenia do ewidencji nie podlegają amortyzacji dla celów podatkowych, w ich przypadku wartość początkowa nie będzie podlegała pomniejszeniu o odpisy amortyzacyjne (w przeciwieństwie do podlegających amortyzacji budynków i budowli).

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 1 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., określanej w dalszej części skrótem ?ustawa o pdop?), ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji, zwanych dalej 'podatnikami'. Przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3.

Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) nie przyznaje spółkom osobowym, w tym spółce komandytowej, osobowości prawnej. Z uwagi na powyższe spółka ta nie posiada podmiotowości podatkowej na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z punktu widzenia ww. podatku spółka osobowa jest więc transparentna podatkowo, podatnikami są natomiast jej wspólnicy (w tym Wnioskodawca posiadający status osoby prawnej).

Jednocześnie, jak wynika z art. 5 ustawy o pdop, przychody uzyskiwane z udziału w spółkach osobowych, z udziału we wspólnych przedsięwzięciach ze wspólnej własności, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że udziały wspólników w przychodach są równe. Analogicznie, proporcjonalnie do posiadanego udziału wspólnicy rozliczają koszty związane z działalnością spółek osobowych, wspólnych przedsięwzięć, itd. Z wyjątkiem art. 5 w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych brak jest przepisów, które wprost odnosiłyby się do spółek osobowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera szczególnych uregulowań w zakresie zasad ustalania dochodu Wspólnika spółki osobowej będącego osobą prawną z tytułu sprzedaży przez tę spółkę nieruchomości, które nabyła w formie wkładów niepieniężnych. Wobec powyższego, dochód ze sprzedaży nieruchomości powinien zostać ustalony na zasadach ogólnych, z uwzględnieniem art. 5 ustawy o pdop.

Na mocy art. 7 ust. 2 ustawy o pdop, dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. W sytuacji, gdy koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą. W celu ustalenia dochodu (straty) Wnioskodawcy ze sprzedaży nieruchomości przez spółkę osobową konieczne jest zatem ustalenie, czy zgodnie z unormowaniami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zaistnienie tego zdarzenia skutkuje powstaniem przychodów i związanego z nim prawa potrącenia kosztu uzyskania przychodów. Następnie, stosując proporcję, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy o pdop, należy obliczyć, jaka część tych wartości stanowi odpowiednio przychody lub koszty tego Wspólnika.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o pdop, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przychód Wnioskodawcy z przedmiotowej transakcji należy zatem ustalić na podstawie art. 14 w zw. z art. 5 ust. 1 ustawy o pdop. Będzie nim wartość ustalona w umowie jako cena sprzedaży, o ile nie będzie w sposób nieuzasadniony odbiegać od wartości rynkowej zbywanych nieruchomości ? w części odpowiadającej udziałom Wnioskodawcy w zyskach spółki osobowej.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o pdop, kosztami uzyskania przychodów są natomiast koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Wśród wyłączeń z kategorii kosztów podatkowych należy wskazać art. 16 ust. 1 pkt 1, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

-wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Co do zasady, kosztem uzyskania przychodu ze zbycia nieruchomości jest koszt jej nabycia, przy czym w przypadku, gdy nieruchomość stanowi środek trwały podlegający amortyzacji, koszt nabycia jest pomniejszany o dokonane odpisy amortyzacyjne.

Zatem cytowane powyżej przepisy wyraźnie wskazują, iż w kosztach uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia środka trwałego ? w tym przypadku nieruchomości ? można uwzględnić jedynie wydatki na ich nabycie (wytworzenie we własnym zakresie), a nie wartość nieruchomości określoną w umowie spółki komandytowej, nie wyższą niż ich wartość rynkowa z dnia wniesienia wkładu.

W świetle powyższego w przypadku sprzedaży nieruchomości przez spółkę osobową przy ustaleniu dochodu do opodatkowania, przychód ze sprzedaży nieruchomości należy pomniejszyć o koszty uzyskania przychodów odpowiadające wydatkom poniesionym przez wspólnika na nabycie (wytworzenie) tej nieruchomości, pomniejszonym o dokonane od tej nieruchomości odpisy amortyzacyjne (w przypadku, gdy dana nieruchomość lub jej część wprowadzona została do ewidencji środków trwałych), w tym te które zostały dokonane przed wniesieniem Nieruchomości jako wkładu. Przychody i koszty wspólników ustalone będą proporcjonalnie do posiadanego udziału w spółce osobowej.

Zatem w razie sprzedaży nieruchomości przez spółkę osobową, do kosztów uzyskania przychodów Spółka ? jako wspólnik spółki osobowej ? winna zaliczyć poniesione przez Nią wydatki na nabycie ww. nieruchomości (?koszt historyczny?), pomniejszone o ewentualne odpisy amortyzacyjne, w części przypadającej na Spółkę.

Stanowisko Spółki jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Odnosząc się do powoływanych we wniosku interpretacji organów podatkowych stwierdzić należy, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.