Czy odsetki płatne przez Uczestników, w związku z realizacją Umowy, nie podlegają ograniczeniom (...)

UZASADNIENIE

W dniu 13 kwietnia 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania przepisów art. 16 ust. 1 pkt 60 i pkt 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych o niedostatecznej kapitalizacji. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 20 czerwca 2012 r. Znak: IBPP2/443-363/12/IK, IBPBI/2/423-431/12/MO, IBPBI/2/423-537/12/MO, IBPBII/1/436-143/12/HK, wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 22 czerwca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka zamierza zawrzeć z bankiem mającym siedzibę na terytorium RP (zwanym dalej "Bankiem") umowę na świadczenie usług, polegających na kompleksowym zarządzaniu płynnością finansową poprzez codzienne administrowanie środkami pieniężnymi i kredytami oraz umożliwieniu korzystania przez poszczególnych uczestników struktury ze wspólnej płynności finansowej (zwanej dalej "usługą cash poolingu" lub "strukturą cash poolingu"). Z usługi cash poolingu korzystać będą także podmioty z Grupy Kapitałowej, mające siedzibę na terytorium RP (zwani dalej "Podmiotami Powiązanymi"). W ramach usługi cash poolingu Bank zawrze ze Spółką i Podmiotami Powiązanymi (zwanymi dalej łącznie "Uczestnikami") Umowę prowadzenia rachunków w strukturze cash poolingu (zwaną dalej "Umową"), której zasadniczym celem będzie zapewnienie efektywnego zarządzania środkami pieniężnymi i poprawa płynności finansowej Uczestników. Struktura cash poolingu oparta będzie o mechanizm prawny, zdefiniowany w prawie cywilnym jako subrogacja, czyli wstąpienie w prawa zaspokojonego wierzyciela poprzez spłacenie cudzego długu (art. 518 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, Dz. U. z 1964 r. Nr 16 poz. 93 ze zm.).

Każdy z Uczestników struktury cash poolingu posiadać będzie rachunek bankowy, który będzie uczestniczyć w realizacji operacji objętych Umową. Bank, który będzie przeprowadzał operacje dzienne na rachunkach bankowych, przyzna Uczestnikom dzienne limity zadłużenia, przy czym suma tych limitów nie będzie mogła przekroczyć łącznego limitu zadłużenia określonego dla wszystkich Uczestników z uwzględnieniem sumy sald dodatnich wystąpujących na rachunkach bankowych poszczególnych Uczestników.

Uczestnicy wyznaczą spośród siebie Agenta (podmiot inny niż Spółka), który będzie posiadał Rachunek Główny (jak wszyscy inni uczestnicy struktury) oraz Rachunek Pomocniczy. Rachunek Główny Agenta będzie służył do dokonywania codziennych rozliczeń między Uczestnikami przewidzianych w Umowie. Będzie to polegało na obciążeniu Rachunków Głównych uczestników struktury posiadających nadwyżki finansowe i przekazanie ich na Rachunek Główny Agenta. Następnie Bank obciąży Rachunek Główny Agenta kwotami niespłaconych przez uczestników struktury kredytów dziennych i przekaże je w odpowiedniej kwocie na właściwe konta Uczestników posiadających debet na koniec dnia rozliczeniowego. Rozliczenia wyżej opisanych operacji będą się odbywały przez przeznaczone specjalnie do tego celu konto techniczne, którego właścicielem jest Bank. Celem opisanych operacji na Rachunkach Głównych uczestników jest doprowadzenie ich salda na koniec dnia do wartości zero. W przypadku gdy na Rachunku Głównym Agenta na koniec dnia powstawanie nadwyżka środków pieniężnych, Bank automatycznie dokona przelewu całości kwoty na Rachunek Pomocniczy Agenta. W przypadku gdy na Rachunku Głównym Agenta na koniec dnia powstanie saldo ujemne, Bank automatycznie dokona przelewu brakującej kwoty niezbędnej do doprowadzenia salda Rachunku Głównego do wartości zero z Rachunku Pomocniczego Agenta. Podstawą prawną dokonywanych transferów środków pieniężnych będzie określona w art. 518 Kodeksu cywilnego subrogacja, polegająca na tym, że Agent będzie wstępował w prawa Banku z tytułu wierzytelności Banku wobec Uczestnika lub Uczestnik będzie wstępował w prawa Banku z tytułu wierzytelności Banku wobec Agenta.

Zgodnie z założeniami struktury cash poolingu, na początku każdego kolejnego dnia roboczego. Bank wykona transfery odwrotne, których podstawą prawną będzie również wspomniana subrogacja. Transfery odwrotne dokonane przez Bank odbędą się bez udziału rachunku technicznego Banku.

Dodatkowo, w ramach świadczonej usługi Bank w cyklu miesięcznym dokonywać będzie alokowania odsetek należnych bądź obciążających poszczególnych Uczestników naliczanych na bazie dziennej w zależności od znaku salda Uczestnika na koniec każdego dnia roboczego w danym miesiącu. W efekcie Uczestnicy, generujący ujemne saldo obciążeni zostaną odsetkami na rzecz Uczestników, generujących saldo dodatnie. Natomiast w przypadku, gdy wszyscy Uczestnicy na koniec danego dnia posiadać będą saldo ujemne/dodatnie, odsetki zostaną przez Bank naliczone w takim stosunku, w jakim pozostają ujemne/dodatnie salda poszczególnych Uczestników w sumie sald ujemnych/dodatnich. Odsetki ustalone będą na poziomie rynkowym, generującym dla uczestników korzyści w odniesieniu do odsetek, które wystąpiłyby w przypadku samodzielnego zawarcia przez Uczestnika dwustronnej umowy z Bankiem.

Z tytułu świadczenia usług cash poolingu, Bankowi przysługiwać będzie wynagrodzenie m.in. w formie opłaty miesięcznej, należnej od każdego z Uczestników.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy odsetki płatne przez Uczestników, w związku z realizacją Umowy, nie podlegają ograniczeniom wynikającym z przepisów o niedostatecznej kapitalizacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.; dalej: ?ustawa CIT?)? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, odsetki płatne przez Uczestników (w tym Spółkę), w związku z realizacją Umowy nie będą podlegały ograniczeniom wynikającym z przepisów o tzw. niedostatecznej kapitalizacji, uregulowanej w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy CIT. Ograniczenia, określone w ww. przepisie, odnośnie możliwości zaliczania odsetek do kosztów uzyskania przychodów dotyczą pożyczek, przez które, zgodnie z treścią art. 16 ust. 7b ustawy CIT, rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy.

Usługa świadczona przez Bank na podstawie Umowy, jest rozbudowanym, wielostopniowym systemem rozliczeń finansowych Uczestników, mającym na celu zapewnienie efektywnego zarządzania środkami pieniężnymi i poprawę płynności finansowej Uczestników. W ocenie Spółki, dokonywane w ramach Umowy rozliczenia w żadnym przypadku nie mogą być uznane za udzielenie pożyczki w rozumieniu powołanego powyżej przepisu, bowiem żadna ze stron nie zobowiązuje się do przeniesienia na własność drugiej strony określonej ilości pieniędzy, oraz żadna ze stron nie zobowiązuje się do ich zwrotu. W konsekwencji nie są spełnione elementy istotne dla uznania czynności wykonywanych w ramach Umowy za pożyczkę.

Wszystkie przelewy środków pieniężnych w ramach Umowy będą wykonywane przez Bank, a ich podstawą będzie subrogacja. Uczestnicy, którzy na koniec dnia roboczego będą posiadać saldo ujemne na swoich rachunkach bankowych, w związku z udzielonym przez Bank limitem kredytowym w rachunku bieżącym, nie będą wiedzieć ze środków którego Uczestnika został zbilansowany ich rachunek. W związku z powyższym, nie wystąpi stosunek zobowiązaniowy pożyczkobiorcy i pożyczkodawcy miedzy poszczególnymi Uczestnikami.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Spółki, odsetki płatne przez Uczestników (w tym Spółkę), w związku z realizacją Umowy, nie będą podlegać ograniczeniom wynikającym z przepisów o tzw. niedostatecznej kapitalizacji.

Powyższy pogląd został potwierdzony m.in. w interpretacji indywidualnej Ministra Finansów wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (nr IBPB3/423-633/08/BG z dnia 15 października 2008 r.) oraz w Warszawie (nr IPPB3/423-1231/8-2/MŚ z dnia 31 października 2008 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenie przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są na pisemny wniosek zainteresowanego w jego indywidualnej sprawie. W związku z powyższym przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie Wnioskodawcy.

Nadmienić należy, iż w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1, 2 i 4 wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.