?Czy koszty organizacji konferencji dla firm wodociągowych są kosztem uzyskania przychodu dla Spółki??

UZASADNIENIE

W dniu 22 grudnia 2008r. wpłynął do tut. BKIP wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m. in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na Public Relations.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny :

Spółka jest spółką gminną zajmującą się rozprowadzaniem wody i oczyszczaniem ścieków. Prowadząc działalność w tym zakresie musi przestrzegać prawa ochrony środowiska oraz działać zgodnie z normami unijnymi.

Spółka w miesiącu czerwcu 2008 r. zorganizowała konferencję dla firm wodociągowych pt. ?Przyszłość firm wodociągowych w związku realizacją programu ochrony wód powierzchniowych przed ściekami komunalnymi?. W konferencji brało nieodpłatnie udział 20 firm wodociągowych z całej Polski. Konferencja miała na celu omówienie zagadnień z zakresu gospodarki wodno-ściekowej, ochrony środowiska i standardów branżowych.

Spółka poniosła następujące koszty przy organizacji konferencji: koszty oprawy muzycznej, koszty wyżywienia uczestników konferencji. Organizacja tej konferencji miała służyć kształtowaniu dobrego wizerunku firmy w ramach działań Public Relations.

W związku z powyższym zadano m. in. następujące pytanie:

Czy koszty organizacji konferencji dla firm wodociągowych są kosztem uzyskania przychodu dla Spółki... /pytanie oznaczone we wniosku nr 2/

Zdaniem Spółki opisane wydatki należy uznać jako koszty poniesione w celu osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Spółka uznała koszty związane z organizacją konferencji dla firm wodociągowych jako podatkowe koszty uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu.

Stosownie zaś do przepisu art. 16 ust. 1 pkt 28 cyt. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje zarówno pojęcia reprezentacji, jak i reklamy wobec czego należy uznać, że pojęcia te powinny być w kontekście analizowanego przepisu rozumiane w sposób przyjęty w języku potocznym.

Na gruncie języka polskiego słowo ?reprezentacja? to ?okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną? (Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa, 2003).

W odniesieniu do działalności gospodarczej, reprezentacja jest rozumiana jako działania, które polegają na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi i które mają na celu kształtowanie oraz utrwalanie korzystnego, pozytywnego wizerunku firmy poprzez, np. sposób podejmowania kontrahentów, poczęstunek, wręczanie upominków. Z powyższego wynika, iż o reprezentacji można mówić w odniesieniu do działań mających na celu stworzenie i utrwalenie jak najkorzystniejszego wizerunku firmy na zewnątrz, to jest w relacji z kontrahentami (ich przedstawicielami), gośćmi i potencjalnymi klientami.

Natomiast ?reklama? według Słownika języka polskiego to ?działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług?.

Reasumując, w świetle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, iż ponoszone przez Spółkę wydatki związane ze zorganizowaniem imprezy dla 20 firm można uznać za koszty uzyskania przychodów, o ile nie stanowią one działań o charakterze wyjątkowym, specjalnym, mającym na celu okazałe, ekskluzywne czy wytworne, odbiegające od zwyczajowo przyjętego w danej branży, prezentowanie firmy. Ponadto wydatki te muszą być właściwie udokumentowane.

Na marginesie sprawy zauważyć należy, iż w przedstawionej sprawie, mając na uwadze treść art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, Organ wydając interpretację prawa podatkowego nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które potwierdzałoby, że dokonanie danej czynności spełnia znamiona reklamy, czy też reprezentacji. Do postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.