?Czy wobec tego, że interpretacja Izby Skarbowej nie została dotychczas zmieniona, ani nie została (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2010r. (data wpływu do tut. BKIP 18 marca 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie:

• utrzymania w mocy wiążących interpretacji wydanych na podstawie przepisów art. 14b Ordynacji podatkowej, w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2007r. - jest prawidłowe,
• niemożności stwierdzenia nadpłaty nadpłaconego podatku - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2010r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie:

• utrzymania w mocy wiążących interpretacji wydanych na podstawie przepisów art. 14b Ordynacji podatkowej, w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2007r.,
• niemożności stwierdzenia nadpłaty nadpłaconego podatku.
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny :

Szpital jest zobowiązany do dokonywania wpłat na PFRON. W związku z tym, że poniósł stratę na działalności w latach ubiegłych wpłaty te, które stanowiły dochód podlegający opodatkowaniu, obniżał o określoną w przepisie art. 7 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych część strat z lat ubiegłych.

Prawidłowość tego postępowania potwierdziła Izba Skarbowa w indywidualnej interpretacji prawa podatkowego zawartej w decyzji. Szpital nadal dokonuje obniżenia dochodu - tu wpłat na PFRON - o część strat z lat ubiegłych (interpretacja ta nie została zmieniona do chwili obecnej).

W związku ze zmianą przepisów Ordynacji podatkowej ustawą z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590), Szpital powziął wątpliwości czy nadal stosując się do wyżej powołanej interpretacji, może obniżać dochód podlegający opodatkowaniu z tytułu wpłat na PFRON o część strat z lat ubiegłych.

Szpital uzyskuje wyłącznie przychody z udzielania świadczeń zdrowotnych, z których dochody są zwolnione z opodatkowania. Stratę z lat ubiegłych Szpital poniósł wyłącznie na działalności, z której dochody są zwolnione z opodatkowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wobec tego, że interpretacja Izby Skarbowej nie została dotychczas zmieniona, ani nie została wydana interpretacja ogólna w tym przedmiocie, mają tu zastosowanie nadal przepisy art. 14b Ordynacji podatkowej, w brzmieniu obowiązującym przed zmianą ustawy Ordynacja podatkowa dokonanej ustawą z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590), to znaczy Szpital nadal może dokonywać obniżenia dochodu podlegającego opodatkowaniu o część strat z lat ubiegłych, a jeżeli w IV kwartale 2009r. i w roku 2010 nie dokonywał tego obniżenia i wpłacał podatek dochodowy od dochodu podlegającego opodatkowaniu ? wpłat na PFRON ? może żądać zwrotu tego podatku...

Zdaniem Szpitala, w świetle postanowień art. 14b Ordynacji podatkowej, w brzmieniu obowiązującym przed jej zmianą, w związku z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590) mógł nadal obniżać w latach 2008 i 2009 do IV kwartału 2009r., dochód podlegający opodatkowaniu o część strat z lat ubiegłych i nie może z tego tytułu ponosić ujemnych skutków prawnych oraz że za okres IV kwartału 2009r. i nadal nie może żądać zwrotu zapłaconego podatku dochodowego od dochodu podlegającego opodatkowaniu ? wpłat na PFRON. Za takim stanowiskiem przemawia brzmienie powołanych przepisów oraz fakt, że do chwili obecnej nie została zmieniona interpretacja Izby Skarbowej, ani też nie została wydana interpretacja ogólna w tym przedmiocie. Natomiast brak jest podstawy do żądania zwrotu nadpłaconego podatku dochodowego od dochodu podlegającego opodatkowaniu ? tu wpłat na PFRON, o czym przekonuje literalne brzmienie art. 14b Ordynacji podatkowej, skoro bowiem interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej nie jest wiążąca dla podatnika, to jeżeli się do niej nie zastosował i zapłacił podatek dochodowy, to nie może żądać jego zwrotu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06.2007r., stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Wniosek, o którym mowa w § 1, składa się do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, naczelnika urzędu celnego lub wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starosty albo marszałka województwa. Składając wniosek, podatnik, płatnik lub inkasent jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie (art. 14a § 2 ww. ustawy).

