Czy wydatki poniesione przez Spółkę związane z usunięciem kolizji inwestycyjnej ? przesunięciem (...)
Czy wydatki poniesione przez Spółkę związane z usunięciem kolizji inwestycyjnej ? przesunięciem linii kablowej należącej do innych podmiotów ? mogą zostać zaliczone do kosztów podatkowych (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 2 kwietnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na usunięcie kolizji inwestycyjnej (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) ? jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 2 kwietnia 2010 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na usunięcie kolizji inwestycyjnej.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
X (dalej: ?Wnioskodawca?, ?Spółka?) rozpoczął w 2009r. proces inwestycyjny związany z budową łącznika płyty postojowej z drogą startową lotniska na terenie dzierżawionym od innego podmiotu. W trakcie prowadzonych prac pojawiła się konieczność dokonania przeniesienia kabli energetycznych należących do innych podmiotów (tzw. kolizja inwestycyjna). Wykonanie prac prowadzących do usunięcia kolizji inwestycyjnej ? przeniesienie kabla ? było konieczne dla wykonania inwestycji budowy łącznika.
Prace związane z przebudową infrastruktury należącej do innych podmiotów dotyczyły:
- przeniesienia kabla należącego do Jednostki Wojskowej,
- przeniesienia kabla należącego do Zakładu Energetycznego,
- przeniesienia kabla należącego do Wnioskodawcy.
Efekty wykonanych prac ? nowo umiejscowiony kabel wraz z wymaganą dokumentacją techniczną ? w jednym przypadku został przekazany zakładowi energetycznemu, w kolejnym zostanie przekazany Jednostce Wojskowej. Dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej Spółka korzysta jedynie z kabla będącego jej własnością. Spółka nie czerpie ani nie czerpała energii elektrycznej z przeniesionych linii kablowych należących do innych podmiotów. Przedmiotowa linia kablowa nie jest związana technicznie ani funkcjonalnie z prowadzoną inwestycją budowy łącznika.
Wydatki poniesione na prace związane z przeniesieniem linii kablowej nie zostaną Spółce zwrócone przez właścicieli infrastruktury.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy wydatki poniesione przez Spółkę związane z usunięciem kolizji inwestycyjnej ? przesunięciem linii kablowej należącej do innych podmiotów ? mogą zostać zaliczone do kosztów podatkowych (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)...
Zdaniem Spółki, wydatki związane z dokonanymi pracami przesunięcia linii kablowej mogą zostać zaliczone do kosztów podatkowych Spółki. W opisywanym stanie faktycznym należy zastosować ogólną definicję kosztów podatkowych zawartą w ustawie o CIT, w art. 15 ust. 1, zgodnie z którą takimi kosztami są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem zamkniętego katalogu kosztów wskazanych w przepisach art. 16 ustawy o CIT.
Jednocześnie w opinii Spółki, z uwagi na fakt, że nakłady na infrastrukturę należącą do innych podmiotów nie zostały wymienione bezpośrednio w przepisach art. 16 ust. 1 ustawy CIT, jako wydatki niestanowiące kosztów podatkowych, możliwość zaliczenia ich do kosztów podatkowych będzie uzależniona od faktycznego związku przedmiotowych wydatków z przychodem lub zabezpieczeniem źródła przychodów Spółki.
Zdaniem Wnioskodawcy, powyższa przesłanka będzie spełniona w przypadku prac dokonanych w celu usunięcia kolizji inwestycyjnej ? a więc wydatków ponoszonych na przesunięcie linii kablowej, również w części niestanowiącej własności Spółki. Wnioskodawca pragnie bowiem podkreślić, iż celem dokonanych prac i poniesionych wydatków jest rozbudowa infrastruktury Spółki służącej wykonywaniu jej działalności gospodarczej, z której wyniknęła konieczność naruszenia cudzej własności. W rezultacie więc, pomimo faktu, że nakłady Wnioskodawcy odnoszą się do środków trwałych należących do innych podmiotów, należy uznać je za wydatki związane z osiągnięciem i zabezpieczeniem źródeł przychodów Spółki, bowiem bez takiej ingerencji wykonanie prac związanych z budową przez Wnioskodawcę łącznika nie byłoby w ogóle możliwe.
Konkludując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że prace wykonane na cudzej infrastrukturze przyczyniają się do umożliwienia i rozwoju dalszego prowadzenia działalności przez Spółkę, a więc tym samym osiągnięcia i zabezpieczenia możliwości uzyskiwania przychodów.
Powyższe stanowisko Wnioskodawcy zostało potwierdzone między innymi w interpretacji z dnia 15 grudnia 2008r., wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (Znak ILPB3/423-590/08-2/DS.).
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm., zwanej dalej ?updop?), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (?). Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w tym celu, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.
Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.
Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą zawarty został w art. 16 ust. 1 updop. Należy jednak pamiętać, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, iż wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 updop, zostaną ex lege uznane za koszty uzyskania przychodów.
W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:
- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
- został właściwie udokumentowany,
- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Podkreślenia wymaga fakt, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem. Należy zwrócić przy tym uwagę, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi korzystne dla siebie skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.
Należy przy tym mieć na uwadze, iż zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 14 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju, z wyjątkiem dokonywanych między spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową, a także wpłat na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej (?).
Nieodpłatne przekazanie, jakie ma miejsce w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku nie ma jednakże cech charakterystycznych dla darowizny, tj. dobrowolności spełnienia świadczenia oraz braku jakiejkolwiek ekwiwalentności ? Spółka aby zbudować łącznik płyty postojowej z drogą startową lotniska musiała bowiem dokonać zmian w zakresie linii kablowej i przekazać je później Zakładowi Energetycznemu oraz Jednostce Wojskowej.
Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę wynika, że wydatki poniesione na przebudowę istniejącej linii kablowej energii elektrycznej mają pośredni związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością. Jako nakłady poniesione na infrastrukturę elektroenergetyczną zewnętrzną, są nierozerwalnie związane z inwestycją główną, tzn. budową łącznika płyty postojowej z drogą startową lotniska, która przyczyni się do zwiększenia przychodów z działalności X. W tym przypadku zachowany więc zostanie związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu.
Wskazać w tym miejscu również należy, iż zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części. Art. 16g ust. 1 pkt 2 updop stanowi, iż za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia, za który uważa się wartość w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania (art. 16g ust. 4 updop). W przedstawionym stanie faktycznym przepisy te nie znajdują jednakże zastosowanie albowiem jak wskazała Spółka linia kablowa nie jest ani technicznie, ani też funkcjonalnie związana z prowadzoną przez Nią inwestycją w postaci budowy łącznika płyty postojowej z drogą startową lotniska.
Stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.