Czy Wnioskodawca może w stosunku do nowych środków trwałych, które początkowo nie będą wykorzystywane (...)

Czy Wnioskodawca może w stosunku do nowych środków trwałych, które początkowo nie będą wykorzystywane w 100 % na podstawie art. 16i ust. 5 ustalić obniżone stawki amortyzacyjne na poziomie wynikającym z okresu technicznej użyteczności?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 06 kwietnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 21 czerwca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania obniżonej stawki amortyzacyjnej w odniesieniu do nowych środków trwałych ? jest prawidłowe.

Porady prawne

(pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

UZASADNIENIE

W dniu 06 kwietnia 2010 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania obniżonej stawki amortyzacyjnej w odniesieniu do nowych środków trwałych. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 04 czerwca 2010 r. Znak: IBPBI/2/423-538/10/AP wezwano o ich uzupełnienie. Uzupełniony wniosek wpłynął do tut. BKIP w dniu 21 czerwca 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest podmiotem zarządzającym portem lotniczym i w związku z tym właścicielem środków trwałych w tym infrastruktury lotniskowej, które ze względu na intensywność eksploatacji można podzielić na dwie główne grupy:

  1. Środki trwałe będące elementami infrastruktury służącymi bezpośrednio lub pośrednio do obsługi ruchu lotniczego (pasażerów, statków powietrznych, towarów i poczty) tj. terminale pasażerskie, płyty postojowe, parkingi.
  2. Środki trwałe służące do utrzymania i udostępniania infrastruktury wymienionej w pkt 1.

W stosunku do wprowadzonych do ewidencji środków trwałych Wnioskodawca stosuje metody amortyzacji zgodnie z art. 16i ust. 1 oraz art. 16j ust. 1 pkt 4 Ustawy o CIT.

Z uwagi na wzrastający ruch pasażerski oraz coraz większe wymogi w zakresie standardu świadczonych usług podyktowane m.in. względami bezpieczeństwa podatnik zamierza zwiększać swoje możliwości obsługi oraz podwyższać standard usług w celu zwiększania osiąganych przychodów m.in. poprzez:

  1. Rozbudowę istniejącej infrastruktury m.in. płyt postojowych i terminalu pasażerskiego tj. ulepszenia istniejących środków trwałych.
  2. Wytworzenie w wyniku procesu inwestycyjnego nowych elementów infrastruktury np. budynku parkingu wielopoziomowego.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może w stosunku do nowych środków trwałych, które początkowo nie będą wykorzystywane w 100 % na podstawie art. 16i ust. 5 ustalić obniżone stawki amortyzacyjne na poziomie wynikającym z okresu technicznej użyteczności... (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Spółki, ma ona prawo wyboru metody liniowej amortyzacji stosując stawkę obniżoną w stosunku do stawki normatywnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisywanym stanie faktycznym oraz przyszłym należy zastosować ogólną definicję kosztów podatkowych zawartą w ustawie o CIT w art. 15 ust. 1, zgodnie z którą takimi kosztami są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem zamkniętego katalogu kosztów wskazanych w przepisach art. 16 ustawy o CIT.

Zapis ten wskazuje na bezpośredni lub pośredni związek kosztów ponoszonych w okresie rozliczeniowym (roku podatkowym) z przychodami w tym okresie czasu uzyskanymi.

Wnioskodawca uważa tą zależność oraz zapis art. 16i ust. 5, za wystarczające uzasadnienie stosowania liniowej metody amortyzacji, rozpoczynając amortyzację nowego środka trwałego od stawki obniżonej w stosunku do stawki normatywnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. u. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zmianami), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Warunkiem uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest istnienie pomiędzy nim a osiągnięciem przychodu związku przyczynowo ? skutkowego, czyli wykazanie, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu, jego zabezpieczenie lub zachowanie.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 pkt 1 tej ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością.

Odnosząc się do kwestii wysokości stawek amortyzacyjnych wskazać należy, że amortyzacja podatkowa stanowi formę rozłożonego w czasie, obciążania kosztów podatkowych wartością używanych w prowadzonej działalności gospodarczej składników majątku, które zużywają się w okresie dłuższym niż 1 rok. Okres amortyzacji jest zwykle zbliżony do standardowego okresu użytkowania danego rodzaju środków trwałych, co znajduje odzwierciedlenie w wysokości stawek amortyzacyjnych wskazanych w Wykazie.

Stosownie do art. 16h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l i 16ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 16i ? 16k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

W myśl art. 16i ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j - 16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

Stosownie natomiast do art. 16i ust. 5 ww. ustawy, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Podatnik może zatem dokonać zmiany stawki począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Podatnik ma w tej sytuacji możliwość stosowania różnych stawek amortyzacyjnych dla poszczególnych środków trwałych na każdy rok podatkowy, z tym tylko zastrzeżeniem, aby stawki te nie były wyższe od stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych.

Obniżenie stawek amortyzacyjnych przewidziane w art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pomimo że nie zostało ograniczone przez ustawodawcę żadnym limitem, powinno być dokonywane z uwzględnieniem pozostałych przepisów ustawy. Możliwość obniżania stawek nie jest uwarunkowana wystąpieniem jakichkolwiek okoliczności, decyzję taką podejmuje podatnik. Wysokość obniżenia stawki amortyzacyjnej wynikającej z Wykazu dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika.

Dla środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji zmiana stawki amortyzacyjnej, czyli jej obniżenie, może nastąpić w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego, a w latach kolejnych od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Wysokość obniżonej stawki amortyzacyjnej winna być ustalona z uwzględnieniem okresu efektywnej użyteczności gospodarczej danego środka trwałego oraz zasad prowadzonej polityki podatkowej.

Reasumując, stosownie do art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka może obniżyć stawki wynikające z Wykazu stawek amortyzacyjnych dla nowych środków trwałych wykorzystywanych w prowadzonej działalności.

Stanowisko Spółki uznać zatem należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w sprawie będącej przedmiotem pytań oznaczonych we wniosku nr 2 i 3 wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika