?Czy w świetle przepisów art. 15 ust. 4-4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Spółka (...)
?Czy w świetle przepisów art. 15 ust. 4-4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Spółka prawidłowo określa dzień poniesienia kosztów oraz rok podatkowy, w którym dokonuje potrącenia kosztów? /pytanie odnoszące się do przykładu oznaczonego we wniosku Nr 1/ ?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2010r. (data wpływu do tut. BKIP 04 października 2010r.), uzupełnionym w dniu 30 grudnia 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu potrącenia kosztów uzyskania przychodów /pytanie odnoszące się do przykładu oznaczonego we wniosku Nr 1/ - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 04 października 2010r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu potrącenia kosztów uzyskania przychodów.
Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 21 grudnia 2010r. znak: IBPBI/2/423-1326/10/CzP wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienie wniosku wpłynęło do tut. BKIP 30 grudnia 2010r.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe :
Spółka prowadzi działalność polegającą na sprzedaży samochodów osobowych, dostawczych i ciężarowych, świadczy usługi naprawy pojazdów.
Z uwagi na fakt, że Spółka stanowi część koncernu międzynarodowego, jest zobowiązana do zamknięcia ksiąg rachunkowych w ciągu kilku dni po 31 grudnia. Spółka w związku z tym nie jest w stanie księgować pod datą 31 grudnia dokumentów, które wpłyną do niej po tej dacie. Spółka tworzy rezerwy na przewidywane koszty, które ujmuje jako bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów, zgodnie z zasadą współmierności kosztów i przychodów wyrażoną w art. 6 ustawy o rachunkowości.
Sprawozdanie finansowe za rok X zostało sporządzone 31 marca X+1r. Faktura od kontrahenta za usługę naprawy, wystawiona 05 stycznia X+1 roku, otrzymana 10 stycznia X+1r. dotycząca usługi druku wykonanej w grudniu X roku dotyczącej sprzedaży przez Spółkę w grudniu X roku - zostanie zaksięgowana na dzień 10 stycznia X+1r. Koszt był ujęty bilansowo jako rozliczenia międzyokresowe kosztów.
W momencie księgowania faktury rozwiązano RMK zmniejszając koszty bilansowe bieżącego okresu. Wszystkie faktury/dokumenty księgowe dokumentujące poniesienie kosztów związanych z danym rokiem, które wpłynęły do działu księgowości Spółki po dniu sporządzenia sprawozdania finansowego za dany rok, a przed jego zatwierdzeniem, Spółka ujmuje w księgach rachunkowych na dany dzień roku obrotowego, w którym otrzymała faktury i dokumenty, pod warunkiem jednak, że wartość faktur lub innych dokumentów księgowych nie ma istotnego wpływu na sprawozdanie finansowe którego dotyczą, zgodnie z zasadą ujmowania zdarzeń gospodarczych na przełomie roku wyrażoną w art. 54. u.o.r.
Informacje dodatkowe:
Stosownie do przepisów ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości, Spółka zobowiązana jest do prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz sporządzania sprawozdania finansowego na dzień kończący rok obrotowy. Rokiem obrotowym i jednocześnie rokiem podatkowym w Spółce jest rok kalendarzowy, zaś okresem sprawozdawczym - miesiąc.
Roczne sprawozdanie finansowe Spółki podlega badaniu i ogłaszaniu, zgodnie z art. 64 ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy.
Data sporządzenia sprawozdania finansowego za Xr. to 31 marca Xr. (winno być X+1). Jest to data podpisania sprawozdania przez osobę, której powierzono prowadzenie ksiąg rachunkowych i kierownika jednostki. Data zatwierdzenia sprawozdania finansowego za Xr. to 15 czerwca X+1r. Zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu CIT-8 za rok podatkowy od 01.01.X do 31.12.X zostało złożone z dniem 31 marca X+1r.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy w świetle przepisów art. 15 ust. 4-4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Spółka prawidłowo określa dzień poniesienia kosztów oraz rok podatkowy, w którym dokonuje potrącenia kosztów... /pytanie odnoszące się do przykładu oznaczonego we wniosku Nr 1/
Zdaniem Spółki, zgodnie z definicją ?dnia poniesienia kosztów? wyrażoną w art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w brzmieniu obowiązującym od 01 stycznia 2007r., Spółka przyjmuje, że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodu uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych. Zgodnie z pismem Ministerstwa Finansów z dnia 08 marca 2007r. MB8/102/2007 Spółka stoi na stanowisku, że to przepisy o rachunkowości decydują, na który dzień ujmuje się w księgach rachunkowych koszt, a tym samym przesądzają o dacie poniesienia kosztu podatkowego.
Zdaniem Spółki, odnosząc powyższe unormowania do sytuacji przedstawionej w treści wniosku będzie to data 10 stycznia X+1 r. (po zamknięciu ksiąg rachunkowych).
Przyjmując ten dzień poniesienia kosztów i uznając poszczególne wydatki jako koszty bezpośrednie, Spółka traktuje poszczególne koszty jako potrącalne w roku podatkowym X - art. 15 ust. 4b ustawy.
W przypadku, gdyby koszty powyższe zostały rozpoznane przez Spółkę jako koszty pośrednie w oparciu o przepisy ustawy o rachunkowości, Spółka uznałaby poszczególne koszty jako potrącalne w roku podatkowym X+1 - art. 15 ust. 4d ustawy PDOP.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 15 ust.
1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. ? zwanej dalej ?updop?), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.W myśl art. 15 ust. 4 updop, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.
Stosownie zaś do art. 15 ust. 4b updop, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:
- sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzenia takiego sprawozdania, albo
- złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzenia sprawozdania finansowego
-są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.
Zgodnie z art. 15 ust. 4c updop, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.
Jeżeli zatem Spółka ponosi po zakończeniu roku podatkowego, a przed sporządzeniem sprawozdania finansowego (nie później niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania) wydatek stanowiący bezpośredni koszt uzyskania przychodów (faktura od kontrahenta za usługę naprawy związana jest z usługą druku wykonaną w grudniu X roku, dotyczącej sprzedaży przez Spółkę w grudniu X roku), to będzie on potrącany w roku podatkowym X. Updop wskazuje na moment potrącenia kosztu o charakterze bezpośrednim, przy czym nie ma tu znaczenia moment otrzymania dowodu księgowego. Momentem granicznym jest sporządzenie sprawozdania finansowego, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania.
Z kolei zgodnie z art. 15 ust. 4d updop, koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
Jak stanowi art. 15 ust. 4e updop, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.
Jeżeli zatem Spółka ponosi wydatek stanowiący pośredni koszt uzyskania przychodów i zgodnie z przepisami o rachunkowości został on ujęty w księgach w roku podatkowym X+1, to będzie potrącany w roku podatkowym X+1.
Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Spółki jest prawidłowe.
Należy ponadto podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, przedmiotem interpretacji indywidualnej są przepisy prawa podatkowego. Wobec tego, tutejszy organ nie dokonał oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej zasad ujmowania w księgach rachunkowych ponoszonych przez Niego wydatków. Kwestia ta bowiem jest regulowana przepisami o rachunkowości.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Nadmienia się, iż w zakresie stanów faktycznych oraz pozostałych zdarzeń przyszłych wydano odrębne interpretacje indywidualne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.