Czy koszt wykonania dokumentacji projektowej wykonanej w Polsce dla dostawcy polskiego przez projektanta (...)

20.8.2012

Czy koszt wykonania dokumentacji projektowej wykonanej w Polsce dla dostawcy polskiego przez projektanta oraz koszty odbiorów technicznych wagonów przeprowadzanych w Niemczech, stanowi wartość niematerialną i prawną, która podlega amortyzacji, czy też stanowi koszt bieżący danego miesiąca u dostawcy polskiego?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 03 lipca 2012 r., poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 09 maja 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 15 maja 2012 r.), uzupełnionym w dniu 16 lipca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

koszt wykonania dokumentacji projektowej stanowi wartość niematerialną i prawną, która podlega amortyzacji ? jest prawidłowe,
koszty odbiorów technicznych wagonów stanowią koszty uzyskania przychodów miesiąca, w którym były przeprowadzone ? jest nieprawidłowe.

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 4)

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy koszt wykonania dokumentacji projektowej stanowi wartość niematerialną i prawną, która podlega amortyzacji oraz czy koszty odbiorów technicznych wagonów stanowią koszty uzyskania przychodów miesiąca, w którym były przeprowadzone (pytanie oznaczone we wniosku Nr 4). Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 11 lipca 2012 r. Znak: IBPP4/443-208/12/PK, IBPBI/2/423-548/12/CzP wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 16 lipca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka, będąca producentem m.in. zbiorników cystern kolejowych, zamierza podpisać umowę dostawy całych wagonów do przewożenia gazu z odbiorcą, posiadającym siedzibę na terenie Niemiec (dalej: ?odbiorca niemiecki?). W ramach tej umowy Spółka odpowiada wobec odbiorcy niemieckiego za dostarczenie do Niego gotowego wagonu. Spółka sama tego wagonu nie będzie wykonywała, lecz usługę składania wagonu dla dostawcy z dostarczonych komponentów będzie wykonywał podmiot trzeci, również z siedzibą w Niemczech (dalej: ?usługodawca niemiecki?). Dostawca będzie przekazywał usługodawcy komponent główny, tj. cysternę za pośrednictwem polskiego odbiorcy w Niemczech, którym będzie dostawca polski zarejestrowany na potrzeby podatku VAT na terenie Niemiec (z numerem NIP DE), natomiast inni przedsiębiorcy (dalej: ?poddostawcy?), będą przekazywać (sprzedawać) usługodawcy za pośrednictwem polskiego odbiorcy (NIP DE) pozostałe komponenty do złożenia gotowego wagonu, tj. koła, ramę przekazuje poddostawca z siedzibą w Polsce (poddostawca polski), wózek przekazuje poddostawca z siedzibą w Słowacji (poddostawca słowacki), zderzak przekazuje poddostawca z siedzibą w Czechach (poddostawca czeski), a hamulce przekazuje poddostawca z siedzibą w Niemczech (poddostawca niemiecki). Z każdym poddostawca, odbiorca polski w Niemczech (NIP DE) podpisze umowę zakupu niezbędnych komponentów do złożenia wagonu. Oznacza to, że odbiorca polski w Niemczech (NIP DE), będzie dokonywał zakupu komponentów/materiałów zużytych do produkcji podwozia (rama, wózek, zderzak, hamulce) i kół na terytorium Unii Europejskiej oraz zakupu usługi montażu od usługodawcy niemieckiego. Faktury dotyczące transakcji zakupu komponentów oraz wykonania usługi montażu wagonu będą wystawione na odbiorcę polskiego w Niemczech (NIP DE) a podatek VAT wynikający z w/w transakcji będzie rozliczony na terenie Niemiec. Po zmontowaniu gotowego wagonu przez usługodawcę niemieckiego, odbiorca polski (NIP DE) będzie bezpośrednio z terytorium Niemiec dostarczał do niemieckiego odbiorcy gotowy wagon Następnie odbiorca polski (NIP DE) wystawi fakturę sprzedaży wagonu do odbiorcy niemieckiego stosując stawkę 19% VAT-u należnego. Odbiorca polski w Niemczech (NIP DE) dokona rozliczenia podatku VAT w zakresie czynności podlegających opodatkowaniu VAT na terytorium Niemiec. Natomiast dostawca polski (NIP PL) dokona rozliczenia podatku VAT w zakresie czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium kraju oraz w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

W celu wyprodukowania wagonu, Spółka (dostawca) zleci projektantowi przygotowanie projektu wagonu, po czym wykonany zostanie próbny prototyp wagonu i po zaakceptowaniu przez dostawcę oraz odpowiednie organy (np. dozór techniczny), tzn. po przeprowadzeniu odbiorów technicznych wagonu, prowadzona będzie masowa produkcja i dostawa wagonów do odbiorcy niemieckiego.

Istotne elementy opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca zawarł we własnym stanowisku w sprawie, z którego wynika, że projekt zawiera autorskie prawa majątkowe.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 16b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania m.in.:

4) autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5) licencje,
6) prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.),
wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W myśl art. 16b ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz
techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz
z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii, (...)

-zwane także wartościami niematerialnymi i prawnymi.

O ile w dokumentacja projektowa sporządzona w Polsce, dotycząca wagonu należy, zdaniem Spółki, do wartości niematerialnych i prawnych, albowiem zawiera autorskie prawa majątkowe do projektu wykorzystywanego na określonych polach eksploatacji, o terminie używania dłuższym niż rok (okres dostarczania wagonów do odbiorcy niemieckiego), o tyle koszty odbiorów technicznych gotowych produktów (wagonów) nie mieszczą się, zdaniem Spółki, w żadnej z definicji wartości niematerialnych i prawnych, ujętej w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych (odbiór techniczny nie odpowiada definicji prac rozwojowych). Z uwagi na powyższe, koszty odbiorów technicznych, zdaniem Spółki, należy zaliczyć do kosztów bieżących danego miesiąca, w którym był przeprowadzony odbiór techniczny, przy czym będą one przeprowadzane na terenie Niemiec, ze skutkiem na rzecz dostawcy polskiego (organ przeprowadzający przegląd będzie wystawiał fakturę na dostawcy polskiego z nr NIP PL).

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., określanej w dalszej części skrótem ?updop?), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w tym celu, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą, zawarty został w art. 16 ust. 1 updop. Należy jednak pamiętać, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, iż wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 updop, zostaną ex lege uznane za koszty podlegające odliczeniu.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, iż poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 updop, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów, względnie zostały poniesione w celu uniknięcia ryzyka wystąpienia strat, bądź znacznego zmniejszenia uzyskiwanych dotąd dochodów.

Podkreślić należy, że przyjęta na gruncie updop konstrukcja kosztów uzyskania przychodów oznacza, że do kosztów podatkowych podatnik zaliczać może jedynie wydatki faktycznie poniesione, w tym na nabycie składników obrotowych.

Dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania koszty podatkowe można podzielić na:

bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód - art. 15 ust. 4, ust. 4b - 4c updop),
inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie - art. 15 ust. 4d, 4e updop).

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru.

Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, a więc takie którym nie można przypisać konkretnego przychodu, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie, np. koszty ogólnoadministracyjne, koszty kredytu bankowego, koszty reklamy. Tego rodzaju koszty, chociaż niewątpliwie związane są z osiąganymi przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami. Tym samym nie jest możliwe ustalenie, w którym okresie bądź roku podatkowym wystąpi przychód uzasadniający potrącenie takich kosztów.

Zgodnie z art. 15 ust. 4 updop, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

W roku podatkowym, w którym powstały odpowiadające im przychody, są również potrącalne bezpośrednie koszty uzyskania przychodów, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego (art. 15 ust. 4b updop).

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po upływie ww. terminów, są natomiast potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie (art. 15 ust. 4c updop).

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 4d updop, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W myśl art. 15 ust. 4e updop, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Wskazanie w art. 15 ust. 4e updop, że dniem poniesienia jest dzień, na który ujęto koszt w księgach oznacza, że dla celów podatkowych koszt ten należy rozpoznać na podstawie zapisów w księgach rachunkowych prowadzonych w oparciu o uregulowania ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka, będąca producentem m.in. zbiorników cystern kolejowych, zamierza podpisać umowę dostawy całych wagonów do przewożenia gazu z odbiorcą, posiadającym siedzibę na terenie Niemiec. W ramach tej umowy Spółka odpowiada wobec odbiorcy niemieckiego za dostarczenie do Niego gotowego wagonu, natomiast Spółka sama tego wagonu nie będzie wykonywała, lecz dla dostawcy usługę składania wagonu z dostarczonych komponentów będzie wykonywał podmiot trzeci. W celu wyprodukowania wagonu, Spółka zleci projektantowi przygotowanie projektu wagonu, po czym wykonany zostanie próbny prototyp wagonu i po zaakceptowaniu przez dostawcę oraz odpowiednie organy (np. dozór techniczny), tzn. po przeprowadzeniu odbiorów technicznych wagonu, prowadzona będzie masowa produkcja i dostawa wagonów do odbiorcy niemieckiego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalania, czy koszt wykonania dokumentacji projektowej wykonanej w Polsce dla dostawcy polskiego przez projektanta oraz koszty odbiorów technicznych wagonów przeprowadzanych w Niemczech, stanowią wartość niematerialną i prawną, która podlega amortyzacji, czy też stanowi koszt bieżący danego miesiąca u dostawcy polskiego. Przy czym, jak wskazała Spółka we własnym stanowisku, dokumentacja jest przedmiotem autorskich praw majątkowych (kwestia ta jako element opisu zdarzenia przyszłego nie podlegają interpretacji).

Jak stanowi art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a (tj. gruntów) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Jak stanowi art. 16b ust. 1 updop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
licencje,
prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.),
wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

W myśl art. 16g ust. 1 pkt 1 updop, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2 - 14, w razie odpłatnego nabycia uważa się, cenę ich nabycia.

Zgodnie z art. 16g ust. 3 updop, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku. Cenę nabycia koryguje się o różnice kursowe, naliczone do dnia przekazania do używania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej (art. 16g ust. 5 updop).

Z regulacji powołanego wcześniej art. 16g ust. 3 updop wynika, że w sytuacji nabycia wartości niematerialnej i prawnej, do wartości początkowej (poza kwotą należną zbywcy) wchodzą te wydatki, które związane są z nabyciem tych wartości naliczone do dnia ich przekazania do używania.

Stosownie do postanowień art. 16b ust. 2 pkt 3 updop, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz
techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz
z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że dokumentacja projektowa dotycząca wagonów zawiera autorskie prawa majątkowe do projektu wykorzystywanego na określonych polach eksploatacji, o terminie używania dłuższym niż rok. Mając powyższe na uwadze, dokumentacja projektowa stanowi wartość niematerialną i prawną, zatem koszty jej wykonania winny być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w postaci odpisów amortyzacyjnych.

Natomiast koszty odbiorów technicznych gotowych produktów (wagonów) nie mieszczą się w definicji wartości niematerialnych i prawnych. Zatem koszty odbiorów technicznych Spółka winna zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Odnosząc się natomiast do momentu potrącalności przedmiotowych kosztów, to należy zauważyć, że skoro, jak wskazał Wnioskodawca koszty te dotyczą odbiorów technicznych gotowych produktów (wagonów) to należy je taktować jako koszty bezpośrednio związane z przychodami ze sprzedaży wagonów potrącalne zgodnie z art. 15 ust. 4 updop, w dacie uzyskania przychodu ze sprzedaży, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4b i 4c.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Spółki w zakresie ustalenia, czy:

koszt wykonania dokumentacji projektowej stanowi wartość niematerialną i prawną, która podlega amortyzacji ? jest prawidłowe,
koszty odbiorów technicznych wagonów stanowią koszty uzyskania przychodów miesiąca, w którym były przeprowadzone ? jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.