Czy Spółka ustaliła prawidłowe stawki amortyzacyjne dla poszczególnych środków trwałych?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 7 grudnia 2009r.), uzupełnionym w dniu 8 lutego 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia prawidłowej stawki amortyzacyjnej dla poszczególnych środków trwałych (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 grudnia 2009 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia prawidłowej stawki amortyzacyjnej dla poszczególnych środków trwałych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też, pismem z dnia 28 stycznia 2010 r. Znak: IBPBI/2/423-1514/09/JD, wezwano do ich uzupełnienia.

Uzupełnienia wniosku dokonano 8 lutego 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka, w dniu 19 maja 2009 roku, nabyła od syndyka masy upadłości zorganizowaną części przedsiębiorstwa, obejmującą zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, wykorzystywaną do produkcji grzejników centralnego ogrzewania oraz innych odlewów wysokociśnieniowych, w skład której wchodzą własność (udziały we współwłasności) nieruchomości oraz prawa użytkowania wieczystego i związana z nimi własność budynków i innych urządzeń oraz rzeczy niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej przy wykorzystaniu nabywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa jest położona w obszarze specjalnej strefy ekonomicznej. W związku z tym Spółka uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie tej strefy, dające korzyści w postaci zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych w wysokości do 50% kosztów kwalifikowanych w myśl rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych. Zezwolenie zostało udzielone na czas określony do dnia 31 grudnia 2020 r., zaś prowadzenie działalności w strefie uzależnione zostało od następujących warunków, które podatnik już w zasadzie wypełnił. Spółka nabyła zorganizowaną część przedsiębiorstwa za cenę 31 836 100,00 zł.

Zgodnie z aktem notarialnym na cenę tą składają się:

• kwota 17 554 633,48 zł za nieruchomości wraz z zabudową wymienione w akcie notarialnym,
• kwota 14 281 466,52 zł za rzeczy (środki trwałe grup od 2 do 8 oraz składniki rzeczowe nie będące środkami trwałymi), wymienione w załącznikach do aktu.
  
  

Syndyk przekazał Spółce pisemne oświadczenie, że cena nabycia stanowi 53,1% wartości oszacowanej przez uprawnionego rzeczoznawcę majątkowego jako wartość rynkowa wraz z przywołanym elaboratem, sporządzonym przez biegłego rzeczoznawcę majątkowego. Wartość rynkowa przedmiotu sprzedaży została ustalona na kwotę 59 958 169,37 zł. Należy dodać, że elaborat zawiera oszacowanie wartości rynkowej każdego składnika nabywanego majątku.

Ponadto podatnik poniósł wydatki w kwocie 56 840,45 zł związane z zakupem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, to jest:

• opłatę notarialną i opłatę za odpisy umowy warunkowej,
• opłatę notarialną i opłatę za odpisy umowy przyrzeczonej,
• opłaty sądowe,
• opłaty za wypisy z rejestru gruntów będących przedmiotem transakcji,
• podatek od czynności cywilno-prawnych.
  
  

W związku z tym Spółka:

1. określiła cenę nabycia jako suma ceny zakupu i ww. wydatków związanych z tym zakupem,
2. ustaliła wartość początkową środków trwałych, do których Spółka zaliczyła: budynki, budowle, maszyny, urządzenia, środki transportu oraz inne przedmioty o przewidywanym okresie użyteczności dla Spółki dłuższym niż rok, jako różnicę między ww. ceną nabycia, a wartością składników majątkowych niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi,
3. do składników majątkowych innych niż środki trwałe Spółka zaliczyła:
   1. wartość rzeczowego majątku, który u zbywającego był zaliczony do środków trwałych, a które Spółka zaliczyła do zapasów (zbędne i przeznaczone do zbycia lub likwidacji w krótkim okresie),
   2. inwestycje w postaci budynków nie oddanych przez zbywcę do użytkowania z powodu braku stosownych zezwoleń,
   3. inne składniki majątku, określone w załączniku do aktu notarialnego jako wyposażenie, które Spółka ujęła w ewidencji pozabilansowej.
   -Wartość ww. składników Spółka ustaliła w wysokości 53,1% (oświadczenie syndyka) szacunku dokonanego przez ww. rzeczoznawcę, powiększając ją o odpowiednią część kosztów zakupu zorganizowanej części przedsiębiorstwa co oznacza, że Spółka wyceniła te składniki w cenie nabycia,
4. Spółka dokonała alokacji łącznej wartości początkowej środków trwałych na poszczególne środki w następujący sposób:
   1. ustaliła proporcję łącznej wartości początkowej środków trwałych do sumy wyszacowanych wartości rynkowych tych środków, zgodnie z ww. elaboratem,
   2. ustaliła wartości początkowe poszczególnych środków trwałych dla celów podatkowych poprzez skorygowanie wartości z wyceny, proporcją o której mowa wyżej w ten sposób, że suma tych wartości odpowiada wartości , ustalonej zgodnie z art. 16g ust.
      10 pkt 2 ustawy,
5. Spółka ustaliła dla środków trwałych wchodzących w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa indywidualne stawki amortyzacyjne w następujących wysokościach:
   1. 0% (nieamortyzowane) dla gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów,
   2. 2,5% (okres amortyzacji 40 lat) dla budynków,
   3. 2,5% (okres amortyzacji 40 lat) dla budowli,
   4. 5% (okres amortyzacji 20 lat) dla środków trwałych zaliczonych do grup 3-8
   
   
   

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka ustaliła prawidłowe stawki amortyzacyjne dla poszczególnych środków trwałych (pytanie oznaczone we wniosku nr 4)...

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 16h ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, w równych ratach co miesiąc, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji.

Możliwość stosowania indywidualnych stawek amortyzacyjnych dla używanych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji podatnika wynika z art. 16j ustawy, z tym, że okres amortyzacji nie może być krótszy niż:

1. 2, 3 lub 5 lat gdy odpowiednio ich wartość początkowa nie przekracza 25 tys. zł, zawiera się w przedziale powyżej 25 tys. zł do 50 tys. zł lub jest powyżej tego przedziału dla środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 i 8,
2. 30 miesięcy dla środków transportu,
3. dla budowli 10 lat lub 40 lat pomniejszone o pełną liczbę lat, które upłynęły od dnia ich oddania po raz pierwszy do używania do dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podatnika.
   
   

Przywołany przepis ogranicza dozwolone okresy amortyzacji wyłącznie z dołu, co zdaniem Spółki pozwala na przyjęcie dłuższych okresów amortyzacji. Jak wynika z opisu stanu faktycznego podatnik tak właśnie uczynił, przyjmując jednolity okres amortyzacji (40 lat) dla budynków i budowli oraz 20 lat dla pozostałych środków trwałych.

Spółka wskazała, że przyjęte przez nią stawki amortyzacyjne spełniają równocześnie wymagania art. 16i ust. 1 z uwzględnieniem ust. 5, a więc są stawkami odpowiednimi również dla środków nowych. Spółka zauważyła, że przyjęte stawki amortyzacji dla celów podatkowych są zbieżne ze stawkami amortyzacji stosowanymi przez nią dla celów bilansowych. Odpowiadają więc przewidywanemu okresowi używalności środków trwałych w normalnych warunkach produkcyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku numerami 1,2,3, wydano odrębne interpretacje.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.