W zakresie ustalenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu naliczonych (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z dnia 03 lipca 2012r., poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 10 kwietnia 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu naliczonych po dniu wprowadzenia gruntów do ewidencji środków trwałych, a przed wniesieniem aportu do spółki komandytowej (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1) ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2012r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu naliczonych po dniu wprowadzenia gruntów do ewidencji środków trwałych, a przed wniesieniem aportu do spółki komandytowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie sprzedaży samochodów (jest dealerem - samochodowym i zajmuje się sprzedażą głównie samochodów marki X). Wnioskodawca jest właścicielem gruntów, na których rozpoczął realizację inwestycji polegającej na budowie salonu samochodowego przeznaczonego dla sprzedaży samochodów marki Y. Zgodnie z polityką koncernu A. samochody marki Y nie mogą być sprzedawane przez spółki zajmujące się sprzedażą innych marek, dlatego też Wnioskodawca jako dealer marki X, chcąc rozszerzyć zakres prowadzonej działalności o sprzedaż samochodów wyprodukowanych przez koncern A, musi dokonywać sprzedaży samochodów marki Y za pośrednictwem odrębnej spółki (dalej ?Spółka"). Spółka jest spółką celową - tj. założoną w celu sprzedaży samochodów wyprodukowanych przez koncern A Spółka jest spółką komandytową, dlatego też nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Opodatkowaniu podlegają wyłącznie jej wspólnicy.

Obecnie Wnioskodawca zamierza wnieść do Spółki aport. Przedmiotem aportu mają być grunty z rozpoczętą inwestycją budowlaną (budowa salonu samochodowego marki Y). Wnioskodawca wyjaśnia, że inwestycja prowadzona jest na gruntach, które częściowo stanowią własność Wnioskodawcy, a częściowo są oddane Wnioskodawcy w użytkowanie wieczyste. Grunty te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy w dniu 13 maja 2011 r. Dotychczas Wnioskodawca ponosił wydatki inwestycyjne takie jak: wydatki na nabycie usług architektonicznych, geodezyjnych, wydatki związane z wykonywaniem prac budowlanych (np. demontaż istniejącego ogrodzenia i hali znajdującej się na gruncie, usunięcie lub przesadzenie drzew, przesuniecie kabli i ogrodzenia, przebudowę magistrali wodociągowej i kabla światłowodowego, budowę kanalizacji deszczowej, budowę przyłączy do sieci wodociągowej i sanitarnej, roboty fundamentowe, itp.), wydatki na nabycie usług nadzoru budowlanego, doradztwo prawno-podatkowe, itp. Wnioskodawca pragnie przy tym podkreślić, że rozważał różne scenariusze działania (różne zasady współpracy ze Spółką). Początkowo chciał jedynie wydzierżawić grunty pod inwestycję Spółce (czerpać przychody z dzierżawy), następnie uznał, że będzie prowadzić inwestycję samodzielnie (jako własną, co potwierdza decyzja o pozwoleniu na budowę, która była wydana na Wnioskodawcę), a następnie odda zakończoną inwestycję w leasing Spółce i będzie czerpać dochody z leasingu (po wybudowaniu salonu samochodowego miał być on leasingowany na rzecz Spółki). Dopiero w 2012r. podjęto decyzję, że optymalnym rozwiązaniem będzie wniesienie gruntów jako aportu do Spółki, tak aby Spółka mogła prowadzić samodzielnie inwestycję polegającą na budowie salonu samochodowego (po wniesieniu aportu dojdzie do przeniesienia na Spółkę pozwolenia na budowę). W zamian za wniesienie aportu Wnioskodawca stanie się zaś wspólnikiem Spółki (komandytariuszem) i otrzyma prawo do udziału w zysku Spółki. W konsekwencji Wnioskodawca - za pośrednictwem Spółki -będzie czerpać zyski ze sprzedaży samochodów marki Y, gdyż - po zakończeniu inwestycji - Spółka będzie zajmować się sprzedażą samochodów marki Y.