Stosownie do dyspozycji art. 14b § 5 pkt 2 Ordynacji, organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia albo uchyla z urzędu postanowienie wydane przez naczelnika urzędu skarbowego, jeśli postanowienie rażąco narusza prawo, orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w tym także jeżeli niezgodność z prawem jest wynikiem zmiany przepisów.

Należy ponadto wskazać, iż zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06.2007r., interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.

Wydana w stanie prawnym obowiązującym do 30 czerwca 2007r. interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika nie była źródłem prawa. Nie wiązała zatem w żaden sposób jej adresatów. Tak więc wnioskodawca po otrzymaniu interpretacji zachowywał swobodę działania. Mógł stosować się do wydanej interpretacji, lecz mógł ją również zignorować. Jednakże podstawowym skutkiem stosowania się do wydanej ww. interpretacji jest to, że zastosowanie się do interpretacji nie mogło szkodzić wnioskodawcy. W zakresie wynikającym z zastosowania się do interpretacji podatnikowi nie określa się albo nie ustala się zobowiązania podatkowego. Zatem moc wiążąca wydanych postanowień oraz ochrona z tego wynikająca była ograniczona czasowo. Momentem początkowym był moment otrzymania interpretacji, a kończy się z dniem rozpoczęcia się następnego okresu rozliczeniowego (na gruncie podatku, którego dotyczy), po okresie, w którym ją zmieniono.

Art. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy ? Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590 określanej dalej ustawa zmieniająca), dokonano zmiany w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.).

Zmianie uległy m.in. przepisy dotyczące udzielania interpretacji indywidualnych. Przepisy te zostały zawarte w Rozdziale 1a Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ww. ustawy zmieniającej, w sprawach zmiany lub uchylenia pisemnych interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnych sprawach wydanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, z tym że wygasają one z mocy prawa w razie zmiany przepisów, które były przedmiotem interpretacji.

Zgodnie z art. 4 ust. 3 tej ustawy, skutki prawne związane z wydaniem, na podstawie przepisów ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, pisemnych interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnych sprawach ocenia się wedle przepisów ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

Powyższe oznacza, iż interpretacje wydane przed wejściem w życie ustawy wygasają z mocy prawa wyłącznie w razie zmiany przepisów, których dotyczyły i podlegają zmianie jedynie na podstawie przepisów ustawy w brzmieniu sprzed wejścia w życie nowelizacji.

Odnosząc powyższe do przedmiotowej sprawy należy zauważyć, że zmiana przepisów proceduralnych nie spowodowała utraty mocy wiążącej decyzji Izby Skarbowej. W oparciu o powyższe, stwierdzić zatem należy, że powyższa decyzja zachowuje nadal moc wiążącą aż do chwili jej zmiany lub uchylenia lub zmiany przepisów materialnego prawa podatkowego, będących podstawą jej wydania. Skutki prawne związane z wydaniem decyzji, także po dniu 1 lipca 2007r., należy oceniać wedle przepisów Ordynacji podatkowej w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie ustawy zmieniającej.

Stanowisko Szpitala w tym zakresie należy zatem uznać za prawidłowe.

Należy ponadto zwrócić uwagę, iż zgodnie z art. 81 § 1 Ordynacji jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty (art. 81 § 2 Ordynacji).

Jak wskazano powyżej, pisemna interpretacja przepisów prawa podatkowego nie jest wiążąca dla podatnika, który może ale nie musi się do niej zastosować. Przepisy regulujące tryb wydawania ww. interpretacji nie zawierają postanowień ograniczających prawa podatnika do złożenia korekty deklaracji. Przepisów takich nie zawierają również przepisy rozdziału 9 działu III Ordynacji podatkowej regulujące kwestię nadpłaty. Tym samym fakt niezastosowania się przez podatnika do posiadanej przez niego interpretacji (w okresie jej obowiązywania) nie pozbawia go prawa do późniejszego złożenia stosownej korekty deklaracji za ten okres oraz wystąpienia z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty.

Stanowisko szpitala w tym zakresie należy zatem uznać za nieprawidłowe.

Do wniosku dołączono kserokopię dokumentów obrazujących stan faktyczny. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny tego materiału; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.