Wnioskodawca zwraca się z wnioskiem o interpretację czy jego stanowisko w zakresie rozliczania kosztów (...)

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2010r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie proporcjonalnego rozliczania kosztów uzyskania przychodów. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 23 lutego 2011r. znak: IBPBI/2/423-1919/10/PP wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienie wniosku wpłynęło do tut. BKIP w dniu 10 marca 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółdzielnia rozlicza koszty utrzymania części wspólnych tj. parkingi, drogi, place itd. na lokale mieszkalne i użytkowe wg wskaźnika struktury przychodów. W ciągu roku rozlicza wskaźnikiem przychodów opodatkowanych do ogółu z roku ubiegłego, a na koniec roku wprowadza korektę do ustalonego faktycznego wskaźnika struktury za rok bieżący. Podatek jest płacony zaliczkami.

Spółdzielnia w swoich zasobach posiada wydzielone nieruchomości budynkowe oraz tereny wspólne ? służące wszystkim mieszkańcom ? w skład których wchodzą parkingi, chodniki, drogi osiedlowe itp. Kosztami utrzymania tych terenów tj. utrzymaniem czystości, oświetleniem, koszeniem terenów zielonych, odśnieżaniem, obciążane są mieszkania i lokale użytkowe. Koszty te zaliczane są do tzw. kosztów pośrednich. Rozliczane są strukturą sprzedaży. Wskaźnik struktury sprzedaży opodatkowanej do sprzedaży ogółem służy do rozliczenia kosztów pośrednich odrębnie przypadających na lokale mieszkalne i lokale użytkowe.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Wnioskodawca zwraca się z wnioskiem o interpretację czy jego stanowisko w zakresie rozliczania kosztów części wspólnych jest prawidłowe...

Zdaniem Wnioskodawcy, rozliczanie kosztów dotyczących utrzymania części wspólnych spółdzielni mieszkaniowej na lokale mieszkalne i użytkowe jest prawidłowe. Spółdzielnia posługuje się wskaźnikiem struktury przychodów zgodnie z art. 15 ust. 2 updop.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t.j. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 ze zm.), celem spółdzielni mieszkaniowej jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.

Jak wynika z treści art. 1 ust. 2 i 3 w/w ustawy, przedmiotem działalności spółdzielni jest:

1. budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków spółdzielczych lokatorskich praw do znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych,
2. budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków odrębnej własności znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu, a także ułamkowego udziału we współwłasności w garażach wielostanowiskowych,
3. budowanie lub nabywanie domów jednorodzinnych w celu przeniesienia na rzecz członków własności tych domów,
4. udzielanie pomocy członkom w budowie przez nich budynków mieszkalnych lub domów jednorodzinnych,
5. budowanie lub nabywanie budynków w celu wynajmowania lub sprzedaży znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu,
6. obowiązek zarządzania nieruchomościami stanowiącymi jej mienie lub nabyte na podstawie ustawy mienie jej członków.
   
   

Spółdzielnia może prowadzić również inną działalność gospodarczą na zasadach określonych w odrębnych przepisach i w statucie, jeżeli działalność ta związana jest bezpośrednio z realizacją celu, o którym mowa w ust. 1 (art. 1 ust. 6 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych).

Natomiast w myśl art. 4 tej ustawy, członkowie spółdzielni, osoby niebędące członkami spółdzielni i inne osoby wymienione w tym przepisie, obowiązani są uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni oraz w zobowiązaniach spółdzielni z innych tytułów przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

W związku z tym, że wszelkie opłaty (czynsze) kalkulowane są w takiej wysokości, aby pokrywały zarówno utrzymanie lokali mieszkalnych, jak i pozostałych pomieszczeń przynależnych do nich oraz koszty ich zarządzania (administracji), należy stwierdzić, że na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi składają się wpływy z opłat (czynszów) pobieranych od lokatorów oraz pokrywane z nich koszty.

