W jaki sposób należy potraktować wartość wniesionych wkładów do Spółki komandytowej w sytuacji (...)

W jaki sposób należy potraktować wartość wniesionych wkładów do Spółki komandytowej w sytuacji gdy komplementariusz sprzeda prawa do udziału w zyskach spółki komandytowej innemu podmiotowi?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2008r. (data wpływu do tut. Biura 9 grudnia 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie skutków podatkowych wniesienia wkładów do spółki komandytowej w sytuacji sprzedaży prawa do udziału w zyskach tej spółki ? jest nieprawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 9 grudnia 2008r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie skutków podatkowych wniesienia wkładów do spółki komandytowej w sytuacji sprzedaży prawa do udziału w zyskach tej spółki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka wraz z innymi osobami fizycznymi zawiązała spółkę komandytową. Spółka została komplementariuszem spółki komandytowej. Zgodnie z umową spółki wszyscy wspólnicy zostali zobowiązani do wniesienia wkładów do spółki. Umowa spółki określiła również udział w przychodach, kosztach, zyskach i stratach każdego ze wspólników. Wartość wniesionych wkładów nie przekłada się na prawo do udziału w zyskach, tzn. przykładowo Spółka wniosła 100 tys. jako wkład, co stanowi np. 60% ogółu wniesionych wkładów natomiast posiada prawo do udziału w zyskach i stratach, przychodach i kosztach w wysokości 2%.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

W jaki sposób należy potraktować wartość wniesionych wkładów do Spółki komandytowej w sytuacji gdy komplementariusz sprzeda prawa do udziału w zyskach spółki komandytowej innemu podmiotowi...

Zdaniem Spółki, w sytuacji gdy prawa do udziału w zyskach spółki komandytowej zostaną sprzedane wówczas wydatek związany z nabyciem tych praw (wartość wkładów) należy potraktować jako koszt uzyskania przychodu na zasadach wyrażonych w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Spółka komandytowa, na podstawie art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. nr 94, poz. 1037 ze zm. ? zwanej dalej ?ksh') należy do osobowych spółek prawa handlowego.

Zgodnie z art. 10 § 1 ksh ogół praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej może być przeniesiony na inną osobę tylko wówczas, gdy umowa spółki tak stanowi. Przepis ten konstytuuje możliwość obrotu prawami i obowiązkami wspólnika. Obrót ten może być oparty na różnych czynnościach zbycia, tj. sprzedaży, zamianie, darowiźnie itp. Gramatyczna wykładnia tego przepisu prowadzi do wniosku, że o ile przedmiotem obrotu może być ogół praw i obowiązków wspólnika, o tyle nie można dokonać zbycia praw cząstkowych (np. prawa reprezentacji, prowadzenia spraw, udziału w zyskach itp.). Z powyższego wynika, że nie jest możliwe zbycie pojedynczych praw, w tym prawa do udziału w zysku. Przedmiotem obrotu może być jedynie ogół praw i obowiązków.

Przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 64, poz. 654 ze zm. ? zwanej dalej ?updop?) nie zawierają jednoznacznych regulacji dotyczących skutków podatkowych wniesienia przez osobę prawną wkładu do spółki osobowej. Wobec tego w przedmiotowej sprawie należy się oprzeć na ogólnej regulacji dotyczącej przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009r., przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze i wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. W myśl art. 12 ust. 3 updop za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Jak stanowi art. 12 ust. 3a updop za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

  1. wystawienia faktury albo
  2. uregulowania należności.

Zatem w sytuacji zbycia prawa majątkowego jakim jest ogół praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej przychodem będzie wartość tych praw i obowiązków wyrażona w cenie. Momentem uzyskania przychodu, stosownie do postanowień w/w art. 12 ust. 3a updop będzie dzień zbycia przedmiotowego prawa majątkowego, nie później jednak niż dzień wystawienia faktury lub uregulowania należności. W momencie powstania przychodu Spółka będzie uprawniona do rozpoznania kosztów jego uzyskania.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają art. 15 i 16 updop. Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Przy czym zwrot ?w celu? oznacza to, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym, że poniesienie go ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów, albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Skoro zatem w wyniku sprzedaży prawa majątkowego Spółka osiągnie przychód, wystąpi związek o jakim mowa wcześniej, a zatem zasadnym będzie kwalifikowanie wartości wkładu wniesionego do spółki komandytowej jako kosztu uzyskania przychodu.

Stanowisko Spółki jest zatem nieprawidłowe.

Nieprawidłowość stanowiska Spółki polega na przyjęciu, że przedmiotem sprzedaży może być samo prawo do udziału w zyskach spółki komandytowej, przy jednoczesnym zachowaniu pozostałych uprawnień wynikających z udziału w spółce komandytowej.

Ogół praw i obowiązków wspólnika (jako kompleks o charakterze nierozszczepialnym) zawsze może być przenoszony jako niepodzielna (nierozłączna) całość.

Na pytania Spółki dotyczące pozostałych kwestii ujętych we wniosku ORD-IN udzielono odpowiedzi w odrębnych interpretacjach.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika