?Czy w przedmiotowej sprawie Spółka ma prawo w momencie sprzedaży samochodu pomniejszyć podstawę (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2010r. (data wpływu do tut. BKIP 22 listopada 2010r.), uzupełnionym w dniu 02 lutego 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wysokości kosztów uzyskania przychodów przy sprzedaży środka trwałego ? samochodu osobowego o wartości początkowej przekraczającej 20.000 euro - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2010r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wysokości kosztów uzyskania przychodów przy sprzedaży środka trwałego ? samochodu osobowego o wartości początkowej przekraczającej 20.000 euro.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 26 stycznia 2011r. znak: IBPBI/2/423-1676/10/CzP wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienie wniosku wpłynęło do tut. BKIP 02 lutego 2011r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe :

Spółka zamierza sprzedać samochód osobowy, którego wartość początkowa była wyższa od równowartości 20.000 Euro. Amortyzacja w części do 20.000 Euro stanowi koszt uzyskania przychodu, a w części przewyższającej powyższą wartość jest traktowana jako koszt niestanowiący kosztów uzyskania przychodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedmiotowej sprawie Spółka ma prawo w momencie sprzedaży samochodu pomniejszyć podstawę opodatkowania o niezamortyzowaną część i potraktować te koszty jako stanowiące koszt uzyskania przychodu...

Zdaniem Spółki, w momencie sprzedaży ma prawo pomniejszyć podstawę opodatkowania o niezamortyzowaną część w całości bez rozgraniczania na stanowiące i niestanowiące koszty uzyskania, z uwzględnieniem odpisów amortyzacyjnych, zarówno stanowiących koszty uzyskania przychodów, jak i niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dotyczącym zaliczenia do kosztów w momencie odpłatnego zbycia środków trwałych.

Zdaniem Spółki, powyższe stanowisko jest zgodne z postanowieniami:

• Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie Znak: 1471/DPD1/423/26/06/MK,
• Naczelnika Urzędu Skarbowego w Bytomiu Znak: IPD1/415-19/05,
• Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Warzawie Znak: 1472/ROP1/423-2/07/KM.
  
  

W uzupełnieniu Spółka wskazała, iż jej zdaniem niezamortyzowana część przedmiotowego samochodu osobowego stanowi koszt uzyskania przychodów w całości, w momencie odpłatnego zbycia rzeczonego środka trwałego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm. określanej w dalszej części skrótem ?updop?), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 4 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 16a-16m, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 euro przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Powołany w tym przepisie art. 16h ust. 1 pkt 1 updop stanowi, iż odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z wyżej powołanych przepisów wynika, że updop zawiera pewne ograniczenia dotyczące możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych naliczanych od wartości początkowej samochodów osobowych o większej wartości, tj. takich, których wartość początkowa przewyższa równowartość 20.000 euro. Tak więc nie są kosztem podatkowym odpisy amortyzacyjne w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 euro, przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłoszonego przez NBP z dnia przekazania samochodu do używania (art. 16 ust. 1 pkt 4 updop). Jednakże wartość dokonanych odpisów amortyzacyjnych, także tych niestanowiących kosztów uzyskania przychodu należy uwzględnić podczas ustalania dochodu ze sprzedaży środka trwałego. Przy sprzedaży środka trwałego kosztem uzyskania przychodu jest bowiem różnica między wartością początkową środka trwałego, a sumą dokonanych odpisów amortyzacyjnych (art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b updop). Na sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych składają się odpisy amortyzacyjne zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, jak i te niestanowiące kosztów podatkowych (art. 16h ust. 1 pkt 1 updop). W świetle powyższego, w przypadku sprzedaży samochodów osobowych o wartości początkowej przewyższającej równowartość 20.000 Euro przeliczonej na złote, Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów ?nieumorzoną część wartości początkowej? tych samochodów, stanowiącą różnicę pomiędzy ich wartością początkową a sumą dokonanych odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 updop (a więc stanowiących i niestanowiących kosztów uzyskania przychodów).

Stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.