Spółdzielnia prowadząc zarówno działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej (wolnej od podatku, przy spełnieniu warunku określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., zwanej dalej ?updop?)), jak i inną działalność gospodarczą (podlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym), obowiązana jest, stosując przepisy art. 12 updop, podzielić przychody na te pochodzące z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, jak i z pozostałej działalności. Nie może być przy tym sytuacji, że istnieją przychody, których nie można przyporządkować do żadnej kategorii. Jeżeli dane wpływy dotyczą gospodarki zasobami mieszkaniowymi, to stanowią przychód z tego właśnie źródła. Pozostałe wpływy to przychody z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Niezwykle ważne jest też określenie prawidłowej wielkości kosztów uzyskania przychodów pamiętając o postanowieniach art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 updop. Podatnik może więc zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie wydatki, pod warunkiem, że wykazany zostanie ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu oraz że nie zostały one ujęte w negatywnym katalogu kosztów. Następnie prawidłowo ustalone koszty uzyskania przychodów należy przypisać do przychodów odnoszących się do poszczególnych źródeł.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał, iż ponosi koszty eksploatacji oraz utrzymania mienia przeznaczonego do wspólnego korzystania przez użytkowników lokali mieszkalnych i użytkowych, takiego jak: parkingi, drogi, place itd., których nie można jednoznacznie przypisać do działalności opodatkowanej albo zwolnionej z podatku dochodowego. Zatem w przypadku, gdy przyporządkowanie poniesionych kosztów do osiągniętych przychodów z poszczególnych źródeł nie jest możliwe, zastosowanie znajduje art. 15 ust. 2 i 2a updop.

Art. 15 ust. 2 updop stanowi, że jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 2a updop, zasadę tę stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 updop stosuje się odpowiednio.

Pamiętać jednakże należy, że ustalanie wielkości kosztów zgodnie z ww. zasadami może mieć zastosowanie jedynie w sytuacjach wyjątkowych i w odniesieniu do określonych kosztów, wspólnych dla obu źródeł przychodu, których nie można jednoznacznie przypisać do jednej z kategorii przychodów. Tylko do takich kosztów uzasadnione jest zastosowanie proporcji, o której mowa w w/w przepisach updop.

Reasumując, w odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów dotyczących kosztów eksploatacji i utrzymania obiektów przeznaczonych do wspólnego korzystania stanowiących mienie Spółdzielni, których nie można przypisać do konkretnych źródeł przychodów, w celu ustalenia dochodu zwolnionego i stanowiącego podstawę opodatkowania, Spółdzielnia powinna rozliczać je w sposób określony w powołanym powyżej art. 15 ust. 2 i ust. 2a updop, a zatem w takim stosunku, w jakim przychody z tych źródeł pozostają w ogólnej kwocie przychodów z całokształtu prowadzonej działalności.

Stanowisko Spółdzielni, iż w sytuacji gdy ponosi ona koszty, które są związane z utrzymaniem ?części wspólnych? służących zarówno lokalom mieszkalnym, jak i użytkowym i niemożliwe jest przypisanie poszczególnych kosztów do konkretnych lokali, to w celu ich rozliczenia zasadne jest stosowanie proporcji, o której mowa w art. 15 ust. 2 i 2a, jest co do zasady prawidłowe.

Należy jednak wskazać, iż Wnioskodawca wyraźnie wskazał ?w ciągu roku rozlicza wskaźnikiem przychodów opodatkowanych do ogółu z roku ubiegłego, a na koniec roku wprowadza korektę do ustalonego faktycznego wskaźnika struktury za rok bieżący?. Ustalanie proporcji, o której mowa w w/w art. 15 ust. 2i 2a updop w ten sposób należy uznać za nieprawidłowe. Nie można bowiem na etapie ustalania w trakcie roku należnych zaliczek na podatek dochodowy stosować wskaźnika z lat ubiegłych do rozliczeń z bieżącego roku podatkowego a następnie korygować tego rozliczenia aby odzwierciedlało stan rzeczywisty wyłącznie na koniec roku podatkowego. Takie działanie powoduje bowiem, iż comiesięczne zaliczki na podatek dochodowy nie będą naliczane w prawidłowej wysokości.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem nieprawidłowe. Dodatkowo wskazać należy, iż tam gdzie wolą ustawodawcy jest odniesienie do danych z poprzednich lat podatkowych jest to wyraźnie wskazane poprzez odpowiedni zapis, tak np. w art. 25 ust. 6 updop, który mówi o sposobie ustalania tzw. ?uproszczonych? zaliczek na podatek dochodowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.