Czy powyżej scharakteryzowany samochód należy nie zaliczyć do samochodów osobowych wg ustawy o podatku (...)

UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2010r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości uznania pojazdu samochodowego za samochód osobowy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka zakupiła 20 listopada 2009r. samochód osobowy Mercedes-Benz typ: ML350CDI4M o dopuszczalnej masie całkowitej 2725 kg, przeznaczony do przewozu 4 osób, posiadający świadectwo homologacji z ?kratką? (wartość netto 259.016,39 PLN). Na fakturze zakupu oraz w dowodzie rejestracyjnym samochód ten został zdefiniowany jako ciężarowy.

Według ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ? art. 4a i 4b ? można nie zaliczyć danego pojazdu samochodowego do samochodów osobowych po spełnieniu określonych wymogów potwierdzonych zaświadczeniem z okręgowej stacji kontroli pojazdów. Jednakże w praktyce stacje nie wydają od 2009r. już zaświadczeń, a samochody posiadające homologację są traktowane jako samochody ciężarowe również dla podatku dochodowego (nie tylko do VAT). Chodzi o możliwość zaliczenia całkowitych kosztów amortyzacji i ubezpieczenia do kosztów uzyskania przychodów (wartość samochodu przekraczająca znacznie 20.000 EUR).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy powyżej scharakteryzowany samochód należy nie zaliczyć do samochodów osobowych wg ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a jeżeli tak to czy trzeba posiadać dodatkowe badanie techniczne przeprowadzone przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzone zaświadczeniem wydanym przez tę stację...

Zdaniem Spółki, praktyka gospodarcza oraz informacje od urzędów skarbowych (przepisy regulujące tę sytuację są w trakcie tworzenia) wskazują, iż powyżej przedstawiony samochód można nie zaliczyć do samochodów osobowych wg ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie posiadanego świadectwa homologacji i nie trzeba tego faktu potwierdzać zaświadczeniem ze stacji kontroli pojazdów. Zatem można zaliczyć całą amortyzację oraz ubezpieczenie do kosztów uzyskania przychodów.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. ? zwanej dalej ?updop?), nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 16a-16m, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20 000 euro przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania. Natomiast w myśl art. 16 ust. 1 pkt 49 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20 000 euro, przeliczona na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia.

Zgodnie z art. 4a pkt 9 updop, ilekroć w ustawie jest mowa o samochodzie osobowym oznacza to pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, z wyjątkiem:

1. pojazdu samochodowego mającego jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanego na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van,
2. pojazdu samochodowego mającego więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u którego długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50 % długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków,
3. pojazdu samochodowego, który ma otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków,
4. pojazdu samochodowego, który posiada kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu,
5. pojazdu samochodowego będącego pojazdem specjalnym w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy o podatku od towarów i usług.
   
   

Zgodnie z art. 4b ust. 1 updop, w przypadku pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony spełnienie wymagań określonych w art. 4a pkt 9 lit. a)-d), pozwalających na niezaliczenie danego pojazdu samochodowego do samochodów osobowych, stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Z treści wniosku Spółki o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego wynika, iż Wnioskodawca nabył samochód osobowy Mercedes-Benz typ: ML350CDI4M o dopuszczalnej masie całkowitej 2725 kg, przeznaczony do przewozu 4 osób, posiadający świadectwo homologacji z ?kratką? (wartość netto 259.016,39 PLN). Na fakturze zakupu oraz w dowodzie rejestracyjnym samochód ten został zdefiniowany jako ciężarowy.

Z definicji zawartej w art. 4a pkt 9 updop wynika, iż samochodem osobowym jest każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, chyba że jest pojazdem spełniającym warunki enumeratywnie wymienione w lit. a)?e) tego przepisu. Z opisu stanu faktycznego nie wynika, aby przedmiotowy samochód spełniał którykolwiek warunek z wymienionych powyżej w art. 4a pkt 9 lit. a-e updop. Spółka nie posiada również zaświadczenia wydanego przez okręgową stację kontroli pojazdów, o przeprowadzonym dodatkowym badaniu technicznym stwierdzającym, iż w/w samochód określony jest jako samochód ciężarowy. Wnioskodawca dysponuje jedynie świadectwem homologacji a także dowodem rejestracyjnym, w którym samochód ten określony został jako samochód ciężarowy. Jednakże na gruncie w/w ustawy posiadanie takiego dokumentu jest niewystarczające, aby uznać przedmiotowy samochód za samochód ciężarowy. W konsekwencji, skoro zakupiony przez Wnioskodawcę samochód nie posiada cech wskazanych w przytoczonym przepisie, wyłączającym go spod tak określonej definicji, to jest samochodem osobowym.

Zasadniczą regułą interpretacyjną mającą zastosowanie przy dokonywaniu interpretacji w/w przepisów prawa podatkowego jest zasada stanowiąca, iż zwroty jednobrzmiące użyte w tekście aktu normatywnego należy rozumieć jednolicie. W tym konkretnym przypadku należy dodatkowo zwrócić uwagę na fakt, iż zwrot ?samochód osobowy? został zdefiniowany, określony przez ustawodawcę na potrzeby ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym ustawodawca wprost wskazał jak należy rozumieć w/w sformułowanie. W konsekwencji zgodnie z zasadami wykładni językowej nie można nadawać mu innego znaczenia niż znaczenie określone w art. 4a pkt 9 updop.

Zatem, do przypadku opisanego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, będzie miał zastosowanie przepis art. 16 ust. 1 pkt 4 updop, zgodnie z którymi nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 16a-16m, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 euro przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania. Zastosowanie znajdzie również art. 16 ust. 1 pkt 49 updop, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20 000 euro, przeliczona na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia.

Stanowisko wnioskodawcy jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.