Nabycie gruntów, które mają być przedmiotem aportu, Wnioskodawca sfinansował środkami pochodzącymi z kredytu bankowego. Kredyt jest już spłacany przez Wnioskodawcę i będzie spłacany przez Wnioskodawcę po wniesieniu aportu do Spółki. Innymi słowy, obowiązki wynikające z umowy kredytowej nie będą przenoszone na Spółkę, co Wnioskodawca uwzględnił wyceniając przedmiot aportu (ponieważ na Spółkę przenoszone są grunty bez obciążeń związanych z zaciągniętym kredytem ich wartość - dla celów aportowych - jest odpowiednio wyższa; w konsekwencji Wnioskodawca uzyskuje odpowiednio wyższy udział w zysku Spółki). Przy wycenie aportu Wnioskodawca uwzględni także wartość nakładów poniesionych dotychczas na grunty.

Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że kredyt zaciągnięty został na nabycie kilku gruntów. Większość z nich (2/3) pozostanie własnością Wnioskodawcy (nie są one bowiem związane z prowadzeniem inwestycji w postaci budowy salonu samochodowego Y). Do Spółki - jako aport - wniesiona zostanie wyłącznie ta działka, która jest niezbędna do prowadzenia inwestycji budowlanej.

Wnioskodawca spłacając kredyt płaci też odsetki od kredytu. Odsetki te były płacone:

• przed dniem wprowadzenia gruntów do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy,
• po dniu wprowadzenia gruntów do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy (zarówno w 2011 r., jak i 2012r.). Odsetki będą też płacone w kolejnych latach, po dniu wniesienia aportu do Spółki.
  
  

Wniesienie aportu nastąpi w 2012r. Wnioskodawca prosi przy tym u uwzględnienie w wydawanej interpretacji dwóch możliwości:

1. wniesienie gruntu jako aportu do Spółki nastąpi przed upływem 1 roku od dnia wprowadzenia gruntu do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy,
2. wniesienie gruntu jako aportu nastąpi po upływie 1 roku od dnia wprowadzenia gruntu do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy.
   
   

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy odsetki od kredytu naliczone po dniu wprowadzenia gruntów do ewidencji środków trwałych, a przed wniesieniem aportu do Spółki, mogą być zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy (w momencie zapłaty)?

Zdaniem Wnioskodawcy, odsetki od kredytu naliczone po dniu wprowadzenia gruntów do ewidencji środków trwałych, a przed wniesieniem aportu do Spółki, powinny być uznane za koszt uzyskania przychodów Wnioskodawcy (koszt podatkowy w momencie zapłaty odsetek).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej ?updop?), kosztem uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop. Stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 12 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji. Należy jednak zauważyć, iż w świetle przepisów updop grunty oraz wzniesione na nich budynki i budowle stanowią odrębne obiekty inwentarzowe. Konsekwentnie, pojęcie inwestycji należy odnieść do budynków i budowli, które będą usadowione na gruncie, a nie do samego gruntu, który jest kompletny i zdatny do użytku jeszcze przed zakończeniem inwestycji polegającej na budowie budynku (salonu samochodowego).

W związku z powyższym, odsetki naliczone do czasu przekazania gruntu do używania (do momentu wprowadzenia gruntu do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy) nie mogą być zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, mogą zaś zwiększać wartość gruntu. Natomiast sposób zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odsetek naliczonych po dniu przekazania do używania gruntu (po dniu wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych) wynika z art. 16 ust. 1 pkt 11 updop. Przepis ten zawiera regulacje dotyczące momentu uznania odsetek za koszt uzyskania przychodu. Zgodnie z tym przepisem, odsetki od pożyczek (kredytów) mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich zapłaty. Nie uważa się natomiast za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od pożyczek (kredytów). W konsekwencji odsetki od kredytu powinny być uznane za koszt uzyskania przychodu w momencie zapłaty.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma przy tym znaczenia to, czy grunt zostanie przeniesiony na Spółkę przed, czy po upływie jednego roku od dnia wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych. Jak była o tym mowa, w momencie wprowadzania gruntu do ewidencji środków trwałych zakładano bowiem, że grunt będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę przez okres dłuższy niż rok. Wnioskodawca początkowo chciał jedynie wydzierżawić grunty pod inwestycję Spółce (czerpać przychody z dzierżawy), następnie uznał, że będzie prowadzić inwestycję samodzielnie (jako własną, co potwierdza decyzja o pozwoleniu na budowę, która była wydana na Wnioskodawcę), a później odda zakończoną inwestycję w leasing Spółce i będzie czerpać dochody z leasingu (po wybudowaniu salonu samochodowego miał być on leasingowany na rzecz Spółki). Dopiero w 2012 r. podjęto decyzję, że optymalnym rozwiązaniem będzie wniesienie gruntów jako aportu do Spółki, tak aby Spółka mogła prowadzić samodzielnie inwestycję polegającą na budowie salonu samochodowego.

Należy zauważyć, że ustawodawca nakazuje korygować rozliczenia podatkowe w sytuacji, gdy dany podatnik nabędzie lub wytworzy we własnym zakresie składniki majątku wymienione w art. 16a ust. 1 i art. 16b ust. 1 updop, o wartości początkowej przekraczającej 3.500 zł, i ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zaliczy ich do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, a następnie okaże się, że faktyczny okres ich używania przekroczy rok (art. 16e updop). W updop brak jest przepisów, które dotyczyłyby sytuacji odwrotnej tj. sytuacji, w której podatnik zaliczy dany składnik majątku do środków trwałych zakładając, że będzie go wykorzystywał dłużej niż rok, a następnie okaże się, że składnik ten zostanie zbyty przed upływem roku, dlatego też Wnioskodawca uważa, że fakt przeniesienia własności gruntu na Spółkę przed upływem roku nie będzie miał wpływu na sposób zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odsetek naliczonych do dnia i po dniu wprowadzenia gruntu do środków trwałych.

Reasumując, odsetki od kredytu naliczone do dnia przekazania gruntu do używania powinny zwiększać jego wartość początkową, natomiast odsetki naliczone po tym dniu powinny być zaliczone do koszów uzyskania przychodów Wnioskodawcy (w dniu ich zapłaty). Takie stanowisko potwierdzają interpretacje organów podatkowych, interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 3 grudnia 2007r., znak ITPB3/423-78/07/DK oraz z dnia 5 grudnia 2008r., Znak ITPB3/423-538/08/PS, w której czytamy:

?Wskazać należy zatem, iż zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych odsetki od zaciągniętego kredytu na zakup gruntu i opłaty związane z zakupem gruntu naliczone do dnia przekazania tego środka trwałego do używania powinny zwiększyć jego wartość początkową. Tym samym opłaty związane z zakupem tego gruntu i odsetki od kredytu zaciągniętego na zakup tej nieruchomości naliczone do dnia przekazania go do użytkowania będą mogły stanowić koszt uzyskania przychodów dopiero w momencie odpłatnego zbycia tego gruntu. Natomiast odsetki naliczone po dniu oddania tego środka trwałego do używania i ustalenia jego wartości początkowej będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich zapłaty, zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy, w myśl którego nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek kredytów)".

Podobny pogląd wyraził też Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 11 lipca 2011r. Znak IPPB5/423-553/11-3/RS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i art. 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej ?updop?).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop. W myśl tego przepisu, wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami (poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie, zwiększenie, zachowanie lub zabezpieczenie tego przychodu).

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

1. został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
2. jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
3. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
4. poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
5. został właściwie udokumentowany,
6. nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
   
   

Z powyższego przepisu wynika, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika - brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód.

Stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 12 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów: odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji. Zgodnie z art. 4a pkt 1 updop, ilekroć w ustawie jest mowa o inwestycjach, oznacza to środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.).

Zauważyć należy, iż w świetle przepisów updop grunty oraz wzniesione na nich budynki i budowle stanowią odrębne środki trwałe. W konsekwencji pojęcie inwestycji należy odnieść do budynków, budowli, które będą usadowione na tym gruncie, a nie do samego gruntu.

Stosownie do brzmienia art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów ? wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Jednocześnie art. 15 ust. 6 ww. ustawy stanowi, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, z uwzględnieniem art. 16.

Na podstawie art. 16a ust. 1 updop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 16c pkt 1 updop, amortyzacji nie podlegają, grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Z powyższego wynika, że aby dany przedmiot był uznany za środek trwały musi spełniać następujące warunki:

• stanowić własność lub współwłasność podatnika,
• być kompletnym i zdatnym do użytku w dniu przyjęcia do używania,
• przewidywany okres używania musi być dłuższy niż rok,
• musi być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością.
  
  

Odnosząc się do treści art. 16a ust. 1 updop, należy stwierdzić, iż składnik majątku spełnia kryteria środka trwałego, w sytuacji, gdy w dniu przyjęcia do używania jest kompletny i zdatny do użytku. Ponadto sformułowanie ?zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania? należałoby rozumieć jako możliwość faktycznego oraz prawnego użytkowania składnika, co wynika ze wskazania przez ustawodawcę, że winien być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością.

W przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego nie ma przy tym znaczenia, czy grunt zostanie przeniesiony na Spółkę przed, czy po upływie jednego roku od dnia wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych, gdyż jak wskazuje Wnioskodawca, w momencie wprowadzania gruntu do ewidencji środków trwałych zakładano, że grunt będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę przez okres dłuższy niż rok.

Należy wskazać, iż zgodnie z art. 9 ust. 1 updop, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Ponadto zgodnie z art. 16d ust. 2 updop składniki majątku, o których mowa w art. 16a-16c, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 9 ust. 1, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 4. Oznacza to, że grunty, prawa wieczystego użytkowania, jako środki trwałe i wartości niematerialne i prawne nie podlegają odpisom amortyzacyjnym, natomiast winny być wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania, jako składniki majątku trwałego. Ponadto zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 updop, w razie odpłatnego nabycia za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2 - 14, uważa się cenę ich nabycia.

Art. 16g ust. 3 tej ustawy stanowi, że za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na względzie powyższe, spełnienie wszystkich warunków art. 16a ust. 1 updop wraz z jednoczesnym wprowadzeniem składnika do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych ? wyznacza moment przekazania go do używania. Równocześnie, jest to moment, do którego naliczone odsetki od kredytu, zaciągnięte na nabycie tego składnika majątku, wpływają na jego wartość początkową - zgodnie z art. 16g ust. 3 ww. ustawy.

Rozpatrując kwestie czy odsetki od kredytu zaciągniętego na nabycie składników majątku trwałego naliczone po dniu przekazania ich do używania, a przed wniesieniem ich w drodze aportu do spółki osobowej,będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dniu zapłaty, należy wskazać na treść art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) updop, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Natomiast art. 16 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy wskazuje, iż do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). A contrario ? odsetki naliczone i zapłacone będą stanowiły koszt uzyskania przychodu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie sprzedaży samochodów oraz jest właścicielem gruntów na których rozpoczął realizację inwestycji polegającej na budowie salonu samochodowego. Wnioskodawca zamierza wnieść do spółki komandytowej aport. Przedmiotem aportu mają być grunty z rozpoczętą inwestycją budowlaną (budowa salonu samochodowego). Inwestycja prowadzona jest na gruntach, które częściowo stanowią własność Wnioskodawcy, a częściowo są oddane Wnioskodawcy w użytkowanie wieczyste. Grunty te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy w dniu 13 maja 2011 r. W 2012 r. podjęto decyzję o wniesieniu gruntów jako aportu do spółki komandytowej, tak aby Spółka ta mogła prowadzić samodzielnie inwestycję. W zamian za wniesienie aportu Wnioskodawca stanie się zaś wspólnikiem spółki (komandytariuszem) i otrzyma prawo do udziału w zysku. W konsekwencji Wnioskodawca - za pośrednictwem spółki komandytowej - będzie czerpać zyski ze sprzedaży samochodów. Wydatki na nabycie gruntów, które mają być przedmiotem aportu, Wnioskodawca sfinansował środkami pochodzącymi z kredytu bankowego. Kredyt jest już spłacany przez Wnioskodawcę i będzie spłacany przez Wnioskodawcę po wniesieniu aportu do Spółki. Obowiązki wynikające z umowy kredytowej nie będą przenoszone na Spółkę, co Wnioskodawca uwzględnił wyceniając przedmiot aportu. Wnioskodawca spłacając kredyt płaci też odsetki od kredytu. Odsetki te były płacone przed dniem wprowadzenia gruntów do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy oraz po dniu ich wprowadzeniu do tej ewidencji (zarówno w 2011r., jak i 2012r.).

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, iż odsetki od kredytu zaciągniętego na zakup gruntów naliczone przed wprowadzeniem do ewidencji środków trwałych zwiększają jego wartość początkową, natomiast odsetki naliczone i zapłacone po dniu przekazania gruntów do używania a przed wniesieniem aportem do spółki osobowej, będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dniu zapłaty.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2) wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 14 marca 